Zażalenie na postanowienie

WZ/2023/1234 2023-10-26

Sąd Okręgowy w Warszawie

VIII Wydział Rodzinny

za pośrednictwem

Sądu Rejonowego w Warszawie

III Wydział Rodzinny i Nieletnich

Nieletni: Jan Kowalski

Matka nieletniego: Anna Kowalska

Ojciec nieletniego: Piotr Kowalski

Prokuratura Rejonowa w Warszawie

Zażalenie pokrzywdzonego

Zaskarżam postanowienie Sądu Rejonowego w Warszawie z dnia 2023-10-20 w zakresie jego pkt 2.

Przywołanemu postanowieniu zarzucam: błąd w ustaleniach faktycznych, polegający na przyjęciu, że nieletni nie dopuścił się uprzednio czynu karalnego oraz że nie stosowano wobec niego uprzednio środków wychowawczych, podczas gdy w rzeczywistości czynu takiego się dopuścił i w związku z tym uprzednio zastosowano wobec niego upomnienie.

Dowód: postanowienie Sądu Rejonowego w Warszawie z dnia 2023-09-15, RS/2023/987, na wykazanie faktu uprzedniego zastosowania wobec nieletniego upomnienia

Wnoszę o

uchylenie pkt 2 zaskarżonego postanowienia oraz o przekazanie sprawy Sądowi pierwszej instancji do dalszego prowadzenia.

Uzasadnienie

Sąd Rejonowy w Warszawie, postanowieniem z dnia 2023-10-20 stwierdził, że nieletni dopuścił się zarzuconego mu czynu karalnego (pkt 1 sentencji), a następnie – w pkt 2 sentencji – umorzył postępowanie niniejszej w sprawie.

Na uzasadnienie swojego stanowiska podniósł, że jak wynika z materiałów sprawy, nieletni zachował się w sposób wyżej opisany. W szczególności przyznał się do popełnienia zarzuconego mu czynu, a jego popełnienie – w świetle dowodów zgromadzonych w sprawie, w tym treści zeznań przesłuchanych świadków – nie budzi wątpliwości. Orzeczenie wobec nieletniego jakichkolwiek środków wychowawczych, środka leczniczego albo środka poprawczego jest jednak niecelowe, gdyż postawa nieletniego, odzwierciedlona w jego wypowiedziach przed Sądem, uzasadnia przekonanie, że nieletni nie jest zdemoralizowany, jego zachowanie miało charakter incydentalny i nieletni w przyszłości będzie przestrzegał porządku prawnego. Nieletni dotychczas nie był notowany. Sam fakt wszczęcia niniejszego postępowania i wysłuchania go przed Sądem był już dla niego dostateczną nauczką. Ponadto, nieletni wyraził skruchę i zobowiązał się do zaniechania podobnych zachowań w przyszłości.

Z argumentacją Sądu pierwszej instancji, w zakresie, w jakim Sąd ten uzasadnia rozstrzygnięcie o umorzeniu postępowania, nie sposób się zgodzić. W konsekwencji, rozstrzygnięcie to jest nietrafne, powinno zostać uchylone, a postępowanie powinno być kontynuowane, w kierunku ustalenia, jaki środek wychowawczy, ewentualnie środek leczniczy albo środek poprawczy, powinien być zastosowany wobec nieletniego jako konsekwencja jego nagannej postawy, która wyraziła się popełnieniem przez niego przedmiotowego czynu karalnego. W szczególności, wskazuję, że wobec nieletniego stosowano już uprzednio środek wychowawczy w postaci upomnienia, w konsekwencji popełnienia przez niego innego czynu karalnego. Stąd, nie sposób przyjąć, że zachowanie nieletniego – będące przedmiotem niniejszego postępowania – miało charakter incydentalny, a nieletni nie jest osobą zdemoralizowaną.

Mając powyższe na względzie, wnoszę jak wyżej.

Adam Nowak (podpis)

Załączniki: