Decyzja częściowo uchylająca decyzję organu pierwszej instancji

Warszawa, dnia 24.05.2024 r.

Naczelnik Urzędu Skarbowego

Pierwszy Urząd Skarbowy w Warszawie

ul. Marszałkowska 1

00-001 Warszawa

US.I/415-12/2024

Firma "Kowalski i Synowie" Sp. z o.o.

ul. Nowogrodzka 23

00-511 Warszawa

1234567890

DECYZJA CZĘŚCIOWO UCHYLAJĄCA DECYZJĘ ORGANU PIERWSZEJ INSTANCJI

Na podstawie art. 233 § 1 pkt 2 lit. a, art. 235, 208 § 1, art. 207 § 1, art. 210 ustawy z 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2023 r. poz. 157 ze zm.; dalej jako o.p.), w związku z odwołaniem Firma "Kowalski i Synowie" Sp. z o.o. z 15.03.2024 r. od decyzji Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Warszawie US.I/415-10/2024 z 10.02.2024 r. w sprawie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za miesiące styczeń - luty 2022 r., Pierwszy Urząd Skarbowy w Warszawie:

1) uchyla zaskarżoną decyzję w części dotyczącej określenia podatnikowi Firma "Kowalski i Synowie" Sp. z o.o. wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za miesiące styczeń - luty 2022 r. (pkt 1 i 2 decyzji organu pierwszej instancji) i w tym zakresie umarza postępowanie w sprawie;

2) utrzymuje zaskarżoną decyzję w części dotyczącej określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za miesiące marzec - kwiecień 2022 r. (pkt 3, 4, 5 i 6 decyzji organu pierwszej instancji).

Uzasadnienie

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Warszawie decyzją US.I/415-10/2024 z 10.02.2024 r. określił podatnikowi Firma "Kowalski i Synowie" Sp. z o.o. wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za I kwartał 2022 r. Decyzja została doręczona stronie 15.02.2024 r.

Od przedmiotowej decyzji Firma "Kowalski i Synowie" Sp. z o.o. wniosła odwołanie z 15.03.2024 r., w którym zarzuciła, że zaskarżona decyzja jest sprzeczna z art. 70 § 1 i art. 208 § 1 o.p., gdyż zdaniem Strony zobowiązanie podatkowe określone zaskarżoną decyzją uległo przedawnieniu. Wobec tego wniosła o uchylenie w całości decyzji organu pierwszej instancji i umorzenie postępowania w sprawie jako bezprzedmiotowego.

W stanowisku do odwołania organ pierwszej instancji uznał, że zarzuty odwołania są bezzasadne i wniósł o utrzymanie przez organ odwoławczy zaskarżonej decyzji w całości w mocy.

W ramach prowadzonego postępowania Drugi Urząd Skarbowy w Warszawie pismem z 01.04.2024 r. zwrócił się do Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Warszawie o wyjaśnienie, czy w zakresie zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za styczeń - luty 2022 r.:

1) była wydana decyzja na podstawie art. 67a § 1 pkt 1 i 2 o.p.;

2) było prowadzone postępowanie egzekucyjne;

3) było wszczęte postępowanie w sprawie o przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe, a jeżeli tak, to kiedy doręczono postanowienie o wszczęciu tego postępowania osobom odpowiedzialnym za naruszenia przepisów Kodeksu karnego skarbowego;

4) wnoszono skargę do sądu administracyjnego na decyzję dotyczącą tego zobowiązania;

5) wnoszono o ustalenie istnienia lub nieistnienia stosunku prawnego lub prawa;

6) doręczono stronie postanowienie o przyjęciu zabezpieczenia, o którym jest mowa w art. 33d § 2 o.p., lub doręczono zarządzenie zabezpieczenia w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji;

7) na zabezpieczenie tego zobowiązania na nieruchomościach odwołującej się Strony ustalono hipotekę przymusową lub ustanowiono zastaw skarbowy.

W odpowiedzi na to wezwanie Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Warszawie w piśmie z 08.04.2024 r. wyjaśnił, że w stosunku do zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za styczeń - luty 2022 r. nie była wydana decyzja na podstawie art. 67a § 1 pkt 1 i 2 o.p., nie było prowadzone postępowanie egzekucyjne, nie było wszczynane żadne postępowanie w sprawie o przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe, nie wnoszono o ustalenie istnienia lub nieistnienia stosunku prawnego lub prawa, ani skarg do sądu administracyjnego, nie dokonywano zabezpieczenia ani na podstawie art. 33d § 2 o.p., ani przepisów postępowania egzekucyjnego, w stosunku do tego zobowiązania nie ustanawiano hipoteki przymusowej lub zastawu skarbowego, jak też zobowiązania te nie zostały zapłacone.

Pismem z 15.04.2024 r. Drugi Urząd Skarbowy zwrócił się do Sądu Rejonowego w Warszawie, Wydział Gospodarczy, o informację, czy wobec Firma "Kowalski i Synowie" Sp. z o.o. było wszczęte i prowadzone postępowanie upadłościowe. Na wypadek gdyby było prowadzone, organ odwoławczy zwrócił się do sądu o przesłanie postanowienia o wszczęciu i zakończeniu postępowania upadłościowego.

W odpowiedzi z 22.04.2024 r. Sąd Rejonowy w Warszawie, Wydział Gospodarczy, wyjaśnił, że w stosunku do Firma "Kowalski i Synowie" Sp. z o.o. nie było i nie jest prowadzone postępowanie upadłościowe, jak również że nawet nie składano takiego wniosku.

Z kolei pismem z 25.04.2024 r. Drugi Urząd Skarbowy zwrócił się do Sądu Rejonowego w Warszawie, Wydział Gospodarczy KRS, o wydanie pełnego odpisu z Krajowego Rejestru Sądowego dotyczącego Firma "Kowalski i Synowie" Sp. z o.o. Odpis z Krajowego Rejestru Sądowego został przez Sąd Rejonowy w Warszawie doręczony organowi odwoławczemu w dniu 29.04.2024 r.

Postanowieniem z 02.05.2024 r. Drugi Urząd Skarbowy w Warszawie wyznaczył stronie 7 dni termin do wypowiedzenia się w zakresie zebranego materiału dowodowego w sprawie. Pełnomocnik Strony w dniu 09.05.2024 r. zapoznał się z materiałem dowodowym i nie zgłosił żadnych nowych wniosków czy żądań poza wskazanymi w odwołaniu.

Wobec powyższego Drugi Urząd Skarbowy w Warszawie zważył, co następuje:

Stosownie do art. 70 § 1 o.p. zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku. Jednakże bieg terminu przedawnienia nie rozpoczyna się, a rozpoczęty ulega zawieszeniu m.in. od dnia wydania decyzji, o których jest mowa w art. 67a § 1 pkt 1 lub 2 o.p. (art. 70 § 2 pkt 1 o.p.). Ponadto bieg terminu przedawnienia nie rozpoczyna się, a rozpoczęty ulega zawieszeniu z dniem wszczęcia postępowania w sprawie o przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe (jeżeli podejrzenie popełnienia przestępstwa lub wykroczenia wiąże się z niewykonaniem tego zobowiązania), z dniem wniesienia skargi do sądu administracyjnego na decyzję dotyczącą tego zobowiązania, z dniem wniesienia żądania ustalenia przez sąd powszechny istnienia lub nieistnienia stosunku prawnego lub prawa, a także z dniem doręczenia postanowienia o przyjęciu zabezpieczenia, o którym mowa w art. 33d § 2 o.p., lub doręczenia zarządzenia zabezpieczenia w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, a także z dniem doręczenia zawiadomienia o przystąpieniu do zabezpieczenia w przypadkach określonych w art. 32a § 3 i art. 35 § 2 ustawy z 17.06.1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Ponadto bieg terminu przedawnienia przerywa ogłoszenie upadłości (art. 70 § 3 o.p.), a także zastosowanie środka egzekucyjnego, o którym podatnik został zawiadomiony (art. 70 § 4 o.p.). Natomiast nie ulegają przedawnieniu zobowiązania podatkowe zabezpieczone hipoteką lub zastawem skarbowym, jednakże po upływie terminu przedawnienia zobowiązania te mogą być egzekwowane tylko z przedmiotu hipoteki lub zastawu (art. 70 § 8 o.p.).

Odwołująca częściowo zasadnie podnosi, że zobowiązanie podatkowe określone zaskarżoną decyzją uległo przedawnieniu. Zgodnie z art. 70 § 1 o.p. zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku. Przepis art. 87 ust. 1 ustawy z 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2023 r. Nr 118, poz. 1474 ze zm.) określa, że zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług jest płatne bez wezwania Naczelnika Urzędu Skarbowego, za miesiące styczeń - luty 2022 r. w terminie do 25.02.2022 r. miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek Urzędu Skarbowego. Odwołująca się Strona, jako podmiot rozliczający się miesięcznie, miała obowiązek dokonać zapłaty zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za styczeń 2022 r. - do 25.02.2022 r., a za luty 2022 r. - do 25.03.2022 r. Dla zobowiązań podatkowych za te dwa miesiące termin przedawnienia upłynął po 5 latach, licząc od końca roku kalendarzowego (od 31.12.2022 r.), w którym zobowiązanie podatkowe było płatne. Stąd z dniem 31.12.2027 r. upłynął termin przedawnienia zobowiązania podatkowego za styczeń - luty 2022 r. Termin ten mógł wydłużyć się z uwagi na zawieszenie lub z uwagi na przerwanie terminu przedawnienia. W tym kierunku postępowanie odwoławcze prowadził więc Drugi Urząd Skarbowy w Warszawie. W wyniku podjętych czynności nie stwierdzono, aby wystąpiła jakakolwiek przesłanka powodująca wydłużenie terminu przedawnienia tych zobowiązań podatkowych.

Ponadto stwierdzono, że w pozostałym zakresie decyzja organu pierwszej instancji odpowiada przepisom prawa, ustalenia faktyczne spójne i nie kwestionowane przez odwołujące, a brak jest podstaw do uchylenia decyzji organu pierwszej instancji, a zobowiązania podatkowe za marzec - kwiecień 2022 r. nie uległy przedawnieniu.

Wobec tego, stosownie do art. 233 § 1 pkt 2 lit. a o.p., Drugi Urząd Skarbowy w Warszawie stwierdził, że częściowo decyzja Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Warszawie narusza przepisy prawa, tj. art. 208 § 1 w zw. z art. 70 § 1 o.p., i dlatego decyzja ta powinna zostać częściowo uchylona, a z uwagi na bezprzedmiotowość postępowania w tym zakresie należało umorzyć postępowanie w sprawie w tej części. Organ odwoławczy podziela i przyjmuje za swoje w zakresie zobowiązań podatkowych w podatku od towarów i usług za marzec - kwiecień 2022 r. w całości ustalenia organu pierwszej instancji oraz przyjętą kwalifikację prawną. W tym zakresie zaskarżona decyzja podatkowa odpowiada prawu, a zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za marzec - kwiecień 2022 r. nie uległo przedawnieniu. Wobec tego organ odwoławczy utrzymał w tym zakresie przedmiotową decyzję w mocy.

Mając powyższe na względzie, Drugi Urząd Skarbowy w Warszawie postanowił jak w rozstrzygnięciu niniejszej decyzji.

Pouczenie

Niniejsza decyzja jest ostateczna w administracyjnym toku instancji i podlega, stosownie do art. 239e o.p., wykonaniu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

Stosownie do art. 210 § 2a o.p. podatnik ponosi odpowiedzialność karną za usunięcie, ukrycie, zbycie, darowanie, zniszczenie, rzeczywiste lub pozorne obciążenie albo uszkodzenie składników majątku strony, mające na celu udaremnienie zabezpieczenia lub egzekucji obowiązku wynikającego z tej decyzji.

Na niniejszą decyzję przysługuje stronie prawo do wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Skargę tę należy wnieść w terminie 30 dni od dnia doręczenia niniejszej decyzji, za pośrednictwem Drugiego Urzędu Skarbowego w Warszawie.

Jan Nowak

Naczelnik Urzędu Skarbowego

Drugi Urząd Skarbowy w Warszawie

Otrzymują:

1. Strona;

2. Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Warszawie, ul. Marszałkowska 1, 00-001 Warszawa;

3. aa.