Zażalenie na odmowę uzasadnienia orzeczenia i jego doręczenia

Poznań, dnia 20.03.2024

Sąd Okręgowy w Warszawieul. Marszałkowska 12300-001 Warszawa

Skarżący: Firma "XYZ" Sp. z o.o.ul. Polna 4560-000 PoznańKRS: 0000123456reprezentowana przez adw. Annę Kowalskąul. Kwiatowa 761-000 Poznań00-001 Poznań

I C 1234/23

WPS: 100 zł

Opłata od zażalenia: 50 zł

Zażalenie na odmowę uzasadnienia orzeczenia i jego doręczenia

Działając w imieniu skarżącej spółki, z powołaniem się na pełnomocnictwo znajdujące się w aktach sprawy, na podstawie art. 394^1a § 1 pkt 7 KPC, niniejszym zaskarżam w całości postanowienie Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 15.02.2024 doręczonego skarżącej w dniu 18.02.2024, a wydanego w przedmiocie odrzucenia wniosku z 10.02.2024 o sporządzenie uzasadnienia postanowienia z 05.02.2024 i jego doręczenia skarżącej, wnosząc o:

1) uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji;

2) zasądzenie na rzecz skarżącej zwrotu kosztów procesowych, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Zaskarżonemu postanowieniu zarzucam naruszenie przepisów postępowania, mające istotny wpływ na wynik sprawy, tj.:

1) art. 130 § 1 KPC poprzez jego niezastosowanie, w wyniku czego skarżąca nie została wezwana do uiszczenia brakującej opłaty od zażalenia;

2) naruszenie art. 171 KPC poprzez błędne jego zastosowanie i przyjęcie, iż w niniejszej sprawie nie wpłynęło kolejne zażalenie skarżącej.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 15.02.2024 Sąd Okręgowy w Warszawie, odrzucił wniosek skarżącej z 10.02.2024 o sporządzenie uzasadnienia postanowienia z 05.02.2024 i jego doręczenie skarżącej, wskazując, iż postanowienie o odrzuceniu wniosku o przywrócenie terminu do złożenia zażalenia nie jest postanowieniem kończącym postępowanie w sprawie i nie podlega zaskarżeniu.

Zaskarżone rozstrzygnięcie nie jest trafne i powinno ulec uchyleniu w całości.

Skarżąca podnosi, iż po uchyleniu art. 130² § 3 KPC, Kodeks postępowania cywilnego nie normuje skutków sytuacji procesowej polegającej na wniesieniu przez adwokata (radcę prawnego, rzecznika patentowego) środków odwoławczych lub środków zaskarżenia bez uiszczenia należnej opłaty stałej albo stosunkowej.

Skarżąca podnosi, iż w takim wypadku powinien znaleźć zastosowanie art. 130 § 1 KPC, zgodnie z którym jeżeli pismo procesowe nie może otrzymać prawidłowego biegu wskutek niezachowania warunków formalnych lub jeżeli od pisma nie uiszczono należnej opłaty, przewodniczący wzywa stronę, pod rygorem zwrócenia pisma, do poprawienia, uzupełnienia lub opłacenia go w terminie tygodniowym – z modyfikacją dotyczącą właściwego rygoru, a zatem nie odrzucenie wniosku o przywrócenie terminu do złożenia zażalenia, lecz zwrot pisma zawierającego czynność procesową w wypadku nie uiszczenia opłaty w terminie wskazanym w tym przepisie. Stanowisko to znajduje uzasadnienie w orzecznictwie (post. SN z 12.12.2023, II CZ 123/23, Legalis).

Luka w prawie, powstała po uchyleniu dawnego art. 130² § 3 KPC, uprzednio normującego skutki wniesienia środka zaskarżenia przez profesjonalnego pełnomocnika bez uiszczenia wymaganej opłaty, może bowiem zostać wypełniona jedynie przez odpowiednie zastosowanie do nieopłaconego środka zaskarżenia wniesionego przez profesjonalnego pełnomocnika, przepisu art. 130 § 1 KPC.

Oznacza to, że konieczne jest wezwanie strony do wniesienia opłaty, a odrzucenie ponownie wniesionego zażalenia jest dopuszczalne jedynie w razie jej niewniesienia.

W sprawie niniejszej, wniosek o przywrócenie terminu do złożenia zażalenia wniesiony przez skarżącą został odrzucony bez wezwania do uiszczenia brakującej opłaty.

W związku z powyższym, zaskarżone postanowienie powinno zostać uchylone z uwagi na naruszenie art. 130 § 1 KPC oraz art. 130² § 1 KPC oraz faktyczne zastosowanie uchylonego art. 130² § 3 KPC.

Nie ulega również żadnym wątpliwościom, iż nie sposób zgodzić się z Sądem orzekającym, że w niniejszej sprawie nie znajduje zastosowania art. 171 KPC, do wniosku bowiem o przywrócenie terminu datowanego na dzień 10.02.2024 zostało załączone zażalenie, w wyniku czego strona skutecznie dokonała czynności prawnej.

W tym miejscu wskazać należy, iż przepis 394^1a § 1 pkt 7 KPC dopuszcza zażalenie na postanowienie odmawiające uzasadnienia orzeczenia oraz odmawiające doręczenia uzasadnienia orzeczenia. Wprawdzie literalnie przepis ten stanowi, że zażalenie przysługuje na postanowienie, którego przedmiotem jest odmowa uzasadnienia orzeczenia oraz jego doręczenia, jednak przepis ten reguluje dopuszczalność zażalenia i obejmuje wszystkie formy rozstrzygnięcia sądu w tym przedmiocie (post. SN z 20.11.2023, I CZ 456/23, Legalis).

Zgodnie z poglądami komentatorów (Jan Nowak, w: Adam Kowalski (red.), Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz, t. II, Warszawa 2023, kom. do art. 394 KPC), choć w przepisie art. 394^1a § 1 pkt 7 KPC co do zasady chodzi o postanowienie oddalające stosowny wniosek, to zwrot „odmowa sporządzenia uzasadnienia” obejmuje również postanowienie o odrzuceniu wniosku o sporządzenie uzasadnienia oraz jego doręczenie.

Konieczność zapewnienia ochrony praw skarżącej przemawia za uwzględnieniem niniejszego zażalenia oraz uchyleniem zaskarżonego postanowienia w całości i przekazaniem sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji.

Opłatę sądową od zażalenia uiszczono w wysokości 50 zł zgodnie z art. 19 ust. 3 pkt 2 KSCU w zw. z art. 13 ust. 2 KSCU.

Wobec powyższego wnoszę i wywodzę jak w petitum.

Anna Kowalskaadwokat

Załączniki:1) odpis zażalenia;2) dowód uiszczenia opłaty sądowej.