Skarga na rozstrzygnięcie nadzorcze

23.05.2024, dnia 23.05.2024(miejsce i data)

Wojewódzki Sąd Administracyjnyw Warszawieul. Jasna 2/400-013 Warszawa

Za pośrednictwem:Wojewody Mazowieckiego w Warszawiepl. Bankowy 3/500-950 Warszawa

Skarżąca:Rada Miasta Gdańskul. Długa 46/4780-827 Gdańsk(adres do doręczeń, lub siedziba i adres strony)

1234567890(numer identyfikacyjny REGON albo numer w innymwłaściwym rejestrze lub ewidencji, albo numer identyfikacjipodatkowej strony wnoszącej pismo, niebędącej osobąfizyczną, która nie ma obowiązku wpisu we właściwymrejestrze lub ewidencji, jeżeli jest ona obowiązana do jegoposiadania)

[email protected](pismo wnoszone w innej formie niż forma dokumentuelektronicznego, zawierające żądanie doręczania pism sąduza pomocą środków komunikacji elektronicznej, powinnozawierać oznaczenie adresu elektronicznego)

Skarżony organ: Wojewoda Mazowieckiw Warszawiepl. Bankowy 3/500-950 Warszawa

SKARGAna rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Mazowieckiego w Warszawiez dnia 15.04.2024 r., nr WA.I.0710-1/24

Na podstawie art. 98 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2022 r. poz. 559) oraz art. 3 § 2 pkt 7 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r. poz. 329) Rada Miasta Gdańsk wnosi skargę na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Mazowieckiego w Warszawie z dnia 15.04.2024 r., nr WA.I.0710-1/24, stwierdzające nieważność uchwały Rady Miasta Gdańsk nr XIX/245/2023 z dnia 20.12.2023 r. w sprawie ustalenia wynagrodzenia Burmistrza Miasta. Podstawą do wniesienia niniejszej skargi jest uchwała Rady Miasta Gdańsk nr XX/267/2024 z dnia 22.05.2024 r. w sprawie wniesienia skargi na rozstrzygnięcie nadzorcze.

Skarżący ww. uchwale zarzuca rażące naruszenie przepisów prawa materialnego:

- art. 18 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2022 r. poz. 559), polegające na błędnym uznaniu, że Rada Miasta nie miała prawa zmniejszyć wynagrodzenia Burmistrza w trakcie kadencji;- art. 78 Kodeksu pracy oraz art. 4 ust. 1 pkt 1 lit. c ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych (Dz. U. z 2022 poz. 530) w wyniku przyjęcia, że jedyną prawnie dopuszczalną formą zmiany wynagrodzenia pracownika zatrudnionego na podstawie wyboru jest jego zmiana w drodze porozumienia stron oraz że Rada nie ma prawa dokonać jednostronnej zmiany wynagrodzenia w czasie trwania kadencji pracownika zatrudnionego na podstawie wyboru;- art. 91 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2022 r. poz. 559), przez przyjęcie, że przedmiotowa uchwała Rady Miasta jest sprzeczna z prawem.

Wskazując na powyższe uchybienia Rada Miasta Gdańsk, w myśl art. 148 ppsa wnosi o uchylenie w całości zaskarżonego aktu nadzoru oraz o obciążenie Wojewody Mazowieckiego w Warszawie kosztami postępowania w sprawie.

Uzasadnienie

Rada Miasta Gdańsk uchwałą nr XIX/245/2023 z dnia 20.12.2023 r., wykonując obowiązek nałożony art. 18 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2022 r. poz. 559) uchwaliła nowo wybranemu Burmistrzowi Miasta Gdańsk wynagrodzenie, które składało się z następujących składników: wynagrodzenie zasadnicze 8000 zł, dodatek funkcyjny 2500 zł, dodatek specjalny w wysokości 40% łącznego wynagrodzenia zasadniczego i dodatku funkcyjnego, tj. w kwocie 4200 zł oraz dodatek za wysługę lat w wysokości wynikającej z właściwych przepisów. Wówczas obowiązywało w tym zakresie rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 26 lipca 2000 r. w sprawie zasad wynagradzania i wymagań kwalifikacyjnych pracowników samorządowych zatrudnionych w urzędach gmin, starostwach powiatowych i urzędach marszałkowskich (Dz. U. Nr 61, poz. 707 ze zm.).

Uchwałą nr XX/260/2024 z dnia 10.04.2024 r. Rada Miasta Gdańsk uchyliła powyższą uchwałę i na nowo ustaliła warunki wynagrodzenia, zmniejszając wynagrodzenie zasadnicze do kwoty 7500 zł, dodatek funkcyjny do kwoty 2000 zł, dodatek za wieloletnią pracę w wysokości 20% wynagrodzenia zasadniczego, do kwoty 1500 zł oraz dodatek specjalny w wysokości 30% łącznie miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego i dodatku funkcyjnego, tj. w kwocie 2850 zł. W efekcie łączne wynagrodzenie uległo obniżeniu.

Zaskarżonym rozstrzygnięciem nadzorczym Wojewoda Mazowiecki stwierdził nieważność powyższej uchwały, zarzucając jej sprzeczność z prawem, tj. z art. 18 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2022 r. poz. 559), art. 4 ust. 1 pkt 1 lit. c ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych (Dz. U. z 2022 poz. 530) oraz art. 11, 73 i 78 Kodeksu pracy. W ocenie organu nadzoru Rada Miasta nie była uprawniona do obniżenia w trakcie trwania kadencji raz ustalonego wynagrodzenia Burmistrza, bez jego zgody. Wojewoda Mazowiecki wskazał, że przepisy upoważniające Radę do ustalania wynagrodzenia Burmistrza nie zezwalają na jednostronną zmianę tego wynagrodzenia. Taka zmiana może nastąpić tylko w porozumieniu z Burmistrzem. Do stosunku pracy z wyboru nie stosuje się zaś przepisów Kodeksu pracy dotyczących wypowiedzenia zmieniającego, które umożliwiłyby zmianę warunków wynagrodzenia w trakcie kadencji.

W ocenie skarżącego stanowisko organu nadzoru jest błędne, a przedmiotowa uchwała Rady Miasta Gdańsk nie narusza prawa. Za słuszne należy uznać stanowisko, że do pracowników zatrudnionych na podstawie wyboru nie mają zastosowania przepisy Kodeksu pracy o wypowiadaniu umowy o pracę i nie można do tych pracowników stosować instytucji tzw. wypowiedzenia zmieniającego. Znalazło to potwierdzenie w licznych orzeczeniach, np.: wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12.03.2003, sygn. akt II SA 1234/02 (opubl. Prawo Pracy z 2003 r. Nr 1, poz. 42), wyrok Sądu Najwyższego z 24.06.1998, I PKN 213/98 (OSNP - wkł. z 1998 r., nr 7).

Powyższe jednak nie oznacza, że Rada Miasta nie ma w ogóle możliwości zmiany wynagrodzenia Burmistrza w trakcie kadencji. Art. 18 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2022 r. poz. 559) daje Radzie wyłączną kompetencję do ustalania wynagrodzenia Burmistrza, a nie tylko jednorazowego jego ustalenia. Rada korzystając z tej kompetencji ma swobodę w ustalaniu wynagrodzenia Burmistrza w granicach określonych stosownymi przepisami, czyli obecnie obowiązującym rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 25 października 2021 r. w sprawie wynagradzania pracowników samorządowych (Dz.U. poz. 1960). Rada jest organem wykonującym wobec Burmistrza kompetencje pracodawcy oraz oceniającym jego pracę (art. 15 ustawy o samorządzie gminnym), w ramach tej oceny władna jest regulować wysokość wynagrodzenia Burmistrza.

Zgodnie z art. 78 Kodeksu pracy i art. 36 ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych (Dz. U. z 2022 r. poz. 530) pracownikowi samorządowemu przysługuje wynagrodzenie stosowne do zajmowanego stanowiska oraz posiadanych kwalifikacji zawodowych. Przepis art. 13 Kodeksu pracy, stanowi, że pracownik ma prawo do godziwego wynagrodzenia za pracę, a warunki realizacji tego prawa określają przepisy prawa pracy oraz polityka państwa w dziedzinie płac, w szczególności poprzez ustalenie minimalnego wynagrodzenia za pracę. Również ten przepis nie kreuje roszczenia o wynagrodzenie wyższe od otrzymywanego przez pracownika w sytuacji, gdy faktycznie wypłacone wynagrodzenie mieści się w granicach wyznaczonych przez przepisy płacowe dotyczące określonej grupy pracowników. Wynagrodzenie ustalone zakwestionowaną przez organ nadzoru uchwałą, odpowiada tym wymogom, mieści się w granicach określonych stosownym rozporządzeniem. Analogiczne stanowisko zajął Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 05.10.1999 r., sygn. akt I PKN 256/99, OSNP 2000/10/242. Wnioski płynące z tego wyroku mają wprost zastosowanie w niniejszej sprawie.

Wobec powyższych okoliczności skarżąca wnosi jak na wstępie.

PrzewodniczącyRady Miasta GdańskJan Kowalski

W załączeniu:- uchwała Rady Miasta Gdańsk w sprawie wniesienia skargi na rozstrzygnięcie nadzorcze,- odpis skargi.