Uzupełnienie wyroku

II SA/Kr 1234/23

 

Wyrok

 

w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej

 

15 maja 2024 r.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie

w składzie następującym:

Przewodniczący: Sędzia WSA Anna Kowalska (spr.)

Sędziowie: Sędzia WSA Jan Nowak,

Sędzia WSA Maria Wiśniewska

Protokolant: sekretarz sąd. Piotr Zieliński

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 kwietnia 2024 r. wniosku Jana Kowalskiego o

uzupełnienie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 10 marca 2024 r.,

II SA/Kr 1000/24,

w sprawie ze skargi Adama Nowaka

na przewlekłość postępowania Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Krakowie

w przedmiocie wstrzymania prowadzenia robót budowlanych

uzupełnia wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 10 marca 2024 r., II SA/Kr 1000/24, w ten sposób, że w sentencji wyroku dodaje pkt III o treści „oddala wniosek

o wymierzenie organowi grzywny”.

 

sędzia WSA sędzia WSA sędzia WSA

Anna Kowalska Jan Nowak Maria Wiśniewska

 

(podpis) (podpis) (podpis)

 

Uzasadnienie

Wyrokiem z 10 marca 2024 r. (II SA/Kr 1000/24) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie,

po rozpoznaniu sprawy ze skargi Adama Nowaka na przewlekłe prowadzenie

postępowania przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Krakowie, w przedmiocie

wstrzymania prowadzenia robót budowlanych, stwierdził, że przewlekłe prowadzenie

postępowania miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa, oraz zasądził od organu

administracji na rzecz skarżącego kwotę 1500 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania

sądowego (przed rozprawą organ nadzoru budowlanego poinformował sąd o wydaniu decyzji

i przesłał jej odpis). Wyrok wraz z uzasadnieniem został doręczony skarżącemu 20 marca 2024 r. (k.

55). Pismem z 5 kwietnia 2024 r. (k. 60) skarżący zwrócił się o uzupełnienie ww. wyroku poprzez

orzeczenie co do wniosku o wymierzenie organowi grzywny. Skarżący podkreślił, że w skardze

wniósł o zobowiązanie organu do załatwienia sprawy wszczętej wnioskiem: o stwierdzenie,

że przewlekłe prowadzenie postępowania miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa, o

wymierzenie organowi grzywny w kwocie 2000 zł oraz o zwrot kosztów postępowania

sądowego. Skarżący wskazał, że sąd nie wymierzył grzywny i nie oddalił skargi w tym

zakresie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 157 § 1 p.p.s.a., strona może w ciągu 30 dni od doręczenia wyroku z

urzędu – a gdy wyroku nie doręcza się stronie, od dnia ogłoszenia – zgłosić wniosek o

uzupełnienie wyroku, jeżeli sąd nie orzekł o całości skargi albo nie zamieścił w wyroku

dodatkowego orzeczenia, które według przepisów ustawy powinien był zamieścić z urzędu.

Orzeczenie uzupełniające wyrok zapada w formie wyroku, chyba że uzupełnienie dotyczy

wyłącznie kosztów (art. 157 § 3 p.p.s.a.).

Sąd stwierdza, że w niniejszej sprawie zostały spełnione przesłanki do rozstrzygnięcia wniosku o

uzupełnienie wyroku. Wniosek został złożony przez stronę w terminie. Skarżący domagał się

w skardze także wymierzenia grzywny Powiatowemu Inspektorowi Nadzoru Budowlanego w Krakowie, w kwocie 2000 zł. Tymczasem w sentencji wyroku sąd jedynie stwierdził, że

przewlekłe prowadzenie postępowania miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa, oraz

zasądził od Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Krakowie na rzecz skarżącego zwrot

kosztów postępowania sądowego. Nie zamieścił zatem w sentencji rozstrzygnięcia co do

wniosku o wymierzenie organowi grzywny.

Zgodnie z art. 149 § 2 p.p.s.a., sąd, uwzględniając skargę na bezczynność lub przewlekłe

prowadzenie postępowania, może ponadto orzec z urzędu albo na wniosek strony o

wymierzeniu organowi grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6 p.p.s.a. lub

przyznać od organu na rzecz skarżącego sumę pieniężną do wysokości połowy kwoty

określonej w tym przepisie. Z treści art. 149 § 2 p.p.s.a. wynika, że wymierzenie grzywny

ma charakter fakultatywny. Przedmiotowa kara finansowa ma celu przeciwdziałanie

bezczynności oraz przewlekłemu prowadzeniu postępowania w konkretnej sprawie, ma

również służyć zapobieganiu opieszałemu prowadzeniu spraw przez organ, w przyszłości. Sąd,

określając wysokość grzywny, bierze pod uwagę wszystkie okoliczności sprawy, a zwłaszcza

okres pozostawania przez organ w bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania

oraz działania podjęte w celu załatwienia sprawy.

Sąd stwierdza, że wprawdzie orzeczono, że przewlekłe prowadzenie postępowania miało

miejsce z rażącym naruszeniem prawa, skoro w realiach niniejszej sprawy trwało około

10 miesięcy, jednakże okoliczności te nie przesądzają o zasadności wymierzenia grzywny. Sąd

podkreśla, że w toku postępowania sądowoadministracyjnego organ zakończył postępowanie

administracyjne (decyzją o umorzeniu postępowania), a zatem podjął rozstrzygnięcie, i to

stosownie do wskazań organu wyższego stopnia. W tej sytuacji grzywna nie wypełniłaby

funkcji dyscyplinującej organ do zakończenia postępowania. Dalej sąd wskazuje, że z analizy

akt sprawy wynika, iż przewlekłe prowadzenie postępowania nie miało charakteru celowego

działania organu polegającego na odsuwaniu w czasie momentu wydania decyzji, jak również

nie było wynikiem zaniechania czynności w sprawie. W toku postępowania Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w Krakowie dwukrotnie wydał rozstrzygnięcie, w jego

przekonaniu prawidłowe. Podejmowanie działań procesowych nieadekwatnych do stanu

faktycznego i prawnego sprawy skutkowało niezasadnym wydłużeniem czasu trwania

postępowania.

Wskazana okoliczność pozwala stwierdzić, że przewlekłe prowadzenie postępowania wynikało

wyłącznie z wadliwie stosowanego prawa, a w szczególności – z błędnej wykładni prawa

dokonywanej przez organ I instancji.

Mając na uwadze powyższe, w oparciu o art. 151 p.p.s.a., sąd oddalił żądanie w

przedmiocie wymierzenia organowi grzywny.

 

sędzia WSA sędzia WSA sędzia WSA

Anna Kowalska Jan Nowak Maria Wiśniewska

 

(podpis) (podpis) (podpis)