Zakres kompetencji kuratora
Zakres kompetencji kuratora wyznaczonego na podstawie art. 42 KC jest ściśle określony i ogranicza się do powołania organów osoby prawnej oraz ewentualnej likwidacji. Czynności kuratora muszą mieścić się w tym zakresie, nie może on prowadzić spraw poza nim.
Tematyka: kurator, kompetencje, art. 42 KC, powołanie organów, likwidacja, umocowanie, reprezentacja, postępowanie, odrzucenie skargi, PostAdmU
Zakres kompetencji kuratora wyznaczonego na podstawie art. 42 KC jest ściśle określony i ogranicza się do powołania organów osoby prawnej oraz ewentualnej likwidacji. Czynności kuratora muszą mieścić się w tym zakresie, nie może on prowadzić spraw poza nim.
Zakres kompetencji kuratora wyznaczonego na podstawie art. 42 KC jest ograniczony i sprowadza się wyłącznie do obowiązku niezwłocznego postarania się o powołanie organów osoby prawnej, a w razie potrzeby likwidacji ‒ osoby prawnej. Czynności kuratora są ściśle określone, wyznaczając tym samym zakres jego dopuszczalnego działania. Poza tym zakresem kurator nie może prowadzić spraw osoby prawnej. Stan faktyczny W piśmie z 12.4.2022 r. P. Sp. z o.o. w B. (dalej: Skarżąca, Spółka), reprezentowana przez kuratora ‒ adwokat D.Z. (dalej: Kurator) ‒ wniosła skargę do WSA w Gliwicach na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach w przedmiocie podatku od towarów i usług za okres od lipca 2014 r. do marca 2015 r. Zgodnie z zarządzeniem przewodniczącego wydziału z 26.5.2022 r. Skarżąca została wezwana do usunięcia braków formalnych skargi poprzez złożenie dokumentu lub jego uwierzytelnionego odpisu określającego sposób reprezentacji Skarżącej (np. odpis z KRS), w szczególności wykazującego umocowanie Kuratora do reprezentowania Skarżącej oraz wskazania numeru KRS, w terminie 7 dni od daty doręczenia wezwania, pod rygorem odrzucenia skargi. W odpowiedzi na ww. wezwanie Kurator wskazał numer KRS Skarżącej oraz przedłożył aktualny odpis KRS Skarżącej i odpis postanowienia Sądu Rejonowego w B., na mocy którego adwokat D.Z. została ustanowiona Kuratorem dla Skarżącej na okres jednego roku, celem podjęcia czynności mających na celu niezwłoczne powołanie organów Spółki, prowadzenia spraw Spółki, reprezentowania Spółki, a gdy nie dojdzie do wyboru lub powołania organów Spółki, likwidacji Spółki, na podstawie art. 42 ustawy z 23.4.1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 1360; dalej: KC). Mając powyższe na uwadze, zarządzeniem sędziego sprawozdawcy z 11.7.2022 r. wezwano Kuratora Skarżącej, na podstawie art. 31 § 1 ustawy z 30.8.2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 259; dalej: PostAdmU), do przedłożenia zaświadczenia sądu, z którego wynika zakres umocowania Kuratora do reprezentowania Skarżącej (w tym do reprezentowania przed sądami administracyjnymi), w terminie 3 miesięcy, pod rygorem odrzucenia skargi. Jednocześnie wyjaśniono, że z dotychczas przedłożonych dokumentów wynika umocowanie Kuratora do reprezentowania Skarżącej w postępowaniu podatkowym. Stanowisko WSA Stosownie do art. 28 § 1 PostAdmU osoby prawne oraz jednostki organizacyjne mające zdolność sądową dokonują czynności w postępowaniu przez organy albo osoby uprawnione do działania w ich imieniu. Z kolei w myśl art. 29 PostAdmU przedstawiciel ustawowy lub organ mają obowiązek wykazać swoje umocowanie dokumentem przy pierwszej czynności w postępowaniu. Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy, należy wskazać, że uzupełniając braki formalne złożonej skargi, Kurator Skarżącej przedłożył aktualny odpis KRS Spółki i odpis postanowienia Sądu Rejonowego w B., z których wynikało, że Kurator został ustanowiony na mocy art. 42 KC w zw. z art. 138 § 3 ustawy z 29.8.1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651; dalej: OrdPU), celem podjęcia czynności mających na celu niezwłoczne powołanie organów Spółki, prowadzenia spraw Spółki, reprezentowania Spółki, a w razie gdy nie dojdzie do wyboru lub powołania organów Spółki ‒ likwidacji Spółki. Dokonując oceny statusu Kuratora Spółki, ustanowionego na podstawie art. 42 KC, należy zaznaczyć, że kurator taki jest przedstawicielem ustawowym osoby prawnej i należy stosować do niego teorię przedstawicielstwa, a nie teorię organów. Zakres jego kompetencji jest ograniczony i sprowadza się wyłącznie do obowiązku niezwłocznego postarania się o powołanie organów osoby prawnej, a w razie potrzeby likwidacji ‒ osoby prawnej. Czynności kuratora są ściśle określone, wyznaczając tym samym zakres jego dopuszczalnego działania. Poza tym zakresem kurator nie może prowadzić spraw osoby prawnej. Podkreślenia także wymaga, że kurator ustanowiony w oparciu o wniosek złożony na podstawie art. 138 OrdPU na mocy art. 42 KC nie jest uprawniony do bieżącego prowadzenia spraw spółki, a tym samym stałego (czasowego) zastąpienia ustawowych bądź statutowych organów osoby prawnej, a jedynie do niezwłocznego doprowadzenia bądź do likwidacji osoby prawnej, bądź też do umożliwienia jej, poprzez powołanie właściwych organów, podjęcia samodzielnego, prawidłowego działania, w tym zarządzania i reprezentacji. Kurator ustanowiony w trybie art. 42 KC nie może reprezentować organów spółki w postępowaniach administracyjnych i sądowoadministracyjnych, czyli w sprawach niezwiązanych ani z powołaniem organów spółki, ani jej likwidacją (postanowienie NSA z 2.12.2015 r. I FSK 1803/15, ). Za utrwalone w orzecznictwie należy uznać stanowisko, że art. 138 OrdPU jest jedynie podstawą do złożenia przez organ wniosku o ustanowienie kuratora dla osoby prawnej, którego uwzględnienie przez sąd polega na ustanowieniu kuratora na podstawie art. 42 KC. Tenże jednak nie jest upoważniony do reprezentowania spółki przed sądem administracyjnym. Rozstrzygnięcie WSA W kontekście powyższych rozważań WSA stwierdza, że Kurator Spółki, powołany w trybie art. 138 OrdPU, na mocy art. 42 KC nie jest upoważniony do reprezentacji Skarżącej w niniejszym postępowaniu. Z postanowienia Sądu Rejonowego w B. wynika, że Kurator został umocowany do niezwłocznego podjęcia starań o powołanie organów osoby prawnej, a w razie potrzeby o jej likwidację, jak również do reprezentowania Skarżącej w postępowaniu podatkowym. Uwzględniając treść ww. postanowienia i wynikający z niego zakres reprezentacji Spółki, WSA stwierdza, że Kurator nie był podmiotem uprawnionym do sporządzenia i wniesienia w imieniu Skarżącej skargi do sądu administracyjnego. W ocenie WSA niedopełnienie przez Kuratora Skarżącej obowiązku wykazania przez niego należytego umocowania do swojego działania przy pierwszej czynności w postępowaniu (w odpowiedzi na wezwanie do uzupełnienia braków formalnych skargi Kurator przedłożył bowiem dokument, z którego treści nie wynikało umocowanie do sporządzenia i wniesienia skargi w imieniu Spółki) powinno być potraktowane jako braki w zakresie zdolności procesowej lub w składzie właściwych organów, które mogą być uzupełnione w sposób określony w art. 31 PostAdmU. W myśl art. 31 § 1 PostAdmU, jeżeli braki w zakresie zdolności sądowej lub procesowej albo w składzie właściwych organów dają się uzupełnić, sąd wyznaczy odpowiedni termin. W przypadkach, w których ustanowienie przedstawiciela ustawowego powinno nastąpić z urzędu, sąd zwraca się do właściwego sądu opiekuńczego. Z kolei art. 31 § 3 PostAdmU stanowi, że jeżeli ww. braków nie można uzupełnić albo nie zostały one w wyznaczonym terminie uzupełnione, sąd zniesie postępowanie w zakresie, w jakim jest ono dotknięte brakami, i w miarę potrzeby wyda odpowiednie postanowienie. Jednocześnie na podstawie art. 58 § 1 pkt 5 PostAdmU sąd odrzuca skargę, jeżeli jedna ze stron nie ma zdolności sądowej albo skarżący nie ma zdolności procesowej, a nie działa za niego przedstawiciel ustawowy, albo w składzie organów jednostki organizacyjnej będącej stroną skarżącą zachodzą braki uniemożliwiające jej działanie. Z powodu braku zdolności sądowej jednej ze stron albo zdolności procesowej skarżącego i niedziałania przedstawiciela ustawowego lub braku w składzie organów jednostki organizacyjnej będącej skarżącym, uniemożliwiającego jego działanie, sąd odrzuci skargę dopiero wówczas, gdy brak nie zostanie uzupełniony (art. 58 § 2 PostAdmU). W rozpoznawanej sprawie Kurator Skarżącej został wezwany do przedłożenia zaświadczenia sądu, z którego wynika zakres jego umocowania do reprezentowania Spółki (w tym do reprezentowania przed sądami administracyjnymi), w terminie 3 miesięcy, pod rygorem odrzucenia skargi. W wyznaczonym terminie Kurator nie przedłożył stosownych dokumentów, co oznacza, że nie wykazał swojego umocowania do reprezentowania Spółki przed sądami administracyjnymi. Z tego względu skarga podlegała odrzuceniu na podstawie art. 58 § 1 pkt 5 i § 2 PostAdmU. Komentarz Przedmiotem rozważań WSA w Gliwicach na gruncie stanu faktycznego rozpatrywanej sprawy był zakres umocowania do działania kuratora spółki prawa handlowego ‒ sp. z o.o., wyznaczonego na podstawie art. 42 KC, a także prawidłowy i skuteczny sposób wykazania ww. umocowania. WSA w Gliwicach podkreślił, że kurator może działać tylko w takim zakresie, jaki wynika z jego umocowania. Zakres kompetencji takiego kuratora został wskazany wprost przez ustawodawcę w art. 42 § 3 KC i ograniczony jedynie do podejmowania czynności zmierzających do: (i) powołania albo uzupełnienia składu organu osoby prawnej uprawnionego do jej reprezentowania, a w razie potrzeby (ii) do jej likwidacji. Działanie takiego kuratora poza ww. zakresem nie jest dopuszczalne. Tym samym nie jest on uprawniony do: (i) bieżącego prowadzenia spraw spółki, (ii) stałego (czasowego) zastąpienia ustawowych bądź statutowych organów osoby prawnej, (iii) reprezentowania (organów) spółki w postępowaniach administracyjnych i sądowoadministracyjnych, w tym złożenia skargi do WSA (jak miało to miejsce w rozpatrywanej sprawie). Postanowienie WSA w Gliwicach z 7.6.2023 r., I SA/Gl 611/22,
WSA stwierdziło, że Kurator Spółki nie był uprawniony do reprezentacji Skarżącej w postępowaniu. Brak umocowania do działania został potraktowany jako brak w zakresie zdolności procesowej, co skutkowało odrzuceniem skargi na podstawie PostAdmU.