Skarga kasacyjna

Poznań, dnia 20.03.2024

                              Sąd Najwyższy Izba Cywilna ul. Marszałkowska 123

                              00-123 Warszawa za pośrednictwem Sądu

                              Okręgowego w Krakowie V Wydział Cywilny

                              ul. Przy Rondzie 7 30-001 Kraków

Powód: Jan Kowalski 85031201234 reprezentowany przez radcę prawnego

                      Anna Nowak, Kancelaria Radcy Prawnego Anna Nowak, ul. Kwiatowa 12

                      60-123 Poznań [email protected]

Pozwany: Bud-Max Sp. z o.o. (dane w aktach sprawy)

       V C 1234/23

       Wartość przedmiotu zaskarżenia: 15 000 zł (słownie: piętnaście tysięcy złotych)

Skarga kasacyjna powoda

Działając w imieniu powoda, powołując się na załączone pełnomocnictwo, na podstawie art. 398¹ § 1 KPC, w całości zaskarżam prawomocne orzeczenie Sądu Okręgowego w Krakowie, V Wydział Cywilny z 15.02.2024, doręczone wraz z uzasadnieniem w dniu 20.02.2024.

Zaskarżonemu orzeczeniu zarzucam na podstawie art. 398³ § 1 pkt 1 KPC rażące naruszenie prawa materialnego, tj.:

1) art. 646 w zw. z art. 656 § 1 KC poprzez jego niewłaściwe zastosowanie w niniejszej sprawie i przyjęcie, iż do roszczeń powoda wynikających z nienależytego wykonania umowy o roboty budowlane zastosowanie ma 3-letni termin przedawnienia, konsekwencją czego było nieprawidłowe uwzględnienie zarzutu przedawnienia roszczenia i oddalenie powództwa w całości;

2) art. 118 KC poprzez jego niezastosowanie w odniesieniu do niniejszej sprawy, mimo iż roszczenia wynikające z nienależytego wykonania umowy o roboty budowlane się przedawniają się z upływem 6-letniego terminu, a nie z upływem 3 lat.

Mając powyższe na uwadze, wnoszę o:

1. Uchylenie zaskarżonego orzeczenia i rozstrzygnięcie sprawy co do istoty, ewentualnie o

2. Uchylenie zaskarżonego orzeczenia Sądu Okręgowego w Krakowie w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania temu sądowi w innym składzie,

oraz

3. Przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania,

4. Zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych,

5. Rozpoznanie sprawy również pod nieobecność pełnomocnika skarżącego.

Uzasadnienie

Sąd Rejonowy Kraków-Śródmieście w Krakowie wyrokiem z 15.10.2023 zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 15 000 zł wraz z ustawowymi odsetkami od 20.05.2022 r. do dnia zapłaty, tytułem odszkodowania za nienależyte wykonanie umowy o roboty budowlane, na mocy której pozwany zobowiązany był wybudować pomieszczenie magazynowe w Wieliczce.

Sąd Rejonowy Kraków-Śródmieście w Krakowie w treści uzasadnienia wskazał – opierając się na opinii biegłego z zakresu budownictwa – iż nie ma wątpliwości, że przyczyną zawalenia się dachu magazynu było nienależyte wykonanie konstrukcji dachu przez pozwanego. Pozwany nie kwestionował ustaleń biegłego w tym zakresie. Podniesiony zaś przez pozwanego zarzut przedawnienia roszczenia Sąd Rejonowy uznał za nieuzasadniony, wskazując, iż do umowy o roboty budowlane nie ma zastosowania art. 646 w zw. z art. 656 § 1 KC statuujący 3-letni termin przedawnienia dla roszczeń z umowy o dzieło, lecz stosować należy ogólne regulacje dotyczące przedawnienia, tj. art. 118 KC.

Skoro zatem roszczenie o naprawienie szkody stało się wymagalne z dniem 20.05.2022 – okoliczność między stronami bezsporna – to wytoczone przez powoda powództwo dnia 15.09.2023 zostało dokonane przed upływem 6-letniego okresu przedawnienia roszczenia związanego z prowadzeniem działalności gospodarczej, co z kolei czyni zarzut przedawnienia bezpodstawnym.

W wyniku apelacji pozwanego Sąd Okręgowy w Krakowie wyrokiem z 15.02.2024 uznał za zasadny podniesiony przez pozwanego zarzut przedawnienia roszczenia, uwzględnił apelację i zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, iż powództwo oddalił w całości.

Zdaniem powoda wyrok Sądu Okręgowego jako nieodpowiadający prawu należy zaskarżyć w całości.

Poniżej powód przedstawia uzasadnienie zarzutów oraz wniosków skargi.

1. Naruszenie art. 646 w zw. z art. 656 § 1 oraz art. 118 KC.

Przede wszystkim nieprawidłowe orzeczenie Sądu Okręgowego stanowi konsekwencję wadliwego uznania podniesionej przez pozwaną zarzutu przedawnienia roszczenia za uzasadnione.

Sąd Okręgowy pominął całkowicie jednolite stanowisko zarówno doktryny, jak i judykatury w przedmiocie wykładni art. 646 w zw. z art. 656 § 1 KC w odniesieniu do kwestii przedawnienia roszczeń z umowy o roboty budowlane.

Prawidłowa wykładnia ww. przepisów powinna bowiem prowadzić do wniosku, iż odesłanie zawarte w art. 656 KC nie ma zastosowania do art. 646 KC, regulującego w sposób szczególny terminy przedawnienia roszczeń wynikających z umowy o dzieło. W konsekwencji Sąd Okręgowy winien uznać, iż roszczenia wynikające z umowy o roboty budowlane przedawniają się w terminach określonych w art. 118 KC – tak bowiem orzekł Sąd Najwyższy w uchwale 7 sędziów z 12.12.2012, III CZP 78/12.

Mając powyższe na uwadze, należy podnieść, iż Sąd Okręgowy błędnie uznał zasadność twierdzeń pozwanej, iż roszczenie o naprawienie szkody z tytułu nienależytego wykonania umowy o roboty budowlane uległo przedawnieniu z upływem 3 lat od 20.05.2022, a zatem z dniem 20.05.2025 i w konsekwencji w sposób wadliwy dokonał zmiany wyroku Sądu I Instancji i oddalił powództwo w całości.

2. Wniosek o przyjęcie skargi kasacyjne do rozpoznania.

Zaskarżone orzeczenie w sposób oczywisty narusza przepisy prawa materialnego, których wykładnia – w efekcie jednolitego stanowiska judykatury i doktryny – nie powinna budzić żadnych wątpliwości. Zaskarżony wyrok w sposób nieuprawniony kwestionuje zasadność stosowania art. 118 KC do oceny kwestii przedawnienia przedmiotowego roszczenia, jednocześnie jako podstawę oddalenia powództwa wskazuje art. 646 w zw. z art. 656 § 1 KC.

Zdaniem powoda niniejsza skarga – w świetle wielokrotnie wyjaśnianych wątpliwości co okresu przedawnienia roszczeń z umów o roboty budowlane – jest oczywiście uzasadniona (art. 398⁹ § 1 pkt 4 KPC) i jako taka winna zostać przyjęta przez Sąd Najwyższy do rozpoznania.

W świetle powyższego wnoszę i wywodzę jak w petitum pisma.

Opłatę od przedmiotowej skargi kasacyjnej uiszczono w kwocie 750 zł zgodnie z art. 13 ust. 2 w zw. z art. 18 ust. 2 KSCU.

Anna Nowak

adwokat

Załączniki:

1) pełnomocnictwo wraz z dowodem uiszczenia opłaty skarbowej;

2) dowód uiszczenia opłaty sądowej;

3) 3 odpisy skargi kasacyjnej, w tym 1 dla Sądu Najwyższego oraz 2 dla Prokuratora Generalnego.