Postanowienie w przedmiocie stwierdzenia sprzeczności interesów oskarżonych

Sygn. akt II K 123/23

POSTANOWIENIE

dnia 15 marca 2024 r.

Sąd Rejonowy w Warszawie, Mokotów Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Sądu Rejonowego Anna Kowalska

po rozpoznaniu na posiedzeniu

sprawy przeciwko Janowi Nowakowi i Piotrowi Wiśniewskiemu

oskarżonym o czyn z art. 280 § 1 k.k.

z urzędu

w przedmiocie stwierdzenia sprzeczności w interesach oskarżonych Jana Nowaka i

Piotra Wiśniewskiego

na podstawie art. 85 § 1 i § 2 k.p.k.

postanawia:

1. stwierdzić sprzeczność w interesach osakrżonych Jana Nowaka i Piotra Wiśniewskiego;

2. wyznaczyć oskarżonym Janowi Nowakowi i Piotrowi Wiśniewskiemu termin 7

dni na wyznaczenie innych obrońców w miejsce adw. Tomasza Zielińskiego.

UZASADNIENIE

Prokurator Prokuratury Rejonowej w Warszawie, Mokotów zarzucił oskarżonym Janowi Nowakowi

i Piotrowi Wiśniewskiemu, że w dniu 12 stycznia 2024 r. w Warszawie wspólnie i w

porozumieniu po uprzednim przewróceniu na ziemię Anny Malinowskiej zerwali jej z szyi

łańcuszek ze złota o wartości 1500 zł, który zabrali w celu przywłaszczenia, tj. o czyn z art.

280 § 1 k.k. Obaj oskarżeni w postępowaniu przygotowawczym ustanowili obrońcę z wyboru

w osobie adwokata Tomasza Zielińskiego.

Analiza akt niniejszej sprawy, w szczególności wyjaśnień oskarżonych prowadzi do

wniosku, że interesy oskarżony stoją w sprzeczności. Oskarżony Jan Nowak wyjaśnił, że

przedmiotowego czynu dokonał oskarżony Piotr Wiśniewski. On zaś w tym czasie znajdował

się 10 metrów od miejsca zdarzenia, gdyż wiązał sznurowadła w bucie, które

uprzednio rozwiązały się. Tymczasem Piotr Wiśniewski utrzymywał, że w momencie

zdarzenia został zaskoczony zachowaniem kolegi Nowaka, który niespodziewanie

przewrócił napotkaną przypadkowo kobietę i zaczął jej zrywać łańcuszek z szyi. Oskarżony

Wiśniewski chciał powstrzymać Jana Nowaka, gdyż był oburzony jego zachowaniem i w

tym celu pochylił się nad pokrzywdzoną, lecz gdy kobieta krzyknęła „ratunku, złodzieje”

przestraszył się i uciekł z miejsca zdarzenia.

Zestawienie wyjaśnień oskarżonych prowadzi do wniosku, że każdy z nich przestawia

odmienną wersję zdarzenia, wskazując na drugiego z oskarżonych jako sprawcę rozboju.

Zgodnie z art. 85 § 1 k.p.k. obrońca może bronić kilku oskarżonych, jeżeli ich interesy nie

pozostają w sprzeczności. Przepis § 2 wskazanego artykułu stanowi zaś, że stwierdzając

sprzeczność Sąd wydaje postanowienie, zakreślając oskarżonym termin do ustanowienia

innych obrońców. Wzajemne pomawianie się oskarżonych stanowi ewidentny przejaw

sprzeczności ich interesów. Należy nadto stwierdzić, że treść art. 85 § 2 k.p.k. nie pozwala

dotychczasowemu obrońcy oskarżonych na obronę jednego z oskarżonych i nakazuje

zakreślenie oskarżonym terminu do wyznaczenia innych obrońców w miejsce

dotychczasowego.

Wobec powyższego należało orzec jak w sentencji.

Zarządzenia:

1. Odpis postanowienia z pouczeniem o zażaleniu doręczyć:

- oskarżonym za pośrednictwem administracji Zakładu Karnego w Warszawie, Białołęka,

- obrońcy oskarżonych,

- Prokuraturze Rejonowej w Warszawie, Mokotów.

2. Akta przedłożyć z wpływem zażalenia lub na wyznaczony termin rozprawy.

dnia 15 marca 2024 r.

Sędzia Sądu Rejonowego Anna Kowalska