Zażalenie na postanowienie o umorzeniu śledztwa

Prawo

karne

Kategoria

zażalenie

Klucze

adwokat, art. 245 kk, interpretacja, judykatura, naruszenie prawa, podejrzany, prokuratura, przemoc, umorzenie, zażalenie, śledztwo

Dokument "Zażalenie na postanowienie o umorzeniu śledztwa" służy do złożenia odwołania od decyzji prokuratury o umorzeniu śledztwa. W dokumencie zawierać się będzie argumentacja oraz wnioski skierowane do właściwych organów w celu ponownego rozpatrzenia sprawy.

ul. Kwiatowa 12, 01-001 Warszawa, 2023-10-26 r.

Jan Kowalski

Kancelaria Adwokacka "Lex"

ul. Kwiatowa 12, 01-001 Warszawa

555 123 456

e-mail: [email protected]

nie posiadam telefaksu

pełnomocnik pokrzywdzonego

Adam Nowak

Sąd Okręgowy w Warszawie

Warszawa

Wydział Karny

w Warszawie

za pośrednictwem

Prokuratura Rejonowa Warszawa-Śródmieście

Warszawa

w Warszawie

dot. 1 Ds. 123/23

Zażalenie

na postanowienie Prokuratury Rejonowej Warszawa-Śródmieście

z 2023-10-20 r. o umorzeniu śledztwa w sprawie używania przemocy wobec podejrzanego Piotr Wiśniewski

w dniu 2023-10-15 r. w Warszawie,

tj. o przestępstwo z art. 245 KK

Na podstawie art. 306 § 1a pkt 1 i art. 425 § 1–3 KPK:

1) zaskarżam powyższe postanowienie w całości na niekorzyść podejrzanego;

2) postanowieniu temu zarzucam naruszenie przepisów prawa materialnego, a mianowicie art. 245 KK przez wyrażenie błędnego poglądu, iż przepis ten nie chroni podejrzanego, podczas gdy wykładnia logiczna i celowościowa przemawiają za tym, aby – zgodnie z art. 71 § 3 KPK − objąć pojęciem oskarżonego również podejrzanego;

3) podnosząc ten zarzut, wnoszę o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy do prowadzenia Prokuratury Rejonowej Warszawa-Śródmieście.

Uzasadnienie

Prokuratura Rejonowa Warszawa-Śródmieście postanowieniem z 2023-10-20 r. umorzył śledztwo w sprawie używania przemocy wobec podejrzanego Piotr Wiśniewski w dniu 2023-10-15 r. w Warszawie, tj. o przestępstwo z art. 245 KK, wobec braku ustawowych znamion czynu zabronionego. W uzasadnieniu tego postanowienia przyjął, że kryminalizacją z art. 245 KK objęte są opisane w nim zachowania dotyczące m.in. oskarżonego, a pominięto – podejrzanego. Zgodnie zaś z zakazem stosowania wykładni rozszerzającej na niekorzyść oskarżonego nie jest możliwe rozszerzenie zakresu działania tego przepisu na podejrzanego, mimo że art. 71 § 3 KPK nakazuje rozumieć przez oskarżonego także podejrzanego.

Postanowienie to jest niezasadne, a pogląd wyrażony w jego uzasadnieniu jest błędny.

W art. 245 KK poddano kryminalizacji zachowania polegające na używaniu przemocy lub groźby bezprawnej w celu wywarcia wpływu na świadka, biegłego, tłumacza, oskarżyciela albo oskarżonego lub w związku z tym naruszenia jego nietykalności cielesnej. W przepisie tym nie wymieniono podejrzanego, co mogłoby wskazywać, iż nie jest objęty ochroną tego przepisu. W judykaturze zasadnie przyjmuje się, że oskarżonym w rozumieniu tego przepisu jest także podejrzany. Sąd Najwyższy trafnie przyjął, że: „skoro Kodeks karny nie zawiera własnych definicji podmiotów wymienionych w art. 245, to prawidłowe ustalenie zakresu znaczeniowego tych pojęć musi nastąpić na podstawie najbliższego systemowo aktu prawnego, jakim jest Kodeks postępowania karnego. Wykładnia logiczna i celowościowa przemawiają za tym, aby na gruncie art. 245 KK posługiwać się pojęciem oskarżonego w znaczeniu ogólnym i stosownie do nakazu zawartego w art. 71 § 3 KPK – odpowiednie przepisy dotyczące oskarżonego – stosować również do podejrzanego” (wyr. Sądu Najwyższego z 2018-05-10 r., III KK 40/18, OSNKW 2018, poz. 10 z aprobującą glosą Anna Zielińska, OSP 2018, Nr 7-8, poz. 85). Słusznie też podkreślił, że: „wobec faktu, iż Kodeks karny nie zawiera własnych definicji podmiotów wymienionych w art. 245 KK, prawidłowe ustalenie zakresu znaczeniowego tych pojęć musi nastąpić na podstawie najbliższego systemowo aktu prawnego, jakim jest Kodeks postępowania karnego. Jeżeli tak, to uwzględniając zasadę spójności systemu prawa i zasadę racjonalności ustawodawcy, interpretacja wszystkich zawartych w art. 245 KK podmiotów winna być dokonana w taki sam sposób, a więc definiowana w sposób stricte procesowy zgodnie z ich znaczeniem określonym w ustawie procesowej, bądź z niej wynikającym” (wyr. Sądu Apelacyjnego w Krakowie z 2019-06-20 r., II AKa 120/19, Legalis).

Ta jednolita linia orzecznicza Sądu Najwyższego wskazuje, że interpretacja art. 245 KK dokonana przez prokuratora jest błędna i doprowadziła do niezasadnego umorzenia śledztwa.

Wobec tego zażalenie jest zasadne.

Jan Kowalski

adwokat

.............................................

(podpis)

Załącznik:

→ pełnomocnictwo.

W podsumowaniu dokumentu "Zażalenie na postanowienie o umorzeniu śledztwa" zawarte będą najważniejsze argumenty przemawiające za ponownym rozpatrzeniem sprawy oraz zakończenie, w którym zwrócona zostanie uwaga na oczekiwane rezultaty odwołania.