Postanowienie w sprawie wniosku o wystąpienie z postanowieniem sygnalizacyjnym

III SA/Wa 1234/23 15.05.2024

POSTANOWIENIE

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Kowalska

po rozpoznaniu w dniu 15.05.2024

na posiedzeniu niejawnym

wniosku Jana Nowaka

o wystąpienie przez Sąd z postanowieniem sygnalizacyjnym

w sprawie ze skargi Jana Nowaka

na decyzję Wojewody Mazowieckiego

z dnia 12.03.2024 nr WA.12345/2024

w przedmiocie zwrotu wywłaszczonej nieruchomości

postanawia

oddalić wniosek

Anna Kowalska (podpis sędziego)

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 20.04.2024 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżoną przez Jana Nowaka decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia 12.03.2024 nr WA.12345/2024 w przedmiocie zwrotu wywłaszczonej nieruchomości oraz poprzedzającą ją decyzję Starosty Warszawskiego z dnia 01.02.2024 nr ST.67890/2024.

Pismem z dnia 05.05.2024, Jan Nowak zwrócił się do Sądu z wnioskiem o poinformowanie właściwych organów, w trybie art. 155 § 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, o naruszeniu Konstytucji RP przez organy administracji w celu wyeliminowania na przyszłość nierzetelnego i niezgodnego z prawem orzekania Wojewody Mazowieckiego oraz Starosty Warszawskiego.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Stosownie do art. 155 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r. poz. 329), w razie stwierdzenia w toku rozpoznawania sprawy istotnych naruszeń prawa lub okoliczności mających wpływ na ich powstanie, skład orzekający sądu może, w formie postanowienia, poinformować właściwe organy lub ich organy zwierzchnie o tych uchybieniach.

Z treści powołanego przepisu wynika, że adresatem normy w niej wyrażonej jest sąd orzekający. Jednocześnie w przepisie tym ustawodawca zawarł sformułowanie "skład orzekający sądu może", które należy rozumieć w ten sposób, że wydanie postanowienia sygnalizacyjnego jest fakultatywnym uprawnieniem Sądu, czyli Sąd może wydać to postanowienie, lecz nie ma takiego obowiązku.

Należy także zwrócić uwagę na pogląd wyrażony w doktrynie, zgodnie z którym pojęcie istotnego naruszenia prawa należy rozumieć jako naruszenie prawa tego rodzaju, że choć nie może ono stanowić bezpośredniej podstawy do uchylenia zaskarżonej decyzji, to powoduje ono oczywiste i niebudzące wątpliwości nieprawidłowości w rozumieniu lub stosowaniu prawa.

Jest to naruszenie tego rodzaju, że pomimo, iż nie miało ono bezpośredniego wpływu na wynik sprawy, to w sposób niewątpliwy naruszone zostały przepisy prawa materialnego lub procesowego (por. Piotr Wiśniewski, Uprawnienia sygnalizacyjne sądu administracyjnego, ATDP 2006, nr 1, s. 101). Tymczasem w przedmiotowej sprawie Sąd doszedł do przekonania, że zarówno zaskarżona, jak i poprzedzająca ją decyzja zostały wydane z naruszeniem prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy, co stanowiło podstawę do uchylenia obydwu rozstrzygnięć i co zostało wyjaśnione w motywach uzasadnienia wyroku z dnia 20.04.2024.

Mając na uwadze powyższe należało stwierdzić, że wniosek skarżącego dotyczy postanowienia sygnalizacyjnego, którego wydanie leży wyłącznie w gestii Sądu, wobec zaś stwierdzenia braku podstaw do wystąpienia sygnalizacyjnego wniosek zgłoszony przez Jana Nowaka należy uznać za niezasadny.

W tym stanie rzeczy orzeczono, na podstawie art. 155 § 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, jak w postanowieniu.

Anna Kowalska (podpis sędziego)