Postanowienie o umorzeniu dochodzenia

Ds. 1234/2023/ZP

Warszawa, 15.03.2024 r.

Postanowienie

o umorzeniu dochodzenia

Jan Kowalski – prokurator Prokuratury Rejonowej w Warszawie,

w sprawie przywłaszczenia powierzonego w dniu 12.02.2024 r. w Warszawie psa,

tj. o czyn z art. 284 § 2 KK,

postanowił:

umorzyć dochodzenie w sprawie przywłaszczenia powierzonego w dniu 12.02.2024 r. w Warszawie psa

rasy labrador wartości 1500 zł, czym działano na szkodę Adama Nowaka,

tj. o czyn z art. 284 § 2 KK,

na podstawie art. 17 § 1 pkt 2 KPK, wobec stwierdzenia braku ustawowych znamion czynu

zabronionego.

Uzasadnienie

W dniu 13.02.2024 r. Adam Nowak powiadomił Komendę Rejonową Policji Warszawa-Śródmieście o kradzieży będącego jego własnością psa

rasy labrador wartości 1500 zł. Zawiadamiający podał, że zabrał go poprzedniego

dnia około południa Piotr Wiśniewski, który wskazanego dnia przyszedł do jego mieszkania spożywać

alkohol. Następnie ten znajomy zaproponował wyprowadzenie psa, na co zawiadamiający wyraził

zgodę, po czym Piotr Wiśniewski wyszedł z psem i już nie wrócił.

W sprawie wszczęto i przeprowadzono dochodzenie, w toku którego przesłuchano w charakterze

świadka Piotra Wiśniewskiego, po uprzednim pouczeniu o treści art. 183 § 1 KPK. Świadek ten nie

negował faktu tego, iż zabrał psa, ale wskazał, że nie wziął go dla siebie, lecz zawiózł go

bezpośrednio do Schroniska dla Zwierząt "Przytulisko". Decyzję taką podjął z uwagi na fakt, iż pies

za każdym razem, gdy przebywał w mieszkaniu Adama Nowaka, przywiązany był łańcuchem do kaloryfera przy wejściu do lokalu, był zaniedbany, brudny, miał posklejaną sierść, a miejsce, w

którym się znajdował, było pełne butelek, ponadto gdy szczekał, właściciel kopał w niego

butem. W tej sytuacji, gdy zobaczył dodatkowo, że Adam Nowak opuszcza

miejsce, w którym znajduje się pies, psa, postanowił zawieźć psa do

Schroniska, by zajęły się nim wykwalifikowane osoby.

Celem zweryfikowania powyższego zwrócono się do Schroniska dla Zwierząt "Przytulisko" i uzyskano

pisemną informację potwierdzającą, iż w dniu 12.02.2024 r. Piotr Wiśniewski przywiózł psa, który był

brudny, zaniedbany, jego sierść była w wielu miejscach posklejana resztkami jedzenia, był wychudzony, miał

rany na łapach, a ponadto był odwodniony i przestraszony.

Dokonana karnoprawna ocena stanu faktycznego ustalonego w oparciu o powyższy materiał

dowodowy, w sposób niebudzący jakichkolwiek wątpliwości implikuje uznaniem, iż pomimo

wypełnienia ustawowych znamion strony przedmiotowej przestępstwa stypizowanego w art. 284 § 2

KK, w zachowaniu Piotra Wiśniewskiego brak jest desygnatów jego strony podmiotowej, gdyż zebrane

dowody i dokonane na ich podstawie ustalenia bezsprzecznie wykluczają zaistnienie wymaganego

ustawą bezpośredniego zamiaru przywłaszczenia, czyli tzw. animus rem sibi habendi niezbędnego dla

wypełnienia strony podmiotowej przestępstwa sprzeniewierzenia.

Mając na uwadze powyższe ustalenia faktyczne i prawne, należało niniejsze dochodzenie umorzyć na

podstawie art. 17 § 1 pkt 2 KPK wobec stwierdzenia, iż czyn nie zawiera ustawowych desygnatów

czynu zabronionego.

Prokurator

Jan Kowalski