Zamawiający może udzielić zamówienia in-house w trybie z wolnej ręki, jeżeli spełnione zostały przesłanki ustawowe jego zastosowania
Publikacja omawia możliwość udzielenia zamówienia in-house w trybie z wolnej ręki, uwzględniając przesłanki ustawowe. Przedstawione są stan faktyczny sprawy dotyczącej postępowania o udzielenie zamówienia publicznego przez Gminę Miasta Tarnów oraz stanowisko Krajowej Izby Odwoławczej. Analizowane są kwestie związane z przepisami prawa zamówień publicznych oraz interpretacją wyroku TSUE, dotyczące zgodności działań zamawiającego z zasadami uczciwej konkurencji.
Tematyka: zamówienie in-house, zamówienie z wolnej ręki, przesłanki udzielenia zamówienia, Krajowa Izba Odwoławcza, TSUE, naruszenie zasad, uczciwa konkurencja, precedens, procedura in-house, zasady zamówień publicznych
Publikacja omawia możliwość udzielenia zamówienia in-house w trybie z wolnej ręki, uwzględniając przesłanki ustawowe. Przedstawione są stan faktyczny sprawy dotyczącej postępowania o udzielenie zamówienia publicznego przez Gminę Miasta Tarnów oraz stanowisko Krajowej Izby Odwoławczej. Analizowane są kwestie związane z przepisami prawa zamówień publicznych oraz interpretacją wyroku TSUE, dotyczące zgodności działań zamawiającego z zasadami uczciwej konkurencji.
,,(…) art. 12 ust. 3 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/24/UE z 26.2.2014 r. w sprawie zamówień publicznych, uchylającej dyrektywę 2004/18/WE (Dz. Urz. L Nr 94 z 2014 r., s. 65 ze zm., dalej jako: dyrektywa 2014/24) i art. 67 ust. 1 pkt 15 ustawy z 29.1.2004 r. – Prawo zamówień publicznych (t.j.: Dz.U. z 2018 r. poz. 1986 ze zm., dalej jako: ZamPublU) określają przesłanki tzw. zamówienia in-house wertykalnego (..) wszystkie z powołanych przepisów umożliwiają udzielenia zamówienia in-house pod warunkiem spełnienia przesłanek, które uwzględniają wielość zamawiających, jak np. ta, że podmiot któremu zamówienie jest udzielane, musi być kontrolowany przez zamawiających wspólnie czy wspólne muszą być cele współpracy zamawiających. Ustawodawca unijny oraz krajowy uwzględnili zatem możliwość powierzania zamówień in-house przez wielu zamawiających, obwarował to jednak zastrzeżeniami odnoszącymi się do istoty tych zamówień, tj. wykonywania ich przy użyciu własnych zasobów – w tym współpracy z innymi organami publicznymi”. Stan faktyczny sprawy Gmina Miasta Tarnów – zamawiający prowadziła postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego w trybie zamówienia z wolnej ręki na świadczenie usług w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości. Wykonawca wniósł odwołanie wobec zamiaru zawarcia umowy o udzielenie zamówienia publicznego w trybie z wolnej ręki zarzucając m.in. naruszenie przepisów art. 67 ust. 1 pkt 12 ZamPublU i art. 12 ust. 1 dyrektywy 2014/24/UE w zw. z art. 67 ust. 1 pkt 15 ZamPublU i art. 12 ust. 4 dyrektywy 2014/24/UE oraz art. 58 § 1 KC przez przyjęcie, że zawarcie porozumienia z 13.11.2017 r. między zamawiającym a gminą Ryglice wyłącznie na podstawie art. 74 ustawy z 8.3.1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 506 ze zm., dalej jako: SamGminU), uprawnia zamawiającego do wszczęcia postępowania o udzielenie zamówienia publicznego w trybie z wolnej ręki na odbiór odpadów od właścicieli nieruchomości znajdujących się na terenie gminy Ryglice, podczas gdy wskazane porozumienie nie spełniało dodatkowych przesłanek określonych w art. 67 ust. 1 pkt 15 ZamPublU oraz art. 12 ust. 4 dyrektywy 2014/24/UE i skutkowało tym, że postępowanie prowadzone na jego podstawie obarczone było wadą uniemożliwiającą zawarcie niepodlegającej unieważnieniu umowy w sprawie zamówienia publicznego. Stanowisko KIO Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła, że gmina Ryglice zawarła 13.11.2017 r. z gminą Tarnów porozumienie międzygminne w sprawie powierzenia gminie Tarnów wykonywania zadania własnego gminy Ryglice w zakresie odbierania i zagospodarowania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości, na których zamieszkują mieszkańcy. W informacji zamieszczonej na stronie BIP wskazano, że podstawą prawną zawarcia umowy z MPGK jest art. 67 ust. 1 pkt 12 i ust. 9 ZamPublU, zaś wszystkie przesłanki wymienione w tym przepisie zostały spełnione. Gmina Tarnów wskazała na przeprowadzoną reorganizację zmierzającą do ograniczenia świadczenia przez spółkę usług komercyjnych do poziomu poniżej 10%. Gmina Tarnów poinformowała także, że wyboru trybu udzielenia zamówienia z wolnej ręki dokonano przede wszystkim w celu zapewnienia mieszkańcom gminy Ryglice wysokiej jakości usług oraz świadczenia ich po relatywnie niskich cenach. Uwzględniając odwołanie KIO nakazała unieważnienie postępowania o zamówienie publiczne prowadzonego w trybie zamówienia z wolnej ręki w oparciu o przesłankę z art. 67 ust. 1 pkt 12 ZamPublU. W uzasadnieniu Izba wskazała, że zarzut naruszenia art. 67 ust. 1 pkt 12 ZamPublU i art. 12 ust. 1 dyrektywy 2014/24/UE w zw. z art. 67 ust. 1 pkt 15 ZamPublU i art. 12 ust. 4 dyrektywy 2014/24/UE oraz art. 58 § 1 KC, mającego polegać na przyjęciu przez zamawiającego, że zawarcie porozumienia z 13.11.2017 r. pomiędzy gminą Tarnów a gminą Ryglice wyłącznie na podstawie art. 74 SamGminU, uprawnia gminę Tarnów do wszczęcia postępowania o udzielenie zamówienia publicznego w trybie z wolnej ręki na odbiór i zagospodarowanie odpadów od właścicieli nieruchomości znajdujących się na terenie Gminy Ryglice, podczas gdy wskazane porozumienie nie spełnia dodatkowych przesłanek określonych w art. 67 ust. 1 pkt 15 ZamPublU oraz art. 12 ust. 4 dyrektywy 2014/24/UE, co skutkowało tym, że postępowanie prowadzone na jego podstawie obarczone było wadą uniemożliwiającą zawarcie niepodlegającej unieważnieniu umowy w sprawie zamówienia publicznego znalazł potwierdzenie w omawianej sprawie, wobec czego podlegał uwzględnieniu. Dokonując oceny przedmiotowego zarzutu, KIO odniosła się do wyroku TSUE z 13.6.2013 r., który zapadł w analogicznej sprawie. Izba stwierdziła, że ocenę umowy dokonaną przez TSUE w wyroku C-386/11 należy w pełni odnieść do porozumienia zawartego pomiędzy gminą Tarnów a gminą Ryglice. Trybunał uznał, że umowa, na mocy której – bez ustanawiania współpracy mającej na celu realizację wspólnej misji publicznej między umawiającymi się jednostkami publicznymi – jednostka publiczna powierza innej jednostce publicznej zadanie utrzymania w czystości określonych budynków wykorzystywanych na cele biurowe, pomieszczeń administracyjnych oraz szkół, zastrzegając sobie prawo kontroli odpowiedniego wykonania tego zadania, w zamian za rekompensatę finansową mającą odpowiadać kosztom poniesionym przy realizacji tego zadania, przy czym ta druga jednostka jest ponadto uprawniona do skorzystania z podmiotów trzecich, które w danym przypadku są zdolne do działania na rynku w celu realizacji tego zadania, stanowi zamówienie publiczne na usługi w rozumieniu art. 1 ust. 2 lit. d dyrektywy 2004/18. Zdaniem KIO ustalenia Trybunału poczynione w wyroku C-386/11 z 13.6.2013 r. w pełni znajdowały zastosowanie do porozumienia zawartego w niniejszym stanie faktycznym. Porozumienie zawarte pomiędzy gminą Tarnów a gminą Ryglice, nie mogło być zakwalifikowane jako jedno z zamówień nieobjętych zakresem stosowania dyrektywy 2014/24/UE – tj. wymienionych w jej art. 12 ust. 1 bądź 4. Porozumienie nie stanowiło również zamówienia, którego można udzielić w trybie z wolnej ręki na podstawie art. 67 ust. 1 pkt 12 lub 15 ZamPublU. Zdaniem KIO kluczową kwestią dla oceny działania zamawiającego było jednak uprawnienie do skorzystania celem realizacji zadania przez jednostkę zobowiązaną – gminę Tarnów – z podmiotów trzecich, które zdolne są do działania na rynku. Niekwestionowaną przez strony okolicznością było bowiem, że MPGK jest zdolna do działania na rynku. Izba zwróciła również uwagę, że w motywie 31 preambuły do dyrektywy 2014/24/UE, odnoszącym się do zamówień in- house, w akapicie trzecim wskazano, że: „Należy zagwarantować, że żadna współpraca publiczno-publiczna podlegająca wyłączeniu nie skutkuje zakłóceniem konkurencji w odniesieniu do prywatnych wykonawców, w zakresie, w jakim współpraca taka stawia prywatnego usługodawcę w sytuacji przewagi nad jego konkurentami”. W stanie faktycznym sprawy MPGK stanowiło co prawda jednoosobową spółkę gminy Tarnów, to jednak mogło działać na rynku, a zatem powyższy motyw odnoszący się do prywatnego usługodawcy należało odnieść również do MPGK. KIO w wydanym orzeczeniu uznała, że zamawiający nie był uprawniony do udzielenia zamówienia w trybie z wolnej ręki na podstawie art. 67 ust. 1 pkt 12 ZamPublU z powodu braku spełnienia przesłanek w nim wskazanych, a interpretowanych zgodnie z wytycznymi zawartymi w wyroku TSUE C-386/11 z 13.6.2013 r. Dodatkowo Izba wskazała, że postępowanie zamawiającego bezsprzecznie stanowiło naruszenie zasady uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców, określonej w art. 7 ust. 1 ZamPublU. Wyeliminowanie konkurencji przez bezpodstawne udzielenie zamówienia w trybie z wolnej ręki stanowi jeden z najbardziej jaskrawych przykładów naruszenia zasad, jakimi powinien kierować się zamawiający prowadząc postępowanie. Krajowa Izba Odwoławcza przytoczyła art. 18 ust. 1 zd. 2 i 3 dyrektywy 2014/24/UE, zgodnie z którymi: „Zamówień nie organizuje się w sposób mający na celu wyłączenie zamówienia z zakresu zastosowania niniejszej dyrektywy lub sztuczne zawężanie konkurencji. Uznaje się, że konkurencja została sztucznie zawężona, gdy zamówienie zostaje zorganizowane z zamiarem nieuzasadnionego działania na korzyść lub niekorzyść niektórych wykonawców”. W stanie faktycznym sprawy działanie zamawiającego wprost miało na celu wyłączenie zamówienia z zakresu stosowania dyrektywy i sztuczne zawężenie konkurencji z zamiarem działania na korzyść spółki komunalnej. Dodatkowo w związku z zarzutem odwołującego Izba uznała, że działanie zamawiającego stanowiło przejaw nadużycia pozycji dominującej na rynku. Zamawiający bowiem, jako organizujący rynek właściwy (odbioru i zagospodarowania odpadów komunalnych na terenie Gminy Ryglice) – wyłączając możliwość uzyskania zamówienia na realizację zadania odbioru i zagospodarowania odpadów komunalnych na terenie gminy przez inne podmioty niż spółka komunalna, doprowadził do przeciwdziałania ukształtowaniu warunków niezbędnych do powstania bądź rozwoju konkurencji. Na zakończenie warto podkreślić, że wyrok KIO to pierwsze orzeczenie po wprowadzeniu do ustawy procedury in- house. Wyrok ten ma zatem charakter precedensowy, a jednocześnie stanowi asumpt do tego, aby gminy starannie weryfikowały, czy przesłanki udzielenia zamówienia in-house zostały spełnione. Jednocześnie orzeczenie to daje podstawę do postawienia tezy, zgodnie z którą zamawiający, w szczególności jednostki samorządu terytorialnego, nie powinny dokonywać obejścia prawa poprzez „sztuczne” wypełnianie przesłanek, od których zależy możliwość udzielenia zamówienia in-house. Wyeliminowanie konkurencji przez udzielenie zamówienia w trybie z wolnej ręki bez spełnienia przesłanek ustawowych stanowi przykład naruszenia zasady uczciwej konkurencji. Zasadę tą jako jedną z podstawowych zasad systemu zamówień publicznych stosuje się również do zamówień in- house. Wyrok KIO z 27.12.2017 r., KIO 2567/17
Wyrok KIO stanowi precedens w kontekście procedury in-house, nakazując staranne weryfikowanie spełnienia przesłanek udzielenia zamówienia in-house. Naruszenie zasady uczciwej konkurencji poprzez udzielenie zamówienia z wolnej ręki bez spełnienia przesłanek ustawowych jest potępiane. Orzeczenie to podkreśla znaczenie przestrzegania zasad systemu zamówień publicznych, także w przypadku zamówień in-house.