Uchwała w sprawie porozumienia międzygminnego dotyczącego transportu uczniów

Uchwała Nr 123/2024 Rady Gminy Jabłonna …

z dnia 24 września 2024 r.

w sprawie porozumienia międzygminnego z Gminą Dębowa w zakresie zapewnienia transportu dla dzieci (zamieszkałych w gminie Jabłonna) do szkoły podstawowej prowadzonej przez gminę Dębowa (wraz z finansowaniem)

Działając na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 12 i art. 74 ust. 1 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 40 ze zm.) w zw. z art. 32 ust. 5 i art. 39 ustawy z 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 900) Rada Gminy uchwala, co następuje:

§1

1. Wyraża się zgodę na zawarcie porozumienia – gmina Jabłonna powierza gminie Dębowa zadanie dotyczące transportu dzieci z miejscowości Janówek (położonej w gminie Jabłonna) do szkoły podstawowej (położonej w gminie Dębowa).

2. Porozumienie zawarto w celu wykonania obowiązku szkolnego w roku szkolnym 2024/2025.

3. Zawarcie porozumienia umożliwia oszczędności w wydatkach budżetu gminy.

4. Finansowanie (dotacja celowa) zadania zostanie określone w porozumieniu międzygminnym pomiędzy gminą Jabłonna a gminą Dębowa.

§2

Upoważnia się wójta gminy do wykonania uchwały.

§3

Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia i obowiązuje od 1 października 2024 r.

..............

Przewodniczący Rady Gminy

Uzasadnienie

Zapewnienie transportu dzieciom z gminy Jabłonna do najbliższej szkoły na terenie tej gminy wymaga znacznych wydatków. Z racji jednak faktu, że blisko miejsca zamieszkania uczniów znajduje się szkoła podstawowa na terenie gminy Dębowa (którą prowadzi ta gmina) uzgodniono, że ta gmina zapewni dzieciom transport do tej szkoły. W tym celu gmina Jabłonna zapewni odpowiednie finansowanie tego zadania, co zostanie sformalizowane w ramach porozumienia międzygminnego.

Objaśnienia

W zakresie 1 – na uwagę zasługują przepisy art. 18 ust. 2 pkt 12 oraz art. 74 ust. 1 SamGminU. Z podanych przepisów wynika, że do wyłącznej właściwości rady gminy należy podejmowanie uchwał w sprawach współdziałania z innymi gminami oraz wydzielanie na ten cel odpowiedniego majątku; nadto gminy mogą zawierać porozumienia międzygminne w sprawie powierzenia jednej z nich określonych przez nie zadań publicznych; gmina wykonująca zadania publiczne objęte porozumieniem przejmuje prawa i obowiązki pozostałych gmin, związane z powierzonymi jej zadaniami, a gminy te mają obowiązek udziału w kosztach realizacji powierzonego zadania.

Warto wspomnieć, że porozumienia międzygminne (porozumienia komunalne), o których mowa w art. 74 SamGminU nie są umowami prawa cywilnego, ale swoistymi formami publicznoprawnymi – porozumieniami administracyjnymi (czynnościami prawa administracyjnego). Na mocy porozumienia nie tworzy się nowej struktury organizacyjnej, a gmina przejmująca w tym trybie zadania publiczne realizuje je przez swoje organy i jednostki organizacyjne; natomiast formą prawną przekazywania środków finansowych niezbędnych do realizacji zadań, będących przedmiotem zawartego porozumienia komunalnego, jest dotacja celowa, co kreuje określone rygorystyczne procedury związane z rozliczaniem i kontrolą wykorzystania środków finansowych na takie cele. Artykuł 46 DochSamTerytU przewiduje bowiem, że jednostka samorządu terytorialnego realizująca zadania z zakresu działania innych jednostek samorządu terytorialnego, na mocy porozumień zawartych z tymi jednostkami, otrzymuje od tych jednostek dotacje celowe w kwocie wynikającej z zawartego porozumienia, o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej, oznacza to, że dotacje przekazywane z budżetu innych jednostek samorządu terytorialnego mają ściśle określone przeznaczenie i mogą być wykorzystane wyłącznie na wskazany cel (por. wyrok SN z 22 maja 2018 r., II GSK 2345/16).

W ustawie Prawo oświatowe kluczowe znaczenie mają regulacje art. 32 ust. 5, gdzie podano, że jeżeli droga, o której mowa w ust. 3, przekracza 3 km, obowiązkiem gminy jest zapewnienie bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu dziecka albo zwrot kosztów przejazdu dziecka i opiekuna środkami komunikacji publicznej, jeżeli dowożenie zapewniają rodzice, natomiast z art. 39 ww. ustawy m.in. wynika, że jeżeli droga dziecka z domu do szkoły, w której obwodzie dziecko mieszka:

1) przekracza odległości wymienione w ust. 2, obowiązkiem gminy jest zapewnienie bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu dziecka albo zwrot kosztów przejazdu dziecka środkami komunikacji publicznej, jeżeli dowożenie zapewniają rodzice, a do ukończenia przez dziecko 7 lat - także zwrot kosztów przejazdu opiekuna dziecka środkami komunikacji publicznej;

2) nie przekracza odległości wymienionych w ust. 2, gmina może zorganizować bezpłatny transport, zapewniając opiekę w czasie przewozu.

Z kolei, w ust. 4 postanowiono, że obowiązkiem gminy jest:

1) zapewnienie uczniom niepełnosprawnym, których kształcenie i wychowanie odbywa się na podstawie art. 127, bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu do najbliższej szkoły podstawowej, a uczniom z niepełnosprawnością ruchową, w tym z afazją, z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym lub znacznym - także do najbliższej szkoły ponadpodstawowej, do końca roku szkolnego w roku kalendarzowym, w którym uczeń kończy 21 rok życia;

2) zapewnienie dzieciom i młodzieży, o których mowa w art. 36 ust. 17, a także dzieciom i młodzieży z niepełnosprawnościami sprzężonymi, z których jedną z niepełnosprawności jest niepełnosprawność intelektualna, bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu do ośrodka rewalidacyjno-wychowawczego, do końca roku szkolnego w roku kalendarzowym, w którym kończą:

a) 18 rok życia - w przypadku uczniów z niepełnosprawnościami sprzężonymi, z których jedną z niepełnosprawności jest niepełnosprawność intelektualna,

b) 24 rok życia - w przypadku uczestników zajęć rewalidacyjno-wychowawczych.

W zakresie 2 – za wykonanie uchwały odpowiedzialny jest wójt gminy.

W zakresie 3 – podany akt prawny nie jest aktem prawa miejscowego, nie stosuje się przepisów dotyczących vacatio legis, gdzie wyznacznikiem jest art. 4 ust. 1 AktyNormU, gdzie postanowiono, że akty normatywne, zawierające przepisy powszechnie obowiązujące, ogłaszane w dziennikach urzędowych wchodzą w życie po upływie czternastu dni od dnia ich ogłoszenia, chyba że dany akt normatywny określi termin dłuższy.