Kasacja od wyroku Sądu Okręgowego

ul. Kwiatowa 12, 02-202 Warszawa, 24.05.2024

Anna Kowalska

Zakład Usług Krawieckich "Nitka"

ul. Kwiatowa 12, 02-202 Warszawa

505-123-456

[email protected]

nie posiadam telefaksu

obrońca Jan Nowak

oskarż. z art. 279 § 1 KK

Sąd Najwyższy

Izba Karna

w Warszawie

za pośrednictwem

Sąd Okręgowy

Wydział Karny

w Warszawie

dot. XII K 123/23

Kasacja

od wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 15.03.2024 r. utrzymującego w mocy wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z 12.12.2023 r. (XII K 456/22) w sprawie Anny Kowalskiej,

oskarżonej z art. 279 § 1 KK

Na podstawie art. 520 § 1 KPK:

      1) zaskarżam powyższy wyrok w całości na korzyść oskarżonej;

      2) wyrokowi temu zarzucam rażące naruszenie prawa karnego materialnego, mogące mieć istotny wpływ na jego treść, a mianowicie art. 279 § 1 KK, przez wyrażenie błędnego poglądu, że otwarcie drzwi do mieszkania znajdującym się w nich kluczem stanowi włamanie w rozumieniu tego przepisu, podczas gdy pozostawienie klucza w drzwiach nie oznacza, że pokrzywdzony zabezpieczył je przed wejściem do niego nieuprawnionej osoby;

      3) podnosząc ten zarzut, wnoszę o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Apelacyjnemu w Warszawie, jako sądowi odwoławczemu, do ponownego rozpoznania.

Uzasadnienie

Wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z 12.12.2023 r. Anna Kowalska została uznana za winną tego, że w dniu 10.10.2023 w Warszawie po otwarciu drzwi kluczem znajdującym się w zamku drzwi wejściowych mieszkania zabrała w celu przywłaszczenia laptop, telefon komórkowy i biżuterię o łącznej wartości 5000 zł na szkodę Jana Nowaka, tj. przestępstwa z art. 279 § 1 KK, i za to na podstawie tego przepisu została skazana na karę 1 roku pozbawienia wolności oraz grzywnę w rozmiarze 10 stawek dziennych w wysokości 50 zł każda.

Od wyroku tego obrońca oskarżonego wniósł apelację, zarzucając obrazę prawa materialnego, a mianowicie art. 279 § 1 KK, przez wyrażenie błędnego poglądu, że otwarcie drzwi kluczem znajdującym się w zamku drzwi wyczerpuje znamię włamania, podczas gdy świadczy to, że właściciel mieszkania nie zabezpieczył go przez osobami trzecimi. Sąd Apelacyjny w Warszawie wyrokiem z 15.03.2024 r. utrzymał zaskarżony wyrok w mocy, podkreślając w jego uzasadnieniu, że pozostawienie klucza w zamku wcale nie świadczy, że jego właściciel nie manifestował woli zabezpieczenie mieszkania przed nieuprawnionymi osobami, a niezamknięcie drzwi mogło być następstwem zapomnienia.

Jest to pogląd nietrafny.

Określenie „włamanie” jest pojęciem prawnym, którego treść jest ustalana autonomicznie w obszarze prawa karnego, zgodnie z przyjmowanymi regułami wykładni i może odbiegać od jego potocznego rozumienia (post. SN z 12.04.2010 r., III KK 123/09, OSNKW 2010, Nr 7-8, poz. 65). W doktrynie zostały wypracowane dwie teorie rozumienia tego pojęcia:

    1) teoria niebezpieczeństwa, w której punktem odniesienia było natężenie złej woli sprawcy. Włamanie jest swoistym testem sprawcy, który przełamując zabezpieczenie, wykazuje swego rodzaju premedytację w dążeniu do celu, co odróżniać go miało sprawców kradzieży zwykłych. Zdaniem SA w Krakowie: „Określenie »włamanie« oznacza wykazanie większego nasilenia złej woli, większej zuchwałości ze strony przestępcy, jakim jest zwykły złodziej, kradnący cudze mienie w celu przywłaszczenia. Ta cecha właśnie charakteryzuje sposób działania i stanowi o kwalifikowanej postaci czynu” (wyr. SA w Krakowie z 25.05.2005 r., II AKa 87/05, OSNPG 2005, Nr 9, poz. 115). Zabezpieczenie musiało być rzeczywistym testem natężenia złej woli sprawcy, musiało ono być realne, a tym samym przełamanie zabezpieczeń wyłącznie symbolicznych, np. plomb, nie kwalifikowało się jako włamanie [A. Marek, Komentarz do Kodeksu karnego, C.H. Beck 2019, s. 456];

    2) teoria zabezpieczenia – kładła nacisk właśnie na wolę zabezpieczenia mienia przez dysponenta. Dla uznania danego zdarzenia jako kradzieży z włamaniem nie ma znaczenia efektywność środków mienie zabezpieczających, ale ogólny fakt ich istnienia, będący emanacją woli dysponenta w zakresie ich ustanowienia. Rodzaj zabezpieczenia, łatwość jego przełamania lub jego skuteczność nie mają znaczenia dla przyjęcia włamania, gdyż istnienie jakiegokolwiek zabezpieczenia (demonstruje zamiar użytkownika niedopuszczenia do niego niepowołanych osób).

Większe uzasadnienie aksjologiczna ma druga teoria. Trafnie w literaturze podkreśla się, że istoty włamania należy doszukiwać się w samym przełamaniu obiektywnie istniejącego zabezpieczenia, przy czym zabezpieczenie to rzeczywiście powinno utrudniać osobom nieuprawnionym dostęp do mienia, a nie mieć jedynie charakter symboliczny. Wola osoby pokrzywdzonej nie powinna mieć w tym wypadku najważniejszego znaczenia, bowiem włamanie jest okolicznością kwalifikującą o charakterze przedmiotowym, charakteryzuje ono sposób zachowania sprawcy polegające na przełamaniu zabezpieczenia oraz okoliczności czynu, tj. faktyczne istnienie zabezpieczenia [A. Wąsek, Włamanie, Wolters Kluwer 2018, s. 123].

W literaturze zauważa się, że otworzenie drzwi za pomoc klucza zostawionego w zamku przez właściciela mieszkania nie jest traktowane jako włamanie [A. Wąsek, Włamanie, Wolters Kluwer 2018, s. 125; B. Michalski, Kradzież z włamaniem, LexisNexis 2017, s. 234].

W tym stanie rzeczy wniesienie kasacji jest uzasadnione.

Jan Nowak

adwokat

.............................................

(podpis)

Załączniki:

→ upoważnienie do obrony;

→ 3 odpisy kasacji;

→ dowód uiszczenia opłaty od kasacji.