Zasady Rachunkowości Spółki

ZASADY (POLITYKA) RACHUNKOWOŚCI, W TYM METODY WYCENY AKTYWÓW I PASYWÓW ORAZ PRZYCHODÓW I KOSZTÓW, USTALANIA WYNIKU FINANSOWEGO ORAZ SPOSOBU SPORZĄDZANIA SPRAWOZDANIA FINANSOWEGO

1. Podstawa prawna Spółka prowadzi księgi rachunkowe zgodnie z ustawą z 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2021 r. poz. 217). W sprawach nieuregulowanych w ustawie spółka stosuje Krajowe Standardy Rachunkowości, a w przypadku ich braku Międzynarodowe Standardy Rachunkowości. Opisane zasady (politykę) rachunkowości, spółka stosuje w sposób ciągły, w ramach zasady istotności.

2. Rok obrotowy oraz zakres obowiązków sprawozdawczych

Spółka przyjęła rok obrotowych jako 12 kolejno następujących po sobie miesięcy zakończonych 31 grudnia 2023 r. W związku z tym spółka sporządza bilans na dzień 31 grudnia 2023 r. oraz rachunek zysków i strat za 12 miesięcy zakończonych dnia 31 grudnia 2023 r. Rok podatkowy jest tożsamy z rokiem obrotowym. W ramach obowiązków sprawozdawczych spółka sporządza rachunek zysków i strat w wariancie porównawczym, bilans, zestawienie zmian w kapitale własnym oraz rachunek przepływów pieniężnych.

3. Wycena i prezentacja aktywów i pasywów spółki oraz ustalanie wyniku finansowego

3.1. Wartości niematerialne i prawne

Na wartości niematerialne i prawne składają się nabyte przez jednostkę, zaliczane do aktywów trwałych, prawa majątkowe nadające się do gospodarczego wykorzystania, o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, przeznaczone do używania na potrzeby jednostki, a w szczególności: a) autorskie prawa majątkowe, prawa pokrewne, licencje, koncesje, b) prawa do wynalazków, patentów, znaków towarowych, wzorów użytkowych oraz zdobniczych, c) know-how. Wartości niematerialne i prawne wyceniane są według ceny zakupu lub kosztów wytworzenia pomniejszone o odpisy amortyzacyjne, a także odpisy z tytułu trwałej utraty wartości. Cena nabycia obejmuje kwotę wydatków przeznaczonych na nabycie składnika aktywów oraz koszty finansowania zewnętrznego do momentu oddania aktywa do używania. Wartości niematerialne i prawne wykorzystywane przez Spółkę w działalności operacyjnej podlegają amortyzacji metodą liniową przez okres 5 lat. Jeżeli jednak przewiduje się, że dany składnik będzie wykorzystywany przez istotnie inny okres (dłuższy niż rok), wówczas Zarząd określa indywidualną stawkę amortyzacji. Amortyzacja rozpoczyna się w miesiącu następującym po miesiącu, w którym nastąpiło przekazanie do używania. Wartości niematerialne i prawne o jednostkowej wartości początkowej nie większej niż 10 000 zł, amortyzuje się jednorazowo. Wydatki ponoszone na wytworzenie wartości niematerialnych i prawnych do momentu przyjęcia do użytkowania prezentowane są w pozycji inne wartości niematerialne i prawne.

3.2. Rzeczowe aktywa trwałe

Rzeczowe aktywa trwałe są ujmowane według cen nabycia lub kosztów wytworzenia poniesionych na ich wytworzenie, rozbudowę bądź modernizację pomniejszone o dokonane odpisy amortyzacyjne, a także odpisy z tytułu utraty ich wartości. Cena nabycia obejmuje kwotę wydatków poniesionych z tytułu nabycia, rozbudowy i/lub modernizacji oraz koszty finansowania zewnętrznego do momentu oddania aktywa do używania. Rzeczowe aktywa trwałe amortyzowane są metodą liniową. Podstawowe stawki amortyzacyjne wynoszą: - grunty (w tym prawo wieczystego użytkowania gruntów) - - budynki 20 lat - maszyny i urządzenia 10 lat - środki transportu 5 lat - pozostałe rzeczowe aktywa trwałe 4 lata Wydatki poniesione na remonty, które powodują ulepszenie lub przedłużenie użytkowania środka trwałego podlegają kapitalizacji. W przeciwnym razie są ujmowane jako koszty w momencie poniesienia. Urządzania zapasowe, które nie są bezpośrednio wykorzystywane w działalności spółki, lecz stanowią zabezpieczenie jej działalności operacyjnej są wykazywane w rzeczowych aktywach trwałych. Okres ekonomicznego użytkowania jest ustalany oddzielnie od okresu użytkowania środka zabezpieczanego. Amortyzacja rzeczowych aktywów trwałych rozpoczyna się w miesiącu następującym po miesiącu, w którym nastąpiło przekazanie do używania. Rzeczowe aktywa trwałe o jednostkowej wartości początkowej nie większej niż 3500 zł, amortyzuje się jednorazowo. W przypadku aktywa składającego się z kilku istotnych wartościowo części składowych, których okres ekonomicznej użyteczności jest różny spółka dokonuje odpisów amortyzacyjnych od tych poszczególnych części w oparciu o ich indywidualne stawki amortyzacyjne. Posiadane przez spółkę grunty nie podlegają amortyzacji. Wydatki ponoszone na wytworzenie rzeczowych aktywów trwałych do momentu przyjęcia do użytkowania prezentowane są jako środki trwałe w budowie.

3.3. Instrumenty finansowe

W dniu nabycia spółka klasyfikuje instrumenty finansowe do następujących kategorii: 1) aktywa finansowe przeznaczone do obrotu, 2) pożyczki, 3) aktywa finansowe dostępne do sprzedaży. Klasyfikacja ta przeprowadzona jest w oparciu o cele nabycia aktywów finansowych. Zarząd określa klasyfikację aktywów finansowych przy ich początkowym ujęciu.

Aktywa finansowe przeznaczone do obrotu

Do grupy aktywów finansowych przeznaczone do obrotu zalicza się instrumenty finansowe nabyte w celu osiągnięcia korzyści ekonomicznych wynikających z krótkoterminowych zmian cen oraz wahań innych czynników rynkowych albo krótkiego czasu nabytego instrumentu.

Pożyczki

Pożyczki to niezaliczane do instrumentów pochodnych aktywa finansowe o dających się ustalić płatnościach, nienotowane na aktywnym rynku. Zalicza się je do aktywów trwałych, pod warunkiem, że termin ich wymagalności przekracza 12 miesięcy od dnia bilansowego. Pożyczki o terminie wymagalności nie przekraczającym 12 miesięcy od dnia bilansowego zalicza się do aktywów obrotowych.

Aktywa finansowe dostępne do sprzedaży

Aktywa finansowe dostępne do sprzedaży to instrumenty finansowe niestanowiące instrumentów pochodnych, które są przeznaczone do tej kategorii albo niesklasyfikowane do żadnej pozostałej kategorii. Zalicza się je do aktywów trwałych, chyba że Zarząd zamierza dokonać zbycia inwestycji w ciągu 6 miesięcy od dnia bilansowego.

3.4. Umowy leasingu

Spółka wykorzystuje aktywa trwałe na mocy umów leasingu lub umów najmu. Jeżeli w wyniku zawartych umów na spółkę przechodzą zasadniczo wszystkie korzyści oraz ponosi ona ryzyko związane z użytkowaniem danych aktywów umowy te są uznawane za leasing finansowy. Środki trwałe używane w ramach umowy leasingu finansowego są ujmowane w bilansie według niższej z dwóch wartości: wartości godziwej leasingowanych aktywów oraz wartości bieżącej minimalnych opłat leasingowych. Opłata leasingowa dzielona jest na kwotę główną zobowiązania (kapitał) i odsetki. W wyniku przeprowadzonego podziału zachowana jest stała stopa w stosunku do nieuregulowanej części zobowiązania. Kwota główna zobowiązania z tytułu umowy leasingu finansowego jest dzielona na zobowiązanie długo-i krótkoterminowe. Koszty odsetek z tytułu umowy leasingowej są rozpoznawane w rachunku zysków i strat przez cały czas trwania umowy. Aktywa trwałe wykorzystywane w ramach umowy leasingu finansowego są amortyzowane przez krótszy z dwóch okresów: okres użyteczności aktywa oraz okres trwania umowy. Przy czym definiując okres trwania umowy uwzględnia się wszelkie jej przedłużenia, jeśli mogą one wystąpić. Jeżeli na mocy zawartych umów większość korzyści i ryzyk związanych z danym środkiem trwałym spoczywa na leasingodawcy, stanowią one umowy leasingu operacyjnego. Opłaty dokonywane w ramach takich umów ujmowane są bezpośrednio w rachunku zysków i strat.

3.5. Zbycie, przegląd stawek amortyzacyjnych i utrata wartości aktywów trwałych

W przypadku zbycia aktywów trwałych zyski i straty ustala się poprzez porównanie wpływów ze zbycia z wartością bilansową. Na koniec każdego roku stawki amortyzacyjne podlegają weryfikacji. Jeżeli w wyniku tej weryfikacji zmieni się szacunkowy okres ich użytkowania wówczas zmiana wprowadzana jest prospektywnie. Na każdy dzień bilansowy spółka dokonuje przeglądu aktywów trwałych pod kątem realizacji ich wartości bilansowej. Jeżeli wystąpią przesłanki wskazujące na to, że przyszłe korzyści ekonomiczne zrealizowane przez dany składnik aktywów trwałych będą niższe niż ich wartość bilansowa wówczas spółka przeprowadza test na utratę wartości. Test ten przeprowadzany jest w oparciu o ośrodek wypracowujący korzyści ekonomiczne. Ewentualny odpis z tytułu utraty wartości znajduje odzwierciedlenie w księgach bieżącego okresu i obciąża pozostałe koszty operacyjne, jeżeli dotyczy niefinansowych aktywów trwałych lub koszty finansowe, jeżeli dotyczy finansowych aktywów trwałych.

3.6. Zapasy

Zapasy obejmują surowce zużywane w procesie produkcyjnym, produkty gotowe oraz produkty w toku produkcji. Surowce są wyceniane wedł