Skarga kasacyjna

Warszawa, dnia 24.05.2024

Sąd Najwyższy

Izba Cywilna

w Warszawie

za pośrednictwem

Sądu Okręgowego w Krakowie

Wydział V Cywilny

ul. Przy Rondzie 7

31-547 Kraków

Uczestnik: Jan Kowalski, ul. Kwiatowa 12

30-123 Kraków

reprezentowany przez Annę Nowak

ul. Słoneczna 5

30-001 Kraków

Wniskodawczyni: Maria Kowalska, ul. Polna 3

31-400 Kraków

reprezentowana przez Annę Nowak

ul. Słoneczna 5

30-001 Kraków

Wartość przedmiotu zaskarżenia: 150 000 zł

Opłata: 500 zł

SKARGA KASACYJNA

od wydanego przez Sąd Okręgowy w Krakowie Wydział V Cywilny - postanowienia z

dnia 15.03.2024

w sprawie o podział majątku wspólnego po ustaniu wspólności majątkowej między

małżonkami sygn. akt I C 123/23,

zmieniającego postanowienie Sądu Rejonowego w Krakowie Wydział II Cywilny z

dnia 15.12.2023 sygn. akt II C 456/22

Działając w imieniu wnioskodawczyni Marii Kowalskiej, pełnomocnictwo wraz z opłatą

skarbową w załączeniu, na podstawie art. 519¹ § 1 k.p.c. zaskarżam w całości postanowienie

Sądu Okręgowego w Krakowie Wydział V Cywilny z dnia 15.03.2024 w sprawie o podział

majątku wspólnego po ustaniu wspólności majątkowej między małżonkami sygn. akt I C 123/23

zmieniającego postanowienie Sądu Okręgowego w Krakowie Wydział V

Cywilny z dnia 15.12.2023 sygn. akt II C 456/22 co do istoty sprawy.

Powyższemu postanowieniu zarzucam:

1) naruszenie przepisów postępowania, mające istotny wpływ na wynik postępowania to

jest naruszenie art. 567 § 1 k.p.c. poprzez jego błędne zastosowanie polegające na przyjęciu

przez Sąd Okręgowy, iż udział uczestnika w majątku wspólnym wynosi 60% pomimo tego, że

uczestnik nie zgłosił w postępowaniu przez Sądem Rejonowym wniosku o ustalenie, iż

przyczynił się do powstania wspólnego majątku w stopniu większym niż wnioskodawczyni,

które skutkowało zmianą postanowienia Sądu pierwszej instancji i zasądzeniu na rzecz

uczestnika kwoty 90 000 zł zamiast przysługującej mu kwoty 75 000 zł,

2) naruszenie prawa materialnego to jest art. 43 § 2 k.r.o. poprzez jego błędną wykładnię,

a to przyjęcie, iż za "ważne powody", które prowadzą do obalenia domniemania równości

udziałów małżonków w majątku wspólnym mogą być uznane: praca jednego z małżonków i

osiąganie przez niego dochodów przy byciu przez drugiego z małżonków osobą bezrobotną,

zajmującą się prowadzeniem gospodarstwa domowego.

Wskazując na powyższe na podstawie art. 398¹⁵ § 1 k.p.c. wnoszę o uchylenie

zaskarżonego postanowienia Sądu Okręgowego w Krakowie Wydział V Cywilny z dnia

15.03.2024 i przekazanie sprawy Sądowi Okręgowemu w Krakowie do ponownego

rozpoznania.

Ponadto wnoszę o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania na podstawie art. 398⁹ § 1

pkt 4 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. w zw. z art. 519¹ § 1 k.p.c., wobec uznania, iż powyższa

skarga jest oczywiście uzasadniona.

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 10.10.2022 sygn. akt III RC 789/21 Sąd Okręgowy w Krakowie

Wydział III Cywilny rozwiązał poprzez rozwód małżeństwo Marii Kowalskiej i Jana

Kowalskiego, które zostało zawarte w dniu 20.06.2000 przed Kierownikiem Urzędu Stanu

Cywilnego w Krakowie.

W dniu 20.11.2022 Maria Kowalska wniosła do Sądu Rejonowego w Krakowie

Wydział II Cywilny wniosek o dokonanie podziału majątku wspólnego po ustaniu wspólności

majątkowej między małżonkami określając, iż w skład majątku wspólnego wnioskodawcy i

uczestniczki wchodziły: mieszkanie o wartości 100 000 zł oraz

samochód osobowy o łącznej wartości 50 000 zł. Maria Kowalska

wnioskowała dokonanie podziału poprzez przyznanie jej mieszkania,

a także

zasądzenie na jego rzecz 25 000 zł tytułem dopłaty.

Wydając postanowienie z dnia 15.12.2023 Sąd Rejonowy w Krakowie orzekł zgodnie

z wnioskiem Marii Kowalskiej. Powyższe postanowienie zostało zaskarżone przez

uczestnika, który wniósł apelację zarzucając Sądowi Rejonowemu naruszenie art. 233 k.p.c.,

43 § 1 k.r.o., art. 5 k.c. oraz sprzeczność ustaleń faktycznych dokonanych przez ten Sąd z

zebranym materiałem dowodowym. Uczestnik twierdził, iż podział majątku w sposób

ustalony przez Sąd Rejonowy nie jest sprawiedliwy i nie uwzględnia większego stopnia

przyczynienia się uczestnika do powstania majątku. Uczestnik podniósł, iż w trakcie trwania

małżeństwa pracował jako programista osiągając dochody w wysokości 10 000 zł miesięcznie,

podczas gdy wnioskodawczyni nie pracowała zawodowo.

Wydając postanowienie z dnia 15.03.2024 Sąd Okręgowy w Krakowie Wydział V

Cywilny sygn. akt I C 123/23 zmienił postanowienie Sądu Rejonowego i orzekł co do

istoty stwierdzając, iż udział uczestnika w majątku wspólnym wynosi 60%, w związku z

czym przyznał mu mieszkanie oraz zasądził dopłatę w wysokości 15 000

zł.

W pierwszym rzędzie podkreślić należy, że art. 567 § 1 stanowi, iż w postępowaniu o

podział majątku wspólnego po ustaniu wspólności majątkowej między małżonkami sąd

rozstrzyga m. in. o żądaniu ustalenia nierównych udziałów małżonków w majątku wspólnym.

W danym stanie faktycznym uczestnik zgłosił wniosek o ustalenie nierównych udziałów

dopiero w postępowaniu przed sądem II instancji. Zachowanie takie powinno zostać uznane

za niedopuszczalne w obliczu postanowienia SN z dnia 12.04.2012 (sygn. akt I CSK 432/11) zgodnie, z którym: "w postępowaniu apelacyjnym nie można

żądać ustalenia nierównych udziałów w sprawie o podział majątku wspólnego, jeżeli przed

sądem pierwszej instancji takie żądanie nie było zgłoszone" (podobnie SN w postanowieniu

SN z dnia 20.05.2013 sygn. akt I CSK 675/12).

Odnosząc się do zarzutu naruszenia prawa materialnego zauważyć należy, iż może ono

polegać na dokonaniu przez Sąd błędnej wykładni lub niewłaściwego zastosowania. Zgodnie

z poglądami doktryny: "naruszenie prawa materialnego przez niewłaściwe zastosowanie

oznacza tzw. błąd w subsumcji, a więc błąd w podciągnięciu konkretnego stanu faktycznego

pod abstrakcyjny stan faktyczny zawarty w normie prawnej, czyli pod hipotezę danej normy

(...) Wyraża się także pogląd, że naruszenie to polega na błędnym przyjęciu lub zaprzeczeniu

związku, jaki występuje między faktem ustalonym w procesie a normą prawną (..,). Niekiedy

jednak może chodzić o subsumcję w innym nieco znaczeniu. Jeżeli bowiem przepis prawny

zawiera pewne ogólne pojęcie (szczególna uciążliwość, rażąca strata, wina, zasady

współżycia społecznego), to wówczas do sądu należy stwierdzenie, czy ustalony stan faktyczny

mieści się w granicach danego pojęcia prawnego. I w tym zakresie może dojść do błędu, który

powinien zostać wytknięty w ramach pierwszej podstawy kasacyjnej" (T. Ereciński,

Komentarz do art. 398³ Kodeksu postępowania cywilnego). Niewątpliwie "ważne

przyczyny" należą do wyżej wymienionej kategorii pojęć ogólnych.

W danej sprawie Sąd Apelacyjny w prawidłowy sposób przyjął, iż uczestnik pracował jako programista i

osiągał 10 000 zł miesięcznie z tego tytułu, a także, że wnioskodawczyni nie pracowała zawodowo jednakże uznanie, iż taka sytuacje uzasadnia przyjęcia "ważnych powodów", które

obalają domniemanie równości udziałów nie może zostać uznana za słuszną.

Mając na uwadze powyższe skargę uznać należy za oczywiście zasadną, dlatego też

wnoszę jak na wstępie.

Oczywista zasadność skargi, wobec przedstawionego rażącego naruszenia przez Sąd

Okręgowy w Krakowie przepisów prawa, stanowi zarazem uzasadnienie wniosku o

przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania, w myśl art. 398⁴ § 2 k.p.c. Sąd Okręgowy

dokonał bowiem błędnego zastosowania art. 567 § 1 k.p.c., przyjmując, że udział uczestnika

w majątku wspólnym wynosi 60% pomimo tego, że uczestnik nie zgłosił w postępowaniu

pierwszoinstancyjnym wniosku o ustalenie, iż przyczynił się do powstania wspólnego

majątku w stopniu większym niż wnioskodawczyni, a także naruszył 43 § 2 k.r.o. poprzez

jego błędną wykładnię. Wskutek powyższych naruszeń przepisów postępowania

postanowienie Sądu Okręgowego ostać się nie może, co uzasadnia jego wyeliminowanie z

obrotu prawnego w postępowaniu kasacyjnym.

Anna Nowak

Załączniki:

1) 2 odpisy skargi kasacyjnej,

2) pełnomocnictwo wraz z dowodem uiszczenia opłaty sądowej;

3) wyrok Sądu Okręgowego w Krakowie, sygn. akt III RC 789/21;

4) wniosek o dokonanie podziału majątku z dnia 20.11.2022