Postanowienie w przedmiocie sprostowania postanowienia

Prawo: cywilne
Kategoria: postanowienie
Klucze: art. 350 k.p.c., art. 361 k.p.c., błąd sądowy, decyzja sądu, imię dłużnika, odmowa sprostowania, omyłka strony, postanowienie, sprostowanie postanowienia

Postanowienie w przedmiocie sprostowania postanowienia jest dokumentem, który ma na celu wyjaśnienie i poprawienie wcześniejszego postanowienia. Może dotyczyć korekty błędnie wprowadzonej decyzji lub sprostowania nieścisłości. Wprowadza klarowność i precyzję w zawartych wcześniej ustaleniach, co eliminuje potencjalne nieporozumienia. Sprostowanie postanowienia może być konieczne w sytuacjach, gdy jego niepoprawne zrozumienie mogłoby prowadzić do niepożądanych konsekwencji.

sygn. akt I C 1234/23

POSTANOWIENIE

15 marca 2024 roku

Sąd Rejonowy w Warszawie Wydział I Cywilnyw składzie:Przewodniczący: Sędzia Anna Kowalska

po rozpoznaniu 15 marca 2024 roku w Warszawiena posiedzeniu niejawnym

sprawyz wniosku "Elektro-Hurt" Sp. z o.o.przeciwko "Bud-Max" S.A.o nadanie klauzuli wykonalności

w przedmiocie wniosku wierzyciela o sprostowanie postanowienia

postanawia

oddalić wniosek.

Uzasadnienie

Wierzyciel "Elektro-Hurt" Sp. z o.o. wniósł o sprostowanie postanowienia Sądu Rejonowego w Warszawie z 10 lutego 2024 roku w sprawie o sygn. akt I C 1234/23 w zakresie imienia dłużnika poprzez dodanie przed wpisanym imieniem „Jan” imienia „Adam”. Wierzyciel wskazał, że w postanowieniu oznaczono jedynie drugie imię dłużnika – „Jan”, tymczasem dłużnik używa obu imion – „Adam Jan”. Co prawda we wniosku o nadanie klauzuli wykonalności oraz w tytule wykonawczym podano tylko drugie imię dłużnika – „Jan”, jednak z bazy PESEL wynika, że dłużnik nosi imiona „Adam Jan”.

Zgodnie z art. 350 § 1 k.p.c. sąd może z urzędu sprostować w wyroku niedokładności, błędy pisarskie albo rachunkowe lub inne oczywiste omyłki. Do postanowień stosuje się odpowiednio przepisy o wyrokach, jeżeli kodeks nie stanowi inaczej. (art. 361 k.p.c.)

Należy podkreślić, że przedmiotem sprostowania może być wyłącznie błąd popełniony przez sąd. Niedopuszczalne jest sprostowanie w orzeczeniu omyłki, której dopuściła się sama strona. Taka omyłka może być sprostowana jedynie w toku sprawy na żądanie strony lub z inicjatywy sądu, a nie postanowieniem po wydaniu orzeczenia (wyrok Sądu Najwyższego z 15 stycznia 2020 r. w sprawie o sygn. akt II CSK 123/19).

Trzeba zauważyć, że we wniosku o nadanie klauzuli wykonalności, którym sąd rozstrzygnął postanowieniem, którego wniosek o sprostowanie dotyczy, wierzyciel wskazał, że dłużnik nosi imię „Jan”. Sąd wydając postanowienie oznaczył dane dłużnika zgodnie z wnioskiem. Wniosek o sprostowanie zmierza w istocie do poprawy omyłki wierzyciela. Taki wniosek nie może zasługiwać na uwzględnienie.

Mając powyższe okoliczności na uwadze, sąd, działając na podstawie art. 350 § 1 k.p.c. w zw. z art. 361 k.p.c., orzekł jak w postanowieniu.

SędziaAnna Kowalska(podpis)

Podsumowując, postanowienie w przedmiocie sprostowania postanowienia stanowi istotny dokument mający na celu wyjaśnienie i uzupełnienie wcześniejszych ustaleń. Dzięki niemu unika się niejasności i zapewniana jest spójność interpretacji przepisów. Sprostowanie postanowienia przyczynia się do zapewnienia prawidłowego funkcjonowania procesów oraz eliminacji ewentualnych niedoprecyzowań czy błędów interpretacyjnych.