Postanowienie o umorzeniu postępowania karnego

Sygn. akt II K 123/23

Maj 2023

POSTANOWIENIE

Sąd Rejonowy w Warszawie w maju 2023 Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: Anna Kowalska

Protokolant: Jan Nowak

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Warszawie Jana Wiśniewskiego

po rozpoznaniu w sprawie Jana Zielińskiego

oskarżonego o czyn z art. 225 § 2 k.k.

z urzędu

w przedmiocie umorzenia postępowania

na podstawie art. art. 339 § 3 pkt 1 k.p.k. art. 30 § 1 k.p.k., art. 17 § 1 pkt 3 k.p.k., art. 1 § 2 k.k., art. 632 pkt 2 k.p.k.

postanawia

1. Umorzyć postępowanie karne przeciwko oskarżonemu Janowi Zielińskiemu z uwagi na znikomą szkodliwość społeczną czynu,

2. Koszty postępowania przejąć na rachunek Skarbu Państwa

UZASADNIENIE

Oskarżony Jan Zieliński stanął pod zarzutem popełnienie występku z art. 225 § 2 k.k.

Sąd zważył, co następuje.

Artykuł 225 § 2 k.k. penalizuje udaremnianie lub utrudnianie osobie uprawnionej do kontroli w zakresie inspekcji pracy wykonanie czynności służbowej. Warunki przeprowadzenia takiej kontroli reguluje ustawa o swobodzie działalności gospodarczej.

Zgodnie z dyspozycja art. 83 ust. 1 u.s.d.g. łączna długość kontroli przeprowadzonych przez dany organ kontroli i średnich przedsiębiorców nie może przekroczyć 14 dni roboczych w jednym roku kalendarzowym (od 1 stycznia do 31 grudnia), Zgodnie z dyspozycją art. 106 u.s.d.g. "Firma Przykładowa" Sp. z o.o. - w której oskarżony pełni funkcję Prezesa Zarządu - jest średnim przedsiębiorcą, gdyż w latach 2020-2022 zatrudnienie nie przekroczyło 250 osób (karta 5) i osiągnął roczny obrót netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz operacji finansowych nie przekraczający równowartości w złotych 50 mln euro (karta 10-12).

Sąd nie podzielił stanowiska PIP, iż w przedmiotowej sprawie - zgodnie z dyspozycja art. 83 ust. 2 u.s.d.g. - nie mają zastosowania terminy ustawowe, a w ich miejsce stosuje się przepisy Konwencji 81 MOP dotyczącej inspekcji pracy przyjętej w Genewie dnia 11 lipca 1947 r. (Dz. U. z 1959 Nr 54, poz. 312). Konwencja MOP dotyczy inspekcji pracy w przemyśle i handlu, a jej postanowienia na działalność w sektorze usług niehandlowych zostały rozciągnięte Protokołem 1949 do Konwencji dotyczącej inspekcji pracy z 1947 r. przyjętym w Genewie dnia 20 czerwca 1949 r. Protokół 1949 nie został jednak ratyfikowany przez Rzeczpospolitą Polską, w związku z czym zastosowanie ma jedynie Konwencja 81 w swym podstawowym brzmieniu.

Przed dokonaniem kontroli w dniach 15 marca 2023 r. - 20 marca 2023 r. Państwowa Inspekcja Pracy w Warszawie r. 2023 dokonywała kontroli w spółce "Firma Przykładowa", a czas kontroli przekroczył okres wskazany w ustawie o swobodzie działalności gospodarczej. Podczas wcześniejszych kontroli PIP miała już uprzednio możliwość sprawdzenia sytuacji w przedsiębiorstwie, a zatem nie można uznać, iż zachowanie oskarżonego uniemożliwiło lub istotnie utrudniło wykonanie PIP jej zadań, w wyniku czego, biorąc pod uwagę wszystkie okoliczności wskazane w art. 115 § 2 k.k., nie można przypisać czynowi Jana Zielińskiego szkodliwości społecznej w stopniu wyższym niż znikoma.

Mając powyższe na uwadze należało przyjąć, iż czyn oskarżonego mimo, że wyczerpuje znamiona występku opisanego w art. 225 § 2 k.k., zgodnie z dyspozycja art. 1 § 2 k.k. nie stanowi przestępstwa, albowiem nie sposób uznać, iż czyn oskarżonego był społecznie szkodliwy w stopniu większym niż znikomy.

W tym stanie rzeczy, zgodnie z art. 17 § 1 pkt 3 k.p.k., postępowanie karne przeciwko Janowi Zielińskiemu należało umorzyć.

Sąd przejął koszty postępowania na rachunek Skarbu Państwa, albowiem zgodnie z dyspozycją art. 632 pkt 2 k.p.k. w przypadku umorzenia postępowania koszty procesu w sprawach z oskarżenia publicznego ponosi Skarb Państwa.

Wobec powyższego orzeczono, jak w sentencji.

Anna Kowalska