Wyrok Sądu Rejonowego

Prawo

cywilne

Kategoria

wyrok

Klucze

cofnięcie powództwa, kodeks cywilny, kodeks postępowania cywilnego, koszty procesu, roszczenie windykacyjne, spór majątkowy, windykacja mienia, wyrok sądu rejonowego

Wyrok Sądu Rejonowego jest oficjalnym dokumentem, wydanym przez sąd I instancji, rozstrzygającym sprawy cywilne i karne. W dokumencie zawarte są ustalenia faktyczne oraz prawne, a także uzasadnienie decyzji. Jest to podstawowy etap postępowania sądowego, który może zostać zaskarżony w instancji wyższej.

I C 1234/23

WYROKW IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24.05.2024 r.

Sąd Rejonowy w Warszawie Wydział I Cywilnyw składzie następującym:przewodniczący: sędzia Anna Kowalskaprotokolant: st. sekr. sąd. Jan Nowak

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17.05.2024 r. w Warszawiesprawy z powództwa Adama Wiśniewskiegoprzeciwko Ewie Zielińskiejo wydanie ruchomości

I. Nakazuje Ewie Zielińskiej wydanie na rzecz Adama Wiśniewskiego ruchomości:

1) 2 par spodni lub zapłaty kwoty 200 zł (słownie: dwieście złotych),

2) czapki męskiej z daszkiem lub zapłaty kwoty 50 zł (słownie: pięćdziesiąt złotych),

3) czapki zimowej czarnej męskiej wełnianej lub zapłaty kwoty 100 zł (słownie: sto złotych),

4) mydła w płynie marki „Dove” lub zapłaty kwoty 15 zł (słownie: piętnaście złotych),

5) 2 par butów męskich lub zapłaty kwoty 300 zł (słownie: trzysta złotych),

6) trzech par spodni męskich typu „jeans” lub zapłaty kwoty 450 zł (słownie: czterysta pięćdziesiąt złotych),

7) 5 podkoszulek męskich lub zapłaty kwoty 100 zł (słownie: sto złotych),

8) 7 par skarpet męskich lub zapłaty kwoty 70 zł (słownie: siedemdziesiąt złotych),

9) 10 par majtek męskich lub zapłaty kwoty 150 zł (słownie: sto pięćdziesiąt złotych),

10) pasa męskiego do spodni koloru brązowego lub zapłaty kwoty 40 zł (słownie: czterdzieści złotych).

II. Umarza postępowanie w sprawie odnośnie do żądania wydania lampki nocnej niebieskiej.

III. Zasądza Ewa Zielińska na rzecz Adam Wiśniewski kwotę 120 zł (słownie: sto dwadzieścia złotych)tytułem zwrotu kosztów procesu.

Anna Kowalska

Uzasadnienie

W pozwie z 15.03.2024 r. Adam Wiśniewski zażądał od Ewy Zielińskiej wydania muruchomości bądź ewentualnie zapłaty ich równowartości, a mianowicie:

1) lampki nocnej niebieskiej małej lub zapłaty kwoty 50 zł,

2) 2 par spodni lub zapłaty kwoty 200 zł,

3) czapki męskiej z daszkiem lub zapłaty kwoty 50 zł,

4) czapki zimowej czarnej męskiej wełnianej lub zapłaty kwoty 100 zł,

5) mydła w płynie marki „Dove” lub zapłaty kwoty 15 zł,

6) 2 par butów męskich lub zapłaty kwoty 300 zł,

7) 3 par spodni męskich typu „jeans” lub zapłaty kwoty 450 zł,

8) 5 podkoszulek męskich lub zapłaty kwoty 100 zł,

9) 7 par skarpet męskich lub zapłaty kwoty 70 zł,

10) 10 par majtek męskich lub zapłaty kwoty 150 zł,

11) pasa męskiego do spodni koloru brązowego lub zapłaty kwoty 40 zł.

Na rozprawie w dniu 17.05.2024 r. powód cofnął powództwo w odniesieniu do lampki nocnej,zrzekając się roszczenia w tym zakresie.

Pozwana Ewa Zielińska wniosła o oddalenie powództwa.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Adam Wiśniewski i Ewa Zielińska pozostawali w faktycznym pożyciu przez 3 lata,podczas których zamieszkiwali w domu matki Ewy Zielińskiej – Marii Zielińskiej,w którym wydzielony jest osobny lokal o powierzchni około 30m2, posiadający odrębnewejście.

(bezsporne)

W dniu 10.02.2024 r. konkubenci rozstali się. Adam Wiśniewski wyprowadził się z mieszkaniaEwy Zielińskiej, pozostawiając w nim wiele przedmiotów osobistych. EwaZielińska odmówiła ich wydania.

(dowód: zeznania Ewy Zielińskiej – nagranie z rozprawy z 17.05.2024 r. od min. 10:00do 10:30, k. 15).

Dnia 12.02.2024 r. Adam Wiśniewski udał się do Ewy Zielińskiej z żądaniem wydania rzeczyosobistych. Po odmowie wezwał na interwencję Policję. Po przybyciu na miejsce policjantów:sierż. szt. Jan Kowalski i post. Anna Nowak Adam Wiśniewskiodbyła z Ewą Zielińską w obecności funkcjonariuszy krótką rozmowę,w trakcie której początkowo zaprzeczyła, aby osoba ta kiedykolwiek u niej mieszkała, po czymzaczęła czynić mu wyrzuty odnośnie do jego postępowania podczas trwania ich związku,a następnie, krzycząc: „Zabieraj swoje rzeczy i nigdy więcej się tu nie pokazuj!”, wyrzuciła przez uchylone drzwi jego kurtkę, butyi plecak.

(dowód: zeznania powoda Adam Wiśniewski – nagranie z rozprawy z 17.05.2024 r. od min.10:30 do 11:00, k. 16, zeznania Ewy Zielińskiej – nagranie z rozprawyz 17.05.2024 r. od min. 11:00 do 11:30, k. 17).

W mieszkaniu Ewy Zielińskiej pozostały następujące przedmioty:

1) 2 pary spodni o wartości 200 zł,

2) czapka męska z daszkiem o wartości 50 zł,

3) czapka zimowa czarna męska wełniana o wartości 100 zł,

4) mydło w płynie marki „Dove” o wartości 15 zł,

5) 2 pary butów męskich o wartości 300 zł,

6) 3 pary spodni męskich o wartości 450 zł,

7) 5 podkoszulek męskich o wartości 100 zł,

8) 7 par skarpet męskich o wartości 70 zł,

9) 10 pary majtek męskich o wartości 150 zł,

10) pas męski do spodni koloru brązowego o wartości 40 zł,

(dowody: zeznania powoda Adam Wiśniewski – nagranie z rozprawy z 17.05.2024 r. od min.11:30 do 12:00, k. 18 i z 24.05.2024 r. od min. 09:00 do 09:30, k. 20, paragonna zakup butów, k. 21).

Lampka nocna niebieska mała zakupiona została już po rozstaniu się partnerów i stłuczeniu sięstarej, podobnej lampki.

(bezsporne w świetle stanowisk stron, paragonu zakupu lampki, k. 22 i jej zdjęcia, k. 23).

Oceniając zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, sąd nie dał wiary zeznaniompozwanej, która podnosiła, że nie posiada już w swoim mieszkaniu przedmiotów powoda.W ocenie sądu nie są one wiarygodne, a to aż z 3 powodów. Najważniejszą przyczynąich niewiarygodności jest okoliczność wydania Adamowi Wiśniewskiemu części jego rzeczyw obecności funkcjonariuszy Policji, przy których Ewa Zielińska również twierdziła,że w ogóle nie posiada rzeczy byłego konkubenta, a nawet że Adam Wiśniewski nigdy u niej niemieszkał. Potem jednak wydała kilka przedmiotów. Skoro w trakcie policyjnej interwencjipodała funkcjonariuszom nieprawdę, to w ocenie sądu obniża jej wiarygodność. Faktwydania kilku przedmiotów, co do których powód twierdził od początku, że znajdują się w jejlokalu, czyni z kolei Adama Wiśniewskiego bardziej wiarygodnym. Dlatego sąd dał mu wiaręw całości, przyjmując jego wersję wydarzeń.

W ocenie sądu o prawdomówności Adama Wiśniewskiego świadczy również to, że po okazaniu muna pierwszej rozprawie w dniu 17.05.2024 r. zdjęcia lampki nocnej potwierdził, że to innalampka od tej, którą pozostawił w lokalu zajmowanym przez konkubinę.

Sąd nie uznał za wiarygodne tłumaczenia pozwanej, że w obecności policjantów wydała onakilka przedmiotów powoda, uprzednio zaprzeczając ich posiadaniu z tego powodu, że niepamiętała, że zostały u niej w szafie. W ocenie sądu takie tłumaczenie mogłoby byćwiarygodne, gdyby pozwana posiadała większe lokum, a w nim wiele szaf, schowków itp.,co do których mogłaby nie pamiętać, co w nich umieściła. Tymczasem mieszka ona na 30m2.W ocenie sądu w takim niewielkim lokum nie mieści się wiele mebli, a miejsce w szafachubraniowych z reguły jest bardzo dokładnie wykorzystywane. Niewiarygodne jest więc,że ktokolwiek mógłby nie wiedzieć, co ma w kilku meblach. Szczególnie zajmującym wielemiejsca przedmiotem jest walizka, który nie da się złożyć i wcisnąć pomiędzy inne ubrania.

Na koniec rozważań w zakresie oceny dowodów wskazać należy, że wiarygodność powodawzmacnia również załączony paragon na zakup butów, którego data uwiarygodnia jegozeznania co do niedawno dokonanego zakupu.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo jest uzasadnione.

Podstawę prawną powództwa stanowi przepis art. 222 § 1 KC, zgodnie z którym właścicielmoże żądać od osoby, która włada faktycznie jego rzeczą, ażeby rzecz została mu wydana,chyba że osobie tej przysługuje skuteczne względem właściciela uprawnienie do władaniarzeczą. Przepis ten reguluje tzw. roszczenie windykacyjne, a więc o wydanie rzeczy.

W przedmiotowej sprawie pozwana ma obowiązek wydania powodowi jego rzeczyruchomych. Dlatego też orzeczono jak w pkt I sentencji. Na wypadek niewydania zasądzonorównowartość poszczególnych przedmiotów.

W pkt II sentencji umorzono postępowanie w sprawie na skutek częściowego cofnięciapowództwa przez powoda – na zasadzie art. 355 § 1 KPC.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 98 § 1 KPC, uznając pozwaną za stronęprzegrywającą sprawę. Faktu, że to powód wygrał w całości, nie zmienia okoliczność,że cofnął powództwo w odniesieniu do lampki nocnej. Jak bowiem przyznała pozwana,w przeszłości w jej lokalu znajdowała się lampka należąca do powoda, która potłukła siępo jego wyprowadzce.

Na koszty procesu złożyła się opłata od pozwu w kwocie 120 zł.

Anna Kowalska

Podsumowując, Wyrok Sądu Rejonowego jest ostateczną decyzją sądu I instancji w konkretnej sprawie. Stanowi on rozstrzygnięcie spornych kwestii oraz nakłada konsekwencje prawne na strony postępowania. Dokument ten może mieć istotny wpływ na dalszy przebieg procesu sądowego oraz prawa i obowiązki stron postępowania.