Czy potrzebna jest zgoda małżonka na przystąpienie do spółki partnerskiej?

Decyzja o przystąpieniu do spółki partnerskiej to ważny krok w karierze zawodowej, szczególnie dla osób wykonujących wolne zawody. Wiąże się ona nie tylko z nowymi możliwościami rozwoju i potencjalnymi zyskami, ale również z określonymi obowiązkami i odpowiedzialnością. W kontekście życia osobistego, zwłaszcza gdy pozostajemy w związku małżeńskim i obowiązuje nas ustrój wspólności majątkowej, pojawia się istotne pytanie: czy do podjęcia takiej aktywności gospodarczej potrzebna jest formalna zgoda współmałżonka? Kwestia ta nie jest tak oczywista, jak mogłoby się wydawać, i zależy od kilku czynników, które szczegółowo omówimy w niniejszym artykule, analizując przepisy prawa i ich praktyczne implikacje.

Czym dokładnie jest spółka partnerska? Charakterystyka i podstawy prawne

Zanim zagłębimy się w meandry przepisów dotyczących zgody małżonka, warto przypomnieć, czym charakteryzuje się spółka partnerska. Jest to osobowa spółka handlowa, utworzona przez wspólników (partnerów) w celu wykonywania wolnego zawodu w spółce prowadzącej przedsiębiorstwo pod własną firmą. Co istotne, spółka partnerska nie posiada osobowości prawnej, ale ma zdolność prawną, co oznacza, że może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Jej funkcjonowanie regulują przepisy Kodeksu spółek handlowych (KSH), a kluczową cechą jest możliwość ograniczenia odpowiedzialności partnerów za zobowiązania spółki powstałe w związku z wykonywaniem wolnego zawodu przez pozostałych partnerów.

Partnerami w spółce partnerskiej mogą być wyłącznie osoby fizyczne uprawnione do wykonywania wolnych zawodów, takich jak adwokat, aptekarz, architekt, fizjoterapeuta, inżynier budownictwa, biegły rewident, broker ubezpieczeniowy, doradca podatkowy, makler papierów wartościowych, doradca inwestycyjny, księgowy, lekarz, lekarz dentysta, lekarz weterynarii, notariusz, pielęgniarka, położna, radca prawny, rzecznik patentowy, rzeczoznawca majątkowy czy tłumacz przysięgły. To właśnie specyfika tych profesji, opartych na osobistych kwalifikacjach i zaufaniu, legła u podstaw stworzenia tej formy prawnej. Umowa spółki partnerskiej powinna być zawarta na piśmie pod rygorem nieważności i określać m.in. firmę i siedzibę spółki, przedmiot jej działalności, nazwiska i imiona partnerów oraz wkłady wnoszone przez każdego z nich. Warto również pamiętać, że za zobowiązania spółki niezwiązane z wykonywaniem wolnego zawodu przez konkretnego partnera, a także za zobowiązania wynikające z działań lub zaniechań osób zatrudnionych przez spółkę na podstawie umowy o pracę lub innego stosunku prawnego, które podlegały kierownictwu innego partnera, odpowiadają wszyscy partnerzy solidarnie.

Cel spółki: Wykonywanie wolnego zawodu.
Partnerzy: Wyłącznie osoby fizyczne z uprawnieniami do wykonywania wolnych zawodów.
Forma umowy: Pisemna pod rygorem nieważności.
Odpowiedzialność: Możliwość modyfikacji – partner nie ponosi odpowiedzialności za zobowiązania spółki powstałe w wyniku działań innych partnerów związanych z wykonywaniem przez nich wolnego zawodu, ani za zobowiązania będące następstwem działań osób podlegających kierownictwu innego partnera.
Podstawa prawna: Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz.U. z 2020 r. poz. 1526, z późn. zm.).

Zrozumienie tych podstawowych cech spółki partnerskiej jest kluczowe dla dalszej analizy powiązań z majątkiem małżeńskim i ewentualnej konieczności uzyskania zgody małżonka na zaangażowanie się w taką formę działalności. Należy podkreślić, że przystąpienie do spółki wiąże się z reguły z wniesieniem wkładu, który może pochodzić z różnych źródeł, w tym z majątku wspólnego małżonków, co bezpośrednio prowadzi nas do sedna problemu.

Zgoda małżonka na czynności prawne – ogólne zasady wynikające z prawa rodzinnego

Kwestię zarządzania majątkiem wspólnym oraz dokonywania czynności prawnych przez małżonków reguluje przede wszystkim Kodeks rodzinny i opiekuńczy (KRO). Zgodnie z art. 31 § 1 KRO, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Co do zasady, każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy stanowią inaczej. Jednakże, dla ochrony interesów rodziny i drugiego małżonka, ustawodawca przewidział sytuacje, w których wymagana jest zgoda drugiego małżonka na dokonanie określonych czynności prawnych.

Kluczowy w tym kontekście jest art. 37 § 1 KRO, który wymienia katalog czynności prawnych wymagających zgody drugiego małżonka. Należą do nich między innymi: czynności prawne prowadzące do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzące do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków; czynności prawne prowadzące do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia prawa rzeczowego, którego przedmiotem jest budynek lub lokal; czy też darowizny z majątku wspólnego, z wyjątkiem drobnych darowizn zwyczajowo przyjętych. Brak zgody małżonka na dokonanie jednej z tych czynności, o ile jest ona wymagana, skutkuje jej nieważnością, chyba że drugi małżonek potwierdzi tę czynność (art. 37 § 2 i § 3 KRO). Warto zaznaczyć, że zgoda może być wyrażona przed dokonaniem czynności, w jej trakcie, a także po jej dokonaniu (w formie potwierdzenia).

Istotne jest również, że małżonkowie mogą poprzez umowę majątkową małżeńską (tzw. intercyzę) ukształtować swój ustrój majątkowy w odmienny sposób, np. wprowadzając rozdzielność majątkową. Wówczas każdy z małżonków samodzielnie zarządza swoim majątkiem i co do zasady nie potrzebuje zgody drugiego na dokonywanie czynności prawnych. Jednakże w sytuacji, gdy obowiązuje ustawowa wspólność majątkowa, przepisy KRO dotyczące zgody małżonka mają pełne zastosowanie. Analizując więc pytanie o konieczność uzyskania zgody małżonka na przystąpienie do spółki partnerskiej, musimy rozważyć, czy sama ta czynność lub czynności z nią związane (np. wniesienie wkładu) mieszczą się w katalogu z art. 37 KRO.

Przystąpienie do spółki partnerskiej a zgoda małżonka – kiedy jest niezbędna?

Samo przystąpienie do spółki partnerskiej, rozumiane jako czynność organizacyjna polegająca na złożeniu oświadczenia woli o zostaniu wspólnikiem i podpisaniu umowy spółki, co do zasady nie jest czynnością wymienioną w art. 37 § 1 KRO. Oznacza to, że formalnie rzecz biorąc, do samego aktu zostania partnerem w spółce partnerskiej zgoda małżonka nie jest bezpośrednio wymagana przez przepisy prawa. Wspólnik w spółce osobowej, jaką jest spółka partnerska, zobowiązuje się do osiągnięcia wspólnego celu przez działanie w określony sposób, w szczególności przez wniesienie wkładów. Jest to zatem przede wszystkim zobowiązanie o charakterze osobistym.

Problem pojawia się jednak, gdy przystąpienie do spółki wiąże się z koniecznością wniesienia wkładu, a ten wkład ma pochodzić z majątku wspólnego małżonków. To właśnie charakter i źródło pochodzenia wkładu determinują, czy zgoda drugiego małżonka będzie potrzebna. Jeśli wkładem do spółki partnerskiej ma być na przykład nieruchomość należąca do majątku wspólnego małżonków, wówczas zastosowanie znajdzie art. 37 § 1 pkt 1 KRO, który wymaga zgody drugiego małżonka na czynność prawną prowadzącą do zbycia (w tym przypadku wniesienia aportem) lub obciążenia nieruchomości. Podobnie będzie w przypadku wnoszenia innych praw rzeczowych (np. użytkowania wieczystego, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu) z majątku wspólnego, które mogą podlegać pod odpowiednie punkty wspomnianego artykułu. Wniesienie wkładu w postaci rzeczy ruchomej (np. samochodu, specjalistycznego sprzętu) o znacznej wartości, pochodzącej z majątku wspólnego, również może budzić wątpliwości, chociaż nie jest wprost wymienione w katalogu czynności wymagających zgody, o ile nie jest to czynność przekraczająca zakres zwykłego zarządu majątkiem wspólnym (art. 36 § 2 KRO - który jednak dotyczy zarządu, a nie rozporządzania).

Wkład pieniężny z majątku wspólnego: Co do zasady, wniesienie wkładu pieniężnego z majątku wspólnego do spółki partnerskiej, nawet jeśli jest to znaczna kwota, nie jest czynnością wprost wymienioną w art. 37 § 1 KRO jako wymagająca zgody małżonka. Jednakże, jeśli kwota ta jest na tyle duża, że jej rozdysponowanie można uznać za czynność przekraczającą zwykły zarząd majątkiem wspólnym, ostrożność nakazywałaby uzyskanie takiej zgody dla uniknięcia potencjalnych sporów.
Wkład w postaci nieruchomości z majątku wspólnego: Tutaj sytuacja jest jednoznaczna. Wniesienie nieruchomości (np. lokalu użytkowego, działki) jako wkładu do spółki jest czynnością prawną prowadzącą do jej zbycia (przeniesienia własności na spółkę jako podmiot mający zdolność prawną) lub obciążenia (jeśli np. jest to ustanowienie użytkowania na rzecz spółki) i bezwzględnie wymaga zgody drugiego małżonka. Brak zgody skutkuje nieważnością tej czynności.
Wkład w postaci świadczenia pracy lub usług: Jeśli wkład partnera ma polegać na świadczeniu pracy lub usług na rzecz spółki, co jest częste w wolnych zawodach, taka forma wkładu ma charakter osobisty i nie angażuje bezpośrednio majątku wspólnego w sposób wymagający zgody małżonka w rozumieniu art. 37 KRO. Jest to zobowiązanie dotyczące osobistego wysiłku partnera.
Wkład w postaci innych praw majątkowych z majątku wspólnego: W przypadku wnoszenia innych praw, np. udziałów w innych spółkach, wierzytelności, praw autorskich, konieczność uzyskania zgody małżonka będzie zależała od konkretnego przypadku i wartości tych praw. Zawsze warto rozważyć, czy czynność taka nie nosi znamion czynności przekraczającej zwykły zarząd.

Podsumowując tę część, kluczowe jest rozróżnienie między samym aktem przystąpienia do spółki a czynnością wniesienia konkretnego wkładu. O ile samo zostanie wspólnikiem rzadko kiedy będzie wymagało zgody małżonka, o tyle sposób pokrycia wkładu, zwłaszcza gdy pochodzi on z majątku wspólnego i dotyczy np. nieruchomości, może taką zgodę czynić obligatoryjną. Dlatego tak ważna jest dokładna analiza planowanych działań w kontekście przepisów Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.

Wkład do spółki partnerskiej a majątek wspólny małżonków – szczegółowa analiza

Zagadnienie wkładu do spółki partnerskiej w kontekście majątku wspólnego małżonków zasługuje na bardziej szczegółowe omówienie, gdyż to właśnie tutaj najczęściej rodzą się wątpliwości dotyczące konieczności uzyskania zgody małżonka. Majątek wspólny, jak wspomniano, obejmuje przedmioty nabyte w trakcie trwania małżeństwa przez oboje małżonków lub jednego z nich. Mogą to być zarówno środki pieniężne, nieruchomości, ruchomości, jak i inne prawa majątkowe.

Gdy partner wnosi do spółki wkład pochodzący z jego majątku osobistego (np. nabytego przed ślubem, otrzymanego w drodze darowizny lub dziedziczenia, gdzie darczyńca lub spadkodawca tak zastrzegł), wówczas zgoda małżonka nie jest potrzebna, ponieważ dysponuje on własnym, odrębnym majątkiem. Sytuacja komplikuje się, gdy wkład ma być pokryty z aktywów należących do wspólności majątkowej. Wówczas należy precyzyjnie określić, jakiego rodzaju jest to wkład:

Wkład pieniężny: Jeśli środki pieniężne na pokrycie wkładu pochodzą z majątku wspólnego (np. z wspólnego konta bankowego, oszczędności), ich wniesienie do spółki nie jest wprost wymienione w art. 37 § 1 KRO. Jednakże, jak już sygnalizowano, jeśli jest to kwota znacząca, która uszczupla majątek wspólny w istotny sposób, można argumentować, że jest to czynność przekraczająca zakres zwykłego zarządu. W takim przypadku, choć formalnie zgoda może nie być wymagana na podstawie art. 37 KRO, jej uzyskanie jest wysoce rekomendowane dla uniknięcia przyszłych nieporozumień i roszczeń ze strony współmałżonka, który mógłby podnosić, że działanie to naruszyło jego interesy majątkowe lub było sprzeczne z zasadami prawidłowego zarządu majątkiem wspólnym (art. 36 § 2 KRO).
Wkład rzeczowy (aport):
- Nieruchomości: Wniesienie nieruchomości (domu, mieszkania, działki, lokalu użytkowego) z majątku wspólnego jako aportu do spółki partnerskiej jednoznacznie wymaga zgody współmałżonka (art. 37 § 1 pkt 1 KRO). Jest to czynność rozporządzająca, prowadząca do wyzbycia się tego składnika z majątku wspólnego na rzecz spółki. Brak zgody skutkuje bezwzględną nieważnością tej czynności.
- Ruchomości: W przypadku wnoszenia rzeczy ruchomych (np. specjalistycznego sprzętu medycznego, samochodu, wyposażenia biura) z majątku wspólnego, sytuacja jest mniej klarowna. Art. 37 KRO nie wymienia wprost takich czynności. Jednakże, jeśli wartość tych ruchomości jest znaczna, a ich wniesienie do spółki istotnie wpływa na stan majątku wspólnego, warto rozważyć uzyskanie zgody. W przypadku przedsiębiorstwa wchodzącego w skład majątku wspólnego (lub jego istotnych części), zgoda będzie wymagana (art. 37 § 1 pkt 3 KRO w starym brzmieniu, obecnie bardziej ogólne odniesienie do czynności prowadzących do zbycia przedsiębiorstwa).
Wkład w postaci praw: Wniesienie do spółki praw majątkowych z majątku wspólnego, np. udziałów w innej spółce, wierzytelności, praw autorskich, patentów, również powinno być analizowane pod kątem wartości i wpływu na majątek wspólny. Jeśli jest to prawo o znacznej wartości lub kluczowe dla sytuacji majątkowej rodziny, uzyskanie zgody małżonka jest zalecane.
Wkład polegający na świadczeniu pracy lub usług: Jak już wspomniano, ten rodzaj wkładu ma charakter osobisty. Choć przyszłe dochody z tytułu udziału w spółce wejdą do majątku wspólnego (chyba że małżonkowie postanowili inaczej w intercyzie), samo zobowiązanie do świadczenia pracy nie wymaga zgody małżonka w rozumieniu art. 37 KRO.

Niezwykle istotne jest również istnienie ewentualnej umowy majątkowej małżeńskiej. Jeśli małżonkowie zawarli intercyzę ustanawiającą rozdzielność majątkową, każdy z nich samodzielnie dysponuje swoim majątkiem i problem zgody na wniesienie wkładu z majątku wspólnego nie powstaje (bo taki majątek nie istnieje lub jest ograniczony). Jeśli jednak obowiązuje wspólność ustawowa, powyższe zasady mają pełne zastosowanie. Dlatego zawsze przed podjęciem decyzji o przystąpieniu do spółki partnerskiej i wniesieniu wkładu, warto dokładnie przeanalizować swoją sytuację majątkową oraz treść umowy spółki.

Jakie są skutki braku wymaganej zgody małżonka?

Konsekwencje braku wymaganej zgody małżonka na czynność prawną, która jej bezwzględnie wymagała, są jasno określone w Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym. Zgodnie z art. 37 § 2 KRO, ważność umowy, która została zawarta przez jednego z małżonków bez wymaganej zgody drugiego, zależy od potwierdzenia umowy przez drugiego małżonka. Oznacza to, że taka czynność jest dotknięta tzw. bezskutecznością zawieszoną (negotium claudicans). Druga strona umowy (w tym przypadku spółka partnerska lub pozostali partnerzy) może wyznaczyć małżonkowi, którego zgoda jest wymagana, odpowiedni termin do potwierdzenia umowy. Po bezskutecznym upływie wyznaczonego terminu umowa staje się nieważna od samego początku (ex tunc).

Należy podkreślić, że jednostronna czynność prawna dokonana bez wymaganej zgody drugiego małżonka jest nieważna (art. 37 § 4 KRO). W przypadku przystępowania do spółki partnerskiej i wnoszenia wkładu, który wymaga zgody, mamy do czynienia z umową (umową spółki lub umową o wniesienie aportu). Zatem, jeśli małżonek wniósłby np. nieruchomość z majątku wspólnego do spółki bez zgody drugiego małżonka, czynność ta byłaby początkowo bezskuteczna, a w razie braku potwierdzenia – nieważna. To z kolei rodzi poważne komplikacje:

Dla spółki partnerskiej: Spółka mogłaby nie nabyć skutecznie prawa do wkładu (np. własności nieruchomości). To podważałoby jej bazę majątkową i mogłoby prowadzić do sporów z pozostałymi partnerami oraz odpowiedzialności wspólnika, który nie dopełnił formalności. Mogłoby to również rzutować na ważność samej umowy spółki lub jej określonych postanowień.
Dla partnera (małżonka): Mógłby on ponosić odpowiedzialność odszkodowawczą wobec spółki lub pozostałych partnerów za szkody wynikłe z faktu, że wkład nie został skutecznie wniesiony. Ponadto, jego pozycja w spółce mogłaby zostać zakwestionowana.
Dla drugiego małżonka: Ma on prawo domagać się uznania czynności za bezskuteczną lub nieważną, co chroni jego udział w majątku wspólnym. Może on również wystąpić z roszczeniami wobec małżonka, który działał bez jego zgody, naruszając zasady zarządu majątkiem wspólnym.

Co istotne, zgodnie z art. 38 KRO, jeżeli na podstawie czynności prawnej dokonanej przez jednego małżonka bez wymaganej zgody drugiego osoba trzecia nabywa prawo lub zostaje zwolniona od obowiązku, stosuje się odpowiednio przepisy o ochronie osób, które w dobrej wierze dokonały czynności prawnej z osobą nieuprawnioną do rozporządzania prawem. Jednakże w przypadku wnoszenia nieruchomości, gdzie stan prawny jest ujawniony w księdze wieczystej, trudno mówić o dobrej wierze spółki, jeśli nie zweryfikowała ona kwestii zgody małżonka (np. poprzez żądanie stosownego oświadczenia lub sprawdzenie, czy nieruchomość wchodzi w skład majątku wspólnego).

W praktyce, aby uniknąć tak poważnych konsekwencji, spółki oraz doradcy prawni obsługujący proces tworzenia spółek partnerskich często profilaktycznie wymagają oświadczeń o stanie cywilnym oraz, w razie potrzeby, zgody współmałżonka na wniesienie określonych wkładów. Jest to działanie prewencyjne, mające na celu zabezpieczenie interesów wszystkich stron. Jeśli jednak dojdzie do sytuacji, gdzie czynność została dokonana bez wymaganej zgody, drugi małżonek może ją potwierdzić, sanując tym samym czynność. Potwierdzenie może nastąpić w dowolnej formie, jednak dla celów dowodowych zalecana jest forma pisemna.

Praktyczne aspekty i rekomendacje dotyczące zgody małżonka

Mając na uwadze złożoność przepisów prawa oraz potencjalne ryzyka, warto podejść do kwestii zgody małżonka na przystąpienie do spółki partnerskiej w sposób pragmatyczny i przezorny. Nawet jeśli analiza prawna wskazuje, że formalnie zgoda nie jest wymagana (np. przy wnoszeniu niewielkiego wkładu pieniężnego z majątku wspólnego lub gdy wkładem jest wyłącznie świadczenie pracy), otwarta komunikacja z małżonkiem i, w niektórych przypadkach, uzyskanie jego pisemnej akceptacji może zapobiec wielu problemom w przyszłości.

Profilaktyczne uzyskanie zgody: W sytuacjach granicznych lub wątpliwych, gdy nie ma pewności, czy dana czynność (szczególnie związana z wniesieniem wkładu) wymaga zgody, zawsze bezpieczniej jest ją uzyskać. Dotyczy to zwłaszcza wkładów o znacznej wartości, nawet jeśli nie są to nieruchomości. Posiadanie pisemnej zgody małżonka stanowi solidne zabezpieczenie.
Forma wyrażenia zgody: Chociaż Kodeks rodzinny i opiekuńczy nie narzuca szczególnej formy dla wyrażenia zgody (z wyjątkiem sytuacji, gdy sama czynność prawna wymaga szczególnej formy, np. aktu notarialnego dla przeniesienia własności nieruchomości – wówczas zgoda również powinna być w tej formie lub potwierdzona notarialnie), dla celów dowodowych zaleca się formę pisemną. W treści zgody powinno się jasno określić, na jaką czynność (np. wniesienie konkretnego wkładu do konkretnej spółki partnerskiej) małżonek wyraża zgodę.
Konsultacja z prawnikiem: Przed podjęciem ostatecznych decyzji, zwłaszcza gdy w grę wchodzą wkłady o dużej wartości lub skomplikowana sytuacja majątkowa, zawsze warto skonsultować się z prawnikiem specjalizującym się w prawie spółek oraz prawie rodzinnym. Prawnik pomoże ocenić konkretny przypadek, zidentyfikować potencjalne ryzyka i doradzić najlepsze rozwiązania.
Jasne ustalenia między małżonkami: Niezależnie od wymogów formalnych, kluczowa jest transparentność i porozumienie między małżonkami. Przystąpienie do spółki partnerskiej to decyzja wpływająca na finanse rodziny i jej przyszłość, dlatego powinna być przedyskutowana.
Analiza umowy spółki: Przed podpisaniem umowy spółki partnerskiej warto ją dokładnie przeanalizować, zwracając uwagę na postanowienia dotyczące wkładów, odpowiedzialności oraz ewentualnych skutków zmian w sytuacji osobistej partnerów.

Warto również pamiętać, że nawet jeśli zgoda małżonka nie była wymagana do samego przystąpienia do spółki, to dochody uzyskiwane z tytułu udziału w tej spółce (dywidendy, udział w zyskach) co do zasady wchodzą w skład majątku wspólnego małżonków, o ile nie zawarli oni umowy majątkowej małżeńskiej stanowiącej inaczej. Kwestie te również powinny być przedmiotem ustaleń między małżonkami.

Ostatecznie, przezorność i dbałość o formalności, w tym uzyskanie zgody małżonka tam, gdzie jest to wskazane lub wymagane, leży w interesie zarówno partnera przystępującego do spółki, samej spółki, jak i drugiego małżonka. Pozwala to uniknąć niepewności prawnej i potencjalnych sporów, które mogłyby negatywnie wpłynąć na funkcjonowanie spółki oraz relacje rodzinne.

Podsumowanie: Zgoda małżonka na przystąpienie do spółki partnerskiej – kluczowe wnioski

Podsumowując rozważania na temat konieczności uzyskania zgody małżonka na przystąpienie do spółki partnerskiej, należy stwierdzić, że odpowiedź nie jest jednoznaczna i zależy od konkretnych okoliczności, przede wszystkim od charakteru i źródła wkładu wnoszonego do spółki. Samo przystąpienie, jako czynność organizacyjna, zazwyczaj nie wymaga zgody. Jednakże, gdy w grę wchodzi majątek wspólny małżonków, sytuacja się komplikuje.

Kluczowe jest ustalenie, czy wkład do spółki partnerskiej pochodzi z majątku osobistego partnera, czy też z majątku wspólnego. Jeśli z majątku osobistego – zgoda małżonka nie jest potrzebna. Jeśli natomiast wkładem mają być aktywa z majątku wspólnego, decydujące znaczenie mają przepisy Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, zwłaszcza art. 37. Bezwzględnie zgoda małżonka jest wymagana przy wnoszeniu nieruchomości z majątku wspólnego. W przypadku innych wkładów (pieniężnych, ruchomości, praw) o znacznej wartości, choć formalnie zgoda może nie być enumeratywnie wymieniona jako konieczna, jej uzyskanie jest wysoce rekomendowane dla uniknięcia ryzyka zakwestionowania czynności jako przekraczającej zwykły zarząd majątkiem wspólnym lub dla zabezpieczenia interesów obu stron. Brak wymaganej zgody może prowadzić do nieważności czynności wniesienia wkładu, co rodzi poważne konsekwencje dla spółki i samego partnera. Dlatego też, w praktyce, zaleca się daleko idącą ostrożność i, w razie wątpliwości, uzyskanie pisemnej zgody małżonka lub konsultację z profesjonalnym doradcą prawnym.

Pamiętaj, że każda sytuacja jest indywidualna. Jeśli planujesz przystąpienie do spółki partnerskiej i masz wątpliwości dotyczące kwestii majątkowych w kontekście Twojego małżeństwa, zalecamy skonsultowanie się z doświadczonym prawnikiem. Profesjonalna porada pomoże Ci podjąć świadomą decyzję i zabezpieczyć Twoje interesy oraz interesy Twojej rodziny.