Opinia prawna

Kancelaria Radcy Prawnego "Lex Superior"

NIP: 789-456-12-30 REGON: 321654987

Wydatkami o charakterze eksploatacyjnym nie są wydatki z tytułu czynszu najmu samochodu osobowego dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Są to wydatki na uzyskanie samego tytułu prawnego umożliwiającego używanie samochodu, a zatem są kategorią odrębną od kosztów eksploatacji samochodu.

– art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.); dalej: ustawa PIT

– art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy PIT

– art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 1406); dalej: ustawa CIT

– art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy CIT

Również w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 15 marca 2023 r., 0114-KDIP2-1.4011.123/2023-1, podkreślono, że używanie samochodu osobowego dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej na podstawie umowy najmu, spełniającej warunki określone przepisem art. 23b ustawy PIT, daje możliwość zaliczenia wydatków związanych z użytkowaniem tego samochodu bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów bez obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.

Także orzecznictwo sądów administracyjnych w kwestii będącej przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji ogólnej nie jest jednolite.

Pierwsza grupa wyroków, podziela stanowisko organów podatkowych odnośnie limitowania wydatków Można tu wskazać następujące orzeczenia: wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 kwietnia 2019 r., I SA/Wa 2876/18, LEX nr 2678945; wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10 października 2018 r., II FSK 2145/17, LEX nr 2559876; czy wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 15 stycznia 2020 r., I SA/Kr 1543/19, LEX nr 2759321.

Zgodnie z drugą dominującą linią orzeczniczą wydatki z tytułu czynszu najmu samochodu osobowego używanego dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej nie są ograniczone limitem wynikającym z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu i stawki za jeden kilometr określonej w odrębnych przepisach. Przedmiotowe wydatki powinny być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów na ogólnych zasadach, określonych w art. 22 ust. 1 ustawy PIT i odpowiednio art. 15 ust. 1 ustawy CIT. Stanowisko takie prezentowane jest w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 12 grudnia 2017 r., II FSK 3876/15, LEX nr 2415769; wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 5 września 2019 r., I SA/Gd 543/19, LEX nr 2701234; wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 25 lutego 2021 r., I SA/Po 789/20, LEX nr 3005432; oraz wyrokach Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 18 marca 2022 r., I SA/Łd 123/22, III SA/Łd 234/21 28 marca 2022, nr 321/22, s. 15; i I SA/Łd 456/22, LEX nr 3125678.