Apelacja

ul. Kwiatowa 12, 01-001 Warszawa, 2023-10-27

Jan Kowalski

Kancelaria Adwokacka "Lex"

ul. Kwiatowa 12, 01-001 Warszawa

Do

Sąd Apelacyjny w Warszawie

Wydział Cywilny

za pośrednictwem

Sąd Okręgowy w Warszawie

Wydział Cywilny

Powód: Elektro Sp. z o.o.

z siedzibą w ul. Elektryczna 15, 02-002 Warszawa

Pozwany: Anna Nowak, ul. Słoneczna 20, 03-003 Warszawa

reprezentowany przez adwokata Jana Kowalskiego

Sygn. akt I C 1234/23

Wartość przedmiotu zaskarżenia 15000 zł

Apelacja Pozwanego

od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie,

Wydziału Cywilnego z 2023-09-20, sygn. akt I C 1234/23

Na podstawie art. 367 § 1 k.p.c. w zw. z art. 368 § 1 pkt 1 k.p.c. w imieniu mojego Mocodawcy zaskarżam wyżej wskazany wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie, Wydziału Cywilnego z 2023-09-20, sygn. akt I C 1234/23 którego odpis wraz z uzasadnieniem doręczono pozwanemu w dniu 2023-09-25, w całości.

Na podstawie art. 367 § 1 k.p.c. w zw. z art. 368 § 1 pkt 1 k.p.c. w imieniu mojego Mocodawcy zaskarżam wyżej wskazany wyrok w całości.

Na podstawie art. 368 § 1 pkt 2 k.p.c. zaskarżonemu wyrokowi zarzucam:

mające wpływ na treść zaskarżonego wyroku naruszenie przepisów postępowania, a mianowicie: art. 6 k.c. w zw. z art. 232 k.p.c. i w zw. z art. 233 k.p.c., poprzez uznanie, że wprawdzie wyliczenia dochodzonej pozwem kwoty są hipotetyczne, to jednak zostały uznane za materiał wyjściowy dla Sądu Okręgowego w Warszawie przy określaniu wysokości zasądzonej kwoty, podczas gdy jest obowiązkiem powoda udowodnienie wysokości dochodzonego roszczenia wszelkimi środkami dowodowymi dopuszczalnymi przez kodeks postępowania cywilnego, i zaniechania powoda w tym zakresie nie mogą obciążać pozwanego.

Niezależnie od powyższego, mając na uwadze, że powód dochodzi roszczeń okresowych, których czas przedawnienia wynosi 3 lata, a pozew został wniesiony 2023-01-15 na podstawie art. 118 k.c., zgłaszam zarzut przedawnienia następujących roszczeń:

1) za dostawy energii elektrycznej w okresie od stycznia 2020 do grudnia 2020,

2) za dostawy energii elektrycznej w okresie od stycznia 2021 do grudnia 2021,

3) za dostawy energii elektrycznej w okresie od stycznia 2022 do grudnia 2022,

4) za dostawy energii elektrycznej w okresie od stycznia 2023 do marca 2023,

5) za dostawy energii elektrycznej w okresie od kwietnia 2023 do czerwca 2023.

Na podstawie art. 368 § 1 pkt 5 k.p.c. w zw. z art. 386 § 1 k.p.c. i art. 98 k.p.c. wnoszę o zmianę zaskarżonego wyroku w całości i oddalenie powództwa w całości wraz z zasądzeniem kosztów sądowych, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego według norm przepisanych.

Ewentualnie wnoszę o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez sąd I instancji.

Uzasadnienie

Jest rzeczą oczywistą, że do zasądzenia roszczenia potrzebne jest udowodnienie jego istnienia. Zgodnie z regułami dowodzenia – ten, kto żąda zasądzenia na swoją rzecz określonej kwoty, powinien udowodnić jej wysokość i skąd wynika obowiązek jej zapłaty.

Powód w pozwie wskazał wysokość dochodzonej kwoty. Jednakże nie można przyjąć, że powód określił, zgodnie z wymaganiami art. 187 § 1 kpc, wysokość dochodzonego roszczenia. Powód jedynie gołosłownie stwierdził, że na dochodzoną kwotę składają się należności z tytułu zużycia energii elektrycznej przez pozwanego. Powód nie udowodnił, że pozwany korzystał z energii elektrycznej, z gniazdek, z oświetlenia, z urządzeń elektrycznych i z sprzętów AGD. Pozwany w dalszym ciągu zaprzecza, że korzystał z energii elektrycznej, ponieważ lokal ten miał odłączony licznik. Powód nie przedstawił rzetelnego wyliczenia zużycia energii, określając to gołosłownie. Postępowanie cywilne nie może toczyć się pod wpływem gołosłownych twierdzeń powoda. Tym samym powód uchybił ciążącym na nim obowiązkom z art. 6 kc i art. 232 kpc.

Jednocześnie Sąd Okręgowy w Warszawie bezkrytycznie przyjął określoną przez powoda wysokość żądania jako punkt wyjścia do dalszych rozważań. Umknęło uwadze tego sądu, że powód uchybił podstawowej regule dowodzenia, że ten, kto czegoś żąda, powinien udowodnić fakty uzasadniające żądanie. Sąd I instancji zbyt pochopnie stwierdził, że niemożliwe jest dokładne określenie dochodzonego roszczenia, i w związku z tym posłużył się art. 322 k.p.c. Tym samym sąd ten wyręczył powoda w przeprowadzeniu dowodów, uchybiając art. 232 k.p.c. i art. 233 k.p.c. Przecież art. 322 k.p.c. powinien być stosowany wyjątkowo i tylko we wskazanych w nim sprawach. Stosowanie tego artykułu jest dopuszczalne wówczas, gdy zawiodły wszelkie próby dowodowe przewidziane w kodeksie postępowania cywilnego.

Sprawami, w których art. 322 k.p.c. może być stosowany, są natomiast sprawy: o odszkodowanie, o zadośćuczynienie, o rentę lub o alimenty. Należy zauważyć, że kodeks postępowania cywilnego przewiduje całą gamę środków dowodowych: dokumenty, zeznania świadków, opinie biegłych i inne. Nie jest zadaniem strony pozwanej wskazywanie powodowi, w jaki sposób powinien udowodnić swoje roszczenie. Sąd I instancji wobec faktu, że powód nie udowodnił dochodzonego roszczenia, powinien pozew oddalić, a nie stosować na korzyść powoda dobrodziejstwo wynikające z art. 322 k.p.c.

Zarzut przedawnienia jest na tyle oczywisty, że nie wymaga już bliższego uzasadnienia. Warto tylko zaznaczyć, że pozwany nigdy nie uznał roszczenia powódki. Zarzut zostaje zgłoszony na tym etapie postępowania, ponieważ pozwany nie był reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika i nie wiedział, że taki zarzut może zgłosić.

Mając powyższe na uwadze, wnoszę jak na wstępie.

______________________

(własnoręczny podpis)

Jan Kowalski

Adwokat

Załączniki:

– odpis apelacji,

– pełnomocnictwo,

– dowód doręczenia odpisu wyroku wraz z uzasadnieniem,

– dowód wniesienia opłaty sądowej od pozwu i opłaty sądowej od apelacji w tym dowód uiszczenia opłaty sądowej od wniosku o doręczenie zaskarżonego wyroku wraz z uzasadnieniem, bowiem opłatę tą zalicza się na poczet opłaty od środka zaskarżenia – art. 13 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.