Zażalenie na postanowienie

ul. Kwiatowa 12, 15 marca 2024

Znak sprawy: GD-123/24

Jan Kowalski

ul. Słoneczna 23, 00-123 Warszawa

Za pośrednictwem:

Kancelaria Adwokacka "Lex"

ul. Polna 34, 00-234 Warszawa

                                                                                                Do:

                                                                                               Wojewódzki Inspektorat Nadzoru Budowlanego

                                                                                               Wojewódzki Inspektorat Nadzoru Budowlanego w Warszawie

                                                                                               ul. Marszałkowska 100, 00-102 Warszawa

                                                                                               ul. Krucza 50, 00-123 Warszawa

Zażalenie

Na podstawie art. 113 § 3 KPA wnoszę zażalenie na postanowienie Wojewódzkiego Inspektoratu Nadzoru Budowlanego z 10 marca 2024, GD-123/24/SP w przedmiocie sprostowania oczywistej omyłki pisarskiej.

Uzasadnienie

Wojewódzki Inspektorat Nadzoru Budowlanego decyzją z 20 lutego 2024, GD-123/24 (znak: GD-123/24) zatwierdził projekt budowlany i udzielił pozwolenia na rozbiórkę budynku przy ul. Miodowa 12 zlokalizowanego na dz. ew. 123/4 obręb Mokotów przy ul. Miodowa. Powyższa decyzja błędnie wskazywała działkę ew. 123/5 obręb Mokotów zamiast dz. ew. 123/4 obręb Mokotów, nadto błędnie wskazywała nazwę komórki organizacyjnej urzędu, za pośrednictwem której można wnosić odwołania. Z uwagi na powyższe Wojewódzki Inspektorat Nadzoru Budowlanego, postanowieniem z 10 marca 2024, GD-123/24/SP, działając z urzędu w trybie przewidzianym w art. 113 KPA, sprostował powyższe oczywiste omyłki.

Odwołujący podniósł, że powyżej opisany błąd przez podanie złego numeru działki nie stanowi oczywistej omyłki i nie podlega sprostowaniu w trybie art. 113 KPA, gdyż wprowadza w błąd co do przedmiotu decyzji.

Sprostowanie decyzji w trybie art. 113 § 1 KPA może dotyczyć tylko nieistotnych wadliwości decyzji, polegających na prostowaniu błędów pisarskich i rachunkowych oraz innych oczywistych omyłek. Różnica pomiędzy zmianą decyzji a jej sprostowaniem wynika z tego, czy decyzja jest dotknięta wadą istotną, czy też nieistotną, i decyduje to również o formie rozstrzygnięcia, które następuje odpowiednio decyzją lub postanowieniem.

Oczywista omyłka pisarska to widoczne wbrew zamierzeniu organu niewłaściwe użycie wyrazu, widocznie mylna pisownia, widoczne, niezamierzone opuszczenie jednego lub więcej wyrazów. Inne oczywiste omyłki to omyłki stojące na równi z błędami pisarskimi, polegające na tym, że w decyzji wyrażono coś co widocznie jest niezgodne z myślą wyrażoną niedwuznacznie przez organ, a zostało wypowiedziane przez przeoczenie, niewłaściwy dobór słowa. Sprostowanie na podstawie art. 113 § 1 KPA nie może jednak prowadzić do merytorycznej zmiany orzeczenia i to nawet wówczas, gdy zaistniały rozbieżności pomiędzy treścią rozstrzygnięcia a uzasadnieniem wyrażającym wolę organu konkretnego rozstrzygnięcia. Sprostowaniu nie podlegają jednak wady (błędy i omyłki) istotne m.in. w zakresie konsekwencji prawnych zastosowania określonej normy prawnej (tak Adam Nowak, w: Adam Nowak, Jan Malinowski, Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz, Warszawa 2023, s. 551). W tej formie nie jest możliwe takie ingerowanie w treść decyzji administracyjnej, które – co do zasady – mogłoby przyczynić się do zmiany jej rozstrzygnięcia merytorycznego. Sprostowanie nie może prowadzić do merytorycznej zmiany decyzji czy ponownego rozstrzygnięcia w sposób odmienny od pierwotnego (tak NSA w wyr. z 15 stycznia 2023, II OSK 1234/22, OSA 2023, z. 11–12, poz. 398, z glosą aprobującą Anna Kowalska).

Tym samym mając na uwadze powyższe, nie można podzielić stanowiska organu, iż niewłaściwe wskazanie w decyzji numerów działek ma charakter oczywistej omyłki, którą sprostować można w trybie art. 113 § 1 KPA.

Jak wyżej zauważono, sprostowanie służy wyłącznie do usuwania nieistotnych wadliwości decyzji polegających na prostowaniu błędów pisarskich, rachunkowych oraz innych oczywistych omyłek. Tak więc jest poza sporem, że nie mogą podlegać sprostowaniu w opisanym wyżej trybie błędy i omyłki istotne, czyli takie, które nie są widoczne na pierwszy rzut oka i wymagają przeprowadzenia dodatkowych badań i ustaleń (por. wyr. NSA z 20 lutego 2023, II OSK 4321/22, Legalis). W wyroku tym wyrażono pogląd, iż niewłaściwe wskazanie w decyzji numerów działek nie ma charakteru oczywistej omyłki i pogląd ten skład orzekający w tej sprawie w pełni podziela.

Jak wynika z utrwalonych poglądów w orzecznictwie NSA, oznaczenie numeru działki stanowi istotny element rozstrzygnięcia, gdyż konkretyzuje dopuszczalność prowadzenia określonych robót, w precyzyjnie oznaczonym miejscu. Nie można w decyzji, czy to lokalizacyjnej, czy też dotyczącej pozwolenia na budowę, numerów określających poszczególne działki, na których jest planowana lub ma być realizowana inwestycja, traktować jako cyfr, które nic nie znaczą. Numer działki jest desygnatem konkretnej powierzchni gruntu-nieruchomości z wszelkimi tego konsekwencjami wynikającymi z przepisów prawa. Numer działki funkcjonuje w obrocie prawnym jako nazwa własna, określająca konkretną wielkość i ukształtowanie terenu z czym wiążą się konkretne prawa. Zatem sprostowanie decyzji w trybie art. 113 § 1 KPA nie może dotyczyć numeru działki, w takim zakresie bowiem nie podpada to pod pojęcie błędu czy omyłki w rozumieniu wskazanej wyżej normy (podobnie NSA w wyr. z 1 marca 2023, II OSK 2468/22, Legalis; w wyr. z 10 marca 2023, II OSK 1357/22, niepubl.).

W przedmiotowej sprawie mamy nie tylko sprostowanie decyzji w zakresie numeru ewidencyjnego działki, lecz także obrębu, z którego działka pochodzi.

Za koniecznością eliminacji skarżonego postanowienia przemawia również to, że w uzasadnieniu rozstrzygnięcia organu I instancji stanowiącym integralną część decyzji pomimo dokonanego sprostowania nadal pozostało poprzednie oznaczenie działki, co powoduje wewnętrzną sprzeczność decyzji.

                                                                                               Jan Kowalski

                                                                                               ...........................................

                                                                                               (podpis)

Wzór opracowany na podstawie: wyr. NSA w Warszawie z 12 kwietnia 2023, II OSK 1234/23, Legalis.