Pozew o ochronę dóbr osobistych

24.05.2024, dnia 24 maja 2024

Sąd Okręgowyw WarszawieWydział I Cywilnyul. Marszałkowska 100

Strona powodowa: BUD-MAX Sp. z o.o. z siedzibą w Krakowieul. Kwiatowa 1230-001 KrakówKRS 0000123456

Pozwany: Jan Kowalskiul. Polna 34/200-123 WarszawaPESEL 80010112345

Wartość przedmiotu sporu: 10 000 złotychOpłata sądowa 500 złotych

POZEWo ochronę dóbr osobistych

Niniejszym wnoszę o:

1. opublikowanie w czasopiśmie "Czas Warszawski" tekstu przeproszenia następującej treści: "Niniejszym oświadczam, iż informacje przedstawione w numerze 5 czasopisma "Czas Warszawski" z marca 2024 roku pt. "Kiedy skończy się mobbing w Spółce BUD-MAX?" były niezgodne z prawdą, zaś opublikowany tekst naruszył dobrą sławę spółki BUD-MAX. Redakcja przeprasza za naruszenie dóbr osobistych spółki BUD-MAX.", przy czym treść sprostowania powinna być opublikowana na 3 stronie czasopisma pogrubioną czczionką Times New Roman o wielkości 14 - w terminie 1 miesiąca od uprawomocnienia się orzeczenia;

2. zasądzenie na rzecz powódki od pozwanego kwoty 10 000 złotych z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty tytułem zadośćuczynienia;

3. zasądzenie na rzecz powódki od pozwanego zwrotu kosztów procesu;

4. rozpoznanie sprawy także pod nieobecność powódki;

5. przeprowadzenie dowodów wskazanych w uzasadnieniu pozwu.

Uzasadnienie

Strona powodowa BUD-MAX (spółka z.o.o.) zajmuje się działalnością gospodarczą w zakresie handlu towarami budowlanymi.

W powodowej spółce jest zatrudnionych dwóch pracowników - magazynierów i dwóch sprzedawców.

Dowód: odpis KRS strony powodowej

Pozwany Jan Kowalski jest redaktorem naczelnym i jednocześnie wydawcą miesięcznika "Czas Warszawski". Czasopismo to wydawane jest w miejscowości, w której strona powodowa prowadzi działalność gospodarczą. Nakład czasopisma wynosi 5000 egzemplarzy.

W numerze z marca 2024 r. miesięcznika "Czas Warszawski" ukazał się artykuł, pod tytułem: "Kiedy skończy się mobbing w Spółce BUD-MAX?". Autorem tekstu jest redaktor naczelny miesięcznika - pozwany. Tekst ten dotyczy rzekomego problemu mobbingu w powodowej spółce. W tekście tym zawarto nieprawdziwe informacje co do tego, że pracownicy zatrudnieni w spółce BUD-MAX poddawani są mobbingowi ze strony kadry kierowniczej spółki. W szczególności podano, iż "pracownicy zmuszani są do pracy ponad siły, gdyż nakazuje im się noszenie ciężkich skrzyń z towarami, choć jest to zabronione przez przepisy prawa pracy." Wskazano w nim również, że pracownicy nie otrzymują pensji "na czas". Jak podano tekst oparty był o "zwierzenia byłego pracownika Andrzej Nowak, który już nie wytrzymał tego terroru i zwolnił się z pracy". Sugerowano również, że stan ten trwa od wielu miesięcy i jest spowodowany chęcią zwiększenia zysku członków zarządu strony powodowej.

Dowód: tekst opublikowany w miesięczniku "Czas Warszawski"

Kilka dni po publikacji tego materiału prasowego, na stronie internetowej czasopisma opublikowano w zakładce FORUM szereg krytycznych wobec strony powodowej komentarzy. Wśród licznych komentarzy padały wulgarne słowa adresowane wobec kierownictwa strony powodowej. Internauci - komentując artykuł wskazywali, iż nie będą popierać bezprawnego działania strony powodowej i nie będą kupować towarów w jej sklepie.

Dowód: wydruki komentarzy internautów z FORUM

Tydzień po ukazaniu się wskazanego numeru czasopisma, zarząd spółki powodowej zwrócił się do redakcji miesięcznika o opublikowanie sprostowania informacji zawartych w tekście. Redaktor naczelny - pozwany odmówił jednak opublikowania sprostowania. W wiadomości e-mail z dnia 15.03.2024 skierowanej do zarządu spółki powodowej wskazał, iż tekst zawiera informacje zgodne z prawdą, zaś jego obowiązkiem było poinformowanie opinii publicznej o nieprawidłowościach w spółce BUD-MAX.

Dowód: korespondencja i wydruki e-mail

We wskazanym tekście spółka powodowa została przedstawiona w jednoznacznie złym świetle. Informacje przedstawione w tekście prasowym nie były jednak prawdziwe. W powodowej spółce nie dochodziło i nie dochodzi do łamania prac pracowniczych - wynagrodzenia przekazywane są pracownikom w terminie, zaś pracownicy nie są zmuszani do wykonywania pracy niezgodnej z normami. Publikacja tekstu doprowadziła do naruszenia dóbr osobistych spółki powodowej - poprzez naruszenie dobrej sławy (renomy) spółki. Co znamienne, w spółce powodowej nigdy nie była zatrudniona osoba o inicjałach "A.N.", jaka rzekomo miała udzielić autorowi artykułu informacji dotyczących rzekomego mobbingu. Prowadzi to do wniosku, że tekst został opracowany w oparciu o niesprawdzone informacje, które nie pochodziły od osób zatrudnionych w powodowej spółce. Nadto, wymaga podkreślenia, że tekst ten nie został przygotowany w sposób rzetelny, bowiem jego autor nie zwrócił się do spółki o przedstawienie swojego stanowiska przed opublikowaniem tego materiału.

Od czasu opublikowania tekstu odnotowano znaczący spadek obrotów w spółce. Należy uznać, iż informacje zawarte w wymienionym materiale doprowadziły do naruszenia renomy spółki, co negatywnie "odbija się" na jej kondycji finansowej.

Dowód:- zestawienie obrotów spółki- zeznania świadków Anna Wiśniewska- zeznania strony powodowej - członków zarządu Piotr Zieliński- lista pracowników spółki

W tej sytuacji konieczne jest opublikowanie w miesięczniku "Czas Warszawski" oświadczenia - przeproszenia, dzięki któremu czytelnicy miesięcznika dowiedzą się, że tekst "Kiedy skończy się mobbing w Spółce BUD-MAX?" zawierał nieprawdziwe informacje. Mając na względzie, iż sporny tekst był opublikowany na 3 stronie czasopisma, również i tekst przeprosin powinien zostać zamieszczony w wydaniu na takiej stronie, a oświadczenie o przeproszeniu powinno być wydrukowane czczionką Times New Roman o rozmiarze 14.

Jednocześnie z uwagi na charakter naruszonego dobra osobistego, uzasadnione jest żądanie przyznania zadośćuczynienia w wysokości 10 000 zł.

Naruszenie dobrej sławy powodowej spółki skutkowało powstaniem po jej stronie szkody niemajątkowej. Pokrzywdzenie spółki BUD-MAX ma charakter poważny, odbiło się w długotrwałej utracie zaufania jej klientów i w jej negatywnym odbiorze społecznym. W związku z powyższym niewątpliwie zachodzą podstawy do zasądzenia na rzecz strony powodowej zadośćuczynienia pieniężnego, a wysokość tego świadczenia powinna być odpowiednio wysoka. W ocenie strony powodowej taką adekwatną kwotę stanowi 10 000 złotych, mając na względzie wagę naruszonego dobra osobistego oraz skalę tego naruszenia - przy uwzględnieniu nakładu miesięcznika "Czas Warszawski" i jego poczytności.

Na marginesie strona powodowa wskazuje, że obecnie nie domaga się nakazania pozwanemu opublikowania sprostowania, gdyż z uwagi na upływ czasu za właściwszą ochronę swoich naruszonych dóbr osobistych uznaje publikację tekstu przeprosin, jak w petitum pozwu.

Strona powodowa podjęła próbę pozasądowego zakończenia sporu, wzywając pozwanego do opublikowania sprostowania, a wobec postawy pozwanego - skierowała do niego wezwanie do zamieszczenia stosownego przeproszenia i zapłaty zadośćuczynienia. Pozwany odmówił jednak zaspokojenia roszczeń strony powodowej.

W tym stanie rzeczy powództwo jest uzasadnione i konieczne.

(podpis)

Podpisy

Załączniki:

1. odpis pozwu z odpisami załączników,2. dowód uiszczenia opłaty sądowej,3. tekst opublikowany w miesięczniku "Czas Warszawski",4. wydruki komentarzy internautów z FORUM,5. zestawienie obrotów spółki,6. lista pracowników spółki,7. korespondencja i wydruki e-mail,8. wezwanie do przeprosin i zapłaty,9. odpis KRS strony powodowej.