Zażalenie na uzasadnienie wyroku

Warszawa, 15.03.2024

Jan Kowalski

Kancelaria Adwokacka "Lex" w Warszawie

ul. Marszałkowska 15

00-001 Warszawa

obrońca Jana Kowalskiego

oskarżonego z art. 190 § 1 k.k.

II K 123/23

Sąd Okręgowy

w Warszawie

V Wydział Karny

za pośrednictwem

Sądu Rejonowego

w Warszawie

I Wydział Karny

Zażalenie

na uzasadnienie wyroku Sądu Rejonowego w Warszawie z 10.02.2024 r. (II K 456/23)

w sprawie Jana Kowalskiego, oskarżonego z art. 190 § 1 w zw. z art. 12 k.k.

I. Na podstawie art. 425 § 2 i 3 i art. 443a § 2 k.p.k. zaskarżam powyższe uzasadnienie wyroku.

II. Na podstawie art. 443a § 1 i art. 438 pkt 3 k.p.k. uzasadnieniu zarzucam błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za jego podstawę, a mogący mieć wpływ na jego treść, polegający na bezzasadnym przyjęciu, że "oskarżony od grudnia 2023 r. zachowywał się prowokująco wobec Adama Nowaka" oraz "oskarżony prowadził naganny tryb życia", podczas gdy są to określenia oparte na niezasługujących na wiarę zeznaniach pokrzywdzonego oraz pozostają w sprzeczności z treścią wywiadu środowiskowego z miejsca zamieszkania oskarżonego.

III. Podnosząc powyższy zarzut, na podstawie art. 443a § 4 i art. 437 § 2 k.p.k. wnoszę o zmianę zaskarżonego uzasadnienia przez wyeliminowanie sformułowań: "oskarżony od grudnia 2023 r. zachowywał się prowokująco wobec Adama Nowaka" i "oskarżony prowadził naganny tryb życia".

Uzasadnienie

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Warszawie z 10.02.2024 r. Jan Kowalski został uznany za winnego tego, że w styczniu 2024 r. w Warszawie, działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, groził uszkodzeniem ciała Adamowi Nowakowi, przy czym groźby te wzbudziły u pokrzywdzonego uzasadnioną obawę ich spełnienia, tj. przestępstwa z art. 190 § 1 w zw. z art. 12 § 1 k.k., i na podstawie art. 190 § 1 k.k. została mu wymierzona kara 30 stawek dziennych grzywny, jako wartość jednej stawki przyjęto 20 zł.

W uzasadnieniu orzeczenia wskazano dowody, na podstawie których dokonano ustaleń faktycznych, których generalnie obrona nie kwestionuje. Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego jedynie w części, lecz umotywował swoje stanowisko i ocena ta mieści się w ramach swobodnej oceny dowodów, chronionej przez art. 7 k.p.k.

W uzasadnieniu orzeczenia znalazły się jednak sformułowania, które nie korespondują ze zgromadzonym materiałem dowodowym. Sąd pierwszej instancji przyjął, że "oskarżony od grudnia 2023 r. zachowywał się prowokująco wobec Adama Nowaka" (k. 1 uzasadnienia), i użył tego sformułowania w kontekście zachowań poprzedzających realizację znamion czynu przestępczego. Tymczasem pokrzywdzony wprowadził się na osiedle, na którym mieszkał oskarżony, na początku listopada 2023 r. i po ok. dwóch miesiącach doszło między mężczyznami do incydentu słownego zakwalifikowanego następnie jako groźba karalna. Fakt braku znajomości między oskarżonym a pokrzywdzonym wynika bezpośrednio z wyjaśnień oskarżonego, ale i z zeznań pokrzywdzonego, co prowadzi do wniosku, że stwierdzenie zawarte w uzasadnieniu, a wskazane powyżej, stanowi nadinterpretację, albowiem zanim doszło do realizacji znamion przestępstwa, Jan Kowalski nie mógł zachowywać się od grudnia 2023 r. prowokacyjnie względem Adama Nowaka, ponieważ go nie znał.

Nie jest też zgodne z dowodami stwierdzenie Sądu, iż "oskarżony prowadził naganny tryb życia" (k. 2 uzasadnienia). W przedmiotowej sprawie został dopuszczony dowód z wywiadu środowiskowego i we wnioskach znajduje się stwierdzenie, że oskarżony w miejscu zamieszkania ma opinię pozytywną, brak było interwencji Policji, a sąsiedzi nie widzieli oskarżonego pod wpływem alkoholu lub w towarzystwie osób o złej reputacji. Z wyjątkiem zeznań pokrzywdzonego oraz Anny Wiśniewskiej i Piotra Zielińskiego osoba oskarżonego została przedstawiona w pozytywnym świetle. Nawet jednak zeznania wskazanych trzech świadków, choć niekorzystne dla oskarżonego, opisują jego zachowania wprost w kontekście przypisanego czynu, a nie odnoszą się do jego trybu życia. Oskarżonemu zależy na dobrej reputacji, prowadzi ustabilizowany tryb życia, dlatego wskazane stwierdzenie jest dla niego krzywdzące.

Z uwagi na podniesione okoliczności stwierdzenia wskazane w apelacji powinny zostać wyeliminowane z treści tak istotnego dokumentu jak uzasadnienie wyroku, gdyż nie znajdują oparcia w przeprowadzonych w sprawie dowodach.

Uwzględniając powyższe, wnoszę jak w petitum skargi.

Jan Kowalski