Wyrok Sądu Rejonowego

Sygn. akt I C 1234/23

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

24 maja 2023 roku

Sąd Rejonowy w Warszawie, ul. Marszałkowska 86 I C 1234/23 Wydział Cywilny w składzie: Przewodniczący: Sędzia Anna Kowalska Protokolant: Jan Nowak

po rozpoznaniu 24 maja 2023 roku w Warszawie na rozprawie

sprawy z powództwa Elektro-Market Sp. z o.o. przeciwko Sprzęt RTV Sp. z o.o. o zapłatę

1. zasądza od pozwanego Sprzęt RTV Sp. z o.o. na rzecz powoda Elektro-Market Sp. z o.o. kwotę 2500 zł ( dwa tysiące pięćset złotych ) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 15 marca 2023 roku do dnia zapłaty; 2. oddala powództwo w pozostałym zakresie; 3. zasądza od pozwanego Sprzęt RTV Sp. z o.o. na rzecz powoda Elektro-Market Sp. z o.o. kwotę 350 zł ( trzysta pięćdziesiąt złotych ), z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia uprawomocnienia się niniejszego wyroku do dnia zapłaty, tytułem kosztów procesu.

Sędzia Anna Kowalska

UZASADNIENIE

Powód Elektro-Market Sp. z o.o. wniósł o zasądzenie od pozwanego Sprzęt RTV Sp. z o.o. kwoty 2500 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wytoczenia powództwa do dnia zapłaty oraz kosztów procesu według norm przepisanych. W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że 10 stycznia 2023 roku zakupił od pozwanego telewizor o numerach fabrycznych ABC1234. Z uwagi na ujawnienie się wady w przedmiotowym towarze zaledwie po dwóch tygodniach eksploatacji 1 lutego 2023 roku przesłał niesprawne urządzenie do punktu sprzedaży celem naprawy w ramach zgłoszonej reklamacji. Po miesiącu oczekiwania powód otrzymał telewizor, który posiadał zupełnie inne numery fabryczne aniżeli widniejące na opakowaniu i oryginalnej dokumentacji, a zatem nie był urządzeniem przesłanym sprzedawcy przez powoda. Nadto powód dostrzegł w nim liczne usterki i brak funkcji, które szczegółowo opisał w piśmie skierowanym do przedsiębiorcy, wyznaczając 7-dniowy termin na zwrot telewizora będącego jego własnością i odebranie nadesłanego mu urządzenia. W odpowiedzi na powyższe pozwany ograniczył się wyłącznie do wyjaśnień odnośnie do nieaktywnych funkcji, zupełnie pomijając kwestię przesłania innego niż zakupiony przez powoda odbiornika. W kolejnej korespondencji przyznał, że z uwagi na brak możliwości naprawy telewizor został wymieniony przez serwis gwaranta na nowy. Jednakże pomimo próśb powoda nie przesłał mu oryginalnej dokumentacji do sprzętu, którą, zgodnie z informacją uzyskaną w autoryzowanym serwisie RTV Serwis, powinien otrzymać w przypadku wymiany towaru na nowy. Przedmiotowa dokumentacja jest wystawiana indywidualnie dla każdego odbiornika i posiada niepowtarzalny numer fabryczny, który musi pokrywać się z numerem na tylnej obudowie odbiornika i opakowaniu oraz karcie gwarancyjnej w celu umożliwienia dochodzenia roszczeń od producenta w przypadku ewentualnych usterek urządzenia. Po licznych monitach pozwany przesłał powodowi dokumentację rzekomo od jego odbiornika, ale autoryzowany serwis gwaranta z Krakowa zakwestionował jej oryginalność i odmówił serwisowania urządzenia. Powód zwrócił się z prośbą o pomoc w niniejszej sprawie do Miejskiego Rzecznika Konsumentów w Warszawie, lecz Rzecznikowi również nie udało się wyegzekwować od przedsiębiorcy oryginalnej dokumentacji. Ostatecznie powód zażądał odstąpienia od umowy i zwrotu pieniędzy za towar w przypadku niemożności otrzymania przedmiotowych dokumentów, jednakże do dnia złożenia pozwu żadne z roszczeń nie zostało spełnione. Pozwany Sprzęt RTV Sp. z o.o. wniósł o oddalenie powództwa w całości. W uzasadnieniu pozwany podniósł, że roszczenie dochodzone przez powoda było całkowicie pozbawione podstaw prawnych i faktycznych. Pozwany twierdził, że nie miał obowiązku zapłacenia dochodzonej kwoty oraz wydania pierwotnego przedmiotu sprzedaży albo wydania karty gwarancyjnej o numerze seryjnym odpowiadającym numerowi dostarczonego telewizora. Jeżeli powód twierdził, że dostarczony mu towar jest wadliwy, miał możliwość realizacji uprawnień przysługujących mu z tytułu rękojmi, których dotychczas nie próbował nawet realizować. Pozwany nigdy się od realizacji tych uprawnień nie uchylał. Pozwany wskazał, że opisane przez powoda działanie telewizora nie wskazuje na występowanie w nim usterek, niemniej jeśli takie występują, pozwany deklaruje gotowość realizacji zobowiązań ciążących na nim jako na sprzedawcy.

Stan faktyczny 10 stycznia 2023 roku powód Elektro-Market Sp. z o.o. zakupił przez Internet od pozwanego Sprzęt RTV Sp. z o.o. telewizor o numerach fabrycznych ABC1234 za kwotę 2500 zł.

Okoliczności bezsporne, dowód: − paragon nr 12345 - k. 5 − potwierdzenie odbioru przesyłki - k. 6 − zeznania powoda - k. 15-17

Po dwóch tygodniach eksploatacji powód stwierdził, że nie może ponownie uruchomić telewizora. Ze względu na ujawnioną wadę powód 1 lutego 2023 roku po uprzedniej rozmowie z pracownikiem działu reklamacji Sprzęt RTV Sp. z o.o. odesłał telewizor z kompletnym wyposażeniem i zażądał jego naprawy.

Okoliczności bezsporne, dowód: − potwierdzenie nadania przesyłki - k. 7 − zeznania pozwanego - k. 25 − zeznania powoda - k. 15-17

Zaniepokojony brakiem odpowiedzi po tygodniu powód zadzwonił do pracownika pozwanego Sprzęt RTV Sp. z o.o. chcąc uzyskać informację, kiedy otrzyma naprawiony telewizor. Został przez niego poinformowany, że naprawa się przedłuża, gdyż telewizor został wysłany do głównej siedziby Sprzęt RTV Sp. z o.o. w Gdańsku. Powód poprosił, żeby pracownik pozwanego zawiadomił go, gdy telewizor zostanie naprawiony. Po dwóch tygodniach powód ponownie zadzwonił do Sprzęt RTV Sp. z o.o., który poinformował go, że musi poczekać, bo części do naprawy telewizora płyną z Chin. 1 marca 2023 roku powód dowiedział się, że telewizor już jest u pozwanego, ale jest przez niego testowany. 5 marca 2023 roku telewizor został przesłany powodowi. Po odebraniu w poniedziałek 6 marca 2023 przesyłki powód stwierdził, że seria telewizora przysłanego po naprawie nie zgadza się z serią telewizora umieszczoną w karcie gwarancyjnej oraz na opakowaniu, ponieważ w karcie i na opakowaniu widniał nr ABC1234, natomiast na telewizorze widniał nr DEF5678. Powód zadzwonił do pozwanego, wówczas powiedziano mu, że pracownik Sprzęt RTV Sp. z o.o. jest chory i poproszono, żeby powód opisał sytuację w emailu. We wtorek powód wysłał emailem wiadomość, w której przedstawił problem, a w środę zadzwonił ponownie do pozwanego. Zapewniono go, że sytuacja zostanie wyjaśniona. Po upływie tygodnia powód ponownie zadzwonił, poinformowano go, że jest to ten sam telewizor, a jedynie została zamieniona matryca. Powód zwrócił się do pozwanego o wydanie karty gwarancyjnej zawierającej numery seryjne wymienionego telewizora. 15 marca 2023 roku otrzymał kartę gwarancyjną, na której widniały numery seryjne - inne niż na telewizorze. Powód zwrócił się do serwisu RTV Serwis w Krakowie w celu przetestowania telewizora oraz sprawdzenia prawdziwości karty gwarancyjnej, ale odmówiono mu przyjęcia sprzętu, ponieważ dokument gwarancyjny był sfałszowany. Pismem z 20 marca 2023 roku powód wezwał do zwrotu zakupionego w styczniu telewizora o numerach ABC1234. Powód opisał pozostałe usterki. Pismem z 25 marca 2023 roku pozwany poinformował powoda, że przysługuje mu prawo do naprawy gwarancyjnej za pośrednictwem pozwanego (Sprzęt RTV Sp. z o.o.).

Dowód: − karta gwarancyjna - k. 8 − karta gwarancyjna - k. 9 − potwierdzenie nadania przesyłki - k. 10, 11 − reklamacja z 1 lutego 2023 roku - k. 12 − pismo powoda z 20 marca 2023 roku - k. 13 − pismo pozwanego z 25 marca 2023 roku - k. 14 − zeznania pozwanego - k. 25 − zeznania powoda - k. 15-17

Powód zwrócił się również o pomoc w załatwieniu niniejszej reklamacji do Miejskiego Rzecznika Konsumentów w Warszawie.

Dowód: − pismo z 1 kwietnia 2023 roku - k. 18, 19 − pismo z 5 kwietnia 2023 roku - k. 20 − pismo z 10 kwietnia 2023 roku - k. 21 − pismo z 15 kwietnia 2023 roku - k. 22

Ocena dowodów Powyższy stan faktyczny w przeważającej mierze nie był przedmiotem sporu, został ustalony na podstawie wiarygodnych w całości zeznań powoda Elektro-Market Sp. z o.o. i pozwanego Sprzęt RTV Sp. z o.o. oraz powołanych wyżej dokumentów. Sąd dał wiarę w całości zeznaniom powoda Elektro-Market Sp. z o.o., gdyż były logiczne, spójne i korespondowały z pozostałym wiarygodnym materiałem dowodowym. Podobnie zeznania pozwanego Sprzęt RTV Sp. z o.o. również logiczne, w przeważającej mierze były wiarygodne. Dokumentom zgromadzonym w aktach sprawy Sąd dał wiarę w pełni, albowiem strony nie kwestionowały ich autentyczności czy wiarygodności, a Sąd nie znalazł podstaw by to czynić z urzędu. Na podstawie art. 217 § 3 k.p.c. pominięto wnioski powoda o zwrócenie się do serwisu firmy RTV Serwis o udzielenie informacji o pochodzeniu telewizora, dla których pozwany wydał powodowi karty gwarancyjne uwzględniając umieszczone w nich numery seryjne oraz podane przez powoda numery fabryczne, oraz dowód z opinii biegłego sądowego z zakresu elektroniki użytkowej zgłoszony w celu ustalenia, czy telewizor, który jest w posiadaniu powoda, jest tym samym telewizorem, który został mu wydany w wyniku transakcji kupna - sprzedaży oraz czy nosi cechy telewizora nowego czy też używanego oraz ustalenie, czy były dokonywane w nim jakiekolwiek naprawy. Przedmiotowe wnioski uznano za spóźnione i jako takie zmierzające do przedłużenia postępowania.

Ocena prawna Powództwo okazało się zasadne. Strony zawarły umowę sprzedaży. W myśl art. 535 k.c. przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. W rozważanej sprawie powód będący osobą prawną zawarł umowę sprzedaży telewizora marki Samsung w celu niezwiązanym z prowadzoną działalnością gospodarczą, a zatem jest konsumentem. W przypadku umów sprzedaży zawieranych z konsumentami po 25 grudnia 2014 roku znajdują zastosowanie przepisy kodeksu cywilnego. W myśl art. 556 k.c. sprzedawca odpowiada wobec kupującego jeżeli rzecz sprzedana ma wadę zmniejszającą jej wartość lub użyteczność ze względu na cel w umowie oznaczony albo wynikający z okoliczności lub z przeznaczenia rzeczy oraz jeżeli rzecz nie ma właściwości, o których istnieniu zapewnił kupującego, albo jeżeli rzecz została kupującemu wydana w stanie niezupełnym. Przepisy kodeksu cywilnego określają uprawnienia kupującego w przypadku stwierdzenia wady fizycznej lub prawnej zakupionego towaru (art. 556(1) k.c.). Przede wszystkim zatem kupujący może żądać żeby sprzedawca niezwłocznie i bez nadmiernych niedogodności dla kupującego wymienił rzecz wadliwą na wolną od wad albo wadę usunął. Sprzedawca może odmówić zadośćuczynienia żądaniu kupującego, jeżeli doprowadzenie do zgodności z umową sprzedaży towaru wadliwego w sposób wybrany przez klienta jest niemożliwe albo w porównaniu z drugim możliwym sposobem doprowadzenia do zgodności z umową wymagałoby nadmiernych kosztów. Jeżeli kupującym jest konsument, może zamiast zaproponowanego przez sprzedawcę usunięcia wady żądać wymiany rzeczy na wolną od wad albo zamiast wymiany rzeczy żądać usunięcia wady, chyba że doprowadzenie rzeczy do zgodności z umową w sposób wybrany przez kupującego jest niemożliwe albo wymagałoby nadmiernych kosztów w porównaniu ze sposobem proponowanym przez sprzedawcę. Przy ocenie nadmierności kosztów uwzględnia się wartość rzeczy wolnej od wad, rodzaj i znaczenie stwierdzonej wady, a także bierze się pod uwagę niedogodności, na jakie narażałby kupującego inny sposób zaspokojenia. Jeżeli zakupiona rzecz ma wady, kupujący może złożyć oświadczenie o obniżeniu ceny albo odstąpieniu od umowy, w szczególności w sytuacji gdy rzecz była już wymieniona lub naprawiana przez sprzedawcę albo sprzedawca nie uczynił zadość obowiązkowi wymiany rzeczy na wolną od wad lub usunięcia wady. Kupujący nie może odstąpić od umowy, jeżeli wada jest nieistotna. Oświadczenie o odstąpieniu od umowy albo obniżeniu ceny z powodu wady rzeczy sprzedanej kupujący może złożyć w ciągu roku licząc od dnia stwierdzenia wady (art. 568 k.c.). Bezsporne jest, iż po dokonaniu zakupu telewizor ujawniła się wada polegająca na braku możliwości uruchomienia urządzenia, a zatem towar okazał się być wadliwy. Nadto zgodnie z art. 561(5) k.c. jeżeli sprzedawca, który otrzymał od kupującego będącego konsumentem żądanie wymiany rzeczy lub usunięcia wady albo oświadczenie o obniżeniu ceny wskazujące kwotę, o którą cena ma być obniżona, nie ustosunkował się do tego żądania w terminie czternastu dni, uważa się, że uznał je za uzasadnione. W niniejszej sprawie powód był uprawniony zgodnie z art. 560 § 1 k.c. do odstąpienia od umowy, gdyż pozwany nie uczynił zadość żądaniu powoda naprawy zakupionego telewizora w odpowiednim czasie. W sprawie wystąpiły trzy odrębne od siebie przesłanki, z których każda uprawniała powoda do odstąpienia od umowy. Po pierwsze, to do kupującego należy wybór żądania - albo naprawy, albo też wymiany towaru na nowy. Sprzedawca jest związany żądaniem konsumenta i nie może go samowolnie zmienić. Uprawnienie do żądania naprawy albo też wymiany ma charakter roszczenia wyborczego. (por. E. Gniewek, Komentarz do art. 560 Kodeksu cywilnego, C.H.Beck 2018, s. 15; J. Gudowski (w:) K. Osajda (red.), Komentarz do Kodeksu cywilnego, LexisNexis 2020, s. 25) W niniejszej sprawie jest okolicznością bezsporną, że powód żądał naprawy telewizora, natomiast pozwany go wymienił. Po drugie, zgodnie z art. 561(1) k.c. do naprawy winno dojść w rozsądnym czasie. Powód dostarczył pozwanemu zakupiony przedmiot 1 lutego 2023 roku, a otrzymał wymieniony towar 5 marca 2023 roku, a zatem po upływie miesiąca. Powyższy termin był zdecydowanie zbyt długi. Ustawodawca nie dał dokładnych wskazówek, ile powinna trwać naprawa, ale co do zasady nie powinna przekraczać kilku dni. W przypadku przedmiotu codziennego użytku, jakim jest telewizor, winna zostać dokonana jeszcze szybciej, narażała bowiem powoda na znaczne niedogodności. Celem, dla którego powód kupił telewizor, było korzystanie z niego na co dzień. Naprawa trwająca miesiąc pozbawiła sensu zakup tego przedmiotu. Po trzecie, dostarczony przez pozwanego telewizor obarczony jest wadami, które mają przy tym charakter istotny. Pozwany dostarczył bowiem inny telewizor, ale bez karty gwarancyjnej dla tego telewizora. Brak oryginalnej karty gwarancyjnej pozbawił powoda uprawnień przysługujących mu z tytułu gwarancji. Powód nie może skorzystać z żadnego serwisu firmy RTV Serwis, a jedynie z uprawnień z tytułu niezgodności z umową w stosunku do pozwanego. Celem uregulowań dotyczących rękojmi jest przywrócenie stanu zgodności z umową, to jest takiego stanu, jaki istniał w momencie zakupu, co dotyczy zarówno stanu fizycznego, jak i prawnego rzeczy (por. wyrok Sądu Najwyższego z 17 marca 2017 roku, II CSK 604/16, Lex nr 2280660). Jest okolicznością bezsporną, że w chwili zakupu powód był uprawniony zarówno do skorzystania z uprawnień z tytułu rękojmi, jak też z uprawnień z tytułu gwarancji. Na skutek działania pozwanego powód został pozbawiony uprawnień z tytułu gwarancji. Powyższa niezgodność ma charakter istotny, w znaczący sposób ogranicza uprawnienia konsumenta. Korzystanie z uprawnień gwarancyjnych ma zupełnie inny charakter niż uprawnienia z tytułu rękojmi (por. art. 577 § 1 k.c.), mają one często szerszy zakres, korzystanie z nich jest nierzadko wygodniejsze dla konsumenta, inny jest też krąg adresatów żądań konsumenta. Gdyby powód posiadał kartę gwarancyjną, wówczas mógłby skorzystać z dowolnego serwisu firmy RTV Serwis w całej Polsce. W związku z powyższym powód miał prawo skorzystać z uprawnienia przewidzianego w art. 560 § 1 k.c. i od umowy odstąpić. Pismo powoda z 7 marca 2023 roku nie zostało podpisane przez powoda, stąd należy uznać, że pierwszym oświadczeniem woli, z którego wynika, że powód odstąpił od umowy, jest pozew. Pozwany otrzymał odpis pozwu 10 kwietnia 2023 roku, od dnia następnego pozostawał w opóźnieniu z zapłatą żądanej kwoty. Z uwagi na powyższe na podstawie art. 481 § 1 k.c. Sąd orzekł jak w sentencji. O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 § 1 k.p.c., statuującego zasadę odpowiedzialności za wynik procesu w odniesieniu do kosztów i zobowiązującego stronę przegrywającą do zwrotu kosztów postępowania stronie wygrywającej. Na koszty procesu poniesione przez powoda składały się: opłata sądowa w wysokości 125 zł ustalona na podstawie art. 13 pkt 1 lit. a ustawy z 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, wynagrodzenie pełnomocnika procesowego w wysokości 200 zł oraz opłata skarbowa od pełnomocnictwa w wysokości 17 zł. Wysokość wynagrodzenia pełnomocnika procesowego wynika z § 2 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. z 2015 poz. 1804).

Sędzia Anna Kowalska