Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia

24.05.2024

DoSąd Okręgowy w WarszawieWydział Cywilny w Warszawieul. Marszałkowska 8200-001 Warszawaza pośrednictwem:Sąd Rejonowy dla Warszawy-Śródmieścia w WarszawieWydział I Cywilnyul. Miodowa 1a00-246 Warszawa

Powód:Jan Kowalski,Prezes Zarządu, zam. w Warszawie,ul. Kwiatowa 12/3,reprezentowany przezRadcę Prawnego Annę Nowak,Kancelaria Radcy Prawnego Anna NowakJan Kowalski w Warszawie, ul. Polna 44

Pozwany:Adam Wiśniewski,Dyrektor, zam. w Krakowie,ul. Słoneczna 2,reprezentowany przezAdwokata Piotra Zielińskiego,Kancelaria Adwokacka Piotr Zielińskiw Krakowie, ul. Grodzka 5

Wartość przedmiotu zaskarżenia: 15000 złI C 1234/23Sąd Rejonowy dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie

SKARGA

o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia Sądu Apelacyjnegow Warszawie z 15.03.2024,I ACa 456/24, doręczonego powodowi 20.03.2024.

W imieniu pozwanego, którego pełnomocnictwo załączam:

1) zaskarżam powyższe postanowienie w całości;

2) opieram skargę na podstawie naruszenia prawa procesowego – art. 379 pkt 5 k.p.c. i art. 380 k.p.c., których naruszenie spowodowało niezgodność zaskarżonego orzeczenia z prawem;

3) wskazuję art. 477¹ § 1 k.p.c. i art. 477¹ § 2 k.p.c. jako przepisy prawa, z którymi zaskarżone postanowienie jest niezgodne;

4) uprawdopodabniając wyrządzenie szkody, spowodowanej przez wydanie zaskarżonego postanowienia, zgłaszam następujący dowód z dokumentu – Potwierdzenie przelewu bankowego, potwierdzające zapłatę przez pozwanego na rzecz powoda kwoty 15000 zł;

5) wskazuję, że wzruszenie zaskarżonego orzeczenia w drodze innych środków prawnych nie było i nie jest możliwe; brak jest ustawowej podstawy do złożenia skargi o wznowienie postępowania, nadto zaskarżone postanowienie nie podlega zaskarżeniu skargą kasacyjną;

6) wnoszę o stwierdzenie, że zaskarżone postanowienie jest niezgodne z art. 477¹ § 1 k.p.c. i art. 477¹ § 2 k.p.c. oraz o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów postępowania według norm przepisanych.

Uzasadnienie

Sąd Rejonowy dla Warszawy-Śródmieścia 15.12.2023 wydał nakaz zapłaty, w którym zobowiązał pozwanego do zapłatypowodowi kwoty 15000 zł z odsetkami i kosztami procesu. Pozwany wniósł zarzuty od nakazuzapłaty, które Sąd Rejonowy dla Warszawy-Śródmieścia postanowieniem z 18.01.2024 odrzucił z tego powodu, iżpozwany nie uiścił w terminie należnej opłaty. W dniu 25.01.2024 pozwany złożył wnioseko przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych zarzutów od nakazu zapłaty. Sąd Rejonowy dla Warszawy-Śródmieściapostanowieniem z 05.02.2024 wniosek ten uwzględnił, przywracają pozwanemuterminu do uiszczenia wpisu od zarzutów. Pozwany w zarzutach wykazał, że zapłacił jużpowodowi należność objętą sporem. Następnie Sąd Rejonowy dla Warszawy-Śródmieścia rozpoznał merytoryczniesprawę i wyrokiem z 20.02.2024 uchylił wydany w postępowaniu nakazowym nakaz zapłatyi oddalił powództwo.

Powód złożył apelację. Sąd Apelacyjny w Warszawie rozpoznając apelację powoda, postanowieniemz 15.03.2024 uchylił zaskarżony wyrok, zniósł postępowanie po uprawomocnieniu siępostanowienia o odrzuceniu zrzutów od nakazu zapłaty i zasądził od pozwanego na rzeczpowoda koszty procesu.

Sąd Apelacyjny w Warszawie uznał, że postanowienie o przywróceniu terminu zostało wydane w czasie,kiedy sprawa została prawomocnie zakończona. Uprawomocnił się nakaz zapłatyi prowadzenie dalszego postępowania było niedopuszczalne, a tym samym dotknięte byłosankcją nieważności (art. 379 pkt 5 k.p.c.). Sąd Apelacyjny w Warszawie stwierdził, że przywrócenie terminuw tej sytuacji zmierzało do odwrócenia skutków prawomocności orzeczenia sądowego.

Pozwany zarzuca zaskarżonemu postanowieniu Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 15.03.2024, że zapadłoz rażącym naruszeniem przepisów art. 477¹ § 1 k.p.c. i art. 130 § 1 k.p.c.

Powyżej przedstawiony pogląd wyrażony przez Sąd Apelacyjny w Warszawie jest błędny i sprzecznyz istotą przywrócenia terminu. Nie sposób podzielić stanowiska zaprezentowanego przez Sąd Apelacyjny w Warszawie, że przywrócenie terminu nie jest możliwe wówczas, gdy orzeczenie sądoweformalnie się uprawomocniło. Typowym przypadkiem jest przecież sytuacja, gdy następujeprzywrócenie terminu do wniesienia apelacji od orzeczenia, które formalnie sięuprawomocniło wobec niedokonania czynności procesowej w terminie, tj. wniesieniaapelacji. Art. 169 k.p.c. wyłącza możliwość przywrócenia terminu tylko wówczas, jeżeliuchybienie terminu nie pociąga za sobą ujemnych skutków procesowych. Ograniczenieczasowe w przedmiocie przywrócenia terminu zawiera art. 170 k.p.c., który stanowi, że poupływie roku od uchybionego terminu, jego przywrócenie jest dopuszczalne tylkow wypadkach wyjątkowych, przy czym rok liczy się od daty kiedy upłynąłuchybiony termin. Oczywistym jest, że w tym czasie formalnie uprawomocni się orzeczeniesądowe. Art. 173 § 1 k.p.c. stanowi, że wprawdzie zgłoszenie wniosku o przywrócenieterminu nie wstrzymuje postępowania w sprawie ani wykonania orzeczenia, a przecieżwykonaniu podlega orzeczenie prawomocne, to sąd może wstrzymać m.in. wykonanieorzeczenia.

W wyniku tego zaskarżonego orzeczenia, nakaz zapłaty stał się prawomocny. Pozwanyzmuszony był zapłacić powodowi należność główną w kwocie 15000 zł, odsetki i kosztyprocesu.

Przez wydanie zaskarżonego orzeczenia, które jest niezgodne z art. 477¹ § 1 k.p.c. i art. 130 § 1 k.p.c., pozwanemu została wyrządzona szkoda, gdyż wskutek rażącego naruszenia obuprzepisów postępowania przez Sąd Apelacyjny w Warszawie zmuszony został do zapłaty należnościgłównej, odsetek i kosztów procesu na rzecz powoda, mimo iż już przed wniesieniem pozwuo wydanie nakazu zapłaty spłacił całą należność powodowi. Naruszenie wskazanych wyżejprzepisów postępowania spowodowało niezgodność zaskarżonego orzeczenia z prawem.

Zaskarżone niniejszą skargą orzeczenie nie podlega wzruszeniu w drodze innych środkówprawnych, brak bowiem ustawowej podstawy do złożenia skargi o wznowienie postępowania,a nadto wyrok ten nie podlega zaskarżeniu skargą kasacyjną. Pozwany wskazuje, że nie jestteż możliwa zmiana lub uchylenie tego postanowienia w drodze innych środków prawnych.

W świetle przytoczonych okoliczności oraz wskazanych dowodów skarga spełnia wymaganiaokreślone w art. 477¹ § 1 k.p.c., a ponadto jest zasadna. Wnoszę zatem, aby Sąd Najwyższy– na podstawie art. 477⁹ § 1 k.p.c. – stwierdził, że zaskarżone postanowienie jest niezgodnez art. 477¹ § 1 k.p.c. i art. 130 § 1 k.p.c.

Radca Prawny Anna Nowak

Załączniki:

1) pełnomocnictwo wraz z dowodem uiszczenia opłaty skarbowej od pełnomocnictwa,

2) odpis skargi dla pozwanego,

3) 3 odpisy skargi przeznaczone do akt Sądu Apelacyjnego w Warszawie,

4) Potwierdzenie przelewu bankowego na kwotę 15000 zł na rzecz powoda,

5) dowód uiszczenia opłaty sądowej od skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia.