Postanowienie w przedmiocie przekazania ścigania

Prawo

karne

Kategoria

postanowienie

Klucze

art. 591 k.p.k., minister sprawiedliwości, międzynarodowe postępowanie karnego, przejęcie ścigania, sąd rejonowy

Dokument "Postanowienie w przedmiocie przekazania ścigania" dotyczy uregulowania kwestii przekazania sprawy do dalszego prowadzenia śledztwa lub ścigania. Jest to istotne zagadnienie w procesie postępowania związanego z podejrzeniem popełnienia przestępstwa. Przekazanie ścigania może mieć znaczący wpływ na dalszy bieg sprawy oraz konsekwencje dla podejrzanego lub oskarżonego.

Sygn. akt II K 123/23 Warszawa, dnia 24 sierpnia 2024 r.

POSTANOWIENIE

Sąd Rejonowy w Warszawie, Wydział Karny w składzie: Przewodniczący: SSR Anna Kowalska Protokolant: sędzia przewodniczący

przy udziale prokuratora Prokuratury Rejonowej w Warszawie Jana Nowaka

po rozpoznaniu sprawy Jana Wiśniewskiego

z urzędu

w przedmiocie przekazania ściganego

na podstawie art. 591 § 1 i 2 k.p.k. i § 71 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 21 grudnia 2009 r. w sprawie szczegółowych czynności sądów w sprawach z zakresu międzynarodowego postępowania cywilnego oraz karnego w stosunkach międzynarodowych (Dz. U. z 2010 r. poz. 12)

postanawia

zwrócić się do Ministra Sprawiedliwości Rzeczypospolitej Polskiej o wystąpienie do właściwego organu Niemiec z wnioskiem o przejęcie ścigania oskarżonego Jana Wiśniewskiego, syna Adama i Ewy ur. dnia 15 marca 1980 r. w Berlinie

UZASADNIENIE

Wobec Jana Wiśniewskiego przed Sądem Rejonowym w Warszawie toczy się postępowanie karne zainicjowane skierowaniem przez Prokuratora Rejonowego w Warszawie aktu oskarżenia z dnia 10 stycznia 2023 r. Oskarżonemu zarzuca się popełnienie przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. Przed Sądem Rejonowym w Warszawie wyznaczono cztery terminy rozpraw, kolejno: 15 lutego 2023 r., 15 marca 2023 r., 15 kwietnia 2023 r. i 15 maja 2023 r., jednak na żadną z nich oskarżony Jan Wiśniewski nie stawił się i nie odebrał kierowanej do niego przez Sąd korespondencji wzywającej na rozprawy. Obrońca obecny na rozprawach nie potrafił podać przyczyn niestawiennictwa oskarżonego. Na ostatniej rozprawie Sąd na wniosek prokuratora zastosował wobec oskarżonego środek zapobiegawczy w postaci tymczasowego aresztowania oraz zarządził jego poszukiwania listem gończym. Jak wynika z ustaleń dokonanych przez Komendę Stołeczną Policji właściwą dla ostatniego miejsca pobytu oskarżonego, Jan Wiśniewski opuścił terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i wyjechał do Niemiec. Postanowieniem z dnia 20 maja 2023 r. w sprawie II K 123/23 Sąd Okręgowy w Warszawie wydał wobec oskarżonego Europejski Nakaz Aresztowania. Jak wynika z pisma z dnia 25 maja 2023 r. kierowanego za pośrednictwem SIRENE oskarżony został zatrzymany w dniu 26 maja 2023 r. w miejscowości Berlin na terenie Niemiec w miejscu swojego zamieszkania. W dniu 30 maja 2023 r. do Sądu Okręgowego w Warszawie wpłynęło orzeczenie Sądu Niemieckiego w Berlinie, z którego wynika, że strona Niemiecka odmówiła wydania oskarżonego wskazując, że jest on obywatelem Niemiec i w tej sytuacji zachodzi ujemna przesłanka uniemożliwiająca wykonanie Europejskiego Nakazu Aresztowania. Jednocześnie strona Niemiecka dokonała oflagowania wpisu w SIS. Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd Rejonowy właściwy do rozpoznania sprawy wystąpił do pokrzywdzonego przestępstwem zarzucanym oskarżonemu o zajęcie stanowiska w przedmiocie przejęcia ścigania oskarżonego. Pokrzywdzony pismem z dnia 5 czerwca 2023 r. wyraził zgodę na przejęcie ścigania przez organy Niemieckie.

Sąd zważył, co następuje.

Norma prawna zawarta w treści art. 591 § 1 i 2 k.p.k. wskazuje, że za zgodą pokrzywdzonego, który jest obywatelem polskim w sprawie o przestępstwo, popełnione w terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez cudzoziemca, Minister Sprawiedliwości, z urzędu albo z inicjatywy sądu lub prokuratora, zwraca się, jeżeli wymaga tego interes wymiaru sprawiedliwości, do właściwego państwa, którego ścigana osoba jest obywatelem, lub ma stałe miejsce zamieszkania lub w którym odbywa lub będzie odbywała karę pozbawienia wolności albo w którym zostało wszczęte przeciwko osobie ściganej postępowanie karne z wnioskiem o przejęcie ścigania karnego. Z kolei zgodnie z § 71 omówionego w części wstępnej postanowienia rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 21 grudnia 2009 r. sąd winien ustalić dopuszczalność i ocenić celowość wystąpienia z wnioskiem o przejęcie ścigania przez właściwy organ państwa obcego. Zdaniem Sądu Rejonowego zostały spełnione przesłanki wskazane w powyżej zacytowanych przepisach. W pierwszej kolejności należy wskazać, że Jan Wiśniewski jest wyłącznie obywatelem Niemiec, opuścił terytorium Rzeczypospolitej Polskiej a zastosowany środek zapobiegawczy w postaci tymczasowego aresztowania połączony z zarządzeniem poszukiwań listem gończym okazały się bezskuteczne i niemożliwym było wszczęcie wobec niego postępowania przed sądem właściwym do rozpoznania sprawy. Także wydany wobec oskarżonego Europejski Nakaz Aresztowania nie doprowadził do postawienia Jana Wiśniewskiego przed polskim wymiarem sprawiedliwości. Należy nadmienić, że z uwagi na charakter przestępstwa, wysokość szkody oraz zasady prewencji generalnej wystąpienie z wnioskiem, o którym mowa w art. 591 § 1 k.p.k. uzasadnione jest interesem wymiaru sprawiedliwości. Oczywistym jest, że tolerowanie bezkarności dla ustalonego ewentualnego sprawcy poważnego przestępstwa musi wpływać demoralizująco na pozostałych członków społeczeństwa oraz stanowić niewątpliwą zachętę dla innych cudzoziemców planujących popełnianie przestępstw na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Mając powyższe na uwadze wniosek okazał się konieczny i dlatego na podstawie przepisów powołanych na wstępie należało orzec jak w części rozstrzygającej postanowienia.

SSR Anna Kowalska

W rezultacie postanowienia w przedmiocie przekazania ścigania podejmuje się decyzję o przekazaniu sprawy organowi odpowiedzialnemu za dalsze postępowanie. Jest to ważne z uwagi na zapewnienie prawidłowego i skutecznego prowadzenia postępowania karnego. Postanowienie określa istotne ustalenia oraz kierunek działań organu przejmującego sprawę.