Apelacja od wyroku rozwodowego

Warszawa, 20 lipca 2023 r.

Do Sądu Apelacyjnego w Warszawie Wydział Cywilny za pośrednictwem Sądu Okręgowego w Warszawie III Wydział Cywilny

Powód: Jan Kowalski reprezentowany przez adwokata Annę Nowak

Pozwana: Maria Kowalska reprezentowana przez adwokata Piotra Wiśniewskiego

III C 1234/22

Apelacja od wyroku z 15 maja 2023 r. Sądu Okręgowego w Warszawie, III Wydział Cywilny, III C 1234/22

Na podstawie art. 368 § 1 pkt 1 KPC zaskarżam wyżej wymieniony wyrok w zakresie rozstrzygnięcia o wyłącznej winie powoda w rozwodzie i alimentów.

Na podstawie art. 368 § 1 pkt 2 i § 11 KPC zaskarżonemu wyrokowi zarzucam:

1) mający wpływ na treść zaskarżonego wyroku błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę rozstrzygnięcia, poprzez ustalenie wyłącznej winy powoda w rozkładzie pożycia małżeńskiego niezgodnie z rzeczywistym stanem rzeczy, z którego wynika, że współwinną w rozkładzie pożycia małżeńskiego jest pozwana;

2) mający wpływ na treść zaskarżonego wyroku błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę rozstrzygnięcia, poprzez zaniechanie ustalenia, jakie jest prognozowane świadczenie emerytalne, jakie ma otrzymać pozwana, co jest istotnym faktem mającym znaczenie dla rozstrzygnięcia, gdyż dotyczy zasadności ewentualnych roszczeń alimentacyjnych, a jest to fakt nieustalony przez sąd I instancji;

3) mający wpływ na treść zaskarżonego wyroku naruszenie prawa procesowego, a mianowicie art. 233 § 1 KPC poprzez brak wszechstronnego rozważenia materiału dowodowego, polegającego na pominięciu w uzasadnieniu odniesienia się do fotografii złożonych do akt przez powoda i nagrania awantury, jaką urządziła pozwana, oraz listu z 1 marca 2023 r. powoda do pozwanej.

Na podstawie art. 374 KPC wnoszę o rozpoznanie apelacji na rozprawie.

Na podstawie art. 380 KPC wnoszę o rozpoznanie postanowienia Sądu Okręgowego zapadłego na ostatniej rozprawie oddalającego wniosek strony powodowej o wystąpienie do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych przy ul. Filtrowej 68, 02-032 Warszawa, celem ustalenia, jaka jest prognozowana wysokość świadczenia emerytalnego pozwanej i kiedy będzie wydana decyzja w tym zakresie, a jeśli jest wydana, to jaka jest wysokość tego świadczenia i uwzględnienie tego wniosku, albowiem ma on na celu wykazanie rzeczywistych dochodów pozwanej w kontekście jej żądania alimentacyjnego.

Od wskazanego postanowienia zostało złożone zastrzeżenie do protokołu w trybie art. 162 KPC.

Na podstawie art. 368 § 5 w zw. z art. 386 § 1 KPC wnoszę o zmianę zaskarżonego wyroku i orzeczenie rozwodu z wyłącznej winy pozwanej lub z winy obojga stron wraz z zasądzeniem kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych za obie instancje.

Uzasadnienie

Sąd Okręgowy popełnił błąd, ustalając stan faktyczny w niniejszej sprawie. Błąd ten polega na bezkrytycznym przyjęciu wersji przedstawionej przez świadków Krystynę Wiśniewską i Adama Zielińskiego, którzy są tzw. świadkami ze słyszenia. Swoje wersje zdarzeń świadkowie ci opierali o informacje, jakie mieli wyłącznie od pozwanej, która przedstawiała im wersję taką, jaką chciała, aby oni usłyszeli. Bez wątpienia w świetle zeznań powoda i jego świadków: Andrzeja Nowaka i Katarzyny Nowak wersje te są całkowicie odmienne. W tej sytuacji do takich zeznań należy podchodzić z bardzo dużą dozą krytycyzmu, której zabrakło Sądowi I instancji. Jak wyjaśnił SN w wyroku z 12 kwietnia 2012 r. (I CSK 435/11, Legalis), w sprawach o rozwód prawidłowość oceny dowodów przez sąd ma szczególnie doniosłe znaczenie, a ocena ta jest o tyle trudna, że obejmuje – jako dowód o zasadniczym znaczeniu – zeznania stron, które w istotnym stopniu mają charakter subiektywny, a na relacjonowane fakty „nakłada się” sposób ich osobistego postrzegania przez każdego z małżonków. Bez wątpienia subiektywna ocena sytuacji małżeństwa dokonana przez pozwaną została przetransmitowana na świadków.

Ponadto istotne znaczenie ma fakt, że pozwana sama nie podała informacji, iż wystąpiła do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o przyznanie jej świadczenia emerytalnego. To celowe przemilczenie tej informacji ma znaczenie dla oceny zachowań powódki w kontekście żądania ustalenia winy i zasądzenia alimentów. Dlatego też konieczne jest ustalenie, w jakiej wysokości powódka będzie miała świadczenie emerytalne. Ustalenie to tylko może pochodzić z niezależnego źródła, jakim jest Zakład Ubezpieczeń Społecznych. Nie ulega wątpliwości, że jest to okoliczność mająca istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia, a nieustalona przez Sąd I instancji.

Sąd w swych rozważaniach pominął fakt, że powód chciał ugodowo rozstać się z pozwaną, o czym świadczy treść listu z 10 lutego 2023 r., jaki jej wręczył w domu. Jest to dość znamienny fakt, dowodzący braku normalnej komunikacji pomiędzy stronami. Ponadto Sąd pominął dowód z fotografii jego twarzy po pobiciu go przez pozwaną. Jest to dowód dobitnie świadczący o winie pozwanej w rozkładzie pożycia.

Mając powyższe na uwadze, wnoszę jak na wstępie.

Anna Nowak adwokat (podpis)

Załączniki:

1) odpis apelacji,

2) dowód uiszczenia opłaty sądowej.