Regulamin pracy

Regulamin pracy

 

I. Postanowienia ogólne

 

§1

Regulamin pracy ustala organizację i porządek w procesie pracy w Firma Handlowa "Jabłuszko" Sp. z o.o. oraz związane z tym obowiązki pracodawcy i pracowników.

 

§2

1. Regulamin pracy obowiązuje pracowników bez względu na rodzaj pracy i zajmowane stanowisko.

2. W sprawach nieuwzględnionych w regulaminie pracy obowiązują przepisy Kodeksu pracy i inne przepisy prawa pracy.

3. Pracodawca zapoznaje z treścią regulaminu każdego przyjmowanego do pracy pracownika, przed rozpoczęciem przez niego pracy, a pracownik potwierdza znajomość regulaminu, podpisując stosowne oświadczenie, które zostaje dołączone do jego akt osobowych.

 

§3

Ilekroć w regulaminie pracy jest mowa o:

1. Pracodawcy – należy przez to rozumieć Firma Handlowa "Jabłuszko" Sp. z o.o.

2. Kierowniku – należy przez to rozumieć osobę kierującą danym działem w firmie.

 

II. Podstawowe obowiązki pracownika

 

§4

1. Do podstawowych obowiązków pracownika należy dbałość o wykonywanie zadań oraz o środki firmy, z uwzględnieniem interesu firmy oraz indywidualnych interesów klientów. Podstawowym obowiązkiem pracownika jest sumienne i staranne wykonywanie pracy oraz stosowanie się do poleceń przełożonych, które dotyczą pracy, jeżeli nie są one sprzeczne z przepisami prawa lub umową o pracę.

2. Pracownik jest zobowiązany wykonywać pracę sumiennie i starannie oraz stosować się do poleceń przełożonych, które dotyczą pracy, jeżeli nie są one sprzeczne z przepisami prawa lub umową o pracę.

3. Pracownik jest zobowiązany w szczególności do:

1) przestrzegania czasu pracy ustalonego w zakładzie;

2) przestrzegania ustalonego w zakładzie porządku i Regulaminu pracy oraz zarządzeń pracodawcy;

3) należytego wykonywania poleceń przełożonego dotyczących pracy;

4) przestrzegania przepisów i zasad BHP oraz przepisów o ochronie przeciwpożarowej;

5) zapoznania się z przepisami i zasadami BHP, brania udziału w szkoleniach i instruktażach z tego zakresu oraz poddawania się wymaganym egzaminom sprawdzającym;

6) przestrzegania przepisów o ochronie danych osobowych oraz „Polityki Bezpieczeństwa Informacji”;

7) wykonywania pracy w sposób zgodny z przepisami i zasadami BHP oraz stosowania się do wydanych w tym zakresie zarządzeń i wskazówek przełożonych;

8) poddania się wstępnym badaniom lekarskim – przy podejmowaniu zatrudnienia – oraz okresowym i kontrolnym;

9) niezwłocznego zawiadamiania przełożonego o zauważonym wypadku przy pracy albo zagrożeniu życia ludzkiego lub zdrowia;

10) przestrzegania tajemnicy określonej w odrębnych przepisach oraz nieudzielania osobom trzecim żadnych informacji na temat zakładu pracy oraz na temat spraw, o których pracownik dowiedział się w czasie wykonywania czynności służbowych, bez uzyskania zgody pracodawcy;

11) przejawiania koleżeńskiego stosunku do współpracowników, w szczególności okazywania pomocy pracownikom nowo zatrudnionym;

12) dbania o dobro zakładu pracy, chronienie jego mienia, w tym również – dbania o przydzieloną odzież ochronną, roboczą i sprzęt ochrony osobistej;

13) podnoszenia swoich kwalifikacji przez uczestnictwo w kursach i szkoleniach organizowanych przez pracodawcę, jak również przez samokształcenie zawodowe;

14) przestrzegania postanowień niniejszego Regulaminu oraz wewnętrznych aktów normatywnych obowiązujących u pracodawcy;

15) przestrzegania zasad współżycia społecznego w zakładzie pracy;

16) rozliczenia się z pozostającego w jego dyspozycji mienia pracodawcy;

17) niezwłocznego informowania pracodawcy o zmianach dotyczących okoliczności warunkujących korzystanie ze świadczeń z ubezpieczenia społecznego realizowanych za pośrednictwem pracodawcy.

 

§5

Rażącym naruszeniem przez pracownika ustalonego porządku i dyscypliny pracy jest w szczególności:

1) złe i niedbałe wykonywanie pracy, a także wykonywanie prac niezwiązanych z zadaniami wynikającymi ze stosunku pracy;

2) nieprzybycie do pracy, spóźnianie się do pracy lub samowolne jej opuszczenie bez usprawiedliwienia;

3) stawienie się do pracy w stanie po użyciu alkoholu lub środków działających podobnie do alkoholu, spożywanie alkoholu lub środków działających podobnie do alkoholu w czasie pracy lub w miejscu pracy, wykonywanie pracy w stanie po użyciu alkoholu lub w stanie nietrzeźwości bądź pod wpływem środków działających podobnie do alkoholu;

4) zakłócanie porządku i spokoju w miejscu pracy;

5) niewłaściwy stosunek do przełożonych, współpracowników oraz klientów;

6) niewykonywanie poleceń przełożonych;

7) nieprzestrzeganie przepisów i zasad BHP oraz przepisów przeciwpożarowych;

8) nieprzestrzeganie tajemnicy służbowej.

 

§6

Za ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych, w rozumieniu art. 52 § 1 pkt 1 Kodeksu pracy, uważa się w szczególności:

1) samowolne opuszczenie stanowiska pracy lub nieusprawiedliwioną nieobecność w pracy;

2) stawienie się do pracy w stanie po użyciu alkoholu lub środków działających podobnie do alkoholu, spożywanie alkoholu lub środków działających podobnie do alkoholu w czasie pracy lub w miejscu pracy, wykonywanie pracy w stanie po użyciu alkoholu lub w stanie nietrzeźwości bądź pod wpływem środków działających podobnie do alkoholu;

3) uporczywe naruszanie przepisów i zasad BHP oraz przepisów przeciwpożarowych.

 

§7

1. W razie podejrzenia lub stwierdzenia, że pracownik naruszył obowiązek trzeźwości bądź stawił się do pracy pod wpływem środków działających podobnie do alkoholu lub spożywał te środki w trakcie pracy bezpośredni przełożony pracownika jest obowiązany nie dopuścić go do wykonywania pracy i przebywania na terenie zakładu pracy.

2. W celu zapewnienia ochrony życia i zdrowia pracowników lub innych osób oraz ochrony mienia, pracodawca stosuje kontrolę trzeźwości pracowników oraz kontrolę na obecność środków działających podobnie do alkoholu. Przez środki działające podobnie do alkoholu rozumie się środki wymienione w rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 221g Kodeksu pracy.

3. Kontrolą wskazaną w ust. 2 objęci są pracownicy zatrudnieni na stanowiskach: kierowca, magazynier.

4. Badanie na obecność alkoholu obejmuje badanie wydychanego powietrza. Badania na obecność alkoholu przeprowadza się przy użyciu urządzenia elektronicznego dokonującego pomiaru stężenia alkoholu w wydychanym powietrzu, z użyciem ustnika, metodą utleniania elektrochemicznego.

5. Badanie na obecność środków działających podobnie do alkoholu polega na nieinwazyjnym pobraniu próbek śliny i umieszczeniu ich w urządzeniu, zgodnie z instrukcją obsługi tego urządzenia. Badania na obecność środków działających podobnie do alkoholu przeprowadza się przy użyciu urządzenia do oznaczania metodą immunologiczną środków działających podobnie do alkoholu.

6. Kontrolę trzeźwości i na obecność środków działających podobnie do alkoholu przeprowadza osoba posiadająca upoważnienie pracodawcy do dokonywania kontroli i przetwarzania danych osobowych w zakresie objętym kontrolą.

7. Kontrole trzeźwości i na obecność środków działających podobnie do alkoholu:

1) dokonywane są przed rozpoczęciem świadczenia pracy przez pracownika;

2) przeprowadzane są z częstotliwością nie większą niż raz w tygodniu, z zastrzeżeniem ust. 9;

3) przeprowadzane są z poszanowaniem godności i intymności pracownika, przy zabezpieczeniu ochrony danych osobowych pozyskiwanych podczas kontroli przed dostępem osób nieupoważnionych;

4) przeprowadzane są z uwzględnieniem zasad wynikających z rozporządzenia wydanego na podstawie art. 221g Kodeksu pracy.

8. Pracownik obowiązany jest poddać się kontroli trzeźwości oraz kontroli na obecność środka działającego podobnie do alkoholu. W przypadku odmowy poddania się kontroli pracodawca może nie dopuścić pracownika do pracy. W takiej sytuacji na żądanie pracodawcy lub pracownika niedopuszczonego do pracy badanie stanu trzeźwości pracownika przeprowadzić może uprawniony organ Policji.

9. Kontrola trzeźwości oraz kontrola na obecność środka działającego podobnie do alkoholu może być wykonana także w każdym przypadku, w którym istnieje uzasadnione podejrzenie, że pracownik stawił się do pracy pod wpływem alkoholu lub środka podobnie działającego albo spożywał te substancje w trakcie pracy. Odpowiednio stosuje się ust. 8 zdanie 2 i 3.

 

III. Zakres obowiązków pracodawcy

 

§8

1. Pracodawca ma obowiązek w szczególności:

1) zaznajamiać pracowników podejmujących pracę z zakresem ich obowiązków, sposobem wykonywania pracy na wyznaczonych stanowiskach oraz ich podstawowymi uprawnieniami;

2) organizować pracę w sposób zapewniający pełne wykorzystanie czasu pracy, jak również osiąganie przez pracowników, przy wykorzystaniu ich uzdolnień i kwalifikacji, wysokiej wydajności i należytej jakości pracy;

3) organizować pracę w sposób zapewniający zmniejszenie uciążliwości pracy, zwłaszcza pracy monotonnej i pracy w ustalonym z góry tempie;

4) przeciwdziałać dyskryminacji w zatrudnieniu, w szczególności ze względu na płeć, wiek, pochodzenie;

5) przeciwdziałać mobbingowi;

6) zapewniać bezpieczne i higieniczne warunki pracy oraz prowadzić systematyczne szkolenia pracowników w zakresie BHP;

7) terminowo i prawidłowo wypłacać wynagrodzenie;

8) ułatwiać pracownikom podnoszenie kwalifikacji zawodowych;

9) stwarzać pracownikom podejmującym zatrudnienie po ukończeniu szkoły średniej warunki sprzyjające przystosowaniu się do należytego wykonywania pracy;

10) zaspokajać, w miarę posiadanych środków, socjalne potrzeby pracowników;

11) stosować obiektywne i sprawiedliwe kryteria oceny pracowników oraz wyników ich pracy;

12) prowadzić dokumentację w sprawach związanych ze stosunkiem pracy oraz akta osobowe pracowników (dokumentacja pracownicza), a w razie rozwiązania albo wygaśnięcia stosunku pracy z pracownikiem – niezwłocznie wydać mu świadectwo pracy;

13) przechowywać dokumentację pracowniczą w sposób gwarantujący zachowanie jej poufności, integralności, kompletności oraz dostępności, w warunkach niegrożących uszkodzeniem lub zniszczeniem przez 5 lat;

14) wpływać na kształtowanie w zakładzie zasad współżycia społecznego i szanować godność, dobra osobiste pracowników i nie dopuszczać do jakiejkolwiek dyskryminacji w stosunkach pracy. Musi przeciwdziałać dyskryminacji w zatrudnieniu, w szczególności ze względu na wiek, płeć, narodowość. Informację dla pracowników zawierającą obowiązujące normy prawne dotyczące równego traktowania w zatrudnieniu stanowi zarządzenie pracodawcy;

15) przeciwdziałać mobbingowi. Mobbing oznacza działania lub zachowania dotyczące pracownika lub skierowane przeciwko pracownikowi, polegające na uporczywym i długotrwałym nękaniu lub zastraszaniu pracownika, wywołujące u niego zaniżoną ocenę przydatności zawodowej, powodujące lub mające na celu poniżenie lub ośmieszenie pracownika, izolowanie go lub wyeliminowanie z zespołu współpracowników.

2. Pracodawca jest zobowiązany informować pracowników – w formie pisemnej informacji wywieszanej na tablicy ogłoszeń – o możliwości zatrudnienia w pełnym lub w niepełnym wymiarze czasu pracy, a pracowników zatrudnionych na czas określony – o wolnych miejscach pracy.

3. Pracodawca ma prawo do:

1) korzystania z efektów wykonywanej przez pracowników pracy;

2) wydawania pracownikom wiążących poleceń służbowych dotyczących pracy, które nie mogą być sprzeczne z przepisami prawa lub umową o pracę;

3) określania zakresu czynności pracowników oraz ich egzekwowania.

 

IV. Postanowienia dotyczące organizacji pracy, ładu i porządku

 

§9

1. W celu zapewnienia kontroli obecności oraz punktualnego rozpoczęcia pracy pracownik ma obowiązek potwierdzenia przybycia do pracy i obecności w pracy przez złożenie własnoręcznego podpisu na liście obecności.

2. Jeśli pracownik z ważnych przyczyn musi opuścić teren zakładu pracy w czasie pracy, w czasie przerw w pracy powinien zgłosić swojemu bezpośredniemu przełożonemu.

 

§ 10

Pracownikom zabrania się:

1) naruszania zasad ochrony danych osobowych;

2) prowadzenia działalności na szkodę pracodawcy;

3) spożywania alkoholu i przyjmowania środków działających podobnie do alkoholu na terenie zakładu pracy oraz przychodzenia do pracy pod wpływem alkoholu i środków działających podobnie do alkoholu;

4) palenia tytoniu poza wyznaczonymi miejscami;

5) wykonywania dodatkowej pracy zarobkowej bez zgody pracodawcy;

6) wynoszenia z terenu zakładu pracy bez zgody pracodawcy sprzętu firmowego i dokumentów;

7) korzystania z telefonów służbowych dla celów prywatnych.

 

§ 11

1. Pracownik jest zobowiązany zawiadomić swojego przełożonego o wszelkich przeszkodach w procesie pracy.

2. Po zakończeniu pracy pracownik jest zobowiązany posprzątać swoje stanowisko pracy i wyłączyć sprzęt komputerowy.

 

§ 12

1. Pracodawca ma prawo wydawać zarządzenia wewnętrzne w zakresie organizacji pracy i porządku w procesie pracy, a pracownicy są zobowiązani wykonywać te zarządzenia.

2. Pracodawca ma prawo wydawać pracownikom decyzje i polecenia bezpośrednio lub za pośrednictwem kierowników w zakresie organizacji pracy i porządku w procesie pracy, a pracownicy są zobowiązani wykonywać te decyzje i polecenia.

 

V. System i rozkład czasu pracy

 

§ 13

1. Ilekroć w przepisach regulaminu pracy jest mowa o:

1) Pracowniku biurowym – należy przez to rozumieć osobę zatrudnioną na stanowisku administracyjnym;

2) Pracy zdalnej – należy przez to rozumieć pracę wykonywaną poza zakładem pracy, z wykorzystaniem środków komunikacji elektronicznej.

2. Do celów rozliczania czasu pracy pracownika:

1) przez tydzień – należy rozumieć okres od poniedziałku do niedzieli;

2) przez miesiąc – należy rozumieć kalendarzowy miesiąc.

 

§ 14

1. Czasem pracy jest czas, w którym pracownik pozostaje do dyspozycji pracodawcy na jego terenie lub w innym miejscu wyznaczonym do wykonywania zadań.

2. Czas pracy pracowników wynosi 40 godzin w tygodniu; z zastrzeżeniem § 15.

3. Pracownicy pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00-16:00, z zastrzeżeniem § 15.

4. Jeżeli dobowy wymiar czasu pracy pracownika:

1) wynosi 6 godzin – pracownik ma prawo do przerwy w pracy trwającej 15 minut;

2) jest dłuższy niż 6 godzin – pracownik ma prawo do dodatkowej przerwy w pracy trwającej 15 minut;

3) jest dłuższy niż 8 godzin – pracownik ma prawo do kolejnej przerwy w pracy trwającej 15 minut.

5. O terminach wykorzystania przerw wskazanych w ust. 4 decyduje bezpośredni przełożony.

6. Dobapracownicy trwa 24 godziny – jest to czas pomiędzy godziną 0:00 a godziną 24:00 dnia następnego. Dobapracownicy – w rozumieniu art. 2 pkt 6a ustawy o czasie pracy kierowców – dla pracowników zatrudnionych na stanowiskach kierowców to 24 godziny, między godziną 0:00 a 24:00.

7. Praca w godzinach nadliczbowych może nastąpić w szczególnych przypadkach na podstawie Kodeksu Pracy. Praca w godzinach nadliczbowych odbywa się na polecenie przełożonego. Czas pracy, łącznie z godzinami nadliczbowymi, nie może przekraczać przeciętnie 48 godzin w przyjętym tygodniu.

8. Liczba godzin nadliczbowych przepracowanych przez pracownika w związku ze szczególnymi potrzebami pracodawcy nie może przekroczyć 150 godzin w roku.

9. Soboty i niedziele są dniami wolnymi. Za pracę w niedziele i święta uważa się pracę wykonywaną między godziną 0:00 w tym dniu a godziną 24:00.

 

§ 15

1. Czasem pracy pracownika zatrudnionego na stanowisku kierowcy jest czas od rozpoczęcia do zakończenia pracy, który obejmuje wszystkie czynności związane z wykonywaniem przewozu drogowego. Do tych czynności zalicza się w szczególności:

1) prowadzenie pojazdu;

2) załadunek i rozładunek towaru;

3) nadzór nad załadunkiem i rozładunkiem;

4) czynności administracyjne związane z przewozem;

5) obsługa tachografu;

6) drobne naprawy pojazdu w trasie;

7) tankowanie pojazdu;

8) czyszczenie pojazdu.

2. Czasem pracy kierowcy jest również okres dyżuru, w którym kierowca pozostaje na stanowisku pracy kierowcy w gotowości do wykonywania pracy, w szczególności podczas oczekiwania na załadunek lub rozładunek, gdy czas oczekiwania nie jest znany kierowcy przed rozpoczęciem pracy albo przed rozpoczęciem dyżuru.

3. Czas pracy kierowców regulowany jest przez przepisy Kodeksu pracy oraz ustawy o czasie pracy kierowców.

4. W stosunku do pracowników zatrudnionych na stanowiskach kierowców stosowany jest ruchomy czasu pracy, w którym dzienny czas pracy może być przedłużony do 12 godzin, przy zachowaniu 48-godzinnego tygodnia pracy w poszczególnych dniach, skrócony do 6 godzin w innych dniach lub przy dodaniu dni wolnych od pracy.

5. Okres rozliczeniowy wynosi 4 miesiące.

6. W związku z tym, że kierowcy wykonują pracę w terenie, nie tworzy się dla nich rozkładów czasu pracy.

7. Informację o czasie rozpoczęcia i zakończenia pracy wyznacza przełożony – przekazując kierowcy tę informację najpóźniej do końca wykonywania przez kierowcę pracy poprzedzającego dnia roboczego.

 

VI. Termin, miejsce, czas i częstotliwość wypłaty wynagrodzenia

 

§ 16

1. Wynagrodzenie za pracę wypłaca się co miesiąc, do 10 dnia następnego miesiąca.

2. Jeżeli ustalony dzień wypłaty wynagrodzenia za pracę jest dniem wolnym od pracy, wynagrodzenie wypłaca się w dniu poprzednim.

3. Wypłata wynagrodzenia dokonywana jest na konto bankowe pracownika. Pracownik składa oświadczenie o numerze konta bankowego w chwili zatrudnienia oraz niezwłocznie po każdorazowej zmianie numeru konta.

4. Pracownik może złożyć w formie pisemnej wniosek o wypłatę wynagrodzenia do ręki. Wniosek obliguje pracodawcę do wypłaty wynagrodzenia do ręki od najbliższego terminu płatności wynagrodzenia przypadającego po dniu złożenia wniosku.

5. W przypadkach wskazanych w ust. 4 wypłata wynagrodzenia dokonywana jest w kasie firmy w godzinach od 9:00 do 15:00.

 

§ 17

Załącznik nr 1 do Regulaminu pracy ustala regulamin wynagradzania.

 

VII. Zasady usprawiedliwiania nieobecności w pracy

 

§ 18

1. Pracownik powinien uprzedzić bezpośredniego przełożonego o planowanej nieobecności w pracy, jeżeli przyczyna nieobecności jest znana wcześniej.

2. W razie niestawienia się do pracy, poza przypadkami, o których mowa w ust. 1, pracownik jest zobowiązany niezwłocznie zawiadomić bezpośredniego przełożonego o przyczynie swojej nieobecności, nie później jednak niż w drugim dniu nieobecności. Zawiadomienie może nastąpić telefonicznie lub mailowo. W tym ostatnim przypadku za datę zawiadomienia uważa się datę wysłania maila.

3. Bezpośredni przełożony po otrzymaniu informacji o nieobecności pracownika powinien niezwłocznie poinformować o tym dział kadr oraz przekazać informację o przyczynie nieobecności.

4. Dowodami usprawiedliwiającymi nieobecność w pracy lub spóźnienie do pracy są:

1) zwolnienie lekarskie;

2) zaświadczenie lekarskie;

3) wezwanie do sądu;

4) dokumenty potwierdzające wizytę u lekarza specjalisty;

5) akt zgonu;

6) akt urodzenia dziecka.

5. W razie spóźnienia się do pracy pracownik zobowiązany jest niezwłocznie powiadomić bezpośredniego przełożonego o przyczynie spóźnienia. Bezpośredni przełożony podejmuje decyzję w sprawie usprawiedliwienia spóźnienia do pracy.

 

VIII. Zwolnienie od pracy

 

§ 19

1. Pracodawca jest zobowiązany zwolnić pracownika od pracy, jeżeli obowiązek taki wynika z Kodeksu pracy, z przepisów wykonawczych do Kodeksu pracy albo z innych przepisów prawa.

2. Pracodawca między innymi jest zobowiązany zwolnić od pracy pracownika:

1) w celu wykonywania obowiązków obywatelskich;

2) w razie ślubu pracownika lub urodzenia się jego dziecka;

3) w razie zgonu i pogrzebu małżonka pracownika lub innej osoby bliskiej;

4) w razie krwiodawstwa;

5) w celu przeprowadzenia badań lekarskich;

6) w celu wykonania badań prenatalnych;

7) w celu sprawowania opieki nad dzieckiem.

 

§ 20

Pracownikowi przysługuje zwolnienie od pracy, z zachowaniem prawa do wynagrodzenia, w razie:

1) ślubu pracownika – przez 2 dni;

2) urodzenia się dziecka pracownika – przez 2 dni;

3) zgonu i pogrzebu małżonka pracownika lub innej osoby bliskiej – przez 2 dni;

4) krwiodawstwa – przez 1 dzień;

5) badań lekarskich w związku z ciążą – przez czas niezbędny na przeprowadzenie badań.

 

§ 21

1. Pracownik może być zwolniony od pracy na żądanie. Zwolnienia udziela pracodawca na wniosek pracownika.

2. Pracownik jest zobowiązany odpracować czas zwolnienia, wskazanego w ust. 1, w terminie uzgodnionym z przełożonym. Czas odpracowania nie stanowi pracy w godzinach nadliczbowych.

 

IX. Zasady udzielania urlopów

 

§ 22

1. Pracownikowi przysługuje prawo do corocznego płatnego urlopu wypoczynkowego. Pracownik nie może zrzec się prawa do urlopu.

2. Wymiar urlopu wypoczynkowego uwzględnia okresy zatrudnienia u poprzednich pracodawców.

3. Urlopy powinny być udzielane zgodnie z planem urlopów. Plan urlopów ustala pracodawca – biorąc pod uwagę wnioski pracowników i konieczność zapewnienia normalnego toku pracy. Planem urlopów nie obejmuje się części urlopu udzielanego pracownikowi zgodnie z ust. 5.

4. Mimo podania do wiadomości planu urlopów w sposób przyjęty u pracodawcy, pracownik powinien przed rozpoczęciem urlopu złożyć do bezpośredniego przełożonego wniosek urlopowy. Bezpośredni przełożony przekazuje wniosek urlopowy do działu kadr.

5. Pracodawca, na żądanie pracownika i w terminie przez niego wskazanym, jest zobowiązany udzielić mu 4 dni urlopu w każdym roku kalendarzowym. Pracownik zgłasza żądanie udzielenia urlopu bezpośredniemu przełożonemu. Pracownik zgłasza żądanie udzielenia urlopu w miarę możliwości z wyprzedzeniem, aby umożliwić pracodawcy zorganizowanie zastępstwa. Zgłoszenia dokonuje się w formie ustnej, z uwzględnieniem ust. 6.

6. Pracownik, który zgłosił zamiar wykorzystania urlopu, o którym mowa w ust. 5, w formie ustnej zobowiązany jest potwierdzić zamiar skorzystania z urlopu mailowo, a następnie – przed rozpoczęciem urlopu – potwierdzić informacje o urlopie w systemie kadrowym.

 

§ 23

1. Pracodawca może, na wniosek pracownika, udzielić mu urlopu bezpłatnego.

2. Okres urlopu bezpłatnego nie wlicza się do okresu pracy, o ile przepisy szczególne nie stanowią inaczej.

3. Przy udzielaniu urlopu bezpłatnego strony mogą przewidzieć możliwość wcześniejszego powrotu do pracy.

 

X. Odpowiedzialność porządkowa i dyscyplinarna

 

§ 24

1. Za naruszenie obowiązków pracowniczych pracodawca może stosować:

1) karę upomnienia;

2) karę nagany.

2. Za ciężkie naruszenie obowiązków pracowniczych pracodawca może również stosować karę pieniężną.

3. Kara pieniężna może być zastosowana tylko po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego. Kara pieniężna nie może być zastosowana po upływie 2 tygodni od daty powzięcia wiadomości o naruszeniu obowiązków przez pracodawcę.

4. O zastosowanej karze pracodawca zawiadamia pracownika na piśmie, wskazując rodzaj kary, przyczynę ukarania i datę, jednocześnie informując go o prawie do odwołania się od kary. Pismo o ukaraniu składa się do akt osobowych pracownika.

5. Karę uważa się za niebyłą i wzmiankę o niej usuwa się z akt osobowych pracownika po roku od daty jej nałożenia. Pracodawca może skrócić ten okres.

 

§ 25

1. Pracownikom, którzy osiągnęli szczególne wyniki w pracy, mogą być przyznawane nagrody i wyróżnienia w postaci: