Wyrok Trybunału Konstytucyjnego
- Prawo
konstytucyjne
- Kategoria
wyrok
- Instrukcja
Należy rozpocząć od uzupełnienia identyfikatora dokumentu, daty oraz powtórzyć identyfikator dokumentu dwukrotnie w pierwszym wierszu. Następnie należy wpisać nazwę instytucji wydającej wyrok. W punkcie pierwszym należy uzupełnić numer artykułu, ustęp, punkt, datę i przedmiot ustawy. Konieczne jest również podanie identyfikatora dokumentu, daty oraz ośmiu numerów pozycji. Należy określić okres obowiązywania przepisu, podając daty od kiedy do kiedy obowiązywał. W podpunktach a i b należy uzupełnić numery artykułów, ustępów oraz przedmiot ustawy. W punkcie drugim należy wpisać numer artykułu, ustęp, numer punktu z poprzedniego punktu, daty obowiązywania przepisu oraz numery artykułów, ustęp i przedmiot ustawy. Punkt trzeci wymaga uzupełnienia numeru artykułu, paragrafu, daty i przedmiotu ustawy, identyfikatora dokumentu, daty oraz pięciu numerów pozycji. Należy także uzupełnić numery artykułów, ustęp i przedmiot ustawy. W ustnym uzasadnieniu należy podać identyfikator dokumentu, numer artykułu, ustęp, punkt, przedmiot ustawy, czynność lub stan dwukrotnie, numer artykułu, ustęp, punkt, przedmiot ustawy oraz rodzaj instytucji dwukrotnie. Następnie należy wskazać nazwę instytucji, dokument nadrzędny, numery artykułów, ustęp, przedmiot ustawy, numer artykułu, dokument nadrzędny, przedmiot ustawy oraz trzy zasady. W dalszej części należy podać nazwę instytucji, sposób regulacji dwukrotnie, odzwierciedlenie, cechę, rezultat, sposób formułowania, co ustawodawca nie może pozostawiać, podmiot, sytuację, nazwę instytucji, dwa zarzuty, trzykrotnie pojęcie, cechę źródła, przedmiot dwukrotnie, okres, coś dwukrotnie, podmiot, coś, trzy źródła, kogo/czego, dwie rzeczy, dwa działania, trzy pojęcia, kogo/czego oraz dwa sposoby.
- Dane
cecha, cecha źródła, coś, czynność/stan, data, dokument nadrzędny, działanie, identyfikator dokumentu, instytucja, kogo/czego, numer, odzwierciedlenie, okres, podmiot, pojęcie, pozycja, przedmiot, przedmiot ustawy, rezultat, rodzaj instytucji, rzecz, sposób, sposób formułowania, sposób regulacji, sytuacja, zarzut, zasada, źródło
Wyrok Trybunału Konstytucyjnego to oficjalne orzeczenie wydane przez instytucję w sprawie zgodności konkretnych przepisów ustawy z Konstytucją. Dokument omawia kwestie dotyczące interpretacji prawa oraz analizuje zgodność regulacji prawnych z wyższymi aktami prawnymi.
[IDENTYFIKATOR DOKUMENTU] z [DATA], [IDENTYFIKATOR DOKUMENTU], [IDENTYFIKATOR DOKUMENTU]
[INSTYTUCJA] orzeka:
1. Art. [NUMER] ust. [NUMER] pkt [NUMER] ustawy z [DATA] r. o [PRZEDMIOT USTAWY] ([IDENTYFIKATOR DOKUMENTU] z [DATA] r. poz. [NUMER], [NUMER], [NUMER], [NUMER], [NUMER], [NUMER], [NUMER], [NUMER] i [NUMER]), w brzmieniu obowiązującym od [DATA] r. do [DATA] r.: a) nie jest niezgodny z art. [NUMER] ust. [NUMER], art. [NUMER] ust. [NUMER], art. [NUMER] i art. [NUMER] ust. [NUMER] [PRZEDMIOT USTAWY] [PRZEDMIOT USTAWY], b) jest zgodny z art. [NUMER] w związku z art. [NUMER] ust. [NUMER] [PRZEDMIOT USTAWY].
2. Art. [NUMER] ust. [NUMER] ustawy powołanej w punkcie [NUMER], w brzmieniu obowiązującym od [DATA] r. do [DATA] r., jest niezgodny z art. [NUMER] w związku z art. [NUMER] ust. [NUMER] [PRZEDMIOT USTAWY].
3. Art. [NUMER] § [NUMER] ustawy z [DATA] r. – [PRZEDMIOT USTAWY] ([IDENTYFIKATOR DOKUMENTU] z [DATA] r. poz. [NUMER], [NUMER], [NUMER], [NUMER] i [NUMER]) jest niezgodny z art. [NUMER] w związku z art. [NUMER] ust. [NUMER] [PRZEDMIOT USTAWY].
W ustnym uzasadnieniu rozstrzygnięcia [INSTYTUCJA] nawiązał do sprawy [IDENTYFIKATOR DOKUMENTU] i uznał, że art. [NUMER] ust. [NUMER] pkt [NUMER] ustawy [PRZEDMIOT USTAWY] nie przewiduje [CZYNNOŚĆ/STAN], ani [CZYNNOŚĆ/STAN]. Tym samym podtrzymał swoje stanowisko, że art. [NUMER] ust. [NUMER] pkt [NUMER] ustawy [PRZEDMIOT USTAWY] nie kształtuje instytucji o charakterze [RODZAJ INSTYTUCJI], w szczególności równoznacznej z [RODZAJ INSTYTUCJI].
Niezależnie od powyższego, [INSTYTUCJA] uznał dwa przepisy za niezgodne z [DOKUMENT NADRZĘDNY], tj. art. [NUMER] ust. [NUMER] [PRZEDMIOT USTAWY] oraz art. [NUMER] § [NUMER] [PRZEDMIOT USTAWY]. Wzorcem w tej sprawie uczynił art. [NUMER] [DOKUMENT NADRZĘDNY] [PRZEDMIOT USTAWY] – zasadę [ZASADA] i wywodzoną z niej zasadę [ZASADA], a także zasadę [ZASADA].
Na ten temat [INSTYTUCJA] wypowiadał się już wielokrotnie, a mianowicie, przepisy prawa winny być regulowane w sposób [SPOSÓB REGULACJI] i [SPOSÓB REGULACJI] oraz znajdować odzwierciedlenie w [ODZWIERCIEDLENIE] nakładanych obowiązków i przyznawanych praw, tak aby ich [CECHA] treść pozwalała na ich [REZULTAT]. Ustawodawca formułując treści przepisów w sposób [SPOSÓB FORMUŁOWANIA], nie może pozostawiać [COŚ] organom mającym je stosować, a [PODMIOT] stawiać w sytuacji [SYTUACJA]. Dokonując interpretacji zaskarżonych przepisów, [INSTYTUCJA] w pierwszej kolejności zarzucił ustawodawcy [ZARZUT] ukształtowanie oraz [ZARZUT] stosowanie pojęcia [POJĘCIE] [POJĘCIE] [POJĘCIE] w ujawnionych źródłach lub pochodzącego ze źródeł [CECHA ŹRÓDŁA]. Zgodnie ze skarżonymi przepisami [PRZEDMIOT] zgromadzone w danym [OKRES] [PRZEDMIOT] oraz w latach poprzednich ma stanowić [COŚ] dla poniesionych przez [PODMIOT] [COŚ] i zgromadzonego w tym roku [COŚ]. Ma ono pochodzić z [ŹRÓDŁO] [ŹRÓDŁO] lub [ŹRÓDŁO] od [KOGO/CZEGO]. Pierwsza [RZECZ] związana jest z kwalifikowaniem określonych działań jako „[DZIAŁANIE]” lub jako „[DZIAŁANIE]”. Wątpliwości dotyczą również pojęcia [POJĘCIE] [POJĘCIE] oraz [POJĘCIE] od [KOGO/CZEGO], bowiem ustawodawca nie sformułował ich w sposób [SPOSÓB] i [SPOSÓB].
Wyrok Trybunału Konstytucyjnego stanowi ważne rozstrzygnięcie w sprawie interpretacji przepisów ustawy z datą. Dokument potwierdza zgodność niektórych artykułów, ale jednocześnie wskazuje na niezgodności w innych fragmentach tekstu prawnego.