Odpowiedź na skargę kasacyjną

ul. Kwiatowa 12, 00-001 Warszawa, dnia 20.03.2023 r.

Do

Sądu Najwyższego

Izba Cywilna

w Warszawie

za pośrednictwem

Sądu Apelacyjnego

I Wydział Cywilny

w Krakowie

I C 1234/22

Powód: Jan Kowalski

reprezentowany

przez adw. Anna Nowak

Pozwany: Adam Wiśniewski

reprezentowany

przez adw. Piotr Zieliński

Odpowiedź

powoda na skargę kasacyjną pozwanego

W imieniu własnym, w odpowiedzi na kasację pozwanego, doręczoną mi w dniu 15.03.2023 r., wnoszę o:

1) oddalenie skargi kasacyjnej;

2) zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów postępowania kasacyjnego według norm przepisanych.

Uzasadnienie

Skarga kasacyjna pozwanego jest nieuzasadniona z następujących względów:

1) nie zachodzi zarzucone w skardze kasacyjnej naruszenie prawa materialnego, a w szczególności przepisów art. 23 i 24 w zw. z przepisem art. 448 KC.

Pozwany zarzucił w skardze kasacyjnej naruszenie powyższych przepisów Kodeksu cywilnego, jego zdaniem powód nie udowodnił bowiem, że działanie pozwanego było bezprawne. Zdaniem pozwanego, skoro zaprzeczył on, aby jego działanie nosiło cechy bezprawności, to w myśl zasady wyrażonej w przepisie art. 6 KC ciężar udowodnienia bezprawności naruszenia dobra osobistego powoda spoczywa na powodzie. Skoro zatem powód w tej materii nie przeprowadził żadnego dowodu, to uwzględnienie jego roszczenia stanowi jednocześnie naruszenie przepisów art. 23 i 24 KC.

Stanowisko pozwanego jest nietrafne.

Przepis art. 24 § 1 KC ustanawia domniemanie bezprawności naruszenia dobra osobistego, chronionego przepisem art. 23 KC. Powód zatem nie musi udowadniać bezprawności działania pozwanego. Wyłącznie bowiem na pozwanym spoczywa ciężar obalenia domniemania bezprawności swojego zachowania. Jeżeli pozwany, reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, nie podjął w tym kierunku żadnych działań, to musi ponieść ujemne konsekwencje procesowe, polegające na przegraniu niniejszego procesu.

2) wbrew wywodom skargi kasacyjnej Sąd Apelacyjny nie przekroczył granic swobodnej oceny dowodów, co oznacza, że nie naruszył przepisu art. 233 § 1 KPC, co zarzuca skarga kasacyjna.

Nie ma racji pozwany, gdy twierdzi, iż przyjęcie przez sąd drugiej instancji, że działanie jego było bezprawne, stanowi dowolną, a nie swobodną ocenę dowodów. Wywody pozwanego, które sprowadzają się do zarzutu braku jakichkolwiek dowodów potwierdzających bezprawność naruszenia dobra osobistego powoda, nie mogą odnieść skutku w świetle omówionego powyżej domniemania ustanowionego w przepisie art. 24 § 1 KC.

W tym stanie rzeczy skarga kasacyjna pozwanego, jako nieuzasadniona, nie zasługuje na uwzględnienie.

Jan Kowalski

adwokat

Załączniki: