Uchwała w sprawie wniosku
- Prawo
administracyjne
- Kategoria
uchwała
- Klucze
organy władzy, petycja, postępowanie administracyjne, proces decyzyjny, samorząd powiatowy, skarga, uchwała, wniosek
Uchwała w sprawie wniosku jest dokumentem uchwalonym przez organ władzy, mającym na celu podjęcie decyzji w konkretnej sprawie. Zazwyczaj określa działania, które należy podjąć, lub stanowi zalecenie odnośnie rozwiązania danej kwestii. Wniosek, który został poddany pod głosowanie i zaakceptowany, staje się obowiązującym postanowieniem organu.
Uchwała Nr 234/2023
Rady Powiatu Wrocławskiego
z dnia 25 października 2023 r.
w sprawie wniosku dotyczącego budowy nowego placu zabaw
Na podstawie art. 16a ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz.U. z 2022 r. poz. 1526), art. 63 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2023 r. poz. 1272) uchwala się, co następuje:
§ 1
Postanawia się uwzględnić wniosek, dotyczący budowy nowego placu zabaw przy ul. Kwiatowej
złożony przez Stowarzyszenie "Zielone Dzieciństwo".
§2
Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.
Przewodniczący Rady Powiatu
Jan Kowalski
Objaśnienia
Zgodnie z art. 63 § 1 KPA, wnioski składa się do organów właściwych ze względu na przedmiot wniosku. Natomiast zgodnie z art. 16a ust. 1 SamPowiatU, rada powiatu rozpatruje: skargi na działania zarządu powiatu i powiatowych jednostek organizacyjnych; wnioski oraz petycje składane przez obywateli; w tym celu powołuje komisję skarg, wniosków i petycji.
Jeżeli komisja skarg, wniosków i petycji uzna wniosek za zasadny, kieruje odpowiednie stanowisko lub projekt uchwały pod obrady rady powiatu. Jeżeli intencją rady powiatu jest uwzględnienie wniosku, podejmuje stosowną uchwałę w tej sprawie. Sposób załatwienia może sprowadzać się do uwzględnienia wniosku, nie ma też przeszkód, aby w uchwale podać, kiedy postulaty z wniosku zostaną zrealizowane.
W praktyce wątpliwości budzi, jakie pismo można zakwalifikować jako wniosek i jak odróżnić go od innych pism (skarg i petycji), składanych do rady powiatu.
Przepis art. 63 KPA nie zawiera definicji wniosku, określa jedynie, co może być jego przedmiotem - mogą to być w szczególności sprawy ulepszenia organizacji, wzmocnienia praworządności, usprawnienia pracy i zapobiegania nadużyciom, ochrony własności, lepszego zaspokajania potrzeb ludności.
Powyższe wyliczenie jest przykładowe, na co wskazuje zwrot „w szczególności”. W doktrynie wskazuje się, że treścią wniosku jest propozycja poprawy działania organu, do którego jest on skierowany (por. red. Anna Nowak, red. Piotr Wiśniewski, Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz, Legalis/el. 2022).
Różnica między wnioskiem a skargą polega na tym, że skarga jest wyrazem niezadowolenia z działania organu, jej przedmiotem są zarzuty względem tego działania. Natomiast przedmiotem wniosku jest propozycja na przyszłość, chęć ulepszenia istniejącego stanu rzeczy.
Większym problemem jest odróżnienie wniosku od petycji. Zgodnie bowiem z art. 2 ust. 1 PetycjeU, przedmiotem petycji może być żądanie, w szczególności, zmiany przepisów prawa, podjęcia rozstrzygnięcia lub innego działania w sprawie dotyczącej podmiotu wnoszącego petycję, życia zbiorowego lub wartości wymagających szczególnej ochrony w imię dobra wspólnego, mieszczących się w zakresie zadań i kompetencji adresata petycji.
W doktrynie wskazuje się, że kryterium rozróżnienia petycji i wniosku jest stopień konkretyzacji sformułowanego żądania. Innymi słowy, żądanie petycji jest mniej skonkretyzowane i tym samym bardziej ogólne, natomiast wniosek zawiera żądanie konkretne, ograniczające możliwe sposoby reakcji jego adresata (por. Maria Kowalska, Jan Zieliński (red), Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz. Wyd. 5, Warszawa 2021, Legalis).
Innym kryterium proponowanym w doktrynie jest, czy pismo zawiera konkretne działania, jakie podjąć ma organ, do którego pismo jest kierowane. „Gdy więc skierowane do organów władz publicznych wystąpienie ogranicza się do żądania poprawy jakiegoś stanu rzeczy, a nie zawiera pewnego planu działania, który ma do tego prowadzić, pismo takie należy kwalifikować jako wniosek. W sytuacji zaś, gdy będzie ono miało szczegółowy charakter i zostanie w nim wskazane, w jaki konkretny sposób (np. przez wszczęcie w określonej sprawie postępowania administracyjnego z urzędu, wydanie aktu normatywnego, podjęcie konkretnej czynności społeczno-organizatorskiej) należy zrealizować zgłoszony postulat, w tym – w jakiej formie prawnej ma to nastąpić – trzeba je kwalifikować jako petycję (zob. Tomasz Nowak, Petycja, skarga, wniosek..., s. 120–125)” – por. Anna Wiśniewska, Piotr Kowalski, Ustawa o petycjach [w:] Petycje, skargi i wnioski. Dział VIII Kodeksu postępowania administracyjnego. Ustawa o petycjach. Komentarz, Wyd. 2, Kraków 2020.
Należy jednak pamiętać, że zarówno art. 63 KPA dotyczący przedmiotu wniosku, co i art. 2 ust. 1 PetycjeU dotyczący przedmiotu petycji, posługują się sformułowaniem „w szczególności”, a zatem katalog żądań, które mogą być przedmiotem wniosku lub petycji, jest przykładowy. Możliwe jest zatem formułowanie zarówno wniosków, jak i petycji dotyczących innych spraw, a to z kolei oznacza, że zakresy tych pojęć się krzyżują.
Potwierdza to wyrok WSA w Warszawie, który jako wniosek zakwalifikował pismo dotyczące zmiany studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego: „W ocenie Sądu ani wykładnia językowa (zwrot: „w szczególności”), ani wykładnia celowościowa, nie wyłączają z kategorii wniosku w rozumieniu art. 63 KPA podania o zmianę uchwały dotyczącej studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego. Chodzi tu przecież o działania przyszłe, których podjęcia oczekuje autor wniosku (tj. wszczęcie procedury zmiany studium), a nadto dotyczące ochrony własności. To, że autor wniosku nie musi się legitymować interesem prawnym (wniosek jest tzw. środkiem powszechnym), nie oznacza przecież, że osoba składająca dany wniosek do rady miasta nie może działać we własnym interesie prawnym lub faktycznym. Prawo tego nie zabrania. Wykładając art. 63 KPA należy przy tym przyjmować szeroką definicję wniosku, albowiem prawo do składania wniosków jest uprawnieniem gwarantowanym w Konstytucji RP (art. 63)” (por. wyr. WSA w Warszawie z 15 lipca 2022 r., II SA/Wa 543/22, Legalis).
Wniosek powinien być załatwiony w ciągu miesiąca, a w przypadku niezałatwienia wniosku w terminie, stosuje się odpowiednio art. 36–37 KPA (art. 63 § 1 w związku z art. 37 KPA).
W przypadku niezałatwienia sprawy w terminie, wnioskodawcy służy prawo wniesienia skargi (art. 52 KPA). Wnioskodawcy nie przysługuje natomiast skarga na bezczynność do sądu administracyjnego, co potwierdza orzecznictwo: „Przedmiotem wniosku mogą być w szczególności sprawy ulepszenia organizacji, wzmocnienia praworządności, usprawnienia pracy i zapobiegania nadużyciom, ochrony własności, lepszego zaspokajania potrzeb ludności – art. 63 KPA. Informacji o sposobie załatwienia tego rodzaju skargi i wniosków skarżący (wnioskodawca) uzyskuje na podstawie art. 36 lub odpowiednio 37 KPA – bezczynności organów w tym zakresie nie podlegają jednak zaskarżeniu do sądu administracyjnego (por. post. WSA w Warszawie z 10 marca 2022 r., II SA/Wa 234/22, Legalis, i powołane w nim orzeczenia, oraz wyr. WSA w Krakowie z 20 stycznia 2022 r., II SA/Kr 123/22, Legalis).
Zgodnie z art. 63 § 1 KPA, wnioskodawcy niezadowolonemu ze sposobu załatwienia wniosku służy prawo wniesienia skargi w trybie określonym w rozdziale 1 niniejszego działu. Również w tym przypadku wnioskodawcy nie przysługuje prawo wniesienia skargi do sądu administracyjnego: „Zgodnie z art. 63 § 1 KPA wnioskodawcy niezadowolonemu ze sposobu załatwienia wniosku służy prawo wniesienia skargi w trybie określonym w rozdziale 1 działu VIII. Nie jest to jednak skarga składana do sądu administracyjnego, a zgodnie z art. 52 k.p.a. skargi takie składa się do organów właściwych do ich rozpatrzenia” (por. post. WSA w Łodzi z 5 kwietnia 2022 r., II SA/Łd 1234/21, Legalis).
Podsumowując, uchwała w sprawie wniosku jest istotnym dokumentem, który formalnie potwierdza decyzję organu władzy w konkretnej sprawie. Jej treść stanowi wiążące wytyczne lub zalecenia, które muszą zostać zrealizowane. Jest to istotny element procesu podejmowania decyzji oraz regulacji kwestii będących przedmiotem uchwały.