Opinia w sprawie ułaskawienia

Prawo

karne

Kategoria

postanowienie

Klucze

decyzja, kara, negatywna opinia, opieka, prośba, rodzice, skazany, sąd okręgowy, ułaskawienie, zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych

Dokument „Opinia w sprawie ułaskawienia” zawiera analizę okoliczności związanych z prośbą o ułaskawienie oraz ocenę przesłanek i argumentów przedstawionych przez wnioskodawcę. Na podstawie zebranych informacji oraz obowiązującego prawa dokonano kompleksowej analizy sytuacji i przedstawiono własną ocenę możliwości ułaskawienia w danym przypadku.

Sygn. akt II K 255/23

Dnia 15 marca 2024 r.

 

POSTANOWIENIE

 

Sąd Okręgowy w Warszawie w dniu 15 marca 2024 r. w Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

 

Przewodniczący: SSO Anna Kowalska

Sędziowie: SO Jan Nowak

SO Maria Wiśniewska

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Warszawie Piotra Zielińskiego

 

w sprawie Jana Kowalskiego

 

skazanego za przestępstwo z art. 177 § 2 k.k.

 

po rozpoznaniu prośby skazanego o ułaskawienie

 

na podstawie art. 563 k.p.k. w zw. z art. 12 § 1 i 2 k.p.k.

 

postanawia

 

negatywnie zaopiniować prośbę skazanego o ułaskawienie.

 

UZASADNIENIE

 

Jan Kowalski, wyrokiem Sądu Rejonowego w Warszawie, został skazany za popełnienie przestępstwa z art. 177 § 2 k.k. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 2 lat oraz karę 100 stawek dziennych grzywny, przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 20 zł. Nadto, orzeczono wobec skazanego świadczenie pieniężne w kwocie 1000 zł. na cel społeczny, podania wyroku do publicznej wiadomości, a także środek karny w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres 1 roku, pozostawiając uprawnienia do kierowania pojazdami kategorii "B1".

 

Powyższe orzeczenie zostało utrzymane w mocy wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 15 stycznia 2024 r.

 

Pismem z dnia 1 marca 2024 r. skazany Jan Kowalski wniósł prośbę o ułaskawienie, poprzez skrócenie okresu zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych. W uzasadnieniu skazany podniósł, iż wykonał w całości wszystkie nałożone wobec niego obowiązki, tj. zapłacił grzywnę, koszty sądowe oraz świadczenie pieniężne. Wskazał jednocześnie, że przestrzega orzeczonego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych.

 

W dalszej części swojej prośby skazany podkreślił, iż jest zmuszony opiekować się schorowanymi rodzicami, a przestrzeganie orzeczonego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych znacznie mu tę opiekę utrudnia, podobnie zresztą jak wykonywanie działalności gospodarczej.

 

Sąd Rejonowy w Warszawie zaopiniował prośbę skazanego pozytywnie.

 

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

 

W pierwszym rzędzie wskazać należy, iż ułaskawienie w prawie polskim jest instytucją wyjątkową, która może być stosowana w przypadku wystąpienia nadzwyczajnych okoliczności wskazujących na niecelowość wykonywania wobec skazanego danej kary lub na celowość odpowiedniej modyfikacji tej kary.

 

Zgodnie z treścią art. 563 k.p.k. rozpoznając prośbę o ułaskawienie Sąd w szczególności ma na względzie zachowanie się skazanego po wydaniu wyroku, rozmiary wykonanej już kary, stan zdrowia skazanego i jego warunki rodzinne, naprawienie szkody wyrządzonej przestępstwem, a przede wszystkim szczególne wydarzenia, jakie nastąpiły po wydaniu wyroku.

 

Z akt sprawy nie wynikają żadne szczególne okoliczności, które mogłyby uzasadniać zastosowanie wobec skazanego Jana Kowalskiego tak wyjątkowego środka, jakim jest ułaskawienie. Niewątpliwie konieczność korzystania przez skazanego z samochodu osobowego nie stanowi szczególnej okoliczności, która przemawiałaby za wydaniem pozytywnej opinii, co do prośby o ułaskawienie.

 

Powyższego nie zmienia również fakt, iż prowadzenie pojazdów mogłoby ułatwić sprawowanie przez skazanego opieki nad schorowanymi rodzicami. Sąd Okręgowy zauważa, iż w obliczu braku osoby z kręgu najbliższej rodziny, która mogłaby się w zastępstwie skazanego podjąć czynności przewiezienia rodziców do lekarza (szpitala), Jan Kowalski winien czynić wszelkie starania, by zorganizować tenże transport w inny możliwy sposób (np. zwrócić się z prośbą do Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej, wynająć taksówkę). Wskazać przy tym należy, iż odległość od miejsca zamieszkania skazanego do najbliższego szpitala nie jest znaczna i wynosi zaledwie 10 km.

 

Za ułaskawieniem nie przemawia również fakt, iż skazany po wydaniu wyroku nie tylko naruszył porządek prawny, ale popełnił kolejne umyślne przestępstwo, tym razem z art. 286 § 1 k.k., za co został skazany prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego z dnia 1 lutego 2024 r. w sprawie o sygn. akt II K 123/24. Co więcej, celowo i świadomie podał w treści prośby o ułaskawienie, jak i w deklaracji udzielonej kuratorowi sądowemu, iż przestrzegał orzeczonego wobec niego środka karnego.

 

Mając wszystko powyższe na względzie, Sąd Okręgowy zaopiniował negatywnie prośbę o ułaskawienie Jana Kowalskiego.

 

SSO Anna Kowalska

SSO Jan Nowak

SSO Maria Wiśniewska

W podsumowaniu dokumentu zawarto rekomendację odnośnie możliwości ułaskawienia, uwzględniającą aspekty prawne i faktyczne. Ostateczna decyzja w sprawie ułaskawienia leży w gestii właściwego organu, który podejmie decyzję biorąc pod uwagę zawartość opinii oraz wszystkie istotne okoliczności sprawy.