Pozew o ustalenie wygaśnięcia obowiązku alimentacyjnego

Warszawa, dnia 24 lipca 2023 r.

 

 

 

Do:

Sądu Okręgowego w Warszawie

ul. Marszałkowska 123

00-123 Warszawa

skr. poczt. 456

 

Powód: Jan Kowalski

87032412345

zam.: ul. Polna 12 m. 3

02-345 Warszawa

woj. mazowieckie

adres mailowy: [email protected]

tel. kom.: 555-123-456

Reprezentowany przez pełnomocnika

r.pr. Anna Nowak

adres mailowy: [email protected]

tel. kom.: 555-987-654

Kancelaria Adwokacka "Lex"

ul. Kwiatowa 7 m. 10

01-234 Warszawa

Adres skrzynki e-doręczenia: /LexKancelaria

Pozwany: Piotr Kowalski

95061254321

zam. ul. Słoneczna 25 m. 8

03-567 Warszawa

 

Wartość przedmiotu sporu: 12000 zł (roczna wartość dochodzonego roszczenia)

Opłata od pozwu w wysokości 100 zł uiszczona na konto Sądu

 

Pozew

o ustalenie wygaśnięcia obowiązku alimentacyjnego

Niniejszym, na podstawie art. 189 KPC w zw. z art. 138 KRO w imieniu powoda, którego pełnomocnictwo załączam wnoszę o:

1) ustalenie nieistnienia obowiązku alimentacyjnego wobec Piotr Kowalski urodzonego dnia 12 czerwca 1995 r. z powodu zakończenia edukacji szkolnej i nie podjęcia dalszej nauki; od dnia 1 września 2022 r.;

2) przyjęcie jako dowodów w sprawie:

a) odpis ugody zawartej przed tutejszym Sądem w dniu 15 marca 2010 r. w sprawie I C 123/10 – na fakt ugodowego zobowiązania się do zapłaty alimentów w wysokości 1000 zł miesięcznie, oraz niezmieniania wysokości płatności alimentów od tej daty,

b) akt urodzenia pozwanego – na fakt pełnoletności pozwanego,

c) dowody wpłaty alimentów na rzecz pozwanego w okresie ostatnich 12 miesięcy od 1 września 2022 r. do 31 sierpnia 2023 r. – na fakt zapłaty alimentów bieżących;

3) w przypadku kwestionowania stanu faktycznego zażądanie od Pozwanego zaświadczenia, że Pozwany podjął naukę w trybie dziennym uniemożliwiającym podjęcie pracy zawodowej;

4) zabezpieczenia, w trybie art. 730 i 755 KPC, roszczeń Powoda poprzez zawieszenie obowiązku zapłaty alimentów na rzecz Pozwanego od 1 września 2022 r. do dnia zakończenia procesu;

5) nieobciążania pozwanego kosztami – stosownie do stanowiska SN.

Na podstawie art. 187 § 1 pkt 3 KPC oświadczam, że strony nie podejmowały próby mediacji ani innego pozasądowego sposobu rozwiązania sporu z uwagi na okoliczność, że przedmiotowy spór nie może być rozstrzygnięty ugodowo ze względu na charakter prawa.

 

Uzasadnienie

Stan faktyczny

Obowiązek alimentacyjny został nałożony na powoda w ugodzie zawartej przed tutejszym Sądem dotyczącym zapłaty alimentów.

Dowód: postanowienie oraz odpis protokołu z rozprawy I C 123/10.

Powód, gdy jego syn ukończył 18 lat dalej płacił alimenty – mimo ukończenia Technikum Informatycznego przez Pozwanego i brak informacji o dalszym kontynuowaniu nauki. Powód płacił alimenty na rzecz Pozwanego do dnia wniesienia pozwu.

Powód nigdy nie został powiadomiony przez Pozwanego, że ten zaprzestał uczęszczania do szkoły i już nie kontynuuje nauki, jak również nie został poinformowany o fakcie kontynuowania nauki.

Powód obecnie nie posiada wiedzy, czy pozwany kontynuuje naukę czy podjął pracę. Jeśli okaże się, że Pozwany kontynuuje naukę, wówczas powód będzie realizował swój obowiązek alimentacji.

Stan prawny

Podstawę roszczenia stanowią art. 189 KPC i art. 138 KRO. Zgodnie z przepisami art. 133 § 1 KRO rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.

Obowiązek alimentacyjny ustaje, gdy dziecko osiągnie samodzielność życiową, co łączy się z możliwością podjęcia pracy. Jeśli kontynuuje naukę, uczy się zawodu, to za usprawiedliwione należy uznać jego dalsze alimentowanie.

Uzyskanie przez dziecko faktycznej możliwości utrzymywania się samodzielnego pociąga za sobą wygaśnięcie obowiązku alimentacyjnego według zasad opisanych w art. 133 § 1 KRO. Jeśli dziecko następnie znajduje się w niedostatku, jego uprawnienia alimentacyjne w stosunku do rodziców kształtuje art. 133 § 2 KRO.

Pozwany nie przekazał powodowi informacji o tym, od kiedy się nie uczy. Powód chce zwrotu zaległych alimentów – ponieważ obowiązek alimentacyjny ustał o wiele wcześniej. Powód nie powinien łożyć alimentów na osobę, która prowadzi samodzielne życie i jest osobą zaradną życiowo i dobrze sobie radzi. Łożenie alimentów na osobę pełnoletnią ma na celu wspomaganie osoby dorosłej, która się uczy i nie może samodzielnie się utrzymać z powodu tego, że czas spędza w szkole.

Natomiast żaden rodzic nie może być zmuszony orzeczeniem sądu do partycypowania w kosztach utrzymania dziecka, które ma odpowiednie wykształcenie i stan zdrowia pozwalający mu na podjęcie pracy w wyuczonym zawodzie. Akceptowanie takiego stanu rzeczy może prowadzić do przekonania, że obowiązek alimentacyjny będzie zasadny nawet kiedy pozwany będzie kontynuował naukę w szkole wieczorowej, bo zapewne nie osiągnie takiego poziomu wynagrodzenia na początku swojej pracy zawodowej, o jakim marzy, mając na uwadze polskie realia.

Bezspornym faktem jest, iż tradycją w polskich rodzinach jest pomoc dziecku przez rodziców przez całe ich życie. Nie może być to jednak obowiązek narzucony faktami dokonanymi i orzeczeniem sądowym, w sytuacji, kiedy to dziecko jest w stanie zarobić na swoje utrzymanie, a przedłużenie obowiązku alimentacyjnego ma być swoistą karą za brak empatii i osobistej troski powoda o syna.

Należy zatem stwierdzić, iż nastąpiła zmiana stosunków po stronie pozwanego in plus polegająca na fakcie ukończenia szkoły i zdobycia zawodu, co prowadzi do stwierdzenia, iż pozwany jest w stanie podjąć pracę i utrzymać się samodzielnie, zaś dalsze alimentowanie pozwanego przez powoda może prowadzić do nadmiernego uszczerbku w jego sytuacji finansowej, w związku z tym zasadne jest ustalenie wygaśnięcia obowiązku alimentacyjnego stwierdzonego wyrokiem Sądu, który został wyżej opisany.

Zabezpieczenie powództwa

Zabezpieczenie Powództwa polegające na zawieszeniu zapłaty alimentów na rzecz syna wynika przede wszystkim z powodu nieistnienia przesłanki, tj. okoliczności braku samodzielności i pełnoletności. Celem zabezpieczenia jest, aby powód nie był już zobowiązany do zapłaty alimentów, albowiem w świetle dowodów okoliczność zakończenia edukacji nie budzi wątpliwości, podobnie jak nie budzi wątpliwości okoliczność pełnoletności Pozwanego, a zatem roszczenie powoda jest uwiarygodnione.

Interes prawny w zabezpieczeniu polega na tym, że Powód nie powinien być obciążany obowiązkiem alimentacji niezgodnie z przepisami KRO. Zapłata alimentów nie jest karą za bycie rodzicem – nawet gdy zdaniem pozwanego, ojciec nie spełniał wszystkich obowiązków i nie wykazywał nadmiernej troski. Również Pozwany nie powinien wykorzystywać sytuacji i wymagać na swoją rzecz realizacji obowiązków, które już nie powinny być realizowane przez powoda, albowiem jest osobą dorosłą i samodzielną.

Powód jest ojcem i zawsze będzie wspomagał syna na tyle, na ile będzie mógł – ale za niezgodną z zasadami współżycia społecznego należy uznać sytuację, w której Pozwany, mimo osiągnięcia pełnoletności oraz samodzielności gospodarczej w jakiś sposób „pasożytuje” na ojcu. A ten nigdy nie uchybił obowiązkowi alimentacyjnemu i płacił, i płaci cały czas na rzecz syna – dlatego zabezpieczenie roszczenia Powoda jest w pełni zasadne.

Powód nie może być obciążany skutkami wyborów dokonywanych przez swojego syna. Syn zakończył edukację i rozpoczął swoje dorosłe życie.

Mając powyższe na uwadze, wnoszę jak na wstępie.

Jan Kowalski

 

Załączniki:

1) pełnomocnictwo wraz z opłatą;

2) wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie I C 123/10 – potwierdzony za zgodność z oryginałem;

3) akt urodzenia syna – potwierdzony za zgodność z oryginałem;

4) dowody uiszczenia alimentów;

4) dowód uiszczenia opłaty od pozwu;

5) odpis pozwu wraz z załącznikami dla pozwanego.