Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku

Kalisz, 15 marca 2023 r.

Sąd Najwyższy w WarszawieI Izba Cywilnaza pośrednictwemSądu Rejonowego w KaliszuWydział I Cywilnyul. Poznańska 12362-800 Kalisz

Skarżący/Pozwani: Jan Kowalski (87051201234),Anna Kowalska (90112812345)oboje zam. ul. Polna 34/5, 62-800 Kaliszreprezentowani przezAdw. Maria NowakKancelaria Adwokackaul. Słowackiego 2, 62-800 Kalisztel: 600-500-400e-mail: [email protected]

Powódka: Zofia Wiśniewska (65031505678)zam. ul. Wrocławska 12, 62-800 Kalisz

WPZ: 22/2023

Opłata: 500 zł

SKARGAo stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku wydanego przez Sąd Rejonowy w Kaliszu Wydział I Cywilny w dniu 20 stycznia 2023 r. (sygn. akt: I C 1234/22) nakazującego skarżącym opróżnienie i opuszczenie lokalu mieszkalnego mieszczącego się przy ul. Polna 34/5 w Kaliszu

Działając w imieniu Jana Kowalskiego oraz Anny Kowalskiej, pełnomocnictwo wraz z dowodem uiszczenia opłaty skarbowej w załączeniu, na podstawie art. 424¹ § 2 Kodeksu postępowania cywilnego wnoszę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku wydanego przez Sąd Rejonowy w Kaliszu Wydział I Cywilny w dniu 20 stycznia 2023 r. w sprawie o (sygn. akt: I C 1234/22), którym nakazano skarżącym opróżnienie i opuszczenie lokalu mieszkalnego znajdującego się w Kaliszu przy ul. Polna 34/5.Wyżej wymieniony wyrok, jako wydany z naruszeniem podstawowych zasad porządku prawnego oraz praw człowieka zagwarantowanych w Konstytucji, zaskarżam w całości.Wyżej wymienionemu wyrokowi Sądu I instancji zarzucam naruszenie prawa materialnego, to jest:1) art. 11 ust. 5 ustawy o ochronie praw lokatorów w związku z art. 61 § 1 Kodeksu cywilnego poprzez ich błędną wykładnię polegającą na przyjęciu, że skuteczne wobec stron umowy jest złożenie oświadczenia woli o wypowiedzeniu umowy najmu jedynie jednej ze stron i 3-miesięczny okres wypowiedzenia przewidziany ustawą o ochronie lokatorów można liczyć od momentu otrzymania przez jedną ze stron umowy pisma zawierającego oświadczenie o wypowiedzeniu jedynie do jednej strony umowy, pomimo tego że kodeks wyraźnie przewiduje, że oświadczenie ma być skierowane do strony w taki sposób, by możliwe było jej zapoznanie się z jego treścią, a okres wypowiedzenia zaczyna bieg od momentu, w którym strony umowy mogły zapoznać się z treścią wypowiedzenia;2) art. 680¹ Kodeksu cywilnego w zw. z art. 281 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego poprzez ich niezastosowanie, które skutkowało wydaniem wyroku nakazującego opróżnienie i opuszczenie lokalu w związku z brakiem podstaw prawnych do zamieszkiwania w lokalu przez Jana Kowalskiego i Annę Kowalską, pomimo tego że ich prawo do lokalu wynikało bezpośrednio z przepisów prawa.Wyżej wymienione naruszenia doprowadziły do niezgodności wyroku z art. 18 Konstytucji, a także z art. 61 § 1, art. 680¹ Kodeksu cywilnego oraz art. 281 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Wydanie wyroku skutkowało naruszeniem podstawowych praw i wolności obywatela, to jest prawa do ochrony rodziny i małżeństwa, a także dyrektyw dotyczących składania oświadczeń woli oraz zasad powstawania prawa do korzystania z lokalu.Mając na uwadze powyższe, wnoszę o:1) stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku wydanego przez Sąd Rejonowy w Kaliszu Wydział I Cywilny w dniu 20 stycznia 2023 r., którym nakazano Janowi i Annie Kowalskim opróżnienie i opuszczenie lokalu mieszkalnego znajdującego się przy ul. Polna 34/5 w Kaliszu;2) dopuszczenie i przeprowadzenie dowodów z:   a) umowy najmu lokalu mieszkalnego z dnia 15 grudnia 2020 r.;   b) odpisu skróconego aktu małżeństwa z dnia 10 sierpnia 2019 r. nr 123/2019 - obu dokumentów na okoliczność zawarcia umowy najmu, treści umowy oraz stron przedmiotowej umowy;   c) wypowiedzenia umowy najmu dokonanego z dnia 15 października 2022 r.;   d) koperty, w której przesłane zostało wypowiedzenie - obu dokumentów na okoliczność skierowania wypowiedzenia wyłącznie do Jana Kowalskiego oraz nieskuteczności wypowiedzenia wobec Anny Kowalskiej;   e) dokumentacji medycznej wystawionej przez Wojewódzki Szpital Zespolony w Kaliszu - na okoliczność stanu zdrowia powodów oraz niemożliwości skorzystania przez nich z przysługujących im środków zaskarżenia wyroku;   f) umowy najmu z dnia 1 lutego 2023 r. zawartej z Adamem Zielińskim - na okoliczność wysokości szkody poniesionej przez pozwanych wskutek wydania zaskarżonego wyroku;3) zasądzenie na rzecz skarżących od powódki Zofii Wiśniewskiej zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, w wysokości według norm przepisanych.

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 20 stycznia 2023 r., wydanym w sprawie o sygnaturze akt I C 1234/22, Sąd Rejonowy w Kaliszu Wydział I Cywilny nakazał małżonkom Janowi i Annie Kowalskim opuszczenie lokalu mieszkalnego mieszczącego się w Kaliszu przy ul. Polna 34/5 i należącego do Zofii Wiśniewskiej. W uzasadnieniu wyroku orzekający Sąd Rejonowy wskazał, iż małżonkom nie przysługiwało prawo do lokalu mieszkalnego, w związku z tym iż wynajmująca dokonała skutecznego wypowiedzenia umowy najmu lokalu. Wydany wyrok stoi w oczywistej sprzeczności z prawem.W pierwszym rzędzie podkreślić należy, że umowa najmu uregulowana jest nie tylko w ustawie o ochronie praw lokatorów z dnia 21 czerwca 2001 r., ale i w kodeksie cywilnym. W dniu 15 grudnia 2020 r. Jan Kowalski zawarł z Zofią Wiśniewską umowę najmu na czas oznaczony, to jest 3 lata. Umowa zaczęła obowiązywać w dniu 1 stycznia 2021 r. Skarżący zobowiązani byli do uiszczania miesięcznego czynszu w wysokości 1500 zł. Zawierając umowę, skarżący pozostawał w związku małżeńskim zawartym z Anną Kowalską w dniu 10 sierpnia 2019 r. przed Kierownikiem Urzędu Stanu Cywilnego w Kaliszu.Dowód: umowa najmu z dnia 15 grudnia 2020 r., odpis skrócony aktu małżeństwa.Artykuł 680¹ § 1 Kodeksu cywilnego stanowi, iż małżonkowie są najemcami lokalu bez względu na istniejące między nimi stosunki majątkowe, jeżeli nawiązanie stosunku najmu lokalu mającego służyć zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych założonej przez nich rodziny nastąpiło w czasie trwania małżeństwa. Z powyższego wynika, iż niezależnie od tego, że umowa została zawarta pomiędzy wynajmującym a jednym z małżonków - drugi z małżonków automatycznie staje się stroną umowy najmu. Odnosząc powyższe do zaistniałego w niniejszej sprawie stanu faktycznego podkreślić należy, iż Anna Kowalska stała się z mocy prawa stroną umowy najmu zawartej pomiędzy Janem Kowalskim a Zofią Wiśniewską.W dniu 15 października 2022 r. Jan Kowalski otrzymał pismo zawierające wypowiedzenie umowy najmu z zachowaniem 3-miesięcznego okresu wypowiedzenia. Uzasadniając dokonane wypowiedzenie wynajmująca wskazała, iż po zakończeniu umowy najmu planuje zamieszkać w wynajmowanym lokalu. Podkreślenia wymaga, że pismo zostało skierowane wyłącznie do Jana Kowalskiego, co wynika zarówno z zamieszczonych na kopercie informacji, jak i z treści samego wypowiedzenia.Dowód: wypowiedzenie z dnia 15 października 2022 r., koperta.Mając na uwadze powyższe, uznać należy, iż będąca stroną umowy najmu Anna Kowalska nie miała możliwości zapoznania się z treścią pisma zawierającego wypowiedzenie umowy najmu, przez co umowa najmu nie została skutecznie wypowiedziana w stosunku do niej.W wyroku z dnia 20 stycznia 2023 r. Sąd I instancji niesłusznie orzekł, iż zasadne jest nakazanie skarżącym opróżnienia i opuszczenia lokalu jako osobom nieposiadającym tytułu prawnego do nieruchomości. Podkreślenia wymaga, iż Anna Kowalska posiada samodzielne prawo do korzystania z lokalu jako strona zawartej umowy, natomiast prawo do lokalu Jana Kowalskiego należy wywodzić z art. 281 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, w związku z czym nie było żadnych podstaw do wydania wyroku, którym nakazano opuszczenie małżonkom lokalu.Oceniając, czy w danej sytuacji zaistniał wyjątkowy przypadek uzasadniający wniesienie skargi, podnieść należy, że małżonkowie wystąpili w dniu 25 stycznia 2023 r. z wnioskiem o sporządzenie i doręczenie odpisu wyroku wraz z uzasadnieniem. Wyrok z uzasadnieniem został odebrany przez małżonków w dniu 1 lutego 2023 r. W dniu 2 lutego 2023 r. Jan i Anna Kowalscy ulegli wypadkowi samochodowemu, w wyniku którego Jan Kowalski spędził 14 dni w śpiączce, a Anna Kowalska przez okres 7 dni z powodu głębokiej amnezji i afazji nie mogła nawiązać kontaktu z otoczeniem. Pomimo ustania przyczyny uniemożliwiającej komunikację z otoczeniem małżonkowie ze względu na wciąż niezwykle słaby stan zdrowia nie skorzystali z możliwości wniesienia wniosku o przywrócenie terminu do złożenia apelacji. W okresie do końca marca 2023 r. pozwani przechodzili liczne badania i zabiegi medyczne, których celem było przywrócenie im stanu zdrowia sprzed wypadku.Dowód: dokumentacja medyczna, przesłuchanie stron.W związku z wyrokiem Sądu Rejonowego, który stał się prawomocny w dniu 15 lutego 2023 r. powodowie zmuszeni zostali do opuszczenia lokalu mieszkalnego oraz do podpisania umowy najmu z innym wynajmującym, na podstawie której to umowy zobowiązani są do uiszczania kwoty 2000 zł w stosunku miesięcznym tytułem czynszu.Dowód: umowa najmu zawarta w dniu 1 lutego 2023 r. z Adamem Zielińskim.W związku z tym, że umowa najmu z Zofią Wiśniewską została zawarta na okres 3 lat i miała wiązać strony do 31 grudnia 2023 r., a strony opuściły lokal w dniu 1 lutego 2023 r., poniosły stratę w wysokości 11000 zł (11 miesięcy x 500 zł - różnica w wysokości opłat czynszowych).Należy wskazać również, że wzruszenie zaskarżonego wyroku w drodze innych środków prawnych przysługujących stronie na podstawie kodeksu nie było ani nie jest możliwe. Z uwagi na wartość przedmiotu zaskarżenia skarżącym nie przysługuje bowiem prawo do złożenia skargi kasacyjnej. Brak jest także ustawowej podstawy dla wniesienia skargi o wznowienie postępowania.Mając na uwadze powyższe, wnoszę jak na wstępie.

Maria Nowak

Załączniki:1) trzy odpisy skargi wraz z załącznikami;2) umowa najmu;3) odpis skrócony aktu małżeństwa;4) pismo zawierające wypowiedzenie umowy najmu;5) koperta, w której wysłane zostało wypowiedzenie;6) dokumentacja medyczna;7) umowa najmu zawarta z Adamem Zielińskim w dniu 1 lutego 2023 r.;8) pełnomocnictwo wraz z dowodem uiszczenia opłaty skarbowej;9) dowód uiszczenia opłaty sądowej.