Wyrok Sądu Okręgowego

Sygn. akt I C 1234/23

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Warszawa, dnia 15 marca 2024 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie Wydział I Cywilny

w następującym składzie:

przewodniczący: SSO Anna Kowalska

protokolant: stażysta Jan Nowak

po rozpoznaniu w dniu 10 marca 2024 r. w Warszawie na rozprawie

sprawy z powództwa Karoliny Wiśniewskiej

przeciwko Piotrowi Wiśniewskiemu, Annie Wiśniewskiej

o ustalenie

1) oddala powództwo,

2) kosztami postępowania obciąża powódkę Karolinę Wiśniewską, uznając je za uiszczone w całości.

Anna Kowalska

Uzasadnienie

Pozwem z 15 stycznia 2024 r. powódka Karolina Wiśniewska wniosła o ustalenie, że jest ona mężczyzną. W uzasadnieniu podniosła, że aktualnie planuje kurację hormonalną. Będzie ona trwała dożywotnio, ma być kontrolowana przez lekarza endokrynologa. Powódka podała, że urodziła się jako mężczyzna. W wyniku wcześniej powziętego przekonania, iż czuje się kobietą, wystąpiła do Sądu Okręgowego o zmianę płci. Wyrokiem z 20 lutego 2022 r. wydanym w sprawie: I C 4321/21 Sąd Okręgowy w Warszawie uwzględnił powództwo. Po uprawomocnieniu się tego wyroku powódka przeszła operację zmiany płci m.in. przez usunięcie męskich narządów płciowych. Po dwóch latach bycia kobietą powódka doszła jednak do przekonania, że jej poczucie tożsamości ponownie uległo zmianie, a chęć bycia kobietą była chwilowa i w zasadzie można ją określić jako pomyłkę. Dlatego powódka chce znowu być mężczyzną.

Obecnie ma partnerkę, z którą pozostaje w nieformalnym związku. Po operacji zmiany płci zamierza ją poślubić.

Planuje więc zabieg ponownej zmiany płci, ale nie może na razie zarezerwować terminu, ponieważ sprawa nie jest uregulowana prawnie. Do operacji potrzebna jest ponowna decyzja sądu o ponownej zmianie płci.

Powódka odłożyła już pieniądze na operację.

Rodzice akceptują decyzję swojej córki, twierdząc, że pierwotna zmiana płci to pomyłka sądowa.

Sąd Okręgowy dopuścił z urzędu dowód z opinii biegłego seksuologa oraz psychiatry na okoliczność potrzeby ponownej zmiany płci powódki, jej predyspozycji psychicznych do zmiany płci i na okoliczność zbadania, czy żądanie powódki nie jest podyktowane chorobą.

Dowód z opinii biegłych, jak również zeznania powódki i pozwanych w charakterze stron nie potwierdziły zasadności żądania z pozwu. Powódka zdaniem biegłego seksuologa jest rzadkim przypadkiem rzeczywistego braku świadomości płci, a pierwotną zmianę płci biegły uznał za dyskusyjną medycznie. Biegły nie wykluczył ponownej woli powódki bycia kobietą. Tej woli nie wykluczyła sama powódka, która jednak stwierdziła, że w razie ponownej potrzeby zmiany płci na żeńską – po prostu podda się kolejnej operacji. Biegły psychiatra nie stwierdził u powódki ani zaburzeń psychicznych, ani występowania choroby psychicznej. Natomiast stwierdził u niej obniżenie nastroju z powodu nieuregulowanej sytuacji życiowej, które jednak nie nosiło znamion depresji.

Sąd Okręgowy doszedł do przekonania, że wobec braku prawdopodobieństwa graniczącego z pewnością odnośnie do słuszności żądań pozwu, tj. wobec braku pewności samej powódki co do jej tożsamości płciowej, ponowna zmiana statusu prawnego i ponowna operacja zmiany płci byłaby u powódki co najmniej przedwczesna.

Do sprawy można będzie powrócić nie wcześniej niż po wykrystalizowaniu się jednoznacznego stanowiska samej powódki i biegłego seksuologa co do tożsamości płciowej powódki.

Sąd Okręgowy podkreślił, że nie ma przeszkód prawnych, aby w przyszłości ponownie zająć się sprawą.

Dlatego obecnie jedynie słuszna jest negatywna decyzja sądu w postaci oddalenia powództwa.

W świetle powyższego orzeczono jak w sentencji.

Anna Kowalska