Ograniczenia dla banków spółdzielczych
Państwa członkowskie mogą ograniczać prowadzenie działalności w formie banku spółdzielczego do określonego limitu aktywów, zobowiązując dany bank do przekształcenia się w spółkę akcyjną w przypadku przekroczenia tego limitu. Sporne akty prawne przyjęte przez włoskiego ustawodawcę i Banca d’Italia ustanawiały w odniesieniu do banków spółdzielczych próg aktywów (próg kapitałowy) na poziomie 8 mld EUR oraz zezwalają takim bankom, po ich przekształceniu się w spółki akcyjne, na odroczenie wykupu akcji występującego wspólnika na czas nieokreślony oraz ograniczenie kwoty wykupu w całości lub w części. Zgodnie ze tymi przepisami z chwilą przekroczenia progu 8 mld EUR bank spółdzielczy może: a) zmniejszyć swoje aktywa lub swój kapitał poniżej tego progu, b) przekształcić się w spółkę akcyjną lub c) postawić się w stan likwidacji. Niepodjęcie żadnego z tych działań może doprowadzić m.in. do wydania zakazu dokonywania nowych transakcji lub uchylenia zezwolenia na prowadzenie działalności bankowej, bądź przymusowej likwidacji.
Tematyka: bank spółdzielczy, spółka akcyjna, ograniczenia, aktywa, kapitał, przekształcenie, likwidacja, wykup, fundusze własne, instrumenty kapitałowe, interes ogólny, swobodny przepływ kapitału, TS, UE
Państwa członkowskie mogą ograniczać prowadzenie działalności w formie banku spółdzielczego do określonego limitu aktywów, zobowiązując dany bank do przekształcenia się w spółkę akcyjną w przypadku przekroczenia tego limitu. Sporne akty prawne przyjęte przez włoskiego ustawodawcę i Banca d’Italia ustanawiały w odniesieniu do banków spółdzielczych próg aktywów (próg kapitałowy) na poziomie 8 mld EUR oraz zezwalają takim bankom, po ich przekształceniu się w spółki akcyjne, na odroczenie wykupu akcji występującego wspólnika na czas nieokreślony oraz ograniczenie kwoty wykupu w całości lub w części. Zgodnie ze tymi przepisami z chwilą przekroczenia progu 8 mld EUR bank spółdzielczy może: a) zmniejszyć swoje aktywa lub swój kapitał poniżej tego progu, b) przekształcić się w spółkę akcyjną lub c) postawić się w stan likwidacji. Niepodjęcie żadnego z tych działań może doprowadzić m.in. do wydania zakazu dokonywania nowych transakcji lub uchylenia zezwolenia na prowadzenie działalności bankowej, bądź przymusowej likwidacji.
Państwa członkowskie mogą ograniczać prowadzenie działalności w formie banku spółdzielczego do określonego limitu aktywów, zobowiązując dany bank do przekształcenia się w spółkę akcyjną w przypadku przekroczenia tego limitu. Stan faktyczny Sporne akty prawne przyjęte przez włoskiego ustawodawcę i Banca d’Italia ustanawiały w odniesieniu do banków spółdzielczych próg aktywów (próg kapitałowy) na poziomie 8 mld EUR oraz zezwalają takim bankom, po ich przekształceniu się w spółki akcyjne, na odroczenie wykupu akcji występującego wspólnika na czas nieokreślony oraz ograniczenie kwoty wykupu w całości lub w części. Zgodnie ze tymi przepisami z chwilą przekroczenia progu 8 mld EUR bank spółdzielczy może: a) zmniejszyć swoje aktywa lub swój kapitał poniżej tego progu, b) przekształcić się w spółkę akcyjną lub c) postawić się w stan likwidacji. Niepodjęcie żadnego z tych działań może doprowadzić m.in. do wydania zakazu dokonywania nowych transakcji lub uchylenia zezwolenia na prowadzenie działalności bankowej, bądź przymusowej likwidacji. Pytania prejudycjalne - Czy art. 29 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) Nr 575/2013 z 26.6.2013 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych, zmieniającego rozporządzenie (UE) Nr 648/2012 (Dz.Urz. L z 2013 r. Nr 176, s. 1), art. 10 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) Nr 241/2014 z 7.1.2014 r. uzupełniającego rozporządzenie Nr 575/2013 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących wymogów w zakresie funduszy własnych obowiązujących instytucje (Dz.Urz. L z 2014 r. Nr 74, s. 8) oraz art. 16 i 17 KPP, należy interpretować w ten sposób, że stoją one na przeszkodzie uregulowaniu państwa członkowskiego, które umożliwia bankowi spółdzielczemu z siedzibą w tym państwie odroczenie na czas nieokreślony wykupu udziału występującego wspólnika oraz ograniczenie jego kwoty? - Czy art. 63 i nast. TFUE należy interpretować w ten sposób, że stoją one na przeszkodzie uregulowaniu państwa członkowskiego ustanawiającemu próg aktywów dla prowadzenia działalności bankowej przez banki spółdzielcze z siedzibą w tym państwie członkowskim utworzone w formie spółdzielni akcyjnych z ograniczoną odpowiedzialnością, powyżej którego to progu owe banki mają obowiązek przekształcić się w spółki akcyjne, zmniejszyć stan swoich aktywów poniżej tego progu lub postawić się w stan likwidacji? Stanowisko TS Ograniczenie wykupu instrumentów kapitałowych Trybunał uznał, że z art. 29 rozporządzenia Nr 575/2013 i art. 10 rozporządzenia delegowanego Nr 241/2014 wynika po pierwsze, że zakwalifikowanie instrumentów kapitałowych emitowanych przez towarzystwa ubezpieczeń wzajemnych, spółdzielnie, instytucje oszczędnościowe i podobne instytucje jako instrumentów w kapitale podstawowym Tier I – w przypadku gdy prawo krajowe zabrania takim instytucjom odmowy wykupu ich instrumentów funduszy własnych – jest uzależnione od tego, czy przedmiotowym instytucjom przysługuje uprawnienie do ograniczenia tego wykupu, obejmujące prawo do odroczenia wykupu i prawo do ograniczenia jego kwoty. Po drugie S stwierdził, że zakres ograniczeń wykupu jest określany przez daną instytucję przy uwzględnieniu sytuacji, w jakiej się ona znajduje pod względem ostrożnościowym. W ocenie TS art. 29 rozporządzenia Nr 575/2013 i art. 10 rozporządzenia delegowanego Nr 241/2014 nie stoją na przeszkodzie uregulowaniu państwa członkowskiego zabraniającemu bankom spółdzielczym z siedzibą w tym państwie odmowy wykupu instrumentów funduszy własnych, które to uregulowanie – jeżeli jest to konieczne, aby instrumenty kapitałowe emitowane przez te banki kwalifikowały się jako instrumenty w kapitale podstawowym Tier I – umożliwia tym bankom odroczenie na czas nieokreślony wykupu akcji występującego wspólnika oraz ograniczenie kwoty tego wykupu w całości lub w części. W przedmiocie art. 16 i 17 KPP Trybunał wskazał, że przyznane bankom spółdzielczym na gruncie włoskiego prawa uprawnienie do ograniczenia wykupu ich instrumentów funduszy własnych, jeżeli jest to konieczne, aby zapewnić możliwość ujęcia emitowanych przez nie instrumentów kapitałowych jako instrumentów w kapitale podstawowym Tier I, zostało uregulowane w ustawie w rozumieniu art. 52 ust. 1 KPP. Rozpatrywane włoskie uregulowanie, które przewiduje uprawnienie do ograniczenia wykupu akcji w przypadku wystąpienia wspólnika i którego celem jest spełnienie warunku określonego w art. 29 ust. 2 lit. b) rozporządzenia Nr 575/2013, aby akcje kwalifikowały się jako instrumenty w kapitale podstawowym Tier I, zdaniem TS, zachowuje istotę wolności prowadzenia działalności gospodarczej zagwarantowanej w art. 16 KPP oraz prawa własności uznanego w art. 17 KPP. Celem tego uregulowania jest zapewnienie adekwatności między formą prawną a wielkością banku spółdzielczego, a także zapewnienie poszanowania zasad ostrożnościowych UE regulujących prowadzenie działalności bankowej. Trybunał uznał, że tego rodzaju cele, mające zapewnić odpowiedni ład korporacyjny w sektorze bankowości spółdzielczej i jego stabilność, a także ostrożne prowadzenie działalności bankowej, przyczyniają się do zapobiegania upadłości przedmiotowych instytucji, a wręcz do zapobiegania ryzyku systemowemu, i tym samym do zagwarantowania stabilności systemu bankowego i finansowego. Zgodnie z orzecznictwem TS cele polegające na zapewnieniu stabilności systemu bankowego i finansowego oraz zapobieganiu ryzyku systemowemu są celami interesu ogólnego, do którego dąży Unia (wyrok TS z 8.11.2016 r., Dowling i in., C-41/15, EU:C:2016:836, pkt 51, 54). Trybunał uznał, że ograniczenia w wykonywaniu prawa własności oraz – przy założeniu, że istnieją – w korzystaniu z wolności prowadzenia działalności gospodarczej wynikające z uregulowania takiego jak rozpatrywane w postępowaniu głównym rzeczywiście odpowiadają celom interesu ogólnego uznawanym przez UE w rozumieniu art. 52 ust. 1 KPP. Ponadto ograniczenia te będą zgodne z zasadą proporcjonalności, o ile nie wykraczają poza to, co w świetle sytuacji ostrożnościowej przedmiotowych banków jest konieczne dla zapewnienia, aby emitowane przez nie instrumenty kapitałowe kwalifikowały się jako instrumenty w kapitale podstawowym Tier I. Trybunał wskazał, że zbadanie powyższego należy do sądu odsyłającego, który powinien wziąć pod uwagę w szczególności elementy, o których mowa w art. 10 ust. 3 rozporządzenia delegowanego Nr 241/2014. Trybunał orzekł, że art. 29 rozporządzenia Nr 575/2013, art. 10 rozporządzenia delegowanego Nr 241/2014 oraz art. 16 i 17 KPP należy interpretować w ten sposób, że nie stoją one na przeszkodzie uregulowaniu państwa członkowskiego zabraniającemu bankom spółdzielczym z siedzibą w tym państwie odmowy wykupu instrumentów funduszy własnych, które to uregulowanie umożliwia tym bankom odroczenie na czas nieokreślony wykupu udziału występującego wspólnika oraz ograniczenie kwoty tego wykupu w całości lub w części, o ile ograniczenia wykupu zastosowane w ramach wykonywania tego uprawnienia nie wykraczają poza to, co w świetle sytuacji ostrożnościowej owych banków jest konieczne dla zapewnienia, aby emitowane przez nie instrumenty kapitałowe kwalifikowały się jako instrumenty w kapitale podstawowym Tier I, przy uwzględnieniu w szczególności elementów, o których mowa w art. 10 ust. 3 rozporządzenia delegowanego Nr 241/2014, czego zbadanie należy do sądu odsyłającego. Ograniczenie swobody przepływu kapitału Sporne włoskie uregulowanie ustanawia próg aktywów dla prowadzenia działalności bankowej przez włoskie banki spółdzielcze, powyżej którego te banki mają obowiązek przekształcić się w spółki akcyjne, zmniejszyć stan swoich aktywów poniżej tego progu lub postawić się w stan likwidacji. Zatem, poprzez ograniczenie rozmiarów działalności gospodarczej, którą włoskie banki utworzone w określonej formie prawnej mogą prowadzić, TS uznał, że uregulowanie tego rodzaju może zniechęcać inwestorów z państw członkowskich innych niż Włochy i z państw trzecich do nabywania udziałów w kapitale tych banków i w związku z tym stanowi ograniczenie swobody przepływu kapitału. Trybunał orzekł, że art. 63 i nast. TFUE należy interpretować w ten sposób, że nie stoją one na przeszkodzie uregulowaniu państwa członkowskiego ustanawiającemu próg aktywów dla prowadzenia działalności bankowej przez banki spółdzielcze z siedzibą w tym państwie członkowskim, powyżej którego to progu te banki mają obowiązek przekształcić się w spółki akcyjne, zmniejszyć stan swoich aktywów poniżej tego progu lub postawić się w stan likwidacji. Jednakże pod warunkiem, że to uregulowanie jest właściwe dla zagwarantowania osiągnięcia zamierzonych przez nie celów interesu ogólnego oraz nie wykracza poza to, co jest konieczne dla ich osiągnięcia, czego zbadanie należy do sądu odsyłającego. Komentarz Kluczowym elementem rozpatrywanych w niniejszej sprawie włoskich przepisów jest ustanowiony w nich na poziomie 8 mld EUR maksymalny próg aktywów, które może posiadać bank spółdzielczy. Analizując tę sprawę TS dokonał wykładni nie tylko unijnych przepisów dotyczących wymogów ostrożnościowych stosowanych wobec banków spółdzielczych, ale analizował również postanowienia art. 16 i 17 KPP oraz 63 TFUE. Trybunał uznał, że nawet jeśli włoskie regulacje ograniczają wolność prowadzenia działalności gospodarczej zagwarantowaną w art. 16 KPP, to zachowują istotę tej wolności, ponieważ nie umożliwiają działalności bankowej. w wyniku dokonanej analizy TS uznał, że ograniczenia w wykonywaniu prawa własności oraz – przy założeniu, iż istnieją – w korzystaniu z wolności prowadzenia działalności gospodarczej wynikające z włoskiego uregulowania rzeczywiście odpowiadają celom interesu ogólnego. W związku z tym TS stwierdził również, że skoro to włoskie uregulowanie odpowiada celom interesu ogólnego uznawanym przez Unię, to ustanowiony w nim próg aktywów, od przestrzegania którego uregulowanie to uzależnia prowadzenie działalności bankowej przez włoskie banki spółdzielcze, jest zgodny z testem proporcjonalności i tym samym stanowi uzasadnione ograniczenie swobodnego przepływu kapitału. Wyrok TS z 16.7.2020 r., Adusbef i in., C-686/18
Trybunał uznał, że ograniczenia w wykonywaniu prawa własności oraz w korzystaniu z wolności prowadzenia działalności gospodarczej wynikające z włoskiego uregulowania odpowiadają celom interesu ogólnego. Ustanowiony próg aktywów dla banków spółdzielczych stanowi zgodne z testem proporcjonalności i uzasadnione ograniczenie swobody przepływu kapitału.