Zawiadomienie o zgromadzeniu wierzycieli – nowy wymóg formalny

Wraz z gruntowną nowelizacją prawa upadłościowego i prawa restrukturyzacyjnego, wprowadzono nowe wymogi formalne związane ze zwołaniem zgromadzenia wierzycieli. Zmiana ta ma na celu odciążenie sekretariatów sądowych poprzez powierzenie nadzorcom sądowym lub zarządzającym zadania zawiadomienia wierzycieli o terminie zgromadzenia wierzycieli.

Tematyka: zawiadomienie wierzycieli, zgromadzenie wierzycieli, nowe wymogi formalne, prawo restrukturyzacyjne, sędzia-komisarz, odroczenie zgromadzenia, nadzorca sądowy

Wraz z gruntowną nowelizacją prawa upadłościowego i prawa restrukturyzacyjnego, która weszła w życie
24.3.2020 r. na podstawie ustawy z 30.8.2019 r. o zmianie ustawy – Prawo upadłościowe oraz niektórych
innych ustaw (Dz.U. z 2019 r. poz. 1802; dalej jako: ZmPrUpad19) zostały wprowadzone nowe wymogi
formalne związane ze zwołaniem zgromadzenia wierzycieli.
Znowelizowany sposób zawiadamiania wierzycieli o zgromadzeniu wierzycieli został opisany w art. 105 ust. 5 i ust. 6
pkt 1 i 2 PrRestr. Zgodnie z art. 105 ust. 5 PrRestr zawiadomień wierzycieli o terminie zgromadzenia wierzycieli
dokonuje nadzorca sądowy lub zarządca, a nie jak poprzednio sądy restrukturyzacyjne. Zmiana została
wprowadzona, aby odciążyć sekretariaty sądowe w zakresie niektórych czynności o charakterze administracyjnym.
Pomimo braku przedmiotowego przepisu prawnego w poprzednim stanie prawnym, zmiana ta nie wnosi niczego
nowego, potwierdza jedynie dotychczasową praktykę sądową, zgodnie z którą sądy restrukturyzacyjne i tak
wydawały zarządzenia nadzorcom lub zarządcom, aby to oni dokonywali zawiadomień wierzycieli.
Nowy wymóg formalny
Wraz z nowelizacją na podstawie art. 105 ust. 6 pkt 1 i 2 PrRestr na nadzorców sądowych lub zarządców został
nałożony obowiązek, analogiczny do obowiązku dłużnika składającego wniosek o zatwierdzenie układu (art. 219 ust.
2 pkt 1 i 2 PrRestr). Od 24.3.2020 r. muszą oni bowiem, przed terminem zgromadzenia wierzycieli, przedłożyć
sędziemu komisarzowi:
1. otrzymane karty do głosowania, wraz z odpisami lub wydrukami z rejestru i pełnomocnictwami koniecznymi dla
wykazania uprawnienia do oddania głosu oraz z informacją, czy w stosunku do wierzyciela zachodzą
okoliczności wskazane w art. 116 (wyłączenia prawa do głosu) uszeregowane zgodnie z kolejnością przyjętą
w spisie wierzytelności;
2. dowód wysłania, co najmniej trzy tygodnie przed dniem zgromadzenia wierzycieli, zawiadomienia
o zgromadzeniu wierzycieli na adres wskazany w rejestrze, do którego jest wpisany wierzyciel, o ile wierzyciel
jest wpisany do rejestru, w przeciwnym przypadku na adres zamieszkania wierzyciela znany dłużnikowi.
Termin obwieszczenia
Zgromadzenie wierzycieli, zgodnie z art. 105 ust. 1 i 2 PrRestr zwołuje się przez obwieszczenie, w którym określa się
termin, miejsce i przedmiot obrad oraz sposób głosowania. Obwieszczenie musi ukazać się w Monitorze Sądowym
i Gospodarczym co najmniej na dwa tygodnie przed wyznaczonym terminem zgromadzenia wierzycieli. W praktyce,
z uwagi na treść nowelizacji i obowiązek przedłożenia sędziemu-komisarzowi dowodu wysłania, co najmniej trzy
tygodnie przed dniem zgromadzenia wierzycieli, zawiadomienia o zgromadzeniu wierzycieli, większość obwieszczeń
ukaże się również na co najmniej trzy tygodnie przed terminem zgromadzenia.
Nie można jednak wykluczyć sytuacji, w której wierzyciele otrzymają informacje o zgromadzeniu wierzycieli jeszcze
przed obwieszczeniem tej informacji w Monitorze Sądowym i Gospodarczym. Są to niezależne od siebie terminy i dla
prawidłowości dokonania zawiadomienia wierzycieli, oba terminy wskazane w art. 105 PrRestr, muszą zostać łącznie
zachowane, przy czym nie ma znaczenia czy pierwsze nastąpi obwieszczenie, czy zawiadomienie wierzycieli.
Niezachowanie wymogu
Niedopełnienie wszystkich wymogów związanych z zawiadomieniem wierzycieli o zwołanym zgromadzeniu
wierzycieli nie powoduje automatycznie nieważności lub konieczności odroczenia zgromadzenia. O tym czy
zgromadzenie odroczyć, decyduje sędzia-komisarz i jest to decyzja niezaskarżalna. Sędzia-komisarz powinien
zdecydować się na odroczenie zgromadzenia wierzycieli, jeżeli w wyniku niedochowania wymogów zw. z zwołaniem
wierzycieli, pojawią się wątpliwości czy wierzyciele mieli możliwości uczestnictwa w zgromadzeniu, a nieobecni,
nieprawidłowo zawiadomieni mogli mieć wpływ na przebieg zgromadzenia, w tym na podejmowane uchwały.
Szczególna sytuacja występuje w zakresie zgromadzeń wierzycieli zwołanych w celu głosowania nad układem. Brak
dowodu doręczenia zawiadomienia o zgromadzeniu wierzycieli wierzycielom, których liczba nie jest większa niż
połowa wierzycieli uprawnionych do głosowania, a kwota ich wierzytelności przekracza jedną trzecią sumy
wierzytelności uprawniających do głosowania nad układem, powoduje że zgromadzenia wierzycieli nie może się
odbyć i powinno zostać odroczone.
Ponadto, jeżeli po przeprowadzeniu głosowania okaże się, że głosy wierzyciel, co do których nie ma dowodu
doręczenia zawiadomienia, mogłyby wpłynąć na wynik głosowania, sędzia-komisarz jest zobowiązany do

zarządzenia przerwy w zgromadzeniu w celu prawidłowego doręczenia zawiadomienia, chyba że stwierdzi na
podstawie dowodu z dokumentu, że wierzyciele wiedzieli o zgromadzeniu.

Niedopełnienie wymogów związanych z zawiadomieniem wierzycieli o zgromadzeniu wierzycieli nie powoduje automatycznej nieważności czy konieczności odroczenia zgromadzenia. Decyzja o ewentualnym odroczeniu należy do sędziego-komisarza, który może to zrobić, jeśli istnieją wątpliwości co do możliwości uczestnictwa wierzycieli w zgromadzeniu.