Uzasadnienie czynności komorniczej

Koło, dnia 15 marca 2023 r.

Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Warszawie

Anna Kowalska

ul. Nowogrodzka 12/3, 00-511 Warszawa

22 123 45 67, 500 123 456

KM 1234/20

W odpowiedzi podać: KM 1234/20

DOTYCZY KM 1234/20

Sąd Rejonowy w Warszawie

Wydział I Cywilny

ul. Marszałkowska 86, 00-624 Warszawa

Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Warszawie Anna Kowalska w postępowaniu egzekucyjnym prowadzonym z wniosku wierzyciela:

"Elektro-Hurt" Sp. z o.o., ul. Grzybowska 67, 00-844 Warszawa

ul. Towarowa 22, 00-839 Warszawa

przeciwko dłużnikowi:

Jan Nowak

85031201234, 1234567890, 12 marca 1985

15 kwietnia 2010, ul. Polna 15 m. 3, 02-786 Warszawa, Jan

ul. Kwiatowa 2/4, 03-987 Warszawa

na podstawie tytułu wykonawczego:

Wyrok Sądu Rejonowego w Warszawie, I Wydział Cywilny z dnia 10 stycznia 2022, sygn. akt I C 123/21 zaopatrzony w klauzulę wykonalności z dnia 20 lutego 2022

o egzekucję świadczeń pieniężnych

w odpowiedzi na skargę dłużnika w zw. z art. 767 par. 4 k.p.c. uzasadniam czynność skarżoną, stwierdzając jednocześnie, iż skarga nie zasługuje na uwzględnienie.

W załączeniu przesyłam akta sprawy KM 1234/20

W związku ze zbiegiem egzekucji administracyjnej prowadzonej przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie i sądowej prowadzonej przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Warszawie Annę Kowalską do rachunku bankowego dłużniczki w "Bank Powszechny" S.A. z siedzibą w Warszawie, Sąd Rejonowy w Warszawie, Wydział I Cywilny postanowieniem z dnia 5 marca 2023 o sygn. akt I Co 456/23 postanowił dalsze łączne prowadzenie egzekucji przekazać Komornikowi Sądowemu przy Sądzie Rejonowym w Warszawie Annie Kowalskiej. Wobec powyższego komornik po przekazaniu przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, Warszawa tytułów wykonawczych wraz z aktami egzekucyjnymi zarejestrował ww. tytuły oraz akta egzekucyjne pod nową sygnaturą celem dalszego łącznego prowadzenia postępowania.

Pismem z dnia 8 marca 2023 komornik wezwał wierzyciela o zaliczkę na korespondencję w kwocie 50 zł gdyż w celu prawidłowego prowadzenia postępowania egzekucyjnego, konieczne jest przesyłanie korespondencji zarówno do wierzyciela jak i dłużnika oraz poinformowanie trzeciodłużnika o przyjęciu sprawy do łącznego prowadzenia. Komornik zobowiązany jest również zgodnie z art. 1029 § 1 k.p.c. do sporządzenia postanowienia o planie podziału uzyskanych kwot, które również należy doręczyć stronom postępowania. Ponieważ nie sposób przewidzieć jaką ilość korespondencji, komornik winien będzie przesłać w sprawie, wierzyciel został wezwany z góry, o zaliczkę w kwocie 50 zł.

Komornik pismem z dnia 9 marca 2023 wezwał wierzyciela również o zaliczkę na ewentualne zapytania i dojazd do miejsca zamieszkania dłużnika w przypadku ewentualnego wniosku wierzyciela o skierowanie egzekucji także do innych składników majątku dłużnika uzależniając dokonanie tych czynności od wpłaty w/w zaliczki. Wobec powyższego dokonanie tych czynności i wpłata zaliczki na zapytania i dojazd są zależne jedynie od woli wierzyciela.

Zgodnie z art. 5 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. o kosztach komorniczych (Dz. U. z 2022 r. poz. 1201, dalej u.k.k.) komornikowi przysługuje zwrot niezbędnych wydatków poniesionych w toku postępowania albo w trakcie innych czynności wyłącznie w zakresie określonym ustawą. Natomiast stosownie do art. 7 ust. 1-4 u.k.k. jeżeli czynność komornika powoduje wydatki, komornik uzależnia dokonanie tej czynności od uiszczenia zaliczki przez stronę, która wnosi o dokonanie czynności. Zaliczkę na koszty doręczenia korespondencji uiszcza wierzyciel lub wnioskodawca i nie może ona jednorazowo przekroczyć 100 złotych, chyba że planowane wydatki znacznie przekroczą tę kwotę. W wezwaniu do uiszczenia zaliczki komornik wskazuje stronę obowiązaną do uiszczenia zaliczki, wysokość zaliczki, termin jej uiszczenia, czynność powodującą wydatki, które mają być pokryte z zaliczki, oraz poucza stronę wezwaną o skutkach niewykonania wezwania. Termin uiszczenia zaliczki nie może być krótszy niż 7 dni od dnia doręczenia wezwania. Jeżeli wniosek złożyła strona mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę za granicą, która nie ma w kraju przedstawiciela, termin ten nie może być krótszy niż miesiąc. ZUS z mocy art. 114 ust. 4 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych nie ponosi opłat skarbowych i sądowych w zakresie prowadzonej działalności określonej w ustawie.

Zgodnie z art. 771 k.p.c. zwolnienie od kosztów sądowych, przyznane stronie przez sąd w postępowaniu rozpoznawczym lub z którego strona korzystała z mocy ustawy, rozciąga się także na postępowanie egzekucyjne. Zgodnie zaś z art. 45 ust. 1 i 2 u.k.k. Zwolnienie od kosztów sądowych przysługujące stronie z mocy ustawy albo przyznane stronie w postępowaniu rozpoznawczym rozciąga się na koszty komornicze. ZUS nie uiszcza opłat egzekucyjnych. W postępowaniu egzekucyjnym na koszty komornicze składają się: opłaty egzekucyjne i wydatki, zgodnie z art. 2 u.k.k.. Zwolnienie wierzyciela ograniczone do zwolnienia z opłat sądowych rozciąga się na opłatę egzekucyjną oraz opłaty sądowe związane z tym postępowaniem, nie obejmuje natomiast wydatków postępowania egzekucyjnego. Należy zauważyć, iż komornik w przedmiotowym postępowaniu nie wezwał wierzyciela do uiszczenia jakichkolwiek opłat.

Skarżący nie ma racji uznając, że jest zwolniony od wydatków z mocy ustawy. Ustawa o kosztach sądowych w sprawach cywilnych przewiduje w art. 2 ust. 1 koszty dwojakiego rodzaju: opłaty i wydatki. ZUS zgodnie z art. 94 wspomnianej ustawy został zwolniony jedynie z opłat sądowych. Poza ustawowym zwolnieniem znajdują się wydatki, które ZUS musi ponieść niezależnie od przysługującego mu przywileju. To samo odnosi się do kosztów komorniczych.

Dodatkowo należy podkreślić, że na już na gruncie poprzednio obowiązującej ustawy z 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (Dz. U. z 2018 r. poz. 771), Trybunał Konstytucyjny wyrokiem z dnia 12 grudnia 2007, SK 46/06, OTK-A 2007/12/100, uznał za niezgodne z Konstytucją zwolnienie ZUS z obowiązku wnoszenia zaliczki na wydatki gotówkowe ponoszone przez komornika w toku egzekucji . Opłaty i zaliczki uzyskiwane przez komornika w ostatecznym rozrachunku stanowią bowiem element dochodu komornika, który podlega ochronie na podstawie art. 64 ust. 2 Konstytucji RP. Komornicy nie powinni ponosić ciężarów wydatków i opłat, które powinien ponieść ZUS. Komornik jest jednoosobowym organem, wyposażonym przez państwo w określone władcze kompetencje zarówno wobec osób, jak i wobec innych instytucji publicznych, ale zadania określone w ustawie wykonuje na własny rachunek. Trybunał Konstytucyjny uznał zaskarżone uprzywilejowanie ZUS za nieuzasadnione także z punktu widzenia zasady proporcjonalności ingerencji ustawodawcy w prawa i wolności w zw. z art. 31 ust. 3 Konstytucji RP. (por. Piotr Rylski, Ustawa o komornikach sądowych i egzekucji. Komentarz. 2019).

Komornik Sądowy przySądzie Rejonowym w Warszawie

Anna Kowalska(pieczęć okrągła, podpis)