Skarga na decyzję administracyjną
- Prawo
administracyjne
- Kategoria
skarga
- Klucze
decyzja administracyjna, naruszenie prawa, odmowa wymeldowania, postępowanie, skarga, tymczasowe aresztowanie, uchylenie decyzji
Skarga na decyzję administracyjną to oficjalne pismo, które składane jest w odpowiedzi na wydane przez organ administracji publicznej postanowienie lub inny akt administracyjny. Jest to krok wymagany, aby podjąć próbę zmiany decyzji lub uzyskania odszkodowania w przypadku naruszenia praw podmiotu. Skarga powinna zawierać uzasadnienie swoich roszczeń oraz być złożona w odpowiedniej formie i terminie. Jest to istotny element w procedurze administracyjnej mający na celu zapewnienie obywatelom ochrony ich praw i interesów.
(Prokuratura Rejonowa Warszawa-Śródmieście)
ul. Marszałkowska 100, 00-001 Warszawa, 15.05.2024 r.
II WSC 1234/24
Spółdzielnia Mieszkaniowa "Słonecznik"
w Warszawie
ul. Kwiatowa 1, 00-002 Warszawa
ul. Polna 22, 02-003 Warszawa
za pośrednictwem:
Kancelaria Radcy Prawnego
"Lex" Anna Kowalska w
ul. Lipowa 4, 00-004 Warszawa
ul. Słoneczna 5, 00-005 Warszawa
Skarżący: Spółdzielnia Mieszkaniowa "Słonecznik" w Warszawie
ul. Kwiatowa 1, 00-002 Warszawa
Organ: Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Warszawie
ul. Krucza 6, 00-006 Warszawa
Uczestnik: Janina Nowak
adres dla doręczeń:
Areszt Śledczy w Warszawie
ul. Rakowiecka 37, 02-521 Warszawa
SKARGA
I. Działając na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.), zaskarżam ostateczną decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 10.04.2024 r. SKO.II.WSC.123/2024 w przedmiocie odmowy wymeldowania Janiny Nowak w całości .
II. Na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.) zaskarżonej decyzji zarzucam naruszenie prawa materialnego, a mianowicie art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 24 września 2010 r. o ewidencji ludności (Dz.U. z 2019 r. poz. 1397), które miało wpływ na wynik sprawy poprzez bezpodstawne przyjęcie, że opuszczenie przez Janinę Nowak miejsca stałego pobytu, tj. lokalu przy ul. Kwiatowa 1/3, 00-002 Warszawa, ma charakter przejściowy i nie doszło do trwałego zerwania jej więzi z lokalem, a w konsekwencji uznanie, że orzeczenie o wymeldowaniu wymienionej było przedwczesne, co skutkowało uchyleniem decyzji Urzędu Dzielnicy Śródmieście m. st. Warszawy z dnia 15.02.2024 r. UDS.II.WSC.12/2024 i orzeczeniem o odmowie wymeldowania Janiny Nowak, podczas gdy Janina Nowak opuściła lokal w dniu 20.12.2022 r. i od tego czasu nie ma możliwości przebywania w lokalu w związku ze stosowanym środkiem zapobiegawczym w postaci tymczasowego aresztowania.
III. Na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.) zaskarżonej decyzji zarzucam naruszenie przepisów postępowania, a mianowicie art. 7, art. 77 § 1 i art. 80 k.p.a., które mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy, polegające na niezebraniu i nierozpatrzeniu całego materiału dowodowego, co doprowadziło do błędnego uznania, jedynie w oparciu o twierdzenie uczestniczki postępowania Janiny Nowak, że w lokalu przy ul. Kwiatowa 1/3, 00-002 Warszawa znajdują się nadal jej rzeczy osobiste i majątek ruchomy.
IV. Na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.) wnoszę o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości .
Uzasadnienie
Na wniosek Spółdzielni Mieszkaniowej "Słonecznik" w Warszawie, decyzją z dnia 15.02.2024 r. UDS.II.WSC.12/2024, Urząd Dzielnicy Śródmieście m. st. Warszawy orzekł o wymeldowaniu Janiny Nowak ze stałego miejsca pobytu przy ul. Kwiatowa 1/3, 00-002 Warszawa, w trybie art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 24 września 2010 r. o ewidencji ludności (Dz.U. z 2019 r. poz. 1397). Na skutek odwołania Janiny Nowak, decyzją z dnia 10.04.2024 r. SKO.II.WSC.123/2024, Samorządowe Kolegium Odwoławcze uchylił w całości decyzję Urzędu Dzielnicy Śródmieście m. st. Warszawy i orzekł o odmowie wymeldowania Janiny Nowak.
Analiza uzasadnienia decyzji organu odwoławczego wskazuje, iż organ ten uznał, że Janina Nowak wprawdzie nie mieszka w miejscu stałego pobytu, tj. w lokalu przy ul. Kwiatowa 1/3, 00-002 Warszawa, od 20.12.2022 r. w związku z tymczasowym aresztowaniem w toku postępowania karnego, jednak nie oznacza to automatycznie, że doszło do spełnienia przesłanek określonych w art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 24 września 2010 r. o ewidencji ludności (Dz.U. z 2019 r. poz. 1397). W ocenie organu nie doszło bowiem do trwałego zerwania więzi wymienionej z lokalem, a jego opuszczenie ma jedynie charakter przejściowy. Organ wziął pod uwagę, że wymieniona posiada tytuł prawny do lokalu i nadal znajduje się w nim jej majątek ruchomy oraz rzeczy osobiste oraz że deklaruje chęć powrotu do miejsca zameldowania po zakończeniu tymczasowego aresztowania lub odbywania kary pozbawienia wolności. Organ wskazał, że Janina Nowak została skazana na karę 3 lat pozbawienia wolności, niemniej wyrok ten nie jest prawomocny, został bowiem zaskarżony przez obrońcę Janiny Nowak, stąd wynik postępowania karnego nie jest znany. W tym stanie rzeczy Samorządowe Kolegium Odwoławcze uznał orzeczenie o wymeldowaniu Janiny Nowak za przedwczesne.
Powyższa decyzja w ocenie skarżącego nie może się ostać.
Na wstępie wskazać należy, że zgodnie z art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 24 września 2010 r. o ewidencji ludności (Dz.U. z 2019 r. poz. 1397) przesłanki do wymeldowania zachodzą w przypadku opuszczenia miejsca stałego pobytu, tj. miejsca stałego zamieszkania w określonej miejscowości pod oznaczonym adresem z zamiarem stałego przebywania, i niedopełnienia obowiązku wymeldowania. Na gruncie niniejszej sprawy nie ulega wątpliwości, że uczestniczka postępowania Janina Nowak opuściła miejsce stałego pobytu, tj. lokal przy ul. Kwiatowa 1/3, 00-002 Warszawa, w dniu 20.12.2022 r., kiedy to została zatrzymana i tymczasowo aresztowana w toku postępowania przygotowawczego o sygn. akt II K 123/22 Prokuratury Rejonowej Warszawa-Śródmieście w Warszawie. Od tego czasu, a zatem od blisko 1 roku i 5 miesięcy, wymieniona nieprzerwanie przebywa w Areszcie Śledczym w Warszawie, gdzie znajduje się jej centrum życiowe. Jednocześnie wymieniona figuruje w ewidencji ludności jako zameldowana na pobyt w stały w lokalu mieszkalnym przy ul. Kwiatowa 1/3, 00-002 Warszawa, co prowadzi do niezgodności danych w ewidencji ze stanem faktycznym i wprowadza w błąd co do danych o miejscu pobytu wymienionej osoby i podmioty uzyskujące dane z ewidencji. Należy również zaznaczyć, że wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 10.03.2024 r. w sprawie o sygn. akt II K 123/22 Janina Nowak została skazana na karę 3 lat pozbawienia wolności. Jednocześnie Sąd podjął decyzję o przedłużeniu stosowania tymczasowego aresztowania wobec wymienionej do czasu rozpoczęcia wykonywania kary. Orzeczenie Sądu Okręgowego w Warszawie zostało zaskarżone zarówno przez obrońcę oskarżonej Janiny Nowak, jak i przez prokuratora, który domaga się wymierzenia Janinie Nowak kary dożywotniego pozbawienia wolności. W zaistniałej sytuacji nie sposób określić, czy, a jeżeli tak, to kiedy ustaną przyczyny, dla których Janina Nowak nie ma faktycznej możliwości korzystania z lokalu, albowiem jest to zależne od wyniku postępowania karnego. Niewątpliwie jednak okoliczności sprawy wskazują, że stan ten może utrzymywać się jeszcze przez kilka lat, a nawet do końca życia wymienionej. Dlatego też w ocenie skarżącego obecnie związki uczestniczki postępowania z lokalem ustały i stan ten ma charakter trwały, stąd przesłanki z art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 24 września 2010 r. o ewidencji ludności (Dz.U. z 2019 r. poz. 1397) zostały spełnione.
W związku z powyższym zdaniem skarżącego Samorządowe Kolegium Odwoławcze, wydając skarżoną decyzję, dopuścił się naruszenia prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy i podniesiony przez skarżącego zarzut zasługuje na uwzględnienie.
Za zasadny należy uznać również zarzut naruszenia przepisów postępowania, a mianowicie art. 7, art. 77 § 1 i art. 80 k.p.a., które mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Należy bowiem zauważyć, że organ odwoławczy przed wydaniem zaskarżonej decyzji nie zabrał, a w konsekwencji nie rozpatrzył całego materiału dowodowego. Organ ten uznał za udowodnioną okoliczność, że w lokalu przy ul. Kwiatowa 1/3, 00-002 Warszawa znajdują się rzeczy osobiste i majątek ruchomy Janiny Nowak, opierając się wyłącznie na twierdzeniach Janiny Nowak zawartych w odwołaniu. Okoliczność ta nie została przez organ w żaden sposób zweryfikowana i nie znajduje potwierdzenia w pozostałym materiale dowodowym. Należy nadmienić, że w toku postępowania przygotowawczego w przedmiotowym lokalu dwukrotnie dokonano czynności przeszukania i jednokrotnie oględzin. Podczas czynności zabezpieczono majątek ruchomy Janiny Nowak większej wartości, tj. laptopa i telewizor, pozostałe zaś rzeczy wymienionej na jej prośbę zabezpieczyła jej siostra Anna Kowalska z uwagi na uszkodzenie zamków w drzwiach lokalu. Wobec powyższego w ocenie skarżącego w przedmiotowym lokalu brak jest rzeczy osobistych i majątku ruchomego Janiny Nowak, a znajdujące się w nim obecnie rzeczy zostały przez nią uznane za niepotrzebne i bezwartościowe.
Reasumując, mając na względzie podnoszone zarzuty na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.), wnoszę o uwzględnienie niniejszej skargi i uchylenie zaskarżonej decyzji w całości.
Anna Kowalska
radca prawny Kancelarii Radcy Prawnego "Lex" w Warszawie
.............................................
(podpis radcy prawnego)
Załącznik:
→ dwa odpisy skargi.
Podsumowując, skarga na decyzję administracyjną stanowi ważne narzędzie pozwalające obywatelom bronić swoich praw oraz dochodzić swoich interesów wobec organów administracyjnych. Jest to formalny środek prawny, który umożliwia przeprowadzenie procesu analizy i ewentualnej korekty decyzji organu, kiedy uznana zostanie za niesłuszną. Składanie skargi jest zatem istotnym etapem w zapewnieniu praworządności i sprawiedliwości w systemie administracyjnym.