Odwołanie od decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego

ul. Kwiatowa 12, maj 2024 r.

Jan Kowalski

ul. Kwiatowa 12, 00-000 Kwiatowo

Kancelaria Radcy Prawnego Anna Nowak

w Warszawie, ul. Polna 1

za pośrednictwem:

Kancelaria Radcy Prawnego Anna Nowak

w Warszawie, ul. Polna 1

ODWOŁANIE

Od decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Warszawie z 10 kwietnia 2024 r., znak: PINB/1234/2024, który stwierdził brak podstaw do nałożenia na Jana i Annę Nowak obowiązku wykonania określonych czynności lub robót budowlanych w celu doprowadzenia wykonanych robót budowlanych w lokalu mieszkalnym nr 5 w budynku mieszkalnym zlokalizowanym w Warszawie przy ul. Słonecznej 12 do stanu zgodnego z prawem.

Skarżonej decyzji zarzucam:

1) naruszenie art. 107 ust. 1 pkt 1 ustawy z 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2023 r. poz. 1186) przez bezzasadne przyjęcie braku podstaw do nałożenia obowiązku wykonania określonych czynności lub robót budowlanych w celu doprowadzenia wykonanych robót do stanu zgodnego z prawem w sytuacji, gdy poczynione w tym zakresie ustalenia stanu faktycznego jednoznacznie wskazują, że wykonane roboty naruszają prawo,

2) naruszenie art. 7 k.p.a. i art. 80 k.p.a., zgodnie z którymi organ administracji publicznej jest obowiązany w sposób wyczerpujący zebrać i rozpatrzyć cały materiał dowodowy i na podstawie całokształtu materiału dowodowego ocenić, czy dana okoliczność została udowodniona.

Mając na uwadze powyższe, wnoszę o uchylenie skarżonej decyzji i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji.

Uzasadnienie

W ocenie organu I instancji w przedmiotowym lokalu wykonano roboty budowlane polegające wyłącznie na remoncie. Inwestor zgłosił zamiar wykonania robót budowlanych organowi administracji architektoniczno-budowlanej polegających na wymianie okien i drzwi, dociepleniu budynku do wysokości 3 m, wstawieniu w miejscu okna o szer. 100 cm drzwi balkonowych z wykonaniem balkonu o wymiarach 200 × 150 cm wraz z balustradą o wysokości min. 110 cm. Do zgłoszenia dołączono oświadczenie o dysponowaniu nieruchomością na cele budowlane, w którym jako współwłaściciela nieruchomości wskazano Annę Nowak. Organ I instancji ustalił, że inwestor wykonał roboty budowlane wskazane w zgłoszeniu, a ponadto roboty polegające na rozebraniu części ścian oraz przestawieniu ścian, co jednak mieściło się w granicach pojęcia remont.

Tymczasem z opinii powołanego przeze mnie rzeczoznawcy wynika jednoznacznie, że rozebrane ściany miały charakter ścian nośnych, na których murowane były ściany poddasza mieszkalnego, co spowodowało ugięcie stropu i pękanie ścian, wstawienie słupów w miejsce rozebranej ściany pośrednio zaś świadczy o tym, że doszło do rozebrania ściany nośnej. To, w mojej ocenie, daje podstawę do zakwalifikowania przedmiotowych robot jako przebudowy, na co wymagane jest uzyskanie pozwolenia na budowę.

Skarżonej decyzji zarzucam również to, że organ do tej okoliczności się w ogóle nie odniósł, poprzestając na stwierdzeniu, że wstawienie słupów wyeliminowało potencjalne zagrożenie bezpieczeństwa budynku. Nie zbadano natomiast, czy prace te wymagały pozwolenia na budowę, a skoro nie ustalono, czy są to ściany nośne, nie można ocenić, czy był to remont czy przebudowa.

Dodatkowo podnieść należy, że organ nie wyjaśnił, dlaczego oparł swoje ustalenia na jednej opinii, a tym samym odmówił wiarygodności drugiej z przedłożonych opinii. Wskazał przy tym, że opinia przedstawiona przez inwestorów została sporządzona przez osobę niemającą uprawnień rzeczoznawcy, a także została sporządzona bez oględzin lokalu, w którym doszło do pęknięć ścian. Wskazał także na rozbieżności między opinią tego rzeczoznawcy a jego późniejszym pismem skierowanym do organu. Podał, że w jego ocenie przeprowadzone roboty wymagały wcześniejszego sporządzenia dokumentacji technicznej, uzyskania odpowiedniej zgody budowlanej i przeprowadzenia ich pod nadzorem osób z przygotowaniem technicznym.

Podnieść należy, że wydanie przez organ nadzoru budowlanego decyzji stwierdzającej - w oparciu o art. 71 ust. 1 pkt 1 P.b. - brak podstaw do nałożenia obowiązku wykonania określonych czynności lub robót budowlanych w celu doprowadzenia wykonanych robót do stanu zgodnego z prawem zawiera w sobie założenie, że poczynione w tym zakresie ustalenia stanu faktycznego jednoznacznie wskazują, iż wykonane roboty odpowiadają prawu. Po dojściu do takiej konkluzji organ musi zatem w sposób bezsporny ustalić, że nie doszło do naruszenia prawa.

W mojej ocenie zgromadzony w sprawie materiał dowodowy nie pozwala jednak na stwierdzenie, że organ administracji publicznej wyjaśnił wszystkie okoliczności faktyczne sprawy, które mogły mieć znaczenie dla jej rozpatrzenia, co prowadzi do wniosku, iż zakwestionowana decyzja stwierdzająca brak podstaw do nałożenia określonych czynności lub robót budowlanych jest co najmniej przedwczesna.

Organ I instancji ustalił jednoznacznie, jaki jest charakter rozebranej przez inwestorów ściany, czy jest to ścianka działowa, czy też jest to ściana nośna. W tym zakresie pojawiają się w aktach sprawy rozbieżne opinie, gdyż z treści jednej ekspertyzy wynika, że rozebrana ściana była ścianką działową, a jej usunięcie nie spowodowało żadnych zmian w konstrukcji budynku, natomiast z drugiej ekspertyzy wynika, iż rozebrana przez inwestorów ściana miała charakter ściany nośnej, na której murowana była ściana poddasza mieszkalnego, a jej usunięcie spowodowało ugięcie stropu i pękanie innych ścian. Przy czym organ odwoławczy przyjął za wiarygodną wyłącznie tę pierwszą opinię, powołując się w tym zakresie na oświadczenie inwestora.

Brak jednoznacznych ustaleń powyższej kwestii uniemożliwia obiektywną jej ocenę. Natomiast co do oględzin dokonanych przez inspektorów nadzoru budowlanego to trudno uznać, że zostały podjęte wszystkie czynności celem ustalenia, czy roboty budowlane zostały wykonane zgodnie z prawem i czy nie zagrażają one bezpieczeństwu budynku, skoro inspektorzy nie dokonali pomiarów wielkości pęknięć ścian w lokalu Skarżącego, a w związku z tym nie ustalili, czy pęknięcia te dalej się powiększają - a tym samym - czy faktycznie został usunięty stan zagrożenia dla konstrukcji budynku.

Skoro bowiem organ nie wyjaśnił w sposób niebudzący wątpliwości, czy doszło do wyburzenia ścian nośnych, nie może oceniać w sposób prawidłowy i wiążący, czy przeprowadzone roboty nie pogorszyły stanu budynku, stwarzając zagrożenie dla bezpieczeństwa ludzi i mienia. W tej sytuacji samo twierdzenie organu I instancji, że miała miejsce wyłącznie rozbiórka ścianki działowej, co nie spowodowało żadnych zmian w konstrukcji budynku i nie stanowi zagrożenia dla pozostałych elementów budynku, jest co najmniej przedwczesne.

W tym stanie rzeczy uznać należy, że skarżona decyzja została wydana z uchybieniem art. 107 § 3 k.p.a., z którego jednoznacznie wynika, iż uzasadnienie decyzji powinno być skonstruowane w sposób umożliwiający realizację zasady ogólnej przekonywania (art. 11 k.p.a.), a także objaśniać tok myślenia prowadzący do zastosowania konkretnego przepisu prawnego w sprawie. Motywy decyzji muszą być tak ujęte, aby strona zainteresowana mogła zrozumieć i w miarę możliwości zaakceptować zasadność przesłanek faktycznych i prawnych, którymi kierował się organ przy wydaniu decyzji. Ustawodawca jako podstawowy element decyzji wskazuje bowiem na uzasadnienie faktyczne i prawne. Uzasadnienie faktyczne decyzji powinno w szczególności zawierać wskazanie faktów, które organ uznał za udowodnione, dowodów, na których się oparł, oraz przyczyn, z powodu których innym dowodom odmówił wiarygodności i mocy dowodowej. W konkretnym przypadku - jak to wykazano wyżej - tych elementów zabrakło.

Mając na uwadze powyższe, należy uznać odwołanie za zasadne.

Z poważaniem

.......................................

Jan Kowalski