Zarządzenie w sprawie instrukcji kancelaryjnej i wykazów akt
- Prawo
administracyjne
- Kategoria
instrukcja
- Klucze
archiwizacja, efektywne zarządzanie archiwami, instrukcja kancelaryjna, klasyfikacja dokumentów, kwalifikowanie dokumentacji, systematyzacja akt, wykaz akt, zarządzenie
Zarządzenie w sprawie instrukcji kancelaryjnej i wykazów akt określa zasady postępowania w zakresie prowadzenia kancelarii urzędów i instytucji oraz tworzenia wykazów akt. Dokument ten ma na celu uporządkowanie dokumentacji oraz zachowanie porządku i efektywności w zarządzaniu aktami. Instrukcja kancelaryjna oraz wykazy akt stanowią podstawowe narzędzia organizacji i przechowywania dokumentacji, co przyczynia się do sprawnego funkcjonowania instytucji.
Zarządzenie Spółdzielnia Mieszkaniowa "Słonecznik"
(Zarząd Spółdzielni)
z dnia 15 marca 2024 r.
w sprawie instrukcji kancelaryjnej oraz jednolitych rzeczowych wykazów akt
Na podstawie statutu Spółdzielnia Mieszkaniowa "Słonecznik" w związku z art. 6 ust. 2b pkt 1 i 2 ustawy z 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach (Dz.U. z 2018 r. poz. 217, ze zm.) zarządza się, co następuje:
§1
(Zakres przedmiotowy)
1. Zarządzenie określa:
1) instrukcję kancelaryjną;
2) zasady klasyfikowania i kwalifikowania dokumentacji w formie jednolitych rzeczowych wykazów akt.
2. Ilekroć w zarządzeniu jest mowa o kierowniku podmiotu, należy przez to rozumieć Zarząd Spółdzielni Mieszkaniowej "Słonecznik".
3. W stosunku do organów stanowiących gminy, powiatu i województwa zadania w zakresie postępowania z dokumentacją i wykonywania czynności kancelaryjnych realizują odpowiednie podmioty i kierownicy tych podmiotów.
§2
(Definicje)
Określenia użyte w zarządzeniu oznaczają:
1. akta sprawy – dokumentację, w szczególności tekstową, fotograficzną, rysunkową, dźwiękową, filmową, multimedialną, zawierającą informacje potrzebne przy rozpatrywaniu danej sprawy oraz odzwierciedlającą przebieg jej załatwiania i rozstrzygania;
2. archiwista – realizującego zadania archiwum zakładowego pracownika podmiotu;
3. kierownik komórki organizacyjnej – osobę kierującą komórką organizacyjną lub osobę upoważnioną do wykonywania jej zadań;
4. komórka organizacyjna – wydzieloną organizacyjnie część podmiotu, w szczególności wydział, dział, oddział, biuro, referat lub samodzielne stanowisko pracy;
5. metadane – zestaw usystematyzowanych informacji, logicznie powiązanych z przesyłką, sprawą lub inną dokumentacją, ułatwiających ich wyszukiwanie, kontrolę, zrozumienie i długotrwałe przechowywanie oraz zarządzanie;
6. odwzorowanie cyfrowe – dokument elektroniczny będący kopią elektroniczną dowolnej treści zapisanej w postaci innej niż elektroniczna, umożliwiający zapoznanie się z tą treścią i jej zrozumienie, bez konieczności bezpośredniego dostępu do pierwowzoru;
7. pismo – wyrażoną tekstem informację, stanowiącą odrębną całość znaczeniową, niezależnie od sposobu jej utrwalenia;
8. prowadzący sprawę – osobę załatwiającą merytorycznie daną sprawę, realizującą w tym zakresie przewidziane czynności kancelaryjne, w szczególności rejestrowanie sprawy, przygotowywanie projektów pism w sprawie, dbanie o terminowość załatwienia sprawy i kompletowanie akt sprawy;
9. przesyłka – dokumentację otrzymaną lub wysyłaną przez podmiot, w każdy możliwy sposób, w tym dokumenty elektroniczne przesyłane za pośrednictwem elektronicznej skrzynki podawczej, określonej w art. 3 pkt 4 ustawy z 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz.U. Nr 64, poz. 565 ze zm.);
10. skład chronologiczny – uporządkowany zbiór dokumentacji w postaci nieelektronicznej, w układzie wynikającym z kolejności wprowadzenia do systemu EZD, utworzony w podmiocie, w którym wprowadzono system EZD;
11. skład informatycznych nośników danych – uporządkowany zbiór informatycznych nośników danych zawierających dokumentację w postaci elektronicznej;
12. sprawa – zdarzenie lub stan rzeczy, w tym z zakresu postępowania administracyjnego, wymagające rozpatrzenia i podjęcia czynności służbowych lub przyjęcia do wiadomości;
13. system EZD – system teleinformatyczny do elektronicznego zarządzania dokumentacją umożliwiający wykonywanie w nim czynności kancelaryjnych, dokumentowanie przebiegu załatwiania spraw oraz gromadzenie i tworzenie dokumentów elektronicznych;
14. system tradycyjny – system wykonywania czynności kancelaryjnych, dokumentowania przebiegu załatwiania spraw, gromadzenia i tworzenia dokumentacji w postaci nieelektronicznej, z możliwością korzystania z narzędzi informatycznych do wspomagania procesu obiegu dokumentacji w tej postaci;
15. teczka aktowa – materiał biurowy używany w systemie tradycyjnym do przechowywania dokumentacji w postaci nieelektronicznej.
§3
(Odesłanie do załącznika)
Instrukcja kancelaryjna, określająca szczegółowe zasady i tryb wykonywania czynności kancelaryjnych w podmiotach, stanowi załącznik do zarządzenia.
§4
(Zasady klasyfikowania i kwalifikowania akt)
1. Dokumentacja powstająca w podmiocie i do niego napływająca jest klasyfikowana i kwalifikowana na podstawie jednolitego rzeczowego wykazu akt; zwanego dalej wykazem akt; przez oznaczanie, rejestrację i łączenie dokumentacji w akta spraw albo jej grupowanie jako dokumentacji nietworzącej akt spraw.
2. Jeżeli w działalności podmiotu pojawią się nowe zadania, klasy w wykazie akt odpowiadające tym zadaniom wprowadza się przed pojawieniem się dokumentacji związanej z realizacją tych zadań.
3. Konstrukcja wykazu akt opiera się na:
1) jednolitości klasyfikowania dokumentacji w oparciu o kryteria rzeczowe;
2) systemie klasyfikacji dziesiętnej;
3) ustaleniu kwalifikacji archiwalnej dla klas na końcowym etapie podziału w wykazie akt.
4. Jednolitość klasyfikacji dokumentacji, o której mowa w ust. 3 pkt 1, polega na jej niezależności od struktury organizacyjnej podmiotu i od podziału kompetencji wewnątrz podmiotu.
5. Oparcie budowy wykazu akt na systemie klasyfikacji dziesiętnej, o której mowa w ust. 3 pkt 2, polega na dokonaniu podziału wszystkich zagadnień, którymi zajmuje się dany podmiot, a tym samym całości wytwarzanej i gromadzonej w związku z tym dokumentacji, na maksymalnie 10 klas pierwszego rzędu; zwanych dalej klasami głównymi. W ramach każdej klasy głównej dokonuje się podziału na klasy drugiego rzędu (minimum – 2, maksimum – 10). Dalszy podział klas na klasy kolejnych rzędów jest dokonywany analogicznie, aż do stworzenia klasy końcowej, czyli klasy oznaczonej kategorią archiwalną, dla której prowadzi się spis spraw lub w ramach której grupuje się dokumentację bez wymogu rejestracji w ramach spraw.
6. Ustalenie dla klas końcowych kwalifikacji archiwalnej polega na przyporządkowaniu tym klasom oznaczeń kategorii archiwalnej, wynikających odpowiednio z przepisów wydanych na podstawie art. 5 ust. 2 lub ust. 2b ustawy z 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach; zwanej dalej ustawą.
7. Każda klasa otrzymuje symbol klasyfikacyjny stanowiący kombinację cyfr:
1) dla klas pierwszego rzędu to symbole jednocyfrowe od „0” do „9”;
2) dla klas drugiego rzędu to symbole dwucyfrowe od „00” do „99”;
3) dla klas trzeciego rzędu to symbole trzycyfrowe od „000” do „999”;
4) dla klas czwartego rzędu to symbole czterocyfrowe od „0000” do „9999”.
8. Wolne klasy wykazu akt mogą być wykorzystane przez podmioty do dodania nowych klas.
9. Na opis klasy w wykazie akt składają się:
1) symbol klasyfikacyjny, o którym mowa w ust. 7;
2) hasło klasyfikacyjne, czyli sformułowanie nazwy zagadnienia;
3) w przypadku klas końcowych – kategoria archiwalna, o której mowa w ust. 6.
10. Na opis klasy może składać się, w razie potrzeby, uszczegółowienie hasła klasyfikacyjnego przez wyjaśnienia i szczegółowy komentarz na temat rodzaju dokumentacji, sposobu jej prowadzenia, nietypowych metod liczenia okresów przechowywania lub określenia kryteriów dla przyszłej ekspertyzy archiwalnej.
§5
(Określenie daty wejścia w życie)
Rozporządzenie wchodzi w życie 1 kwietnia 2024 r.
Zarządzenie w sprawie instrukcji kancelaryjnej i wykazów akt to ważny dokument normatywny regulujący zasady postępowania w zakresie dokumentacji urzędowej. Dzięki sprecyzowanym wytycznym w nim zawartym, możliwe jest skuteczne zarządzanie obiegiem dokumentów oraz śledzenie informacji. Stosowanie się do wytycznych zawartych w tym zarządzeniu pozwala na uporządkowanie i bezpieczne przechowywanie akt, co jest kluczowe dla działania efektywnego urzędu.