Program instruktażu stanowiskowego

PROGRAM INSTRUKTAŻU STANOWISKOWEGO – OBSŁUGA WIERTARKI STACJONARNEJ

1. Podstawy opracowania programu szkolenia

Przy opracowaniu tego programu szkolenia uwzględniono przepisy następujących ustaw:

 z 24 czerwca 2016 r. – Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1320 ze zm.), w szczególności w Dziale IV – Obowiązki pracodawcy i pracownika oraz w Dziale X – Bezpieczeństwo i higiena pracy,

 z 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 4071 ze zm.),

 z 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 869 ze zm.),

 z 25 lutego 2011 r. o substancjach chemicznych i ich mieszaninach (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 2042 ze zm.),

 z 12 maja 2007 r. o systemie oceny zgodności (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 1366 ze zm.).

Uwzględniono tu także przepisy znajdujące się w poniższych rozporządzeniach:

 Ministra Gospodarki i Pracy z 27 lipca 2004 r. w sprawie szkolenia w dziedzinie bhp (Dz.U. Nr 180, poz. 1860 ze zm.),

 Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bhp (t.j. Dz.U. z 2003 r. Nr 169, poz. 1650 ze zm.),

 Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z 30 maja 1996 r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 2067 ze zm.),

 Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z 16 września 2003 r. w sprawie ustalania okoliczności i przyczyn wypadków przy pracy (Dz.U. Nr 187, poz. 1823),

 Ministra Zdrowia z 30 kwietnia 2009 r. w sprawie sposobu dokumentowania chorób zawodowych i skutków tych chorób (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1359 ze zm.),

 Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z 29 października 2003 r. w sprawie minimalnych wymagań dotyczących bhp w zakresie użytkowania maszyn przez pracowników podczas pracy (Dz.U. Nr 212, poz. 2080 ze zm.).

 Ministra Gospodarki z 30 października 2002 r. w sprawie zasadniczych wymagań dla maszyn (Dz.U. Nr 191, poz. 1596 ze zm.).

 Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z 7 czerwca 2010 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz.U. Nr 109, poz. 719 ze zm.),

 Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 29 listopada 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy związanej z występowaniem w miejscu pracy czynników chemicznych (Dz.U. z 2019 r. Nr 171, poz. 2178, ze zm.),

 Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 6 czerwca 2014 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1286),

 Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 14 marca 2000 r. w sprawie bhp przy ręcznych pracach transportowych oraz innych pracach związanych z wysiłkiem fizycznym (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 379),

 Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/425 z 9 marca 2016 r. w sprawie środków ochrony indywidualnej oraz uchylenia dyrektywy Rady 89/686/EWG (Dz.Urz. UE L 81 z 31.03.2016),

 Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 28 września 2005 r. w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów (Dz.U. Nr 212, poz. 1769 ze zm.).

Zaproponowany tu program szkolenia radzimy uzupełnić o lokalne:

 zakładowe regulaminy pracy,

 instrukcje i procedury zakładowe,

 karty charakterystyki konkretnie stosowanych substancji i preparatów chemicznych.

2. Cel szkolenia

W trakcie szkolenia pracownik obsługujący wiertarkę stacjonarną powinien uzyskać: komplet informacji o:

 czynnikach środowiska pracy występujących w jego miejscu pracy i w bezpośrednim otoczeniu oraz

 ryzyku zawodowym (zagrożeniach, poziomem narażenia, prawdopodobieństwem wystąpienia i skutkach) związanym z wykonywaną pracą;

 wiedzę i umiejętności dotyczące sposobów ochrony przed urazami i chorobami zawodowymi w warunkach pracy normalnej oraz w przypadku pracy w warunkach awaryjnych;

 wiedzę i praktyczne umiejętności z zakresu bezpiecznego wykonywania pracy;

 informacje o zasadach postępowania w razie dojścia do wypadku, wystąpienia awarii lub w innej nietypowej sytuacji.

Przypominamy, że nie wolno dopuścić pracownika do pracy, do której wykonywania nie ma on wymaganych kwalifikacji lub potrzebnych umiejętności, a także dostatecznej znajomości przepisów oraz zasad bhp, którą to wiedzę powinien uzyskać w trakcie tego szkolenia.

3. Sposób organizacji szkolenia

Szkolenie powinno być prowadzone w formie instruktażu, na podstawie programu szczegółowego. Miejscem szkolenia powinno być stanowisko, na którym instruowany pracownik będzie następnie wykonywał powierzone mu zadania.

Sposób realizacji szkolenia i czas trwania poszczególnych jego części należy jak zwykle dostosować do przygotowania zawodowego i stażu pracy instruowanego pracownika.

W trakcie szkolenia instruktor powinien umożliwić pracownikom zadawanie pytań, przedstawianie uwag i wniosków dotyczących organizacji pracy, występujących zagrożeń i sposobów skutecznego zapobiegania.

4. Plan instruktażu stanowiskowego operatora wiertarki stacjonarnej

Lp. Temat szkolenia Liczba godzin*)

1. Przygotowanie operatora wiertarki stacjonarnej do wykonywania 2

powierzonej mu pracy, w tym szczególnie omówienie warunków pracy z uwzględnieniem:

• miejsc, w których będą wykonywane prace, mających wpływ na warunki pracy operatora, w tym:

– ul. Warszawska 12, 00-001 Warszawa,

– ul. Krakowska 23, 30-002 Kraków,

– ul. Wrocławska 45, 50-003 Wrocław;

• elementów stanowisk roboczych mających wpływ na bezpieczeństwo i higienę pracy, w tym szczególnie:

– ergonomicznej pozycji przy pracy,

– zasad transportu (z uwzględnieniem zwłaszcza transportu ręcznego, m.in. normatywy dźwigania),

– rozmieszczenia i charakteru oświetlenia ogólnego i miejscowego (natężenie oświetlenia, unikanie wydłużonych cieni i kontrastów oraz światła pulsującego ze względu na efekt stroboskopowy),

– wykorzystywanych narzędzi skrawających (dobór do obrabianego materiału, ocena ewentualnych wad i zamocowania) oraz narzędzi pomiarowych;

• zagrożeń występujących (mogących się aktywować) podczas wykonywania zadań podstawowych i przy czynnościach pomocniczych;

• wyników dokonanej oceny ryzyka zawodowego związanego z czynnościami wykonywanymi w trakcie pracy (zagrożenia, i ich skutki);

• skutecznych sposobów ochrony przed zagrożeniami występującymi podczas pracy operatora na poszczególnych jej etapach;

• przebiegu czynności przed, w trakcie i po zakończeniu zmiany roboczej (także przed udaniem się na regulaminową przerwę);

• stosowanych w zakładzie znaków lub sygnałów bezpieczeństwa;

• zasad postępowania w razie zaistnienia wypadku, dojścia do pożaru lub wystąpienia sytuacji nietypowej, w tym awarii.

2. Pokaz w wykonaniu instruktora bezpiecznych sposobów wykonywania 0,5

pracy, czyli pracy zgodnej z przepisami i zasadami bhp (instruktor wskazuje metody bezpiecznego wykonywania poszczególnych czynności, zwraca uwagę na czynności trudne oraz niebezpieczne tak dla samego operatora wiertarki jak również i osób postronnych mogących znaleźć się w strefie zagrożenia).

3. Próbne wykonanie zadania przez operatora wiertarki stacjonarnej pod 0,5

kontrolą instruktora (zwracanie uwagi na wszystkie elementy związane z bezpieczeństwem wykonywanych czynności).

4. Samodzielna praca operatora wiertarki stacjonarnej jedynie pod nadzorem 4

instruktora.

5. Końcowe omówienie i ocena przebiegu wykonywania pracy przez 1

pracownika pod kątem bezpieczeństwa i ergonomii.

Razem: 8

*) Jedna godzina instruktażu = 45 minut.

Program opracował: Po konsultacji z pracownikami zatwierdził:

................................................ ...............................................................................

(Jan Kowalski) (15.03.2024, Anna Nowak, Firma XYZ, 123/2024)