Wniosek o stwierdzenie zasiedzenia

Szczecin, dnia 20 marca 2023 r.

Sąd Rejonowy Szczecin-Prawobrzeże w Szczecinie Wydział IV Ksiąg Wieczystych ul. Narutowicza 19 70-231 Szczecin

Wnioskodawca: Jan Kowalski 80010112345 ul. Słoneczna 12 70-789 Szczecin

Uczestnik: Adam Nowak ul. Kwiatowa 5 70-001 Szczecin

WNIOSEK O STWIERDZENIE ZASIEDZENIA WŁASNOŚCI NIERUCHOMOŚCI

Działając w imieniu własnym, wnoszę o:

1) stwierdzenie nabycia przez wnioskodawcę w drodze zasiedzenia prawa własności nieruchomości gruntowej zabudowanej, położonej w Szczecinie przy ul. Polna 3, składającej się z działki gruntu nr 123/4, dla której Sąd Rejonowy Szczecin- Prawobrzeże w Szczecinie, Wydział IV Ksiąg Wieczystych, prowadzi księgę wieczystą nr SZ1S/00123456/7;

2) dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z dokumentów wskazanych w treści niniejszego wniosku, tj. postanowienia Sądu Rejonowego w Szczecinie z 15 stycznia 2005 r., Sygn. akt I Ns 1234/04, oraz odpisu zwykłego z KW nr SZ1S/00123456/7 na fakt aktualnego stanu prawnego nieruchomości;

3) przeprowadzenie dowodu z zeznań świadka Anna Wiśniewska (zam. ul. Morelowa 7, 70-890 Szczecin) na fakt nieprzerwanego posiadania nieruchomości wskazanej w pkt 1 przez wnioskodawcę jako posiadacza samoistnego;

4) przeprowadzenie dowodu z przesłuchania stron na fakt nieprzerwanego posiadania nieruchomości wskazanej w pkt 1 przez wnioskodawcę jako posiadacza samoistnego;

5) zasądzenie od uczestnika postępowania na rzecz wnioskodawcy zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

W latach 1980-2005 właścicielami objętej wnioskiem nieruchomości byli Stefan i Maria Nowak, na zasadzie wspólności majątkowej małżeńskiej. W dniu 10 stycznia 2005 r. Stefan Nowak zmarł; na podstawie testamentu spadek w całości nabyła po nim małżonka Maria Nowak. Dowód: postanowienie Sądu Rejonowego w Szczecinie z 15 stycznia 2005 r., Sygn. akt I Ns 1234/04.

Maria Nowak zmarła 1 lipca 2007 r. Jej jedynym spadkobiercą jest syn Adam Nowak, zamieszkały w Szczecinie. W księdze wieczystej nieruchomości w dalszym ciągu ujawnione jest prawo własności Stefana i Marii Nowak, ponadto ujawnione jest ostrzeżenie o niezgodności treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym. Dowód: odpis zwykły z KW nr SZ1S/00123456/7.

Wnioskodawca zamieszkuje w przedmiotowej nieruchomości nieprzerwanie od roku 1993 do dnia dzisiejszego. Przez ten czas wnioskodawca posiadał tę nieruchomość, czynił na niej wiele nakładów oraz ponosił ciężary związane z jej użytkowaniem. Opłacał także wszelkie należności publicznoprawne, jakie wynikały z jej posiadania. Ponadto, ponieważ część z tej nieruchomości jest wykorzystywana na cele związane z produkcją rolną (na własne potrzeby), wnioskodawca pobierał pożytki w postaci płodów rolnych.

Co równie istotne, wnioskodawca uważał przedmiotową nieruchomość za swoją własność, ponieważ wkrótce po śmierci Stefana Nowaka Maria Nowak opuściła tę nieruchomość i zamieszkała u swojego syna Adama Nowaka w Szczecinie. Rzadko kiedy pojawiała się na terenie tej nieruchomości, pozostawiając wnioskodawcy pieczę nad nieruchomością. Tym samym pozostawiła ona wnioskodawcy swobodę w korzystaniu oraz zarządzaniu przedmiotową nieruchomością.

Następca prawny Marii Nowak, tj. Adam Nowak, nie wykonywał prawa własności, w szczególności: nie zamieszkiwał w przedmiotowej nieruchomości, nie interesował się, co się z nią dzieje, nie czynił nakładów ani nie czerpał jakichkolwiek korzyści z rzeczy. Nie podjął starań celem ujawnienia swojego prawa własności co do przedmiotowej nieruchomości. Dowody: – przesłuchanie stron; – zeznania świadka Anna Wiśniewska.

Zgodnie z art. 172 k.c. posiadacz samoistny nabywa własność nieruchomości, jeśli posiada ją nieprzerwanie lat 30, choćby uzyskał posiadanie w złej wierze. Na podstawie art. 339 k.c. ustanowione zostało domniemanie, że za posiadacza samoistnego rzeczy należy uznać tego, kto rzeczą faktycznie włada, które to domniemanie w kwestii zasiedzenia w pełni znajduje zastosowanie (postanowienie SN z 12 marca 2010 r., I CSK 354/09, LEX nr 588835).

Co istotne, aby posiadacz rzeczy mógł być uznany za posiadacza samoistnego, musi legitymować się dwiema cechami: faktycznym władztwem nad rzeczą (corpus) oraz zamiarem władania rzeczą dla siebie (animus). Nie ma przy tym żadnego znaczenia okoliczność wiedzy posiadacza samoistnego w przedmiocie przysługiwania prawa własności innym osobom; takie stanowisko zajął Sąd Najwyższy w postanowieniu z 22 kwietnia 2009 r., II CSK 622/08, LEX nr 511113, stwierdzając, że „świadomość posiadacza, iż inna osoba jest właścicielem nieruchomości, nie wyklucza oceny posiadania jako samoistnego. (...) świadomość tego rodzaju dowodzić może złej wiary posiadacza, natomiast nie jest przesłanką samoistności posiadania” czy w postanowieniu z 17 grudnia 2008 r., I CSK 309/08, LEX nr 525853, stwierdzając, że „posiadaczem samoistnym jest ten, kto wie, że nie jest właścicielem, ale chce posiadać rzecz i posiada ją tak, jakby był jej właścicielem”.

W przedmiotowej sytuacji, wnioskodawca wykonywał wobec zasiedzonej nieruchomości wszelkie czynności, jakie wykonuje właściciel (a zatem posiadał corpus). Odnosi się to zarówno do praw, np. czerpanie korzyści, pobieranie pożytków, zamieszkiwanie w niej oraz wiele innych, jak i do obowiązków, tj. ponoszenie ciężarów, jak np. opłacanie danin publicznoprawnych itp., oraz czynienia nakładów, w tym nakładów koniecznych w celu utrzymania niepogorszonej substancji nieruchomości, jak i inwestowania w nią poprzez wykonywanie remontów i adaptowanie jej do swoich potrzeb. Świadczy to dobitnie o posiadaniu zamiaru władania zasiedzoną nieruchomością, tj. animus.

W odniesieniu do terminów zasiedzenia, wskazać należy, że obecnie termin ten dla posiadania w złej wierze wynosi lat 30, dlatego też wnioskodawca podnosi, że w myśl art. 172 k.c. zasiedział własność przedmiotowej nieruchomości w roku 2023.

Właściwość miejscowa tutejszego sądu wynika z art. 606 k.p.c., który nakazuje rozpatrywać sprawy o zasiedzenie przed sądem właściwym względem położenia rzeczy.

Mając na względzie powyższe okoliczności, wnoszę jak na wstępie.

............................................................ Jan Kowalski

Załączniki:

1) postanowienie Sądu Rejonowego w Szczecinie z 15 stycznia 2005 r., Sygn. akt I Ns 1234/04; 2) odpis zwykły z KW nr SZ1S/00123456/7; 3) odpis wniosku wraz z załącznikami; 4) dowód uiszczenia opłaty sądowej w wysokości 2000 zł.