Postanowienie o odrzuceniu skargi o wznowienie postępowania

Sygn. akt I.Ns 1234/23

 

POSTANOWIENIE

 

dnia 15 marca 2024 r.

 

Sąd Rejonowy w Warszawie, Mokotów Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Anna Kowalska

Protokolant: osobiście

po rozpoznaniu w dniu 10 marca 2024 r. w Warszawie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy na skutek skargi Jana Nowaka o wznowienie postępowania zakończonego

prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Warszawie z dnia 20 stycznia 2023 r., sygn. akt

I.C 5678/22 w sprawie z powództwa Jana Nowaka przeciwko Adamowi Kowalskiemu

o nakazanie złożenia oświadczenia woli

 

postanawia:

 

odrzucić skargę.

 

Uzasadnienie

 

Postępowanie w sprawie z powództwa Jana Nowaka przeciwko Adamowi Kowalskiemu

o nakazanie złożenia oświadczenia woli prowadzone przez Sąd Rejonowy w Warszawie pod

sygn. akt I.C 5678/22 zakończyło się prawomocnym wyrokiem z dnia 20 stycznia 2023 r.

Powód Jan Nowak wniósł w dniu 1 lutego 2024 r. skargę o wznowienie tego

postępowania, którą oparł na tej podstawie, iż wykrył nowe środki dowodowe, z których nie

mógł skorzystać w poprzednim postępowaniu, w postaci zeznań świadka Piotra Wiśniewskiego.

Wniesiona wówczas przez powoda skarga o wznowienie postępowania została odrzucona

prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego w Warszawie z dnia 15 lutego 2024 r., sygn.

akt I.Ns 9876/23, a to wobec ustalenia, że dowód z zeznań świadka Piotra Wiśniewskiego został

zgłoszony przez powoda w pozwie, lecz następnie powód cofnął ten wniosek dowodowy, a co

za tym idzie nie istniała w rzeczywistości podstawa wznowienia postępowania określona

w art. 403 § 2 k.p.c., na którą powoływał się powód.

W niniejszej sprawie powód ponownie domaga się wznowienia postępowania

zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Warszawie z dnia

20 stycznia 2023 r., sygn. akt I.C 5678/22 w sprawie z powództwa Jana Nowaka przeciwko

Adamowi Kowalskiemu o nakazanie złożenia oświadczenia woli z powołaniem się na przepis

art. 403 § 2 k.p.c., wskazując na brak możliwości przeprowadzenia dowodu z przesłuchania

świadka Piotra Wiśniewskiego w toku tamtego postępowania, ponieważ świadek miał wówczas

przebywać za granicą.

 

Sąd zważył:

 

Skarga o wznowienie postępowania podlegała odrzuceniu.

Stosownie do art. 410¹ § 1 k.p.c. niedopuszczalna jest skarga o wznowienie postępowania

ponownie wniesiona w tej samej sprawie przez tę samą stronę i oparta na tych samych

podstawach, chyba że okoliczności sprawy wykluczają taką ocenę.

W okolicznościach niniejszej sprawy podstawą skargi o wznowienie postępowania

rozpoznawanej obecnie jest ta sama okoliczność, która leżała u podstaw skargi o wznowienie

postępowania już prawomocnie odrzuconej prawomocnym postanowieniem Sądu

Rejonowego w Warszawie z dnia 15 lutego 2024 r., sygn. akt I.Ns 9876/23. Obie skargi opierają

się bowiem na twierdzeniu powoda, że wykrył nowy dowód w postaci zeznań świadka Piotra Wiśniewskiego, z którego nie mógł skorzystać w postępowaniu o sygn. akt I.C 5678/22. Bez

znaczenia pozostaje przedstawiona przez powoda w skardze inicjującej niniejsze

postępowanie wznowieniowe informacja, iż świadek miał przebywać za granicą. Kluczowe

znaczenie ma bowiem to, że dowód z zeznań wskazanego świadka został przez powoda

zgłoszony już w pozwie wniesionym w sprawie o sygn. akt I.C 5678/22, a zatem nie sposób

przyjmować, by doszło do „wykrycia” nowego dowodu. Podstawą wznowienia musi być

okoliczność lub środek dowodowy, istniejący w czasie trwania poprzedniego postępowania,

lecz obiektywnie niemożliwy do ujawnienia dla strony w tym postępowaniu, a więc wtedy

„nieujawnialny” (por. postanowienie SN z 12 listopada 2019 r., II CZ 78/19, LEX nr 2765432). A zatem obydwie skargi powoda o wznowienie postępowania opierają się na tej

samej podstawie, co musi skutkować odrzuceniem skargi inicjującej niniejsze postępowanie

na podstawie art. 410¹ § 1 k.p.c.

Niezależnie od powyższego podstawą odrzucenia skargi jest także art. 410 § 1 k.p.c.,

ponieważ w istocie nie jest ona oparta na ustawowej podstawie wznowienia postępowania.

Jak już była mowa dowód z zeznań świadka Piotra Wiśniewskiego nie miał charakteru

„nieujawnialnego” dla powoda, skoro powołał go on już w pozwie. Fakt cofnięcia wniosku

dowodowego oraz przyczyny powyższego pozbawione są zaś doniosłości prawnej na gruncie

ustawowych przesłanek o wznowienie postępowania. Skarga o wznowienie nie jest oparta na

ustawowej podstawie nie tylko wtedy, gdy przytoczona przez skarżącego podstawa nie

odpowiada jednej z przewidzianych w kodeksie przyczyn uzasadniających żądanie

wznowienia, ale także wtedy, gdy z treści skargi i jej uzasadnienia wynika wprost

i niewątpliwie, że podstawa wznowienia w rzeczywistości nie wystąpiła (por. postanowienie

SN z 25 maja 2017 r., I CZ 27/17, LEX nr 2318756).

Mając na uwadze powyższe Sąd orzekł jak w tenorze postanowienia.