Wniosek o wznowienie postępowania karnego

Gdynia, dnia 22 marca 2023 r.

Adwokat Anna Kowalska

Kancelaria Adwokacka

ul. Morska 12/3

81-001 Gdynia

Sąd Apelacyjny

Wydział II Karny

w Gdańsku

za pośrednictwem

Sądu Rejonowego w Gdyni

Wydział II Karny

II K 123/22

Adwokata Anny Kowalskiej

obrońcy skazanego

Jana Nowaka

Wniosek

o wznowienie postępowania

W imieniu skazanego, na podstawie art. 540 § 1 pkt 2 lit. a KPK oraz art. 547 § 2 KPK, wnoszę o:

1. wznowienie postępowania zakończonego wyrokiem Sądu Okręgowego w Gdańsku, V Wydział Karny, z dnia 15 stycznia 2022 r., II K 456/21, którym utrzymano w mocy wyrok Sądu Rejonowego w Gdyni, Wydział II Karny, z dnia 20 września 2021 r., II K 789/20 skazującego Jana Nowaka za czyn z art. 177 § 2 KK w zw. z art. 178 § 1 KK na karę 3 lat pozbawienia wolności, zakazującego prowadzenia pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na 5 lat oraz orzekającego nawiązkę w kwocie 10 000 zł;

2. uchylenie wyroku Sądu Okręgowego i Sądu Rejonowego i przekazanie sprawy do Sądowi Rejonowemu w Gdyni do ponownego rozpoznania;

3. wstrzymanie, na podstawie art. 545 § 1 KPK w zw. z art. 532 § 1 KPK, wykonania wyroku wskazanego w pkt 1 i 2, z uwagi na wysokie prawdopodobieństwo, iż wskazany brak postępowania dowodowego wykaże, że skazany nie dopuścił się przypisanego mu czynu, a wykonanie kary pozbawienia wolności pociągnie nieodwracalne dla niego dolegliwości.

Uzasadnienie

Jan Nowak został prawomocnie skazany za to, że w dniu 1 stycznia 2020 r. w Gdyni znajdując się w stanie nietrzeźwości, kierował samochodem osobowym marki Ford oraz w wyniku niezachowania należytej uwagi uderzył w znajdujące się na poboczu drzewo, wskutek czego jeden z pasażerów pojazdu Adam Wiśniewski poniósł śmierć na miejscu zdarzenia, pozostali, Piotr Kowalski doznał ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, a Maria Zielińska doznała obrażeń na czas poniżej 7 dni, tj. za przestępstwa z art. 177 § 2 KK w zw. z art. 178 § 1 KK.

Skazany w trakcie postępowania nie przyznawał się do zarzucanego mu czynu. W zeznaniach złożonych w trakcie postępowania przygotowawczego oraz wyjaśnień składanych przed Sądem, skazany Jan Nowak oświadczał, iż nie prowadził samochodu w chwili zdarzenia, a kierowcą był inny uczestnik wypadku, Piotr Kowalski.

Ponadto Piotr Kowalski w lutym 2020 r. po wypadku zeznał, że to właśnie on prowadził pojazd. Sąd Okręgowy podtrzymał jednak ocenę zeznań świadka, iż nie mogą one stanowić podstawy do dokonania ustaleń w zakresie osoby sprawcy – kierowcy, jako że okoliczności, w jakich zostały złożone, oraz stan psychiczny świadka w tym czasie budzą wątpliwości co do ich prawdziwości.

Sądy Okręgowy wyjaśnieniom skazanego, jak i zeznaniom świadka, w których to przyznał się do kierowania pojazdem w chwili wypadku, nie dały wiary.

W ramach czynności technicznych związanych z zabezpieczeniem śladów na miejscu wypadku – we wnętrzu pojazdu zabezpieczono ślady biologiczne (k. 123). Z oparcia siedzenia kierowcy, z powłoki zagłówka fotela kierowcy oraz z zasłony znajdującej się na lewej stronie wnętrza pojazdu pobrano mikroślady z plam substancji.

Dowód ten nie został następnie wykorzystany w żadnej fazie postępowania i nie dopuszczono dowodu z opinii badań biologicznych i osmologicznych na okoliczność ustalenia, kto pozostawił zabezpieczone ślady.

Z przeprowadzonej opinii biegłego na okoliczności obrażeń ciała uczestników wypadku wynika, że u skazanego Jana Nowaka brak jest obrażeń w postaci naruszenia naskórka. Natomiast obrażenia ciała Piotra Kowalskiego, w postaci stłuczenia naskórka głowy po lewej stronie oraz drobne otarcia naskórka w okolicach żuchwy (k. 234), odpowiadają odpowiednio miejscom zabezpieczenia plam substancji we wnętrzu pojazdu, na fotelu kierowcy.

W związku z powyższym, niezbędne jest przeprowadzenie dowodu DNA z zabezpieczonych przez Policję substancji we wnętrzu pojazdu po stronie kierowcy i porównanie wyników z DNA uczestników wypadków celem ustaleń w zakresie osoby sprawcy – kierowcy w chwili zdarzenia.

Przeprowadzenia nowego dowodu z zabezpieczonych substancji z pewnością rozstrzygnie kwestię prowadzenia samochodu. Ewentualnie stwierdzenie, iż zabezpieczone ślady pochodzą od Piotra Kowalskiego, będzie musiało doprowadzić zarówno do zakwestionowania uznanych za wiarygodne zeznań Adama Wiśniewskiego, jak również dowiedzie, że Janowi Nowakowi niesłusznie przypisano popełnienie przestępstwa z art. 177 § 2 KK w zw. z art. 178 § 1 KK.

Badania w postaci analizy DNA zabezpieczonych na miejscu kierowcy pojazdu śladów plam substancji oraz porównanie wyników z DNA uczestników zdarzenia stanowi w świetle art. 540 § 1 pkt 2 KPK nowy dowód nieznany uprzednio Sądowi.

W toku postępowania przed Sądem Okręgowym, żadna ze stron nie złożyła wniosku dowodowego w przedmiocie analizy zabezpieczonych we wnętrzu wskazanych substancji. Obrona była przekonana, że przedstawione w apelacji zarzuty co do naruszeń przepisów przez Sąd Rejonowy wraz z zebranym w toku postępowania materiałem dowodowym w pełni wystarczą do zmiany wyroku – uniewinnienia oskarżonego przez Sąd Okręgowy bądź przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

Niestety Sąd Okręgowy rozpatrzył apelację obrońcy od wyroku Sądu Rejonowego na niekorzyść oskarżonego. Z tego względu przeprowadzenie tego dowodu ma niezwykle istotne znaczenie dla prawidłowego rozstrzygnięcia sprawy.

W związku z powyższym wnoszę jak w pkt 1 i 2 wniosku.

Adwokat

Anna Kowalska