Zażalenie na postanowienie o udzieleniu zabezpieczenia

Warszawa, dnia 20.03.2024.

                                                        Do

                                                        Sądu Okręgowego

                                                        II Wydział Cywilny – Odwoławczy

                                                        w Krakowie

                                                        za pośrednictwem

                                                        Sądu Rejonowego

                                                        I Wydział Cywilnego

                                                        w Warszawie

I C 1234/23

Wartość przedmiotu zaskarżenia: 50 000 zł

                                                 Powód: Jan Kowalski

                                                 Pozwany: Adam Nowak

                                                 reprezentowany

                                                 przez adw. Anna Wiśniewska

Zażalenie

pozwanego na postanowienie Sądu Rejonowego

w Warszawie z 15.02.2024, I C 1234/23

Jako pełnomocnik pozwanego, powołując się na pełnomocnictwo procesowe, które załączam, składam – na podstawie art. 741 KPC, zażalenie na wyżej opisane postanowienie w sprawie udzielenia zabezpieczenia, doręczone pozwanemu 18.02.2024 i wnoszę o:

    1) zmianę zaskarżonego postanowienia poprzez oddalenie wniosku o udzielenie zabezpieczenia;

    2) zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów postępowania zażaleniowego według norm przepisanych;

    3) wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia do czasu rozstrzygnięcia zażalenia;

    4) rozpoznanie przez sąd pierwszej instancji zażalenia w trybie art. 395 § 2 KPC jako oczywiście uzasadnionego.

Uzasadnienie

1. Sąd Rejonowy w Warszawie na mocy zaskarżonego postanowienia zabezpieczył roszczenie powoda na kwotę 50 000 zł poprzez zajęcie samochodu osobowego pozwanego marki Audi, WW 12345.

Wydane postanowienie narusza dyrektywy art. 730 § 1 oraz art. 736 § 1 KPC.

Po pierwsze − powód nie uprawdopodobnił wiarygodności roszczenia. Dochodzi on od pozwanego zapłaty kwoty 50 000 zł wraz z odsetkami z tytułu rzekomej pożyczki, której jakoby miał udzielić pozwanemu. Na okoliczność tę powołuje jednego świadka, nie przedkładając nawet jego pisemnego oświadczenia w tym przedmiocie.

Tymczasem przepis art. 720 § 2 KC wymaga, aby czynność prawna (pożyczka), która obejmuje rozporządzenie prawem o wartości przekraczającej 500 zł, została stwierdzona pismem. W myśl przepisu art. 74 § 1 KC zastrzeżenie powyższe ma ten skutek, iż w razie niezachowania formy pisemnej nie jest w niniejszej sprawie dopuszczalny dowód ze świadków ani dowód z przesłuchania stron na fakt dokonania czynności prawnej (zawarcia umowy pożyczki). Od 01.01.2017 zastrzeżenie formy pisemnej, dokumentowej albo elektronicznej bez rygoru nieważności ma ten skutek, że w razie niezachowania zastrzeżonej formy nie jest w sporze dopuszczalny dowód z zeznań świadków lub z przesłuchania stron na fakt dokonania czynności.

Po drugie − nie zachodzi sytuacja, w której brak zabezpieczenia mógłby pozbawić powoda zaspokojenia. Pozwany prowadzi dobrze prosperującą firmę prywatną, z której uzyskał w 2023 roku dochody w wysokości 200 000 zł.

Dowód: uwierzytelniona kserokopia zeznań podatkowych pozwanego za 2023 rok.

2. Jak wykazano powyżej, zażalenie pozwanego jest oczywiście uzasadnione w rozumieniu przepisu art. 395 § 2 KPC. Z tego względu uzasadniony jest również wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia oraz o rozpoznanie go przez sąd pierwszej instancji w trybie cytowanego powyżej przepisu.

W tym stanie rzeczy niniejsze zażalenie jest konieczne i zasługuje na uwzględnienie.

                                                                           Anna Wiśniewska

                                                                           adwokat

Załączniki: