Apelacja

ul. Kwiatowa 15, 01-01-2024

Jan Kowalski

Kancelaria Adwokacka "Lex"

ul. Słoneczna 2, 02-200 Warszawa

Do

Sąd Apelacyjny w Warszawie

Sąd Apelacyjny w Warszawie

za pośrednictwem

Sąd Okręgowy w Warszawie

Sąd Okręgowy w Warszawie

Powód: Adam Nowak, ul. Polna 3, 03-300 Kraków

Pozwani: Anna Wiśniewska, Maria Zielińska,

ul. Leśna 5, 04-400 Wrocław reprezentowani przez adwokata

Jan Kowalski

Sygn. akt I C 1234/23

Wartość przedmiotu zaskarżenia 10 000 zł

Apelacja Pozwanych

od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie,

Wydział Cywilny z 15-12-2023, I C 1234/23

W imieniu moich Mocodawców na podstawie art. 361 kpc

(zgodnie z treścią pełnomocnictwa znajdującego się w aktach sprawy), zaskarżam wyżej

wskazany wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie, Wydział Cywilny

z 15-12-2023, I C 1234/23, którego odpis wraz z uzasadnieniem doręczono

pełnomocnikowi pozwanych w dniu 20-12-2023, w całości.

Na podstawie art. 368 kpc zaskarżonemu wyrokowi zarzucam naruszenie:

1) art. 187 § 1 pkt 1 kpc, a mianowicie brak interesu prawnego, poprzez przyjęcie, że powód

  ma interes prawny w wytoczeniu powództwa o ustalenie przeciwko pozwanemu Adamowi

  Nowakowi, podczas gdy interes ten będzie się realizował w postępowaniu

  o zasądzenie;

2) art. 233 § 1 kpc, a mianowicie sprzeczne przyjęcie,

  że umowa najmu wygasła 30-11-2022, podczas gdy Sąd Rejonowy dla Warszawy-Śródmieścia

  w Warszawie w wyroku z 10-10-2022 (I C 5678/22) wydanym w sprawie o zasądzenie

  stwierdził, że wypowiedzenie było bezskuteczne;

3) art. 130 § 1 kpc, a mianowicie niedoręczenie

  pozwanemu Adamowi Nowakowi wezwania na termin rozprawy wyznaczony na dzień

  05-12-2023 i nieodroczenie tej rozprawy z powyższej przyczyny.

Mając powyższe zarzuty na uwadze, na podstawie art. 368 kpc:

1) wnoszę o zmianę wyroku w całości i oddalenie powództwa w całości wobec pozwanego

  wraz z zasądzeniem od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów

  zastępstwa adwokackiego w obu instancjach według norm przepisanych;

  ewentualnie

2) wnoszę o uchylenie wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania

  wraz zasądzeniem kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego w obu

  instancjach według norm przepisanych.

Uzasadnienie

Sąd Okręgowy błędnie przyjął, że powód ma interes prawny w dochodzeniu ustalenia

wygaśnięcia umowy najmu. W zakresie ustalenia istnienia stosunku prawnego interes powoda

realizuje się w licznych sprawach o zasądzenie świadczenia – w tym przypadku czynszu

najmu. W niniejszej sprawie powód wniósł powództwo wyłącznie w celu zastopowania

dalszych powództw o świadczenie. W takim razie powód w postępowaniu o ustalenie chce

uzyskać orzeczenie prejudycjalne dla spraw o zasądzenie. Wobec tego powództwo o ustalenie

powinno ulec oddaleniu z powodu braku interesu prawnego. Pogląd taki był wielokrotnie

prezentowany w literaturze i orzecznictwie (zob. m.in. Andrzej Zieliński, Komentarz do art. 187 kpc, Warszawa 2020, s. 123 i podana tam

literatura i orzecznictwo). Należy zatem uznać, że interes prawny w rozumieniu art. 187 § 1 kpc

nie zachodzi, jeżeli osoba zainteresowana może za pomocą innej drogi, np. w procesie

o świadczenie, osiągnąć w pełni ochronę swoich praw.

Pogląd ten znajduje uzasadnienie w orzecznictwie. Tytułem przykładu należy podać, że Sąd Apelacyjny

w Krakowie w wyroku z 25-05-2023 (I ACa 543/23, niepubl.) stwierdził:

„W judykaturze i doktrynie od dawna utrwaliła się wykładnia, zgodnie z którą strona nie

ma interesu prawnego w żądaniu ustalenia stosunku prawnego lub prawa w sytuacji, gdy

ustalenie to miałoby być tylko przesłanką prejudycjalną w innym postępowaniu, które już

toczy się między stronami. W takim bowiem przypadku ustalenia takiego władny jest

dokonać samodzielnie, jako przesłanki rozstrzygnięcia, sąd orzekający w tym «drugim»

postępowaniu”.

Jest jasne, że podstawą rozstrzygnięcia przy żądaniu zasądzenia świadczenia jest ustalenie

stanu prawnego. Chodzi o ustalenie pozytywne – tzn. istnienie stosunku prawnego – jak

i negatywne – nieistnienie stosunku prawnego. Ustalenie pozytywne skutkuje zasądzenie

świadczenia, negatywne zaś – oddalenie powództwa o świadczenie. Tak też się dzieje

w niniejszej sprawie. Pozwany uzyskał pozytywny dla siebie wyrok zasądzający czynsz

najmu, co oznacza, że sąd rozpoznający tę sprawę uznał, że umowa najmu nie została

wypowiedziana.

Ustalenie Sądu Rejonowego we wskazanym powyżej wyroku jest wiążące dla wszystkich

sądów, a to właśnie na podstawie art. 365 § 1 kpc. Sąd Okręgowy w niniejszej sprawie nie

mógł ustalić, że jest inaczej. Odmienne ustalenie sądu w niniejszej sprawie jest chybione.

Prawidłowe ustalenie sądu w tej sprawie prowadzić musi do konkluzji, że umowa najmu nie

została wypowiedziana i ta kwestia jest już przesądzona w innym postępowaniu,

co powodować musi zmianę zaskarżonego wyroku i oddalenie powództwa.

Art. 130 § 1 kpc w sposób jednoznaczny nakazuje odroczenie rozprawy, wówczas gdy

sąd stwierdzi nieprawidłowość doręczenia wezwania. W niniejszej sprawie wezwanie

na ostatnią rozprawę nie zostało doręczone pozwanemu. Przyczyna, dla której tak się stało,

jest niezależna od zachowania się pozwanego. W tej sytuacji sąd powinien odroczyć rozprawę

i wyznaczyć nowy jej termin, zawiadamiając o tym pozwanego. W sprawie był składany

wniosek o odroczenie rozprawy, jednakże sąd go nie uwzględnił. Wobec powyższego zarzut

ten jest w pełni uzasadniony.

Mając powyższe na uwadze, wnoszę jak na wstępie.

______________________

(własnoręczny podpis)

Jan Kowalski

Załączniki:

– odpis apelacji

– pełnomocnictwo, w tym dowód uiszczenia opłaty sądowej od

wniosku o doręczenie zaskarżonego wyroku wraz z uzasadnieniem, bowiem opłatę tą zalicza

się na poczet opłaty od środka zaskarżenia – art. 13 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.