Decyzja o uchyleniu zasiłku stałego

(Warszawa, 2023-10-26)

(Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w Warszawie i

Pan/Pani Jan Kowalski

ul. Kwiatowa 12/4 00-000 Warszawa –

Decyzja

Na podstawie art. 104, art. 163 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 2096 ze zm.) oraz art. 106 ust. 5 w związku z art. 11 ust. 2, art. 2 ust. 1, art. 4 i art. 37 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1507) oraz Zarządzenia Nr 123 Prezydenta Miasta Warszawa Nr 456 z dnia 2022-01-15 w sprawie upoważnienia pracowników Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Warszawie do prowadzenia postępowania, wydawania postanowień i decyzji administracyjnych w indywidualnych sprawach z zakresu pomocy społecznej należących do właściwości gminy

postanawiam

uchylić decyzję nr MOPS/ZS/1234/2023 z dnia 2023-01-10 r. w sprawie przyznania zasiłku stałego od dnia 2023-02-01 r. do dnia 2023-07-31 i odmawiam przyznania świadczenia od dnia 2023-10-26 r.

Uzasadnienie

Na podstawie art. 106 ust. 5 ustawy o pomocy społecznej decyzję administracyjną zmienia się lub uchyla na niekorzyść strony bez jej zgody w przypadku zmiany przepisów prawa, zmiany sytuacji dochodowej lub osobistej strony, pobrania nienależnego świadczenia, a także można zmienić lub uchylić decyzję, jeżeli wystąpiły przesłanki, o których mowa w art. 11, art. 12 i art. 107 ust. 5. Zmiana decyzji administracyjnej na korzyść strony nie wymaga jej zgody. Zgodnie z art. 11 ust. 2 ustawy o pomocy społecznej brak współdziałania osoby lub rodziny z pracownikiem socjalnym lub asystentem rodziny, o którym mowa w przepisach o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej, w rozwiązywaniu trudnej sytuacji życiowej, odmowa zawarcia kontraktu socjalnego, niedotrzymywanie jego postanowień, nieuzasadniona odmowa podjęcia zatrudnienia, innej pracy zarobkowej przez osobę bezrobotną lub nieuzasadniona odmowa podjęcia lub przerwanie szkolenia, stażu, przygotowania zawodowego w miejscu pracy, wykonywania prac interwencyjnych, robót publicznych, prac społecznie użytecznych, a także odmowa lub przerwanie udziału w działaniach w zakresie integracji społecznej realizowanych w ramach Programu Aktywizacja i Integracja, o których mowa w przepisach o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, lub nieuzasadniona odmowa podjęcia leczenia odwykowego w zakładzie lecznictwa odwykowego przez osobę uzależnioną mogą stanowić podstawę do odmowy przyznania świadczenia, uchylenia decyzji o przyznaniu świadczenia lub wstrzymania świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej. Na podstawie posiadanej dokumentacji stwierdzono, że stronie decyzją nr MOPS/ZS/1234/2023 z dnia 2023-01-10 r. przyznano zasiłek stały od dnia 2023-02-01 r. do dnia 2023-07-31 r. W trakcie realizacji świadczenia, w związku ze zmianą przepisów ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1270 ze zm.) wynikających z przepisów art. 1 pkt 5 lit. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2017 r. poz. 38), dnia 1 października 2017 r. obniżona została ustawowa granica wieku uprawniająca do ubiegania się o świadczenie emerytalne. Dla mężczyzn granica ta została ustalona na ukończony 65. rok życia. W trakcie przeprowadzonego w dniu 2023-09-20 r. wywiadu ustalono, że strona w dniu 2023-09-15 r. ukończyła 65. rok życia, co, w rozumieniu przepisu art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych w aktualnie obowiązującym brzmieniu, uprawnia stronę do świadczenia emerytalnego. Zgodnie z przepisem art. 4 ustawy o pomocy społecznej osoby i rodziny korzystające z pomocy społecznej są zobowiązane do współdziałania w rozwiązywaniu ich trudnej sytuacji życiowej. Ponadto, zgodnie z przepisem art. 2 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej, pomoc społeczna jest instytucją polityki społecznej państwa, mającą na celu umożliwienie osobom i rodzinom przezwyciężanie trudnych sytuacji życiowych, których nie są one w stanie pokonać, wykorzystując własne uprawnienia, zasoby i możliwości. W ocenie organu regulacje zawarte w ww. przepisach uprawniały organ do zobowiązania strony do złożenia wniosku o ustalenie uprawnień do świadczenia emerytalnego, w związku ze spełnieniem ustawowych przesłanek nabycia tego świadczenia. Strona zobligowana została do złożenia takiego wniosku m.in. podczas przeprowadzonego w dniu 2023-09-20 r. wywiadu środowiskowego. W dniu 2023-10-01 r. wszczęto z urzędu postępowanie w sprawie uchylenia decyzji nr MOPS/ZS/1234/2023 z 2023-01-10 r. w sprawie przyznania zasiłku stałego w związku z brakiem współpracy z pracownikiem socjalnym. Zawiadomienie zostało doręczone stronie w dniu 2023-10-03 r. Wszczęcie postępowania było następstwem złożonego przez stronę w dniu 2023-09-28 r. oświadczenia, że nie złożyła wniosku o ustalenie uprawnień do świadczenia emerytalnego. Stwierdza się, że do dnia wydania niniejszej decyzji strona nadal nie złożyła wniosku o ustalenie uprawnień do świadczenia emerytalnego. Należy wskazać w tym miejscu, że obowiązek współdziałania z organami pomocy społecznej w rozwiązywaniu swojej trudnej sytuacji życiowej stanowi następstwo zasady subsydiarności wyrażonej w art. 2 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej. Konstrukcja tej zasady wskazuje, że organy pomocy społecznej nie wyręczają obywatela z obowiązku utrzymywania się w trudnej życiowo sytuacji, ale wymagają od niego aktywności w pokonywaniu problemów życiowych. Brak aktywności ze strony wnioskodawcy uprawnia organ do powstrzymania się udzielenia świadczenia (za uzasadnieniem wyroku NSA z dnia 19 grudnia 2016 r., I OSK 1512/16). Ponadto przepis art. 11 ust. 2 ustawy o pomocy społecznej, dotyczący braku współdziałania osoby z pracownikiem socjalnym w rozwiązywaniu trudnej sytuacji życiowej, może stanowić podstawę do odmowy przyznania świadczenia, uchylenia decyzji o przyznaniu świadczenia lub wstrzymania świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej. Przepisy nie precyzują realizacji obowiązku współpracy, zatem kwestia oceny postawy wnioskodawcy pozostawiona jest w tym zakresie ocenie organów pomocowych. W orzecznictwie sądów administracyjnych prezentowane jest stanowisko, że przez współdziałanie osoby ubiegającej się o pomoc należy rozumieć gotowość do podjęcia współpracy z pracownikiem socjalnym oraz skorzystanie z uzasadnionych i rozsądnych propozycji pracownika socjalnego pomagających osobie przezwyciężyć trudne sytuacje życiowe, w jakich się znalazła, w celu „wyjścia” wnioskodawcy z systemu pomocy społecznej i umożliwienia mu samodzielnego i odpowiedzialnego życia w społeczeństwie. Egzekwowanie od podopiecznych pomocy społecznej obowiązku współdziałania z organem pomocowym jest istotne również z tego powodu, że pomoc ta nie może się sprowadzać do prostego rozdawnictwa świadczeń i tym samym wykształcania nieprawidłowych nawyków. W związku z tym uzasadnione jest stwierdzenie, że bierna bądź roszczeniowa postawa podmiotów objętych pomocą społeczną może spowodować odmowę przyznania świadczenia bądź wstrzymanie wypłaty świadczenia (za uzasadnieniem wyroku NSA z dnia 29 czerwca 2016 r., I OSK 767/16). Mając powyższe na względzie, stwierdza się, że strona nie współdziała z pracownikiem socjalnym w rozwiązaniu trudnej sytuacji życiowej, co zgodnie z art. 11 ust. 2 ustawy o pomocy społecznej skutkuje uchyleniem decyzji o przyznaniu świadczenia pieniężnego z pomocy społecznej w formie zasiłku stałego. Wobec powyższego decyzja jest uzasadniona i w związku z tym orzeczono jak na wstępie.

Pouczenie

Zgodnie z art. 127a § 1 ustawy – Kodeks postępowania administracyjnego w trakcie biegu terminu do wniesienia odwołania strona może zrzec się prawa do wniesienia odwołania wobec organu administracji publicznej, który wydał decyzję. Zgodnie z art. 127a § 2 ustawy – Kodeks postępowania administracyjnego z dniem doręczenia organowi administracji publicznej oświadczenia o zrzeczeniu się prawa do wniesienia odwołania przez ostatnią ze stron postępowania decyzja staje się ostateczna i prawomocna. Zgodnie z art. 130 § 4 ustawy – Kodeks postępowania administracyjnego decyzja podlega wykonaniu przed upływem terminu do wniesienia odwołania, jeżeli jest zgodna z żądaniem wszystkich stron lub jeżeli wszystkie strony zrzekły się prawa do wniesienia odwołania.

Środki odwoławcze

Od niniejszej decyzji przysługuje odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie za pośrednictwem organu, który wydał decyzję, w terminie 14 dni od dnia otrzymania decyzji. ul. Marszałkowska 2/4 00-000 Warszawa

(Anna Nowak)

Decyzję otrzymują: 1. Wnioskodawca 2. Pracownik socjalny